KOD PESZEROWY I WIEDZA WSPÓŁCZESNA

Zaczęła bym od pytania, kiedy noc jest WIELKA? Co decyduje o wielkości nocy? Nie wchodzi w rachubę jej długość bo , była by to najdłuższa noc zimowa. Zatem co? co decyduje iż noc może być "mała", a , co że 'wielka"?
Jak dla mnie to księżyc jego pełnia na niebie ale nie tylko ten fakt bo pełni księżyca jest w roku dużo. Zatem co?
Jak dla mnie to również słońce jego oddziaływanie na księżyc który w tą noc jest wyjątkowy.
Księżyc inaczej to słońce nocy albo słońce dla nocy jego blask - jasność zależne są od naświetlenia przez słońce zatem chociaż bezpośrednio chodzi o księżyc to decyduje o tym słońce. W nim w jego aktywności w tym czasie należy odszukać sekret Wielkiej Nocy.

Kiara


Dlaczego Wielkanoc wypada po pierwszej wiosennej pełni księżyca?
ggacki pon, 12 kwi 2004, 10:44:37 Odsłon 8,463
Pytania i odpowiedziPo publikacji artykułu na temat ustalania daty Wielkanocy zarówno do jego Autora jak i na adres serwisu przyszły pytania o to, dlaczego przyjęto ząłożenie, że święto Zmartwychwstania Pańskiego ma przypadać w pierwszą niedzielę po pierwszej wiosennej pełni księżyca. Poniżej publikujemy odpowiedź na to pytanie.

W pierwszą wiosenną pełnię księżyca wypada żydowska Pascha. Wraz z pierwszą wiosenną pełnią rozpoczyna się Pascha (hebr. Pesah, ang. Passover), żydowskie święto upamiętniające  wyjście Żydów z Egiptu.

Czym jest Pascha? Dlaczego świętowana jest akurat po pierwszej a nie po drugiej wiosennej pełni albo po ostatniej zimowej? Aby odpowiedzieć na te pytania, trzeba sięgnąc do korzeni cywilizacji ludzkiej z rejonie tzw. Złotego Półksiężyca, rozciągającego się od Delty Nilu poprzez Palestynę (w sensie historycznym), dzisiejsze: Jordanię, Syrię, Liban, kawałek Turcji, Kurdystan, Irak (między Tygrysem i Eufratem), aż do Zatoki Perskiej (Arabskiej), do czasów, kiedy w tamtych rejonach pojawiło się pasterstwo, a potem rolnictwo uprawowe (ok. 2-3 tys. lat p.n.e.). Pojawił się wtedy rytuał, który i my znamy w naszej, o wiele późniejszej tradycji, jako dożynki. Jest to  rytuał religijny sięgający najstarszych, jeszcze pogańskich czasów, wierzeń plemion semickich, fenickich. W mitach o  bożku Baalu  mówi sięo dożynkach, świętach  plonów, podczas których m.in. składano ofiarę z pierwszego snopa jęczmienia i ostatniego snopa zżętego zboża. Tereny dzisiejszego Państwa Izrael dzielą się pustynne południe i żyzną północ. Na południu dominowało pasterstwo, na północy uprawy roślinne. Na północy, jeszcze przed przybyciem tam starożytnych Żydów rolnicy obchodzili  "święto przaśników", czyli świeżego chleba nie zakwaszonego zaczynem ze starych zbiorów, a siedem tygodni później "święto tygodni" dla uczczenia żniw i zakończenia zbiorów pszenicy. Jesienią obchodzono  święto winobrania i "końca roku".

Stąd bierze się święto Paschy obchodzone przez plemiona południowe, pasterskie, z okazji wiosennego strzyżenia owiec. Składano wówczas ofiarę z pierworodnego baranka lub kozła, którego trzeba było zjeść  pomiędzy w nocy (między zachodem a wschodem słońca) i nie wolno było  nic zostawić. To czego nie zjedzono trzeba było spalić, tak aby  nie zostały żadne resztki. W wyniku tzw. reformy Jozajasza, w końcu VII w. p.n.e., połączono pasterski rytuał składania ofiary z pierworodnego baranka lub kozła ze zwyczajami ludności rolniczej ("świętem przaśników" i "świętem tygodni"), zmieniając symbolikę i znaczenie tych uroczystości. Obchodzono je odtąd dla upamiętnienia wyjścia Izraelitów z Egiptu.

Po zburzeniu Drugiej Świątyni (I w n.e.) i po późniejszym wyganiu Żydów z Palestyny (II w. n.e.) zrezygnowano z  krwawych ofiar zwierzęcych, a
dominantą  święta stała się uczta paschalna (wieczerza), mająca ściśle określony porządek (seder) i wspólne modlitwy. W synagodze czyta się Pieśń nad Pieśniami (na marginesie: wielka "nieznana" Księga Biblii - polecam lekturę) oraz recytuje się psalmy dziękczynne. Wygłaszana jest również "hagada paschalna" (obszerne przemówienie ojca - głowy rodziny na tematy biblijne związane z ucieczką z Egiptu). Czyni się to w oparciu o fragment biblijny z Księgi  Wyjścia 13,8: "W owym dniu będziesz opowiadał synowi swemu, mówiąc: jest tak z powodu tego, co uczynił mi Pan, gdy wychodziłem z Egiptu").

Święto Paschy  spaja chrześcijaństwo i judaizm. Jezus i jego uczniowie - pobożni Żydzi bardzo starannie przygotowywali się do Paschy. Świętowali je ściśle według żydowskiego rytuału, nadając mu nowy wymiar ale nie negując starego. Na marginesie: Ewangelia wg św.Jana stwierdza, że Jezus spędził z uczniami w Jerozolimie 3 Święta Paschy, pozostali ewangeliści mówią tylko o jednym - to taka ciekawostka, w sumie bez znaczenia dla istoty sprawy. Chrześcijaństwo na samym początku uznawało Wielkanoc jako chrześcijańską Paschę, w trakcie której składa  się Przenajświętszą Ofiarę: Ciało i Krew Baranka Bożego (motyw pasterski opisany powyżej), Chleb i Wino (motyw rolniczy). Dopiero w tym konteście widać pełnię symboliki Wielkiego Czwartku, powtarzanej na każdej Mszy św. To nie wzięło się z niczego, to jest bardzo stara tradycja, sięgająca jeszcze początków ludzkości, która przenoszona jest w prawie niezmienionej (w sensie znaczeniowym) postaci z pokolenia na pokolenie przez żydów i chrześcijan.

Na marginesie: chleb, który spożywał wtedy Jezus różnił się zasadniczo od tego, który my znamy dziś. Bardziej przypominał żydowską macę czy arabskie chlebki pita. Zresztą na tym tle zrodziła się kontrowersja katolicko-prawosławna. Jedni używają chleba robionego na zakwasie, drudzy
nie. Podobnie ma się z winem: w Eucharystii katolickiej używa się wina białego z kroplą wody (białe symbolizuje Jasność i Światło Boże, kropla
wody, to element ludzki w Boskiej naturze Jezusa), w prawosławnej czerwonego (symbolika koloru krwi Pańskiej). Również bardzo prawdopodobnym jest, że sama Wieczerza Czwartkowa Jezusa z uczniami nie miała miejsca za stołem, tak jak to zwykło się przedstawiać w malarstwie zachodnim, lecz spożywana była w pozycji  półleżącej, co było normalne w tamtym regionie  w starożytności. Dlatego łatwe było by św. Jan Ewangelista, jedyny bezpośredni uczestnik tego wydarzenia, który je spisał "oparł się zaraz na piersi Jezusa i rzekł do Niego: Panie, kto to jest?". (Ew.Jana 13:25). To są w sumie takie ciekawostki, drobiazgi nie mające absolutnie żadnego znaczenia dla meritum Dobrej Nowiny ale pozwalające lepiej wczuć się w atmosferę epoki.

To więc Żydzi (pisani dużą literą, naród) będący żydami (w sensie religijnym) i chrześcijanami świętowali Paschę razem. Potem, gdy na początku
II wieku drogi Synagogi i Kościoła zaczęły się rozchodzić (nie czas i miejsce na analizowanie tego procesu)  stopniowo odchodzono od tego.

Piszę o tym w artykule "Wędrująca Wielkanoc". Chrześcijański akcent świętowania Paschy przesunął się: w stronę Wielkiego Piątku (na pamiątkę męki i śmierci -  ten aspekt jest dziś szczególnie widoczny w tradycji protestanckiej), Wielkiej Soboty (czyli żydowskiego szabasu, dnia świątecznego  przeznaczonego na modlitwę i odpoczynek) - dnia "odpoczynku" ciała Jezusa w grobie (wierzymy, że wtedy "zstąpił do piekieł"), by znaleźć kulminację w Niedzielę, w dniu Zmartwychwstania, które za św. Pawłem uznane zostało za najważniejsze dla całego chrześcijaństwa, bez czego cała wiara chrześcijańska jest nic nie warta (1 Kor. 15,14). Konsekwentnie uznano wobec tego, że to ma być chrześcijański "szabat" przeznaczony na modlitwę i odpoczynek. Ciekawe, że motyw szabasowy został ten sam (modlitwa i odpoczynek) ale chciano oddzielić się "grubą kreską" od judaizmu. My mamy nasz szabat w tym ważniejszym dla nas dniu. Muszę przyznać, że zawsze mi imponowało, kiedy żydzi, z którymi miałem styczność, w piątek o zachodzie słońca odkładali wszystko na bok i poświęcali się rodzinie, modlitwie i sprawom innym niż bieżące. My pamiętajmy o  tym, że też mamy szabat, w innym terminie, ale też przeznaczony na sprawy Boże. To ciekawy temat na inną długą dyskusję.

Odpowiedź została nadesłana przez Czytelnika VerbaDocent. Serdecznie dziękujemy.


http://www.kosciol.pl/article.php?story=20040412104437518

O datowaniu Wielkanocy

Data Świąt Wielkanocnych nie była ustalona precyzyjnie aż do powszechnego Soboru Nicejskiego, który odbył się w 325 roku n.e., zwołany przez cesarza Konstantyna Wielkiego.  Zgodnie z ustaloną wtedy definicją  Wielkanoc przypada w pierwszą niedzielę po paschalnej pełni Księżyca. Definicja wydaje się być prosta. Do wyjaśnienia pozostaje termin paschalna pełnia Księżyca. W  związku z tym, że Wielkanoc to święto religijne, pamiątka zmartwychwstania Chrystusa, trzeba odwołać się do ustaleń Soboru Nicejskiego i ich relacji do zjawisk astronomicznych. Na Soborze wprowadzono pojęcie kościelnej pełni Księżyca, która oznacza przybliżone daty astronomicznej pełni Księżyca, wyznaczone przez ówczesnych astronomów. Astronomiczna pełnia Księżyca to moment, kiedy Księżyc znajduje się po przeciwnej stronie Ziemi co Słońce, czyli używając pojęć astronomicznych: jego długość ekliptyczna różni się o 180 stopni od długości ekliptycznej Słońca. Daty kościelnej pełni Księżyca zostały stabelaryzowane i do dziś są podstawą do obliczania daty Wielkanocy. Paschalna pełnia Księżyca to pierwsza kościelna pełnia Księżyca następująca po 20 marca danego roku. Stąd na podstawie znajomości daty paschalnej pełni Księżyca wyznaczamy datę Wielkanocy z podanej już definicji. Począwszy zatem od roku 326 n.e. Wielkanoc nie jest wyznaczana przy użyciu daty równonocy wiosennej i nie ma z nią bezpośredniego związku, wbrew obiegowej opinii, że Wielkanoc wypada w pierwszą niedzielę po pierwszej wiosennej, astronomicznej pełni Księżyca. Jest to błędna definicja.

Ważną jest rzeczą, aby zdawać sobie sprawę z tego, że astronomiczna pełnia Księżyca następuje w dwóch różnych dniach na kuli ziemskiej. Dzieje się tak dlatego, że obrót Ziemi wokół osi (z zachodu na wschód) następuje w ciągu 24 godzin, więc jeśli np. w Krakowie jest godzina 8.00 rano w niedzielę 31 marca 2002 r., wtedy na Hawajach jest godz. 20.00, ale dnia poprzedniego czyli sobota 30 marca 2002 r. Jednakże Wielkanoc ma miejsce tego samego dnia na całej kuli ziemskiej czyli np. 31 marca 2002 r. w niedzielę, ponieważ jej datowanie oparte jest nie na astronomicznej pełni Księżyca lecz na paschalnej pełni Księżyca, której data jest taka sama dla całej Ziemi. Data paschalnej pełni Księżyca  może różnić się od daty astronomicznej pełni Księżyca nawet o trzy dni, więc przy obliczeniach daty Wielkanocy musimy używać pojęcia paschalnej pełni Księżyca.

Z podanej definicji datowania wnosimy,  że Niedziela Wielkanocna może wypaść najwcześniej 22 marca, a najpóźniej 25 kwietnia. Pierwszy przypadek następuje wówczas, gdy  kościelna pełnia Księżyca  ma miejsce 21 marca w sobotę. Czyli paschalna pełnia Księżyca ma miejsce 21 marca, a najbliższa niedziela po niej wypada 22 marca, stając się Niedzielą Wielkanocną. Najbliższa taka sytuacja będzie miała miejsce  w roku 2285 (sic!). Podobnie, drugi przypadek ma miejsce gdy kościelna pełnia Księżyca wypada 20 marca w sobotę. Wtedy kolejna pełnia wypada 18 kwietnia w niedzielę (29 dni po poprzedniej), co daje nam Wielkanoc 25 kwietnia. Taką datę będzie mieć Wielkanoc w roku 2038.

W tym krótkim opisie zajmujemy się jedynie datą Wielkanocy używaną w Kościele Zachodnim, pośród np. katolików czy protestantów, gdzie datowanie oparte jest na kalendarzu gregoriańskim, wprowadzonym przez papieża Grzegorza XIII w 1582 roku n.e. Kościoły Wschodnie obliczają daty świąt kościelnych, w tym Wielkanocy, kierując się kalendarzem juliańskim, który obowiązywał przed reformą kalendarza w 1582 roku.
 
Więcej o datowaniu Wielkanocy
Wiele informacji o datowaniu Wielkanocy (i dalsze referencje) znajdziesz w:

    When is Easter?, autor: Roger W. Sinnot, Sky and Telescope,  No.3, 1986
    Easter Dating Method,  autor: Ronald W. Mallen, strona gdzie dowiesz się prawie wszystkiego o wyznaczaniu daty Wielkanocy
    How Easter Date is Determined?, mnóstwo informacji, także w formie pytań i odpowiedzi
    Calculation of the Ecclesiastical Calendar, informacje o datach Wielkanocy w różnych tradycjach religijnych

Przykładowe daty Wielkanocy
Poniżej zebraliśmy kilka dat Świąt Zmartwychwstania przypadających w latach ważnych wydarzeń historycznych. Zestawione są także daty Wielkanocy w minionym i bieżącym dziesięcioleciu.
 
Wydarzenie historyczne    Data Wielkanocy
Chrzest Polski    20    kwiecień    966
Zjazd Gnieźnieński     30    marzec    1000
Fundacja Akademii Krakowskiej     1    kwiecień    1364
Bitwa pod Grunwaldem     1    kwiecień    1410
Hołd Pruski    19    kwiecień    1525
Konstytucja 3 Maja     24    kwiecień    1791
Powstanie Obserwatorium Astronomicznego w Krakowie     8    kwiecień    1792
Odzyskanie niepodległości     31    marzec    1918
Zakończenie II wojny światowej     1    kwiecień    1945
Polak Papieżem     26    marzec    1978
Stan wojenny     19    kwiecień    1981
Powrót komety Halleya     30    marzec    1986
III Rzeczpospolita     15    kwiecień    1990

 
 
Data Wielkanocy (1991-2010)
31    marzec    1991
19    kwiecień    1992
11    kwiecień    1993
3    kwiecień    1994
16    kwiecień    1995
7    kwiecień    1996
30    marzec    1997
12    kwiecień    1998
4    kwiecień    1999
23    kwiecień    2000
15    kwiecień    2001
31    marzec    2002
20    kwiecień    2003
11    kwiecień    2004
27    marzec    2005
16    kwiecień    2006
8    kwiecień    2007
23    marzec    2008
12    kwiecień    2009
4    kwiecień    2010
 
Liczba Niedziel Wielkanocnych przypadających na daną datę w minionym, XX stuleciu
 
Liczba Niedziel Wielkanocnych przypadających na daną datę w bieżącym,  XXI stuleciu
Algorytm
Tutaj znajdziesz program do obliczania daty Wielkanocy napisany w języku Python (dostępnym dla wielu systemów operacyjnych) a tutaj w VisualBasic. Program jest tak prosty, że bez kłopotu można go przepisać do dowolnego języka programowania. Autorem oryginalnej wersji programu w Visual Basic jest  Ronald W. Mallen.

http://orion.pta.edu.pl/art/easter/easter_dates.html

   Papież: Jezus był esseńczykiem?

Jest wielce prawdopodobne, że Jezus celebrował Paschę wg kalendarza i zgodnie ze zwyczajami wspólnoty z Qumran – powiedział papież Benedykt XVI w homilii wygłoszonej w Wielki Czwartek. Czy Jezus był esseńczykiem?


Papież nawiązał do istniejącej w Ewangeliach "pozornej przeciwności" odnoszącej się do dnia śmierci Jezusa. Szukając jej wyjaśnienia w wielkoczwartkowym kazaniu papież stwierdził, że Jezus spożywał Ostatnią Wieczerzę według zwyczajów wspólnoty z Qumran. Dlaczego jednak postępował zgodnie z nauczaniem wspólnoty esseńczyków? Czyżby więc sam również był jednym z nich? – pyta w hiszpańskiej gazecie "El Correo" Iñigo Dominguez

Trzy ewangelie – Mateusza, Marka i Łukasza – są bardzo do siebie podobne, stąd nazwa "ewangelie synoptyczne" (tj. "widziane jednym okiem"). Napisana później Ewangelia św. Jana różni się od nich. Jedna z różnic dotyczy daty śmierci Jezusa. Synoptycy piszą o Ostatniej Wieczerzy celebrowanej w dniu żydowskiej Paschy, podczas której spożywa się mięso z baranka. Tymczasem według Ewangeli Jana, Jezus miał umrzeć w dniu przygotowania Paschy, w tej samej godzinie, kiedy w świątyni zabijano rytualnie baranki przeznaczone na paschalną ucztę. Jezus nie mógł więc święcić uczty paschalnej, Ostatnia Wieczerza zaś odbyła się dzień wcześniej.

Ta przeciwność jeszcze jakiś czas temu wydawała się trudna do wytłumaczenia – przypomniał Benedykt XVI. Egzegeci najczęściej wyjaśniali, iż Jan nie podaje daty śmierci Jezusa, ale symbolicznie ukazuje prawdę o tym, że to sam Jezus Chrystus jest nowym i prawdziwym barankiem. Tymczasem odkrycie w 1947 roku esseńskich zwojów w Qumran, nad Morzem Martwym, pozwoliło dać inne, bardziej przekonywujące wytłumaczenie.

Otóż esseńczycy tworzyli żydowską, żyjącą na pustyni, wspólnotę, nie uznającą kultu świątynnego. To m.in. dlatego celebrowali święta według własnego kalendarza, a wieczerzę paschalną sprawowali dzień wcześniej i to bez spożywania baranka. Według Benedykta XVI "Jezus celebrował Paschę prawdopodobnie według kalendarza z Qumran i bez baranka, tak jak czyniła wspólnota w Qumran". Barankiem bowiem był sam Jezus, który miał umrzeć na następny dzień.

Jak jednak wskazuje Dominguez, takie wytłumaczenie przez papieża sprzeczności powoduje pojawienie się wielu innych pytań, jak chociażby takich: Jaka była relacja Jezusa z esseńczykami? Dlaczego nic o nich nie pisze się w Nowym Testamencie? Jaki był związek Jezusa z Janem Chrzcicielem, który głosił w pobliżu Qumran? Pytania te jak na razie pozostają bez odpowiedzi.
 
14.04.2007 22:36   Mirosław Kropidłowski   Katolicyzm

http://www.ekumenizm.pl/content/article/20070414223618481.html

Biblioteka materiałów kongresowych odnoszenia się do świata z Scrolls
Pochodzenie Scrolls i strony Qumran

W "The Dead Sea Scrolls: nową perspektywę," Profesor Norman Golb z Instytutu Orientalistyki Uniwersytetu w Chicago przedstawiono dowodów na poparcie swojego zdania, że ​​Zwoje znad Morza Martwego nie czerpią z sekty że kopiowane lub napisał rękopisy, które zostały znalezione w pobliskich jaskiniach. Według profesora Golb, nie ma przekonujące dowody na poparcie powszechnie pogląd, że sekta zamieszkane plateau Qumran. Dr Golb stwierdza, że ​​przewija się od bibliotek Jerozolimy, obejmujący szeroką gamę non-sekciarskich jak i sekciarskich materiałów. Jego zdaniem, przewaga archeologiczne dowody potwierdzają istnienie twierdzy rzymskiej w Qumran, a nie wspólnoty sekciarskiej.

Norman Golb Dead Sea Scrolls: Nowa Perspektywa Amerykański uczony (Spring, 1989) Więzy seryjny. Ogólne Zbiory, Library of Congress.

Sekciarski kalendarz
Wyświetlane tu z Uniwersytetu Hebrajskiego profesor S. Talmon "The World of Qumran od wewnątrz" jest tabela określająca sekciarskie kalendarz słoneczny, który, w odróżnieniu od kalendarza księżycowego judaizmu nie-sekciarskiego, jest niezwykłe dla jej prawidłowości. Pierwszy dzień Nowego Roku zawsze przypada w środę. Oznaczało to, że Dzień Pojednania zawsze spadł w piątek; Namiotów w środę; Paschy w środę, i święto tygodnie w niedzielę.

Shemaryahu Talmon World of Qumran z Within (Jerozolima, 1989) książki drukowanej. Ogólne Zbiory, Library of Congress

Pliniusz na esseńczyków
Pliniusz Starszy, rzymski historyk, opisał Essenes w jego encyklopedycznego dzieła, "Natural History" (Rozdział V: 17,4). W zlokalizowaniu Essenes na zachód od Morza Martwego - ale na północ od Ein Gedi - Pliniusz stanowi kluczowe wsparcie dla hipotezy, która przynosi postęp w Esseńczycy jak mieszkańcy płaskowyżu Qumran:

Na zachód (z Morza Martwego) Esseńczycy wprowadziły niezbędnego dystansu między sobą a lądem niezdrowy .... Poniżej esseńczyków było miasto Engada ust Engaddi).

Pliniusz Starszy Naturalis Historiae (Parma, 1481) książki drukowanej. Rzadko Książka i specjalny Wydział Kolekcje, Library of Congress

Pliniusz Starszy Naturalis Historiae (Parma, 1481) książki drukowanej. Kruk i specjalne Divison Kolekcje, Library of Congress.

Pliniusz na esseńczyków
Charakteryzując esseńczyków, Pliniusz opisuje lud podobne do sekty, której przepisy zostały opisane w Regule Wspólnoty:

Są narodem unikalne. . . i podziwu poza wszystkim innym na całym świecie, bez kobiet i wyrzeczenia miłość całkowicie, bez pieniędzy. . . .

[Tłumaczenie z "Esseńczycy Według klasycznych źródeł" (1989)]

Pliniusz Starszy Naturalis Historiae (Wenecja, 1472) książki drukowanej. Rzadko Książka i specjalny Wydział Kolekcje, Library of Congress

Saduceusze i faryzeusze
Miszna i Talmud nagrywać różne nieporozumienia pomiędzy saduceuszy, Strona, kapłańskiej i arystokratycznej, i faryzeuszów, które obejmowały kręgi świeckich. Następujące niezgoda na prawo czystości odnotowano w traktat "Ṭohorot:"

Saduceusze powiedzieć: Mamy narzekają przeciwko wam, faryzeuszom, że zadeklarować niezakłócony przepływ cieczy jest czysty. Faryzeusze powiedzieć: narzekamy przeciwko wam, saduceusze, że deklarują strumień wody, która płynie z cmentarzyska być czysta? (Miszna Yada `im.

Talmud Ṭohorot (Wenecja, 1528) książki drukowanej. Sekcja hebrajska, Afryki i Bliskiego Wschodu Division, Library of Congress

Józef Flawiusz
Starożytny historyk Józef Flawiusz (ok. 38 CE-100 CE) jest podstawowym źródłem historycznym dla późnego okresu Drugiej Świątyni. W 66 ne, po wybuchu żydowskiego buntu przeciw Rzymu, Józef Flawiusz został mianowany dowódca wojskowy z Galilei. Pokonany, zdradził kolegów, którzy wybrali samobójstwo grupy i poddał się wrogowi. Jego życie oszczędzał, został zabrany do Rzymu i został emeryt z Wespazjana rzymski generał, który później został cesarzem.

W 75 ne, w wieku trzydziestu ośmiu, napisał "wojny żydowskiej", który twierdził był "największy ze wszystkich [wojna], że nie tylko były w naszych czasach, ale w sposób tych, które kiedykolwiek były słyszał ". Niniejszy tom jest otwarty na początku Księgi czterech "wojna żydowskiej", w którym Józef opisuje żydowskie bunt i iluminacji bitwy pomiędzy rzymskich i Judei sił. Po zwycięstwie Rzymu, badacze uważają, że osada Qumran przestała istnieć.

Józef Flawiusz L'histoire ... (Paryż, 1530) książki drukowanej. Rosenwald Collection, kruk i specjalne Division Kolekcje, Library of Congress

Józef Flawiusz w esseńczyków
Z jego "Starożytności przed Żydami" 18, 18-22:

Esseńczycy lubię uczyć, że we wszystkim należy polegać na Bogu. Oni także, że dusza jest nieśmiertelna. . . . Wsadzili ich własność we wspólnej akcji, a bogaty człowiek cieszy nie więcej jego fortuny niż robi to człowiek z absolutnie nic. I nie więcej niż 4000 ludzi, którzy zachowują się w ten sposób. Ponadto biorą ma żony i nie nabywają żadnych niewolników, w rzeczywistości, uważają niewolnictwo niesprawiedliwość. . . .

[Tłumaczenie z "Esseńczycy Według klasycznych źródeł" (1989)]

Józef Flawiusz De antiquitate Judaica (Augsburg, 1470) książki drukowanej. Rzadko Książka i specjalny Wydział Kolekcje, Library of Congress

Dlaczego Herod Czczony Essenes
Od "Starożytności żydowskich" 15, 371-9

Wśród tych oszczędził z przymusu [podjąć przysięgi lojalności do Heroda] były te nazywamy Esseńczycy. . . . Warto powiedzieć, co spowodowało [Herod], aby uczcić Esseńczycy. Był pewien Essene którego imię było Manaemus. . . . Ten człowiek kiedyś zobaczył Herod, gdy ten, jeszcze chłopiec, był w drodze do swojego nauczyciela domu i zwrócił się do niego jako "Król Żydowski". Herod myślał, że był nieświadomy lub żarty i przypomniał mu, że prywatny obywatel. Ale Manaemus uśmiechnął się łagodnie i stuknął go z ręką na zadzie, mówiąc: "Ale rzeczywiście będziesz królem i będzie rządzić długo i szczęśliwie, bo zostały uznane za godne przez Boga."

[Tłumaczenie z "Esseńczycy Według klasycznych źródeł" (1989)]

Józef Flawiusz Ioudaikes ... (Bazylea, 1544) książki drukowanej. Rzadko Książka i specjalny Wydział Kolekcje, Library of Congress

Józef Flawiusz w esseńczyków
Od "Wojny żydowskiej" 2, 119-120

Istnieje wśród Żydów trzech szkół filozoficznych: faryzeusze należą do pierwszych, saduceuszy do sekundy, a do trzeciej należą mężczyzn, którzy cieszą się renomą na kultywowanie szczególnie święte życie, zwany Esseńczycy. . . . Esseńczycy wyrzec przyjemność jak zło, a wstrzemięźliwość względzie i odporność na namiętności jako cnota. Oni gardzi małżeństwo dla siebie, ale adoptować dzieci innych osób w młodym wieku, aby polecić im. . . .

[Tłumaczenie z "Esseńczycy Według klasycznych źródeł" (1989)]

Uwaga rękopis hebrajski związanie w okładkach wewnątrz tej objętości. Jest późno +14-ty lub wcześnie 15-ta wieczna kopia z liturgicznego poematu recytowane w Święto Tygodni.

Józef Flawiusz De bello Judaico (Werona, 1480) książki drukowanej. Rzadko Książka i specjalny Wydział Kolekcje, Library of Congress

Panoramiczny widok z Jerozolimy
Pokazana tutaj jest już panoramiczna fotografia Jerozolimy patrząc na zachód od Góry Oliwnej do muru w Jerozolimie i jego panoramę odróżniającego.

W. Hammerschmidt [Widok Z Góry Oliwnej], c. 1860. Print białko. Reprodukcje i podział Fotografie, Library of Congress

Identyfikacja Essene
Pierwszy uczony skojarzyć Qumran społeczności esseńczyków był hebrajski profesor Uniwersytetu EL Sukenik. W tym 1948 roku publikacji, profesor Sukenik napisał:

Którego cache [dokumentów] jest to nadal wymaga badań. Ale znalazłem wskazówkę, która prowadzi mnie do hipotezy. Kiedy zbadał zwoje posiadanych przez Asyryjczyków, znalazłem w jednym z nich rodzaj książki przepisami dotyczącymi zachowania członków sekty czy społeczności. Jestem skłonny się sugerować, że ten ukryty cache jest z Essene sekty, która, jak wiadomo, od starożytnych źródeł, mieszkali na zachodnim brzegu Morza Martwego, w okolicach Ein Gedi.

Eleazar Lipa Sukenik Magillot Genuzot (Jerozolima, 1949) Drukowane książki, fotografię przewijania reguły wojny. Sekcja hebrajska, Afryki i Bliskiego Wschodu Division, Library of Congress.

Adama Time Line
Ta "sychronological" wykres, opracowany przez Sebastiana C. Adamsa, jest zamiatanie badanie historii biblijnej. Wydrukowane przez Stobridge & Co Cincinnati, linia Adama upływu czasu przez co najmniej dziesięciu edycjach wskazuje na jego ogromnej popularności. Adama wyjaśnił strukturę:

Strumień czasu jest reprezentowana przez długi czarną linią płynącego od lewej do prawej. Koniec każdego stu lat jest oznaczona przez pionowych słupów czarnych. . . ONZ i Królestw są reprezentowane przez równoległych strumieni. . . . Kiedy zdobył lub wchłonięte innego rządu, jego strumień jest zamykany.

"Wyjaśnienie Planu Chart" znajduje się na górze panelu 8, który przedstawia wczesną historię chrześcijaństwa. Starożytne źródła konsultowane przez Adamsa zawarte Józef Flawiusz, Pliniusz Starszy, Euzebiusz, a Orygenes - historyków, których prace są cytowane w tej wystawie.

Sebastian C. Adams chronologiczny Wykres dawnej i współczesnej historii biblijnej trzeciej edycji (Cincinnati, 1898) chromo-litografia, pierwsze dziewięć paneli dwunastu. Wydział Geografii i Map, Library of Congress.


http://translate.google.pl/translate?hl=pl&sl=en&u=http://www.ibiblio.org/expo/deadsea.scrolls.exhibit/LC/lc.rel.mats.world.html&ei=XFJkT5vGNMP44QSzvsyWCA&sa=X&oi=translate&ct=result&resnum=9&ved=0CGEQ7gEwCDgK&prev=/search%3Fq%3Dqumran%2Bpassover%2B%2BWednesday%26start%3D10%26hl%3Dpl%26sa%3DN%26biw%3D1003%26bih%3D573%26prmd%3Dimvnsb

Fazy księżyca

Zobacz tutaj fazy księżyca w bieżącym i nadchodzącym roku.
Zobacz również Kalendarz księżycowy 2012 i Aktualna faza księżyca.
Fazy księżyca 2012
Faza księżyca   Data   Godzina
Pierwsza kwarta   1 styczeń 2012   07:16:07
Pełnia   9 styczeń 2012   08:32:14
Ostatnia kwarta   16 styczeń 2012   10:09:22
Nów   23 styczeń 2012   08:41:40
Pierwsza kwarta   31 styczeń 2012   05:11:43
Pełnia   7 luty 2012   22:56:10
Ostatnia kwarta   14 luty 2012   18:05:41
Nów   21 luty 2012   23:37:09
Pierwsza kwarta   1 marzec 2012   02:23:15
Pełnia   8 marzec 2012   10:41:42
Ostatnia kwarta   15 marzec 2012   02:27:01
Nów   22 marzec 2012   15:39:28
Pierwsza kwarta   30 marzec 2012   21:42:04
Pełnia   6 kwiecień 2012   21:20:26
Ostatnia kwarta   13 kwiecień 2012   12:51:14
Nów   21 kwiecień 2012   09:20:17
Pierwsza kwarta   29 kwiecień 2012   11:58:16
Pełnia   6 maj 2012   05:36:07
Ostatnia kwarta   12 maj 2012   23:48:03
Nów   21 maj 2012   01:48:21
Pierwsza kwarta   28 maj 2012   22:16:04
Pełnia   4 czerwiec 2012   13:11:44
Ostatnia kwarta   11 czerwiec 2012   12:42:42
Nów   19 czerwiec 2012   17:03:00
Pierwsza kwarta   27 czerwiec 2012   05:30:31
Pełnia   3 lipiec 2012   20:51:46
Ostatnia kwarta   11 lipiec 2012   03:49:33
Nów   19 lipiec 2012   06:24:32
Pierwsza kwarta   26 lipiec 2012   10:56:52
Pełnia   2 sierpień 2012   05:27:24
Ostatnia kwarta   9 sierpień 2012   20:56:40
Nów   17 sierpień 2012   17:54:31
Pierwsza kwarta   24 sierpień 2012   15:54:46
Pełnia   31 sierpień 2012   15:57:45
Ostatnia kwarta   8 wrzesień 2012   15:16:10
Nów   16 wrzesień 2012   04:10:34
Pierwsza kwarta   22 wrzesień 2012   21:42:34
Pełnia   30 wrzesień 2012   05:18:32
Ostatnia kwarta   8 październik 2012   09:34:11
Nów   15 październik 2012   14:02:36
Pierwsza kwarta   22 październik 2012   05:33:48
Pełnia   29 październik 2012   20:50:30
Ostatnia kwarta   7 listopad 2012   01:36:55
Nów   13 listopad 2012   23:08:20
Pierwsza kwarta   20 listopad 2012   15:32:36
Pełnia   28 listopad 2012   15:47:28
Ostatnia kwarta   6 grudzień 2012   16:32:49
Nów   13 grudzień 2012   09:42:24
Pierwsza kwarta   20 grudzień 2012   06:19:53
Pełnia   28 grudzień 2012   11:22:40
Fazy księżyca 2013
Faza księżyca   Data   Godzina
Ostatnia kwarta   5 styczeń 2013   04:58:56
Nów   11 styczeń 2013   20:45:17
Pierwsza kwarta   19 styczeń 2013   00:45:56
Pełnia   27 styczeń 2013   05:40:28
Ostatnia kwarta   3 luty 2013   14:57:36
Nów   10 luty 2013   08:22:46
Pierwsza kwarta   17 luty 2013   21:31:19
Pełnia   25 luty 2013   21:28:51
Ostatnia kwarta   4 marzec 2013   22:54:39
Nów   11 marzec 2013   20:54:19
Pierwsza kwarta   19 marzec 2013   18:27:32
Pełnia   27 marzec 2013   10:30:20
Ostatnia kwarta   3 kwiecień 2013   06:38:53
Nów   10 kwiecień 2013   11:38:49
Pierwsza kwarta   18 kwiecień 2013   14:32:33
Pełnia   25 kwiecień 2013   21:59:57
Ostatnia kwarta   2 maj 2013   13:16:36
Nów   10 maj 2013   02:31:40
Pierwsza kwarta   18 maj 2013   06:36:25
Pełnia   25 maj 2013   06:27:03
Ostatnia kwarta   31 maj 2013   21:00:19
Nów   8 czerwiec 2013   17:59:01
Pierwsza kwarta   16 czerwiec 2013   19:25:25
Pełnia   23 czerwiec 2013   13:33:38
Ostatnia kwarta   30 czerwiec 2013   06:55:21
Nów   8 lipiec 2013   09:16:06
Pierwsza kwarta   16 lipiec 2013   05:19:57
Pełnia   22 lipiec 2013   20:16:32
Ostatnia kwarta   29 lipiec 2013   19:44:43
Nów   6 sierpień 2013   23:51:32
Pierwsza kwarta   14 sierpień 2013   12:57:33
Pełnia   21 sierpień 2013   03:45:06
Ostatnia kwarta   28 sierpień 2013   11:35:47
Nów   5 wrzesień 2013   13:36:12
Pierwsza kwarta   12 wrzesień 2013   19:09:52
Pełnia   19 wrzesień 2013   13:12:38
Ostatnia kwarta   27 wrzesień 2013   05:56:12
Nów   5 październik 2013   02:34:10
Pierwsza kwarta   12 październik 2013   01:03:54
Pełnia   19 październik 2013   01:37:36
Ostatnia kwarta   27 październik 2013   01:42:04
Nów   3 listopad 2013   13:49:32
Pierwsza kwarta   10 listopad 2013   06:58:47
Pełnia   17 listopad 2013   16:16:30
Ostatnia kwarta   25 listopad 2013   20:30:21
Nów   3 grudzień 2013   01:22:19
Pierwsza kwarta   9 grudzień 2013   16:13:09
Pełnia   17 grudzień 2013   10:29:20
Ostatnia kwarta   25 grudzień 2013   14:50:20

Udostępnij stronę w serwisie Facebook!

Link do Kalendarz-365.pl
CTRL + C aby skopiować do schowka
<a href="http://www.kalendarz-365.pl/ksiezyca/fazy-ksiezyca.html">Fazy księżyca 2012 & 2013</a>


http://www.kalendarz-365.pl/ksiezyca/fazy-ksiezyca.html