Strony: 1 ... 7 8 [9] 10
 81 
 : Luty 01, 2019, 14:19:53 
Zaczêty przez Kiara - Nowe: wys³ane przez Kiara
ENERGIA MARII MAGDALENY....



Jak to jest z energi± postaci, która ju¿ nie ¿yje ?

Zdecydowana wiêkszo¶æ ludzi w tym równie¿ tych, którzy mówi± o sobie ¿e s± "nauczycielami duchowymi" , albo nauczyli siê duchowo¶ci TU...i TAM... w szko³ach duchowych... zwyczajnie ma nik³e pojêcie,albo ¯ADNEGO.. o zasadach istnienia ENERGII.

WSZYSCY.. ABSOLUTNIE WSZYSCY JESTE¦MY ENERGIAMI!
Jedni to Energie indywidualne samo¶wiadome  MAJ¡CE MOC WIECZNEGO  ISTNIENIA, KREACJI I SAMOROZWOJU.

Drudzy to eksperyment na¶laduj±cy pierwszych .. tworzeni wtórnie z  istniej±cego pola energetycznego. 

PIERWSI ... s± Energiami duchowymi samo¶wiadomymi.

DRUDZY... s± energiami po¶rednimi z tego samego  pola istnienia tworzonymi JEDYNIE jako dawny eksperyment kopiowania  ENERGII SAMO¦WIADOMYCH.

Na drugich postaciach nie bêdê siê skupia³a tym razem ,zaznaczam jedynie ¿e s± i tacy, którzy s± plagiatem   kreacji STWÓRCY WSZECHRZECZY...  nazywamy ich "SYNTETYCZN¡ INTELIGENCJ¡".


A, zatem JAK TO JEST Z ¯YCIEM PO ¯YCIU ZIEMSKIM.....
Jakie s± zasady istnienia  DUSZY I DUCHA...


Zaczniemy od najbardziej prostych informacji opisuj±cych nasz± obecn± sytuacjê w przestrzeni fizycznej i poza fizycznej.


1. MY... WSZYSCY LUDZIE DUCHOWI JAKO WCIELONE ENERGIE NA PLANIE ZIEMSKIEGO ¯YCIA  JESTE¦MY ISKRAMI / DUSZAMI WYWODZ¡CYMI SIÊ Z WIELKIEJ ENERGII ZA¦WIATOWEJ.. ZWANEJ TE¯ WIELKIM OGNIEM ¯YCIA... KTÓRA MA SAMO¦WIADOMO¦Æ OSOBOWO¦CIOW¡ ..  I JEST NIEPOWTARZALN¡ INDYWIDUALNO¦CI¡.

2. W PRZESTRZENI NIEFIZYCZNEJ .. istniej± Energie samo¶wiadome, które  wybra³y rozwój WY£¡CZNIE W PRZESTRZENI NIEFIZYCZNEJ, oraz  TE , które wybra³ swój rozwój poprzez wcielenia w przestrzeni fizycznej.

Skupmy siê na tych, które wcielaj± siê w materiê.


Istniej± ró¿ne wymiary energetyczne ¶wiata fizycznego  , równie¿ takie  obni¿one wibracyjnie w których wcielaj± siê Energie duchowe w materiê .. pó¼niejsi LUDZIE.

NASZ OBECNY WYMIAR ¯YCIA .. sk³ada siê z dwóch elementów :

1. wzorzec... matryca energetyczna... FORMA ENERGETYCZNA dla obecnej wibracji ¿ycia , inaczej cia³o energetyczne , albo cia³o astralne.
 

2. "odlew" z wzorca energetycznego .. NASZE CIA£O FIZYCZNE...jego odpowiednikiem  w  budowie  zagêszczonej energii jest nasze cia³o materialne.

Zasada matrycy energetycznej i jej "odlewu" cia³a fizycznego DOTYCZY WSZYSTKICH  ISTOT ¿yj±cych w ¶wiecie materialnym.. LUDZI ,  minera³ów , ro¶lin , zwierz±t i syntetycznej inteligencji.

Znamy zasady.. teraz przejd¼my do   opisania NASZEGO OBECNEGO WYMIARU... ZWANEGO III WYMIAREM.

III WYMIAR to okre¶lona wibracja energetyczna.. inaczej poziom drgania energii tworz±cej zagêszczenie materii .. czyli ZASADY ISTNIENIA ¯YCIA NA POLU ZIEMI.


Inaczej TEN wymiar energetyczny OTACZAJ¡CY KA¯D¡ ¯YW¡ ISTOTÊ DUCHOW¡ , W£¡CZNIE Z ZIEMI¡  .. NAZYWAMY przestrzeni± ASTRALN¡, ALBO CIA£EM ASTRALNYM.

CIA£O ASTRALN.

Wiemy i¿ Energia Samo¶wiadoma .. czyli nasz DUCH nie wcielony to przeolbrzymia wibracja .. inaczej przeolbrzymia moc energii ¶wiat³a.

 Energia DUCHA   o takiej mocy   nie mia³a by ¿adnej  mo¿liwo¶ci do¶wiadczania/ ¿ycia w przestrzeni fizycznej  o DO¯O NI¯SZYCH parametrach... dokona³a by samoistnie spalenia i prze¶wietlenia przestrzeni w której by zaistnia³a.

A, zatem ze swojej Istoty Energetycznej wydzieli³a czê¶æ Energii , stworzy³a MATRYCÊ ¯YCIA  OBNI¯AJ¡C JEJ  WIBRACJÊ  DO PARAMETRÓW ¯YCIA  WYMIARU FIZYCZNEGO W KTÓRYM DO¦WIADCZA£A W POSTACI JEDNORAZOWEJ ISKRY ¯YCIA .. INACZEJ DUSZY CZ£OWIEKA.

MATRYCA ASTRALNA.

MATRYCA ASTRALNA .. to energetyczny wzorzec ¿ycia dla III WYMIARU  ..podzielony na trzy poziomy , które s± odpowiednikami informacyjnymi dla ca³ego spektrum ¿ycia w swojej przestrzeni.

KA¯DY POZIOM ENERGETYCZNY III WYMIARU dzieli siê w sobie równie¿ na 3 ni¿sze  poziomy. W ten sposób POZIOM ASTRALNY.. III WYMIAR SK£ADA SIÊ Z 9 POZIOMÓW.

Ale ka¿da matryca , ka¿dego z wymiarów i ka¿dego z poziomów .. to OKR¡G PODZIELONY NA 4 CZʦCI , KTÓRE RÓWNIE¯ STANOWI¡ POLA INFORMACYJNE ,PRZESTRZEÑ INFORMACYJN¡ DLA KA¯DEGO Z POZIOMÓW DANEGO WYMIARU.

TA ZASADA DOTYCZY WSZYSTKICH WYMIARÓW I WSZYSTKICH ICH POZIOMÓW .. ZARÓWNO TYCH NI¯SZYCH OD III JAK I TYCH WY¯SZYCH.

INACZEJ KA¯DY WYMIAR DZIELI SIÊ NA 3 POZIOMY I KA¯DY POZIOM NA TRZY KOLEJNE , ALE KA¯DY  POZIOM KA¯DEGO WYMIARU  SK£ADA SIÊ Z 4 PÓL INFORMACYJNYCH WZORCOWEJ MATRYCY.

Te 4  pola INFORMACYJNE .. TO inaczej zawarta w nich wiedza 4 ¿ywio³ów  .. ognia, wody , powietrza i ziemi.

Mamy ju¿ opisane  zasady tworzenia przestrzeni ¿ycia i do¶wiadczania.... wracamy wiêc do istoty i zasad istnienia MATRYCY ENERGETYCZNEJ III WYMIARU I WYDZIELANYCH Z NIEJ ISKIER ¯YCIA W POSTACI WCIELAJ¡CYCH  SIÊ DUSZ LUDZI.


MATRYCA ASTRALNA/DUCH ASTRALNY ...
WIEMY JU¯ ,¯E JEST TO CZʦÆ ENERGII  ZA¦WIATOWEGO DUCHA , KTÓRY WYBRA£ SAMOROZWÓJ.. POZNAWANIE SIEBIE W TRAKCIE WIELO¦CI  WCIELEÑ W MATERIÊ... CZYLI UCZY SIÊ  TWORZENIA I DOSKONA£EGO  W£ADANIA MATERI¡.


ROZWÓJ DUCHOWY..... CO , TO JEST ROZWÓJ DUCHOWY...

ROZWÓJ DUCHOWY .. to TYLKO do¶wiadczanie zdarzeñ ¿yciowych ,prze¿ywanie ich w taki sposób by rozpala³y we wcielonej Iskrze ¯ycia .. DANYM WCIELENIU/ DUSZY CZ£OWIEKA  .. coraz wiêkszy p³omieñ mi³o¶ci.. , który budzi ¶wiadomo¶æ LUDZK¡   równocze¶nie z podnoszeniem naszej wibracji ¶wiat³a  i mocy.

To jest wewnêtrzny proces energetyczny w ka¿dym CZ£OWIEKU DUCHOWYM. 


A, zatem nikt z zewn±trz nie mo¿e za kogo¶ go dokonaæ..nie mo¿na nauczyæ siê duchowo¶ci, poprzez zebranie informacji o niej, czyli bywanie w tzw. "szko³ach duchowego rozwoju" , przeczytanie, obejrzenie,czy ods³uchanie nawet najbardziej tajemnych informacji na ten temat!
Bo to nie jest proces doskonalenia wybuja³o¶ci mózgu i inteligencji.. a jedynie rozpalanie ognia mi³o¶ci w nas.

Jest to proces rozpalania wewnêtrznego ognia ... w ka¿dym z nas , dokonuje siê on JEDYNIE na wskutek OSOBISTYCH PRZE¯YÆ W CZASIE POKONYWANIE TRUDNO¦CI NA  INDYWIDUALNYM PLANIE ¯YCIA.

W ten sposób dokonujemy samorozwoju , zwiêkszamy swoj± moc , zmieniamy barwy naszej aury... czyli tworzymy  ZUPE£NIE NOWE CIA£O ENERGETYCZNE.. które jest  NAK£ADK¡ NA POSIADANE JU¯ CIA£O  ASTRALNE.

KA¯DE NASZE FIZYCZNE ¯YCIE.. INACZEJ NASZA INKARNACJA.... TO ENERGIA I WIEDZA TWORZ¡CA  RÓWNIE NOWE PARAMETRY I MO¯LIWO¦CI  CIA£A FIZYCZNEGO .

WSZYSTKIE INKARNACJE DANEJ ENERGII ... S¡ WY£¡CZNIE JEDNORAZOWYMI ZDARZENIAMI, KSZTA£TUJ¡CYMI INDYWIDUALNO¦Æ MATRYCY ASTRALNEJ Z KTÓREJ SIÊ WYWODZ¡.

NIGDY NIE BY£O I BYÆ NIE MO¯E KOLEJNEJ INKARNACJI Z WCIELENIA DUSZY... ¯YJ¡CEGO KIEDY¦ NA ZIEMI CZ£OWIEKA... BO ON .. JEGO JEDNORAZOWA ISKRA ¯YCIA / WCIELAJ¡CA SIÊ DUSZA .. NIE JEST MATRYC¡ DLA KOLEJNYCH WCIELEÑ.. A TYLKO JEDN¡ ISKR¡ Z JEJ OGNIA ¯YCIA .


MAMY NASTÊPNY  POZIOM WIEDZY..... CZ£OWIEK.. ISKRA ¯YCIA/ DUSZA WCIELONA.


Wielkie i piêknie ju¿ wibruj±ce Energie ... rodz± siê na Ziemi ( zarówno Jezus jak i Maria Magdalena ) w sposób ustalony dla okre¶lonego gatunku..

Czyli w ¶wiecie zwierz±t i LUDZI  nastêpuje zap³odnienie jajeczka ¿eñskiego ( matrycy ¿ycia CZ£OWIEKA FIZYCZNEGO)  plemnikiem .. bioenergi± mêsk± .. uruchamiaj±c± okre¶lony cykl ¿ycia materialnego dla wcielaj±cej siê w nie Energii duchowej.

To jest sta³a zasada dla ewolucji ¿ycia na Ziemi... zap³odnienie , wcielenie duszy i narodziny dziecka.

Kolejny proces .. to biologiczne ¿ycie w przestrzeni materialnej... indywidualno¶æ dla ka¿dego z nas zgodna z planem przed urodzeniowym wybieranym przez MATRYCÊ ASTRALN¡ I MATRYCÊ PONAD ASTRALN¡  ( opisujê III Wymiar)  ONE  w swoim planie istnienia maj± nieco inne wizje przysz³o¶ci i samorozwoju wcielaj±cej siê Duszy, oraz  stworzenia NOWEGO CIA£A ENERGETYCZNEGO O WY¯SZEJ WIBRACJI ...ZWANEGO  CIA£EM  UCZUCIOWYM.


Cz³owiek prze¿y³ swoje ¿ycie.. jego cia³o fizyczne wyczerpa³o energiê dla swojego istnienia.. nast±pi³a jego ¶mieræ.... ale nie ¶mieræ Duszy/ Iskry ¯ycia...  bo Energia  jest nie¶miertelna,  niezniszczalna.. ONA  jest wieczna.

A, zatem  co dzieje siê z DUSZ¡ po opuszczeniu cia³a fizycznego ...


Normalnie Dusza po ¶mierci cia³a fizycznego POWINNA WRÓCIÆ do SWOJEJ MATRYCY ASTRALNEJ ,a w wyj±tkowych sytuacjach do MATRYCY PONAD ASTRALNEJ...
Jednak rzadko  tak siê dzieje .Bardzo czêsto Dusze nie maj± tyle energii i ¶wiadomo¶ci by tego dokonaæ. Czêsto pozostaj± w przestrzeni energetycznej Astralu na jego poziomie odpowiadaj±cym poziomowi wibracji i ¶wiadomo¶ci ¿ycia CZ£OWIEKA na Ziemi..
Po opuszczeniu cia³a fizycznego  zapadaj± , czêsto na bardzo d³ugi czas w tzw. "SEN PO¦MIERTNY" .

Ten temat.. dotycz±cy uwiezienia Dusz w Astralu  i wszystkich okoliczno¶ci z tym zwi±zanych teraz pominê, bo jest zbyt obszerny na jeden post.

Dusza.... JEDNA ISKRA ¯YCIA praktycznie wyczerpa³a energiê na pobyt na planie fizycznym, ale zyska³a wiedzê   o sobie, oraz wiêksz± lub mniejsz± moc ( czêsto bywa ¿e CZ£OWIEK  nie uzyskuje wystarczaj±cej mocy , ¿yj±c wbrew etyce i prawo¶ci  w³a¶ciwej  dla  celu rozwoju duchowego na Ziemi) do rozpalenia wiêkszego OGNIA w MATRYCY ASTRALNEJ.
  By ta mia³a mo¿liwo¶æ powrotu i po³±czenia siê ze swoj± MATRYC¡ PONAD ASTRALN¡ Z KTÓREJ SIÊ WYWODZI .. JEST JEJ NI¯SZ¡ WIBRACJ¡.

Wielkie Energie Za¶wiatowe .. ¿yj±ce jako  LUDZIE na Ziemi nie maj± problemu  po "¶mierci" z powrotem do swoich  MATRYC ENERGETYCZNYCH.. ICH MOC I SAMO¦WIADOMO¦Æ ZAWSZE KIERUJE JE DO ¬RÓD£A Z KTÓREGO SIÊ WYWODZ¡.. PO ZA TYM ZAWSZE I NA ZAWSZE MAMY PO£¡CZENIE ENERGETYCZNE PRZEZ TZW. SZNURY ENERGETYCZNE ZE SWOIMI MATRYCAMI DUCHOWYMI... .

1. Sznur Z£OTY, to po³±czenie z MATRYC¡ PONAD ASTRALN¡.

2.Sznur SREBRNY , to po³±czenie z MATRYC¡  ASTRALN¡.

INKARNACJA.... JEDNORAZOWE WCIELENIE..

Nawet najpiêkniejsze i najbardziej wspania³e...wcielenie.. INKARNACJA TO DEPOZYT ENERGII ISKRY ¯YCIA WY£¡CZNIE  NA JEDNO ¯YCIE.. KTÓRE JEST UNIKALNYM I JEDNORAZOWYM AKTEM SPLECENIA ENERGI Z MATERI¡....

NIE MA , NIE BY£O I NIGDY NIE BÊDZIE KOLEJNEJ INKARNACJI.. WCIELENIA Z RAZ ¯YJ¡CEGO CZ£OWIEKA NA ZIEMI!

Nawet gdyby to by³a postaæ tak wielka i piêkna jak MARIA MAGDALENA.... JEJ ENERGIA PO ¦MIERCI WRACA DO JEJ DUCHOWEJ  MATRYCY ENERGETYCZNEJ !

NASTÊPNA INKARNACJA NIE JEST Z MARII MAGDALENY, A Z  MATRYCY ENERGETYCZNEJ, KTÓRA WYS£A£A ISKRÊ ¯YCIA, URODZON¡ JAKO MARIA MAGDALENA!

ENERGIA MATRYCY ¯YCIA  JEST  EFEKTEM ROZWOJU DUCHOWEGO JEJ WSZYSTKICH POPRZEDNICH INKARNACJI W£¡CZNIE Z TYM WYMIENIANYM.. WSZYSTKIE WCIELENIA TWORZ¡ WIEDZÊ DUCHOW¡ , MOC I BARWÊ MATRYCY..

KOLEJNE WCIELENIE SCHODZI Z JU¯ OSI¡GNIÊTEGO POZIOMU WIBRACJI MATRYCY ASTRALNEJ ALBO MATRYCY PONAD ASTRALNEJ.

A,  zatem czy mo¿na  ³±czyæ siê  przesz³ym wcieleniem jakiego¶ CZ£OWIEKA  i czerpaæ od niego JEGO ENERGIÊ .. nastêpnie obdarowywaæ ni± innych???

OCZYWI¦CIE ,¯E NIE!

Mo¿na poprosiæ o po³±czenie z MATRYC¡ ,ISKRY ¯YCIA , KTÓR¡ BY£A MARIA MAGDALENA ... mo¿na poprosiæ , co nie znaczy ¿e ona zawsze po³±czy siê z prosz±cym cz³owiekiem.

A ju¿ absolutnie nie mo¿na czerpaæ od niej jej ENERGII  I PRZEKAZYWAÆ JEJ INNYM ..  na dodatek braæ pieniêdzy za taki proceder!

TAKI CZYN JEST G£ÊBOKO NIE ETYCZNY, NIE MORALNY I NIE PRAWY I NIE DOZWOLONY! 

DYSKWALIFIKUJE  LUDZI  LANSUJ¡CYCH SIEBIE JAKO £ACINKI Z TAK¡ ENERGIA I PRZEKAZUJ¡CYCH WIEDZÊ OD NIEJ!
KA¯DA ENERGIA NIE WCIELONA DECYDUJE SAMA Z KIM SIÊ KONTAKTOWAÆ I W JAKI SPOSÓB PRZEKAZYWAÆ SWOJ¡ WIEDZÊ, NAPRAWDÊ NIE POTRZEBUJE DO TEGO ¯ADNEJ MA¦CI  PO¦REDNIKÓW.

ENERGIA.. TO ENERGI¡....  mo¿na j± ró¿nie identyfikowaæ na planie ¿ycia... zarówno w postaci czystej energii jak i np. pieniêdzy na osobistym koncie bankowym.

Dam przyk³ad... mamy olbrzymi depozyt pieniêdzy na koncie.. zapracowany uczciwie z wielkim wysi³kiem w d³ugim czasie.. stajemy siê znanym miliarderem o bardzo pozytywnym obrazie.

KTO¦..... chce wej¶æ na nasze konto i t±  energiê  rozdysponowaæ wedle w³asnej woli i widzimisiê... sprzedawaæ ( branie pieniêdzy za dawane nauki innym) jako wzorzec pozytywu , pomagaj±cy im w zmianie ¿ycia na lepsze ...
¯eby by³o fajniej ..ludzie ci twierdz±,¿e maj± na to pe³nomocnictwo  od w³a¶ciciela tej Energii.. a nawet, ¿e to Ona sama dla nich to robi ,¿eby oni mogli czerpaæ korzy¶ci materialne z tej dzia³alno¶ci!

Po pierwsze jest to nie uczciwe, po drugie jest to niemo¿liwe, po trzecie jest to nie dozwolone.


Maria Magdalena ... jako wzorzec wiedzy istnia³a bêdzie zawsze, ale jako Energia o niewyczerpalnych zasobach .. z których mo¿na braæ  do woli i sprzedawaæ je innym  NIE ISTNIEJE!

ENERGIA , która by³a JEJ ENERGI¡ ¯YCIA wyczerpa³a siê w momencie JEJ ¶mierci fizycznej... w tym WZORCU ISTNIEJE TYLKO ENERGIA UTRZYMUJ¡CA JEGO ISTNIENIE... np. jak energia z której stworzona jest ksi±¿ka, film, czy hologram.. zapis historii danego  ¿ycia.

Wiedzieæ trzeba  zatem ,¿e nie mo¿na nikomu podarowaæ, lub sprzedaæ Energii MARII MAGDALENY...  bo JEJ DO DYSPOZYCJI LUDZI NIE MA!

Nie powinno siê nikogo zwodziæ mo¿liwo¶ci± bycia w wibracji Energii MARII MAGDALENY , bo jej od dawna na  ju¿ nie ma.

To ,co jest.. to wzorzec JEJ ¿ycia, historia JEJ ¿ycia... do którego warto siê odnosiæ i warto go odkrywaæ, warto o nim opowiadaæ i warto przekazywaæ T¡ WIEDZÊ.

Nie chcia³a bym nikogo dyskwalifikowaæ w wybranej przez siebie roli.. ale chcia³a bym ( co robiê ) przekazaæ wiedzê , by te role by³y piêkniejsze i bardziej warto¶ciowe.. by nios³y pomoc innym ,ale najwa¿niejsze rozwija³y duchowo osoby , które je sobie wybra³y.

Zazwyczaj b³êdy pope³niamy z powodu braku wiedzy... a, zatem ci, którzy ja maj± z wy¿szego poziomu... maj± OBOWI¡ZEK  przekazania jej WSZYSTKIM  z ni¿szego poziomu.

WIEDZA JEST JAK WODA.... MUSI P£YN¡Æ BY NIE STRACI£A SWOJEJ WARTO¦CI.

JESZCZE RAZ.... KA¯DA INKARNACJA/ WCIELENIE .. JEST JEDNORAZOWYM AKTEM SPLECENIA ENERGII/ DUSZY  Z MATERI¡.

NIGDY NIE RODZI SIÊ KOLEJNA INKARNACJA JU¯ ISTNIEJ¡CEGO WCIELENIA.... ZATEM NIEMA, NIE BY£O I NIE BÊDZIE NASTÊPNEJ  INKARNACJI MARII MAGDALENY , ANI INNEJ DUSZY ¯YJ¡CEJ KIEDY¦.

NIE MO¯NA CZERPAÆ ENERGII OD MINIONEGO WCIELENIA.. BO PO ¦MIERCI FIZYCZNEJ CIA£A... DUSZA/ISKRA ¯YCIA.... TRACI J¡ BEZPOWROTNIE .. WRACA DO SWOJEJ MATRYCY ¯YCIA Z KTÓREJ ZESZ£A DO DANEGO WCIELENIA. 

NIE MO¯NA DYSPONOWAÆ W ¯ADEN SPOSÓB ENERGI¡ CUDZEGO DUCHA, CZY DUSZY ... OBDAROWYWAÆ NI¡ INNYCH, ANI JEJ SPRZEDAWAÆ!

PRAWO DO SWOJEJ ENERGII, ORAZ MO¯LIWO¦Æ KORZYSTANIA Z NIEJ...  MA TYLKO JEJ W£A¦CICIEL.

ENERGIE WIELKO¦CI JEZUS.. CZY MARIA MAGDALENA TO ENERGIE Z NAJWY¯SZYCH POZIOMÓW WIBRACYJNYCH... ONE SAME SAMOSTANOWI¡ O WYBORZE LUDZI PRZY KTÓRYCH DECYDUJ¡ SIÊ WSPIERAÆ.

NIE ROBI¡ TEGO ZA POMOC¡ PO¦REDNIKÓW, TYPU "NAUCZYCIEL DUCHOWY , CZY KSI¡DZ, LUB JAKI¦ INNY PO¦REDNIK... UZURPUJ¡CY SOBIE PRAWO DO TEJ ROLI.

PRZEBUDZENIE ¦WIADOMO¦CI CZ£OWIEKA ... STANOWI MO¯LIWO¦Æ KONTAKTU Z KA¯D¡ ZA¦WIATOW¡ ENERGI¡, KTÓRA SAMA UZNAJE ZA CEL KONTAKT Z CZ£OWIEKIEM.

TO jest wiedza elementarna o naszym ¿yciu duchowym i fizycznym .. jego celu i mo¿liwo¶ciach realizacji tego celu.

Jeszcze raz.. ROZWÓJ DUCHOWY.. TO ROZWÓJ UCZUÆ W CZ£OWIEKU... I NIC WIÊCEJ.

Kiara.

 82 
 : Styczeñ 28, 2019, 15:53:59 
Zaczêty przez Kiara - Nowe: wys³ane przez Kiara
Witam serdecznie w Nowym Roku 2019 WSZYSTKICH zainteresowanych tematem Maria Magdalena ...



Chwilowo zatrzymujê dalszy przekaz informacji z czasów ¿ycia jednego z aspektów Energii Za¶wiatowej , którym by³a Maria Magdalena.

To piêkna i szlachetna postaæ .. ale zarazem  niezmiernie trudny los kobiecy.... wiêcej w nim by³o smutku i traumy ni¿ rado¶ci i szczê¶cia.

Zazwyczaj postaæ ta jest wykorzystywana w ezoteryce  jako szyld reklamowy przyci±gaj±cy wiele osób zainteresowanych JEJ PRAWDZIW¡ HISTORI¡ ..

Ale niestety wiêkszo¶æ ludzi  tworz±cych swój obraz ( czêsto bardzo piêkny i warto¶ciowy) nie potrafi stworzyæ go bez wizerunku  Energii M.M. na swoim  pierwszym planie.
 
Zwyczajnie nie znaj±c  jej dziejów, nie wiedz±c  jaka by³a jej prawdziwa historia .. uwieczniaj±   jej kolejn± wersjê nie zgodn± z prawd±.

S± równie¿ i tacy, którzy czerpi± informacje z moich przekazów ... podpisuj± siê  nimi ( na swoich warsztatach ) jako w³asn± wiedz±.

Nie mam nic przeciwko korzystaniu z moich informacji .. stawiam tylko jeden warunek... proszê podawaæ ich  ¼ród³o.. czyli adres tej strony.. KOD PESZEROWY I WIEDZA WSPÓ£CZESNA.. oraz  autora..  Kiara.

To wszystko ..

Poniewa¿ znam ca³e ¿ycie M.M. ca³e jej dzieje od urodzenia do ¶mierci.... oraz cd. w ci±gu  minionych 2 tysiêcy lat .. do naszych czasów, s± tam istotne zdarzenia, które prze³o¿± siê na obecne zmiany na Ziemi ...
Zatem zatrzymujê cd.tej opowie¶ci czasowo .

Bowiem tylko jedna osoba wie, TO.. co innym wydawaæ siê mo¿e ¿e wiedz±..

Osobiste  sekrety Ducha znane s± TYLKO kolejnej  Duszy/ ISKRZE ¯YCIA  wcielaj±cej siê   w  czasie ziemskiego istnienia w kolejn± LUDZK¡ INKARNACJÊ.




Kiara

 83 
 : Styczeñ 05, 2019, 21:00:58 
Zaczêty przez Kiara - Nowe: wys³ane przez Kiara


CZYSTO¦Æ I NIECZYSTO¦Æ .. CZYLI SKALANIE W TRADYCJI ¯YDÓW ORTODOKSYJNYCH...

Pawe³ Jêdrzejewski
Administrator · F¯P

Proszê o wiêcej informacji na temat "nieczysto¶ci" kobiety zwi±zanej z jej menstruacj±.

1. Czy kobieta jest "nieczysta" równie¿ po porodzie?
2. Czy z ow± "nieczysto¶ci±" wi±¿e siê zakaz dotykania kobiet przez mê¿czyzn?
3. Czy te¿ dotyczy on tylko zamê¿nych kobiet?
4. Czy kobieta ¯ydówka mo¿e wyci±gn±æ - np na powitanie - rêkê do ¯yda.
5. Jak wygl±da sytuacja powitania kobiety nie - ¯ydówki z ¯ydem, czy ma znaczenie ich stan cywilny?

odpowied¼ :

Wszystkie poni¿sze odpowiedzi dotycz± w praktyce wy³±cznie ¯ydów ortodoksyjnych i stopieñ przestrzegania tych zasad jest ró¿ny, w zale¿no¶ci od ¶rodowiska i indywidualnych wyborów.

1. Tak. Po urodzeniu ch³opca przez 7 dni. Dziewczynki - 14 dni.
2. Tak, ale nie tylko. Kobieta, która jest w stanie nidda (separacji z powodu bycia tame), nie mo¿e byæ dotykana, ale kobieta nie mo¿e byæ równie¿ dotykana w sposób przekraczaj±cy czysto konwencjonalne kontakty (np. zwyk³e "biznesowe" podanie d³oni) na zasadzie praw dotycz±cych negia (kontaktów fizycznych z osobami, które nie s± najbli¿sz± rodzin±).
3. Zasady negia dotycz± kobiet i mê¿czyzn niezale¿nie od ich sytuacji rodzinnej.
4. To zale¿y od tego, jak bardzo przestrzegane s± zasady negia.
5. Nie ma znaczenia ich stan cywilny, ale ich zwi±zki rodzinne.

* * *

Trzeba podkre¶liæ bardzo mocno, ¿e t³umaczenie terminów hebrajskich (rzeczownik/przymiotnik) tuma/tame jako "bycie nieczystym/-st±", a tahara/tahor jako "czystym/-st±", oddaje w wiêkszo¶ci jêzyków (tak¿e w polskim) wyj±tkowo nieprecyzyjnie prawdziwe znaczenie tych s³ów.

Nie ma to absolutnie nic wspólnego z brakiem fizycznej czysto¶ci, albo z jak±¶ skaz± etyczn±. Rzecz rozgrywa siê wy³±cznie na p³aszczy¼nie duchowej. Tame oznacza znajdowanie siê w stanie braku rytualnej harmonii, której g³êbokie uzasadnienia tkwi± w kontakcie ze zjawiskiem ¶wiêto¶ci (kedusza).

Prawa dotyczace tych obszarów ludzkiego ¿ycia (np. prawa niddy i taharat hamiszpacha ["czysto¶ci rodziny]) nale¿± do kategorii praw chukim, czyli stoj±cych ponad racjonalnym my¶leniem i nie daj±cych siê wyja¶niæ logik± stosowan± na codzieñ. Nie oznacza to jednak, ¿e nie istniej± próby odpowiedzi na pytania o sens tych praw.

Kedusza - czyli ¶wiêto¶æ ("B±dzcie ¶wiêci, bo Ja, Haszem, wasz Bóg, jestem ¦wiêty" [Wajikra/Ks. Kap³añska 19:2) - jedno z fundamentalnych pojêæ judaizmu - zwi±zana jest ¶ci¶le z ¿yciem. ¯ycie pochodzi od Boga, On jest jego ¼ród³em. ¦mieræ jest zaprzeczeniem ¿ycia, pustk± i brakiem ¶wiêto¶ci (dlatego np. "nieczystym" jest kap³an, który ma kontakt z cia³em zmar³ego). Tuma - jest tak¿e stanem nag³ego obni¿enia siê poziomu keduszy, nawet jej braku. To nag³e obni¿enie powstaje wówczas, gdy pope³nia siê grzech, albo tak¿e wtedy, gdy poprzednio - nie w wyniku dzia³añ cz³owieka, ale w rezultacie naturalnych dla cz³owieka stanów i procesów - obecno¶æ keduszy by³a szczególnie, wyj±tkowo silna.

Kobieta przez okres po zakoñczeniu menstruacji (zw³aszcza podczas jajeczkowania) znajduje siê - w³a¶nie w sposób naturalny, zwi±zany z biologicznym cyklem - w stanie zwiêkszonej obecno¶ci keduszy.

Dlaczego?

Bo mo¿e w niej powstaæ ¿ycie, bo posiada w sobie Boski potencja³ kreacji. Przecie¿ - wed³ug judaizmu - trzecim partnerem w stwarzaniu ¿ycia, poza rodzicami, jest Bóg. Wydalenie niezap³odnionego jajeczka (które by³o potencjalnym ¿yciem) w momencie rozpoczêcia siê menstruacji, raptownie i w sposób naturalny, biologiczny, obni¿a poziom keduszy. Nie ma ju¿ (tym razem, w tym cyklu) szansy na nowe ¿ycie. Kedusza nagle "odchodzi". St±d zaraz po tym nastêpuje ten okres rytualnej dysharmonii (od momentu rozpoczêcia siê menstruacji), trwaj±cy oko³o 12 dni od pierwszego dnia krwawienia (zazwyczaj 5 dni krwawienia plus 7 dni po krwawieniu).

W okresie ci±¿y ten potencja³ keduszy jest wyj±tkowo wysoki: nie tylko mo¿e powstaæ, ale ju¿ naprawdê powstaje nowe ¿ycie, nowy cz³owiek. Jest to okres szczególnie u¶wiêcony. W momencie porodu ten poziom keduszy ulega raptownemu obni¿eniu. Misja zosta³a spe³niona. Kedusza równie¿, tak jak w momencie wydalenia niezap³odnionego jajeczka, "odchodzi". St±d nag³y okres jej braku, nazywany niefortunnie "nieczysto¶ci±".

Dlaczego jednak okres "nieczysto¶ci" rytualnej po urodzeniu dziewczynki jest d³u¿szy, ni¿ po urodzeniu ch³opca?

Bo urodzenie dziewczynki jest urodzeniem potencjalnej matki, wiêc okres ci±¿y by³ jeszcze bardziej wype³niony kedusz±, ni¿ wtedy, gdyby mia³ siê urodziæ mê¿czyzna. Bo kobieta daj±ca ¿ycie przysz³ej kobiecie, to jakby podwojenie kreacji. Czyli okres nastêpuj±cy po obecno¶ci tak wyj±tkowego potencja³u keduszy, musi byæ - gdy jest ju¿ nieobecna - dwa razy d³u¿szy.

 84 
 : Grudzieñ 27, 2018, 00:40:10 
Zaczêty przez Kiara - Nowe: wys³ane przez Wanda
Witaj Kiaro,
Czy pozosta³e czakramy np. ¶lê¿añski, bêd± bra³y w tym 'procesie' jaki¶ udzia³?

 85 
 : Pa¼dziernik 23, 2018, 01:19:04 
Zaczêty przez Kiara - Nowe: wys³ane przez Kiara
Czy ziemia jest wielkim kryszta³em?


Próby przedstawienia Ziemi w formie cia³a krystalicznego podejmowane by³y od niepamiêtnych czasów, a staro¿ytne cywilizacje mia³y o wiele lepszy temat ni¿ wspó³czesna nauka, ale nawet dzisiaj idea ta zyska³a nowy rozwój, gdy we wczesnych latach 70. troje rosyjskich naukowców podjê³o temat Geokryszta³u. - N. F.Goncharov, V.A. Makarov i V.S. Morozov. Ich publikacje da³y impuls do licznych badañ na ca³ym ¶wiecie.

Od lewej do prawej: Morozov-Goncharov-Makarov.  Zdjêcie 1974 Globus Goncharova-Makarova-Morozova
W skrócie, ich teoria g³osi, ¿e rdzeniem Ziemi jest rosn±cy kryszta³ ¿elaza, który powoduje, ¿e we wszystkich skorupach planety wystêpuje symetria dwóch regularnych platoñskich wielo¶cianów - dwudziesto¶cianu i dwunasto¶cianu, a tak¿e hierarchii g³ównych podsystemów - dlatego ten uk³ad nazywa siê dwudziesto¶cianem - dwunasto¶cienn± struktur± Ziemi, czyli IDHS. Teoria ta odpowiada na wiele pytañ geofizyki, które trudno jest wyja¶niæ w pogl±dach oficjalnej nauki, pokazuje naturaln± naturê po³o¿enia ró¿nych anomalii na Ziemi i nieoczekiwane wzajemne powi±zania wielu procesów w przyrodzie, a to wszystko potwierdzaj± najnowsze dane eksperymentalne, obserwacje kosmiczne i ustalenia historyczne. Podobne wzory ujawniaj± siê nie tylko na Ziemi,

Valery Alekseevich MakarovBy³em wtedy bardzo zainteresowany tym tematem, ale nie mog³em sobie nawet wyobraziæ, ¿e los doprowadzi mnie do jednego z autorów tej teorii, Walerego Alekseevicha Makarova! Spêdzi³ ze mn± kilka ciekawych rozmów i odpowiedzia³ na wiele moich pytañ, a wszystko to by³o mo¿liwe dziêki jego synowi Denisowi, z którym, jak siê okaza³o, byli¶my w tej samej szkole (N1205), chocia¿ w ró¿nych czasach, i który przypadkowo znalaz³ mnie witryna. Od razu pomy¶la³em, ¿e teoria ta - teoria IDSZ - powinna byæ "wyra¿ona" w szerszym krêgu ni¿ czysto naukowe - niew±tpliwie zainteresowa³aby wiele osób - a Walery Alekseevich popiera³ pomys³ zamieszczania swoich artyku³ów w Internecie. Niestety, Valery Alekseevich zmar³ w maju 2003 roku,

Ok³adka ksi±¿kiPo pierwsze, na podstawie materia³ów z tych badañ, popularna ksi±¿ka naukowa "Ziemia jest du¿ym kryszta³em?" Zosta³a napisana, o czym od dawna marzy³ Walery Alekseevich; zebra³ dla niej informacje, ale nie mia³ czasu na jej skompilowanie. Ukoñczy³em tê pracê, aw sierpniu 2005 roku ksi±¿ka trafi³a do sprzeda¿y. Systematyzuje g³ówne za³o¿enia teorii IDSN, przedstawia wiele ilustracji i aplikacji, a teksty ¼ród³owe artyku³ów s± tutaj podane.

Pocz±tkowe dzie³a Gonczarowa-Makarowa-Morozowa

Trójk±ty ziemi ( 1973 )
Sekrety s± znane razem
Icosahedral-dodekaedryczna struktura Ziemi (IDDS)
Uzasadnienie prac nad IDPP ( 02/21/1992 )
Poznaæ przyrodê
Pochodzenie Kryszta³u Ziemi
Mechanizm ruchu substancji planety wed³ug IDDS ( 05/21/1976 )
Nowoczesna struktura skorupy ziemskiej w wyniku
dzia³ania ram mocy Geocrystal ( 1995 )
Na korespondencjê znacznej czê¶ci ¶rodkowozudniowych grzbietów dwudziesto¶cio¶ciernej szkieletowej ramy si³owej Ziemi
Icosahedral-dwunasto¶cianowa struktura Ziemi jako czynnik
oddzia³ywania na biosferê w ogóle, a cz³owieka w szczególno¶ci
Wyma¿ losowe cechy ( 11/22/1976 )
Power Frames of the Universe
Niedoszacowane odkrycie Keplera i jego faktyczna warto¶æ ( 1995 )
EHSI i polityka
Mapa EIDP i dok³adne wspó³rzêdne wêz³ów
Referencje
Pierwszy szkic ksi±¿ki Goncharov-Makarov-Morozov
Ostatnie do¿ywotnie nagrania audio V.A. Makarova ( 2003 ),

po³±czenie IDHP z numerologi±.
Cz³owiek i Ziemia: w budowie wspólnych liczb
Rosyjski alfabet ( 2002 )
Jak± Rosjê bêd± nasze wnuki ( 2003 )
Koniec negatywnej historii
Program do obliczania publikacji EIS

Goncharov-Makarov-Morozov
Pierwsze artyku³y ( w gazecie Mashinostroitel, 1972 )
Czy ziemia jest wielkim kryszta³em? ( "Chemistry and Life", 1974 )
Ramka mocy Ziemi ( "baner Lenina", 03/15/1981 )
¯ycie na geokryszta³u ( "baner Lenina", 05.04.1981 )
Trójk±tny kod natury ( "baner Lenina", 05/10/1981 )
W promieniach kryszta³u Ziemi ( "Technology - youth", 1981 )
Geokryszta³ w oczach czytelników ( "Technika - m³odzie¿", 1982 )
Trójk±tna symetria Ziemi ( "Kamczacka Prawda", 02/20/1982 )
W sieci ramy mocy ( "Kamczacka Prawda", 02.27.1982 )
Gdzie szukaæ skarbów ( "Kamczacka Prawda", 03/13/1982 )
Recenzje ró¿nych prac Gonczarowa-Makarowa-Morozowa

Raporty Gonczarowa-Makarowa-Morozowa
Icosahedral-dodekaedryczny system skrajnych rejonów Ziemi 1 ( 1975 )
Icosahedral-dodekaedryczny system skrajnych rejonów Ziemi 2 ( 1975 )
Na icosahedral-dwunasto¶cianowej strukturze Ziemi ( 1976 )
W systemach ekstremalnych regionów morfologicznych Ziemi ( 1976 )
Mo¿liwe zastosowania Ebass dla Mineral Prediction ( 1976 )
Wzory struktury reliefu wed³ug IDSZ ( 1982 )
¦rodki ¶rodowiskowe ( 1982 )
Analiza przejawów uk³adu si³ Ziemi do badania zasobów naturalnych ( 1983 )
Wykorzystanie modelu IDSZ w badaniach Ziemi z kosmosu


Prace innych autorów na temat HIDP

Czym jeste¶, Ziemio? ( "Komsomolskaja Prawda", 31.12.1973 )
Interesuj±ca hipoteza ( "Dla radzieckiej nauki", 03/20/1975 )
O "wielkim krysztale" ( "Chemistry and Life", 1974 )
Znów o wielkim krysztale ( "Chemia i ¿ycie", 1976 )
Otwieranie niewidzialnej komunikacji ( "Technika - m³odzie¿", 1973 )
Rama wszech¶wiata ( "Technika - m³odzie¿", 1973 )
Regularne w nieregularnym ( "Technique - youth", 1969 )
Geometria cudów (wywiad, Moskovsky Komsomolets, 04/18/1975 )
Niech ¿yje trójk±t! (wywiad, "Wo³ga Komsomol cz³onek", 10/04/1975 )
Ta wielop³aszczyznowa Ziemia ( "cz³onek Volga Komsomol", 03/20/1974 )
Czy ziemia jest kryszta³em? ( Izvestia, 03/08/1982 )
Trinity ( Russian Thought, 1993 )

Artyku³y autorstwa Elizabeth Hagens
O Elizabeth Hagens
Niebiañski kosz (rosyjski i angielski)
Raj i precesja - Geometryczna legenda ( 1992 ) (rosyjski i angielski)


Tylko ciekawe materia³y.

Od stuleci przyszed³ trójk±t ( "Rossiyskaya Gazeta", 10.24.1995 )
Park na wulkanie ( "Ameryka", 1976 )
Tajemnice jeziora Funduji i ¶mierciono¶nego p³ynu ( 1992 )
Próba rozwik³ania przyczyny samobójstwa wielorybów
Dziwny temat ( "Wiedza to potêga", 1968 )
Co kryje siê za z³ot± sekcj±? ( "Chemia i ¿ycie", 1988 )
Blok atlantycki ( "Wyniki", N49, 12/03/2007 )

********



Исходные работы Гончарова-Макарова-Морозова

    Треугольники Земли (1973 г.)
    Тайны познаются сообща
    Икосаэдро-додекаэдрическая структура Земли (ИДСЗ)
    Обоснование работ по ИДСЗ (21.02.1992)
    Познать природу
    Зарождение кристалла Земли
    Механизм перемещения вещества планеты согласно ИДСЗ (21.05.1976)
    Современное строение земной коры как результат
    функционирования силовых каркасов Геокристалла (1995 г.)
    О соответствии значительной части срединно-океанических хребтов икосаэдро-додекаэдрическому силовому каркасу Земли
    Икосаэдро-додекаэдрическая структура Земли как фактор
    влияния на биосферу вообще и человека в частности
    Сотри случайные черты (22.11.1976)
    Силовые каркасы Вселенной
    Недооценённое открытие Кеплера и его фактическое значение (1995 г.)
    ИДСЗ и политика
    Карта ИДСЗ и точные координаты узлов
    Список литературы
    Первый проект книги Гончарова-Макарова-Морозова
    Последние прижизненные аудиозаписи В.А.Макарова (2003 г.)

    Связь ИДСЗ с нумерологией
    Человек и Земля: в конструкциях общие числа
    Русский алфавит (2002 г.)
    В какой России будут жить наши внуки (2003 г.)
    Конец отрицательной истории
    Программа для вычисления ЭИС

    Публикации Гончарова-Макарова-Морозова
    Самые первые статьи (в газете "Машиностроитель", 1972 г.)
    Земля - большой кристалл? ("Химия и жизнь", 1974 г.)
    Силовой каркас Земли ("Ленинское знамя", 15.03.1981)
    Жизнь на Геокристалле ("Ленинское знамя", 05.04.1981)
    Треугольный код природы ("Ленинское знамя", 10.05.1981)
    В лучах кристалла Земли ("Техника - молодёжи", 1981)
    Геокристалл глазами читателей ("Техника - молодёжи", 1982)
    Треугольная симметрия Земли ("Камчатская правда", 20.02.1982)
    В паутине силового каркаса ("Камчатская правда", 27.02.1982)
    Где искать клады ("Камчатская правда", 13.03.1982)
    Рецензии на различные работы Гончарова-Макарова-Морозова

    Доклады Гончарова-Макарова-Морозова
    Икосаэдро-додекаэдрическая система экстремальных районов Земли 1 (1975)
    Икосаэдро-додекаэдрическая система экстремальных районов Земли 2 (1975)
    Об икосаэдро-додекаэдрической структуре Земли (1976 г.)
    О системах экстремальных морфологических районов Земли (1976 г.)
    Возможные применения ИДСЗ для прогнозирования полезных ископаемых (1976 г.)
    Закономерности строения рельефа по ИДСЗ (1982 г.)
    Природоохранные мероприятия (1982 г.)
    Анализ проявлений силового каркаса Земли для изучения природных ресурсов (1983 г.)
    О применении модели ИДСЗ в исследованиях Земли из космоса



Работы других авторов на тему ИДСЗ

    Какая же ты, Земля? ("Комсомольская правда", 31.12.1973)
    Интересная гипотеза ("За советскую науку", 20.03.1975)
    По поводу “большого кристалла" ("Химия и жизнь", 1974 г.)
    Снова о большом кристалле ("Химия и жизнь", 1976 г.)
    Вскрывая невидимые связи ("Техника - молодёжи", 1973 г.)
    Каркас Вселенной ("Техника - молодёжи", 1973 г.)
    Регулярное в нерегулярном ("Техника - молодёжи", 1969 г.)
    Геометрия чудес (интервью, "Московский комсомолец", 18.04.1975)
    Да здравствует треугольник! (интервью, "Волжский комсомолец", 04.10.1975)
    Эта многогранная Земля ("Волжский комсомолец", 20.03.1974)
    Земля - кристалл? ("Известия", 08.03.1982)
    Триединство ("Русская мысль", 1993)

    Статьи Элизабет Хэгенс
    Об Элизабет Хэгенс
    Небесная корзина (рус. и англ.)
    Рай и Прецессия - геометрическая легенда (1992) (рус. и англ.)



Просто интересные материалы

    Из веков пришедший треугольник ("Российская газета", 24.10.1995)
    Парк на вулкане ("Америка", 1976 г.)
    Тайны озера Фундудзи и смертоносная жидкость (1992)
    Попытка разгадать причину самоубийства китов
    Странный предмет ("Знание - сила", 1968 г.)
    Что стоит за золотым сечением? ("Химия и жизнь", 1988 г.)
    Атлантический блок ("Итоги", N49, 03.12.2007 г.)






http://www.lachugin.ru/work1.php

 86 
 : Pa¼dziernik 23, 2018, 01:10:38 
Zaczêty przez Kiara - Nowe: wys³ane przez Kiara


Rama mocy Ziemi i organizacja dzia³añ ¶rodowiskowych
cd...



Cz³owiek jest integraln± czê¶ci± biosfery, gatunku biologicznego, który wyra¼nie reaguje na ¶rodowisko geochemiczne i elektromagnetyczne, i dlatego nie móg³ unikn±æ wp³ywu ramowych si³ IDHS, szczególnie we wczesnych stadiach rozwoju. Tak wiêc w wielu wêz³ach istnia³y siedliska ludzkich przodków - ma³py: goryle - 40 (Gabon), paleopithek - 12 (Pakistan), gigantopithek - 13 (Chiny), parapitek i propiopitek - 1 (Egipt), australopitek - 41 (po³udnie Afryki ), Pliopithek - blisko 4 (Po³udniowa Syberia). Avinsky zauwa¿y³, ¿e centra formowania siê wy¶cigów wed³ug VP Aleksiewa odpowiadaj± wêz³om: pierwotny wschodni w Chinach (13), trzeciorzêdowy ¶rodkowoazjatycki (4), melanezyjski (26) i Priokocki (5), czwartorzêdowy Indochiñski (25), ogieñ (58), Amazoñski (36). Oprócz wêz³ów uwa¿a on, ¿e centra komórek utworzone przez ¿ebra (w centrach komórek konwekcyjnych musz± byæ emanacjami z g³êbin), odpowiadaj± pierwszemu skupisku zachodnim w Arabii i wtórnym na po³udniu. Afryka. Dodajemy, ¿e pó³nocnoamerykañska trzeciorzêdowa fokus znajduje siê na obszarze wêz³a 8, kalifornijskiego czwartorzêdu i Aleuta - dok³adnie 17 i 6, oraz Indoe Auggan - w obszarze 12. W trójk±cie europejskim, rdzenni kaukascy, w Azji pó³nocnej - rdzenni Mongoloidy, Afrykanie, rdzenni Czarnoby. Jest mo¿liwe, ¿e IDHS, poprzez mutacje i w inny sposób przyczyni³y siê do powstania cz³owieka na planecie w ogóle, osoby racjonalnej, tworzenia ras, a nastêpnie rozwój ognisk staro¿ytnych kultur i cywilizacji w wêz³ach (na tym etapie móg³ wyst±piæ wp³yw IDPP - obecno¶æ ciep³a s³onecznego, o¶rodki ro¶lin i zwierz±t, minera³y itp.). Teraz geometria ognisk kulturowych jest jasna. Niedawno znaleziono ¶lady staro¿ytnych cywilizacji w 25 (na po³udnie od Indochiny), 35 (Peru), 18 (Bahamy). W centrach trójk±tów europejskich i pó³nocno-azjatyckich znajdowa³y siê centra formacji rodzin jêzyków indoeuropejskich (2) i tureckich (4). Na mapie przesiedleñ staro¿ytnej ludzko¶ci widaæ, ¿e g³ówne "wybuchy" migracji pochodzi³y z zakresów 13 (Chiny), 4 (pó³nocna Mongolia), a tak¿e z 2 (centrum Europy), 26 (Indonezja). W Azji Pó³nocnej, Europie, Trójk±ty afrykañskie migrowa³y ze swoich centrów 2, 4, 21 do ¶rodkowych punktów ¿eber (11, 3, 5, 40) i wierzcho³ków (20, 41), w innych obszarach czêsto od wêz³a do wêz³a, koñcz±c na wêz³ach pe³ni±cych rolê "centrów przyci±gania" ". Hiroa odkry³, ¿e kultura polinezyjska tworzy "Wielki trójk±t polinezyjski" (termin Hiroa), który zosta³ osadzony z centrum na Tahiti (31) na wy¿yny Hawajów (16), Nowej Zelandii (45) i Wyspy Wielkanocnej (47) oraz ¶rodek ¿eber (30, 32, 46). Trójk±t Hiroa odpowiada trójk±towi IDSZ. Wed³ug Heyerdalu, wyspa Paschu by³a zamieszka³a w Peru. Ale to jest centrum (35) s±siedniego trójk±ta IDSZ, a ruchy ludzi mog± pochodziæ ze ¶rodka obu trójk±tów do ich wspólnego wierzcho³ka. W trójk±cie europejskim plemiona Aryjczyków (do 12), przodkowie Tuaregów (do 20), S³owianie (do 61) przesunêli siê w kierunku swoich szczytów. Potwierdza ogólny wzór ruchu w IDSZ od ¶rodka trójk±tów do wierzcho³ków i punktów ¶rodkowych krawêdzi.

W wielu wêz³ach znajduj± siê anomalie populacji ludzkich: akromechanicy u 40 (pigmeje Gabona), 25 (nisko rosn±ca populacja Indochiny) i akromegalia w 11, 21, 58 (Szkocja, Sudan, Patagonia). Na Sachalinie (¿ebra 5-14) obserwuje siê akromegaliê twarzy - wzrost pojedynczych czê¶ci. W Gabonie (40) odnotowano najmniejsz± oczekiwan± d³ugo¶æ ¿ycia, w innych wêz³ach - czê¶ciej stymulacjê ¿ycia. ¦wiatowe ogniska choroby stwierdzono w niektórych wêz³ach (cholera na o.Slalavesi - 26, itp.); prawdopodobnie pola wêz³ów pobudzaj± wirusy, które, wed³ug AL Chizhevsky'ego, s± rezonatorami elektromagnetycznymi. Jest komunikat o zakoñczeniu kie³kowania nasion i s³abym zdrowiu za³ogi flotylli w pobli¿u 14, nasiona zaczê³y kie³kowaæ ponownie, gdy zbli¿aj± siê do 15.

Ramka mocy ma hierarchiê podsystemów, które odpowiadaj± wszystkim mniejszym zjawiskom. W ka¿dym trójk±cie IDHS3 podzia³ krawêdzi na 3 czê¶ci i po³±czenie tych punktów da 9 trójk±tów pierwszego podsystemu. Podzia³ krawêdzi ka¿dego trójk±ta pierwszego podsystemu na 2 czê¶ci i po³±czenie punktów da 4 trójk±ty drugiego podsystemu. Podzia³ krawêdzi trójk±tów drugiego podsystemu na 3 czê¶ci i po³±czenie punktów da 9 trójk±tów trzeciego podsystemu. Dalszy podzia³ ka¿dego trójk±ta z kolei na 4 i 9 trójk±tów da 4, 5, 6 i mniejsze podsystemy (trójk±ty s± zawsze równoboczne). W podsystemach aktywne s± krawêdzie, wierzcho³ki, centra i ¶rodkowe krawêdzie trójk±tów, objawiaj±ce siê reliefem, z³o¿ami minera³ów, polami magnetycznymi, cechami biosfery itp. Prawdopodobna ¶rednica manifestu wêz³ów pierwszego podsystemu wynosi 120 km, druga to 60 km, trzecia to 20 km, czwarta to 10 km, 5 to 3,5 km, szeroko¶æ krawêdzi pierwszego podsystemu to 40 km , 2 - 20 km, 3 - 7 km, 4 - 3,5 km, 5 - 1,2 km. W wêz³ach pierwszego i drugiego podsystemu znajduj± siê na przyk³ad regiony rudne Dzhezkazgana, zastêpcy, nikiel, olej z Baszkirii, Tatarstan, Ukhta; staro¿ytne centra kultur i cywilizacji: Bu³garzy Wielcy na Kama, ¦rodkowa Karelia, Urgencz - stolica pañstwa Khorezm, Dagestan - centrum kultur Pó³nocnego Kaukazu; ¶wiatowe centrum cholery w Indiach, centra ro¶lin, klimat, anomalie magnetyczne itp. Trzeci to 7 km, czwarty to 3,5 km, a pi±ty to 1,2 km. W wêz³ach pierwszego i drugiego podsystemu znajduj± siê na przyk³ad regiony rudne Dzhezkazgana, zastêpcy, nikiel, olej z Baszkirii, Tatarstan, Ukhta; staro¿ytne centra kultur i cywilizacji: Bu³garzy Wielcy na Kama, ¦rodkowa Karelia, Urgencz - stolica pañstwa Khorezm, Dagestan - centrum kultur Pó³nocnego Kaukazu; ¶wiatowe centrum cholery w Indiach, centra ro¶lin, klimat, anomalie magnetyczne itp. Trzeci to 7 km, czwarty to 3,5 km, a pi±ty to 1,2 km. W wêz³ach pierwszego i drugiego podsystemu znajduj± siê na przyk³ad regiony rudne Dzhezkazgana, zastêpcy, nikiel, olej z Baszkirii, Tatarstan, Ukhta; staro¿ytne centra kultur i cywilizacji: Bu³garzy Wielcy na Kama, ¦rodkowa Karelia, Urgencz - stolica pañstwa Khorezm, Dagestan - centrum kultur Pó³nocnego Kaukazu; ¶wiatowe centrum cholery w Indiach, centra ro¶lin, klimat, anomalie magnetyczne itp.

Ramka mocy w regionie moskiewskim jest nastêpuj±ca (rys. 2): potrójna linia jest krawêdzi± 3. podsystemów (i 2., 1.), linie ci±g³e to krawêdzie czwartego, linia przerywana to pi±te podsystemy, a w Zagorku wêze³ 3. podsystem, bry³a pe³na - wêz³y 4, kropkowane - 5 podsystemy. Krawêdzie pierwszego, drugiego, trzeciego podsystemu le¿±cego na jednej linii przechodz± z po³udniowego zachodu (na po³udnie od Woronowa) na pó³nocny wschód przez Zagorsk i dalej. W staro¿ytno¶ci wzd³u¿ tej linii le¿a³a droga, na której staro¿ytne miasta Moskwa, Trinity (Zagorsk), Pereslavl-Zalessky, Rostov, osada Dievo znajdowa³y siê na wschód od Jaros³awia, ka¿de 60 km (65 km) od siebie, co odpowiada³o wêz³om 5. podsystemy i odleg³o¶ci miêdzy nimi. Te i inne wêz³y manifestuj± siê w reliefie, cechach geograficznych: depresje jezior Nero i Pleshcheevo z endemiczn± faun± i flor± itp. Wiêkszo¶æ regionu moskiewskiego zajmuje dwa trójk±ty czwartego podsystemu o bokach 195 km, ich wierzcho³ki w pobli¿u miasta Zubtsov, obwód Kalinin, na po³udnie od Zagorska, w pobli¿u Kondrov, region Ka³uga, na pó³noc od Riazany, ich o¶rodki - 13 km na zachód od Zvenigorod i przy ul. Nikonovskoye Ramensky district. Wiêkszo¶æ wêz³ów i podsystemów IDSZ wydaje siê stymulowaæ wzrost ro¶lin, ich wydajno¶æ i regeneracjê, ale wiele wêz³ów mo¿e powodowaæ anomalie lub uciski w ¶wiecie ¿ywym, w tym w zdrowiu ludzi. Funkcje wêz³ów odzwierciedlone w legendach, przekonaniach, nazwach tych miejsc. Elementy podsystemów zosta³y ustalone za pomoc± metod rozkwitu, g³êboko¶ci z³o¿enia i szeroko¶ci krawêdzi (operatorzy N.F.Goncharov i inni.

Zidentyfikowane cechy ramy energetycznej pozwalaj± g³êbiej i wszechstronnie zaplanowaæ dzia³ania w zakresie ochrony ¶rodowiska w krajobrazach i umo¿liwiæ pe³niejsze uwzglêdnienie naturalnych czynników i relacji. Po pierwsze, nie powinni¶my pozwoliæ, by o¶rodki specjacji ro¶linnej i zwierzêcej znajduj±ce siê w wielu miejscach, a tak¿e kompleksy archeologiczne i pozosta³o¶ci antropologiczne, zosta³y utracone w wyniku ¼le przemy¶lanych dzia³añ antropogenicznych. Niezwykle ostro¿ny powinien byæ ekonomiczny wp³yw na hydrosferê i atmosferê w wêz³ach, aby unikn±æ zak³óceñ naturalnych wi±zañ. Tak wiêc planowana budowa elektrowni wodnej w pobli¿u Zagorska na rzece Vor wraz z utworzeniem zbiornika mo¿e prowadziæ do naruszenia re¿imu wód gruntowych i utraty ¼róde³ mineralnych.

W regionie moskiewskim (ryc. 2) musimy najpierw zwróciæ uwagê na najwa¿niejsze wêz³y: na po³udnie od Zagorska (trzeci podsystem) i ¶rodki trójk±tów czwartego podsystemu - 13 km na zachód od Zwenigorodu, na po³udnie od. Nikonovskoye Ramensky district i 6 km na pó³nocny zachód od miasta Misheron Shatura dzielnicy. Reliktowe i endemiczne ro¶liny i zwierzêta mo¿na znale¼æ w tych czterech wêz³ach (jak równie¿ we wszystkich innych mniej znacz±cych). Na obszarach tych czterech wêz³ów konieczne jest utworzenie rezerw o ¶rednicy do 18 km, z uwzglêdnieniem zasiêgu ich dystrybucji. Tutaj, podobnie jak w wêz³ach pi±tego podsystemu, niemo¿liwe jest wykonywanie operacji przeci±¿ania (z uwagi na wydobywanie materia³ów budowlanych, rozwój torfu itp.), Tworzenie zbiorników, usuwanie zak³adów chemicznych i innych obiektów przemys³owych, zanieczyszczanie ¶rodowiska, traktowanie lasów chemikaliami. Obiekty przemys³owe, in¿ynieryjne i górnicze powinny znajdowaæ siê poza zak³adem. W wêz³ach na obszarach przylegaj±cych do Moskwy mo¿na utworzyæ wiele rezerw: na pó³noc od Riazany, w pobli¿u miasta Zubtsov, w pobli¿u miasta Kondrow. Jeziora Nero i Pleshcheevo ze swoj± rzadk± faun± i flor± równie¿ potrzebuj± ochrony ¶rodowiska, poniewa¿ znajduj± siê w wêz³ach szkieletu.





Aby zbadaæ naturalne wzorce w wêz³ach szkieletu, konieczne jest zorganizowanie w nich stacji obserwacyjnych i zintegrowanych szpitali geograficznych. Porównanie z ramami kie³kowania i plonowania ro¶lin, przyrostem masy cia³a, plonem zwierz±t hodowlanych, produkcj± jaj, dostêpno¶ci± ro¶lin leczniczych i rzadkich, zachowaniem zwierz±t, wystêpowaniem i dzia³aniem szkodników, chorób ro¶lin i zwierz±t, danych klimatycznych itp.

Konieczne jest nie tylko ochrona przyrody w wêz³ach, ale tak¿e dbanie o ochronê cz³owieka przed szkodliwym dzia³aniem pól fizycznych w nich. Dlatego warto porównaæ z danymi ramowymi czêsto¶æ wystêpowania i rodzaje chorób, dobre samopoczucie ludzi, urazy, wyniki w szko³ach itp. Aby zmniejszyæ czêstotliwo¶æ wypadków samochodowych, nale¿y rozwa¿yæ zmniejszenie prêdko¶ci pojazdów na skrzy¿owaniach autostrad z ¿ebrami mocy: na przyk³ad 11 km na pó³nocny-zachód od Solnechnogorsk, w pobli¿u Borodino, na autostradzie Vladimirskoye na wschód od Nogiñska, 11 km na po³udnie od Kashira, itp.

http://www.lachugin.ru/science/idsz1_41.htm

 87 
 : Pa¼dziernik 23, 2018, 01:09:59 
Zaczêty przez Kiara - Nowe: wys³ane przez Kiara

Rama mocy Ziemi i organizacja dzia³añ ¶rodowiskowych


N.F.Goncharov, V.A.Makarov, BCMorozov.

Z ksi±¿ki. "Dzia³ania konserwatorskie w krajobrazach", 1982

Przez stulecia badacze dostrzegali uporz±dkowanie ziemskich struktur i porównywali je do wielo¶cianów: Platona, Beaumonta - dwunasto¶cianu, zieleni i innych - do czworo¶cianu; B.L. Lichkov, I.I. Shafranovsky - o¶mio¶cian V.I. Vasilyev - do serii wielo¶cianów. Fragmenty fragmentów odnotowa³ V. Kabachenko, V.Neiman. Rozwa¿ano jednak tylko indywidualne problemy tego problemu.

Niezale¿nie od nich i nie wiedz±c o tych pracach, w 1969 roku, analizuj±c po³o¿enie centrów staro¿ytnych kultur i cywilizacji, zauwa¿yli¶my geometryczny porz±dek w ich po³o¿eniu wzglêdem siebie, bieguny i równik planety. Po³±czenie ognisk i s³upów geograficznych z liniami da³o 20 regularnych trójk±tów, po³±czenie ich centrów da³o 12 regularnych piêciok±tów. Okaza³o siê, ¿e system sk³ada siê z dwóch wielo¶cianów - dwudziesto¶cianu (20 trójk±tów, linii ci±g³ych na ryc. 1) i dwunasto¶cianu (12 piêciok±tów, linii przerywanych), jakby wpisanych w kulê i rzutowanych na jej powierzchniê. Punktem wyj¶cia by³ wêze³ 1, piramidy w Gizie (30 ° N, 31 ° 9 'E). Wierzcho³ki dwudziesto¶cianu w 27 ° C i y. lat., d³ugo¶æ geograficzna 67 ° 9 'wschód. i tak dalej do 72 °. Wierzcho³ki dwunasto¶cianu (zbie¿ne ze ¶rodkowymi p³aszczyznami dwudziesto¶cianu) przy 11 ° i 50 ° c. i y. lat., d³ugo¶æ geograficzna 31 ° 9 'wschód. i tak dalej do 72 °. Punkty ¶rodkowe trójk±tów wynosz± 0 °, 30 ° i 58 ° 30 's. i y. szeroko¶æ W wêz³ach systemu (wierzcho³ki, przeciêcia krawêdzi) znajduje siê wiele ognisk staro¿ytnych kultur i cywilizacji: Mohend¿o-Daro (12 - bêdziemy oznaczaæ wêz³y na Rys. 1), Staro¿ytny Egipt (1), kultura Trypolisu pod Kijowem (2), Wielka Ob kultura (3), Sev. Mongolia - po³udnie. Syberia (4) i inne. Mohend¿o-Daro (12 - tak bêdziemy oznaczaæ wêz³y na ryc. 1), staro¿ytnego Egiptu (1), kulturê Trypolisu pod Kijowem (2), wielk± kulturê Ob (3), pó³noc. Mongolia - po³udnie. Syberia (4) i inne. Mohend¿o-Daro (12 - tak bêdziemy oznaczaæ wêz³y na ryc. 1), staro¿ytnego Egiptu (1), kulturê Trypolisu pod Kijowem (2), wielk± kulturê Ob (3), pó³noc. Mongolia - po³udnie. Syberia (4) i inne.



Zak³adaj±c, ¿e system ognisk powsta³ w wyniku oddzia³ywania na biosferê podobnej struktury fizycznej, w 1971 roku przeprowadzili¶my kompleksowe porównanie systemu z danymi z nauk o Ziemi. W rezultacie zidentyfikowano dwudziesto¶cienno-dwunasto¶cienn± strukturê Ziemi (IDPP). Wyniki zosta³y opublikowane i przeanalizowane. Dlatego tutaj tylko krótko powtórzymy g³ówny, opracowuj±c aspekt "IDHP - czynnik ¶rodowiskowy" i nowe dane.

Wiele grzbietów ¶rodkowo-oceanicznych, g³êbokie uskoki, geosyncliny, rudy i pasma ropy i gazu odpowiadaj± ¿eberom IDSZ; fasety - stabilne obszary skorupy - platforma; wêz³y - struktury pier¶cieniowe, z³o¿a rudy i ropy naftowej i gazu (West Siberian itp.), anomalie magnetyczne itp. Przyjmujemy, ¿e ta symetria jest generowana przez przep³ywy spowodowane wzrostem wewnêtrznego rdzenia Ziemi, maj±cego kszta³t dwunasto¶cianu. Przep³ywy i pola dalekiego zasiêgu z dwunasto¶cianu wywo³uj± ramê mocy Edsy, która zawiera kompleks si³ i pól i wp³ywa na wszystkie obwiednie planety: litosferê, hydrosferê, atmosferê, biosferê i magnetosferê. Wystêpowanie wêz³ów IDSZ obserwuje siê w zakresie 300 km ¶rednicy (dla wielu zjawisk obserwuje siê drugorzêdne s³abe obszary o wiêkszej ¶rednicy) objawy ¿eber - do 100 km w obu kierunkach od osi. Czasami krawêdzie i wêz³y przesuwaj± siê o 1 ° -2,5 ° (w geologii i geofizyki zjawiska powierzchniowe s± czêsto wypierane z ich g³êbokiego ¼ród³a).

Na globalnych mapach magnetycznych o ca³kowitej intensywno¶ci centra wszystkich czterech anomalii ¶wiata s± zbli¿one do wêz³ów IDSN: trzy dodatnie - do centrów trójk±tów 4, 8, 54 (terytorium ka¿dej anomalii jest w przybli¿eniu równe trójk±towi) i jedno minus dok³adnie na szczycie 49. 8, 54, poziomy - blisko 25, 41, 54. Ró¿ne sposoby obliczania pola uwzglêdniaj± specyfikê regionaln± i daj± lepsze dopasowanie do HESP. Tak wiêc w centrach trójk±tów pó³nocnoazjatyckich (4) i aleuckich (6) znajduj± siê centra anomalii ¶wiatowych, ich terytoria s± w przybli¿eniu równe trójk±tom, a pojedyncze dinary pod±¿aj± za konturami trójk±tów. Centra ¶wieckich zmian pola magnetycznego znajduj± siê w regionach 1, 4, 9, 11, 17. Napisano o zachodnim dryfie anomalii, ale wielu naukowców uwa¿a, ¿e ​​zjawisko to nie jest powszechne, a nie sta³e, odró¿niaj± dryfuj±ce i nie-dryfuj±ce komponenty pola, podczas gdy anomalie nie-dryfuj±ce powstaj± w pobli¿u 6, 13, 18, 40. Ogólnie, wiêkszo¶æ anomalii ró¿nych epok i metod obliczeniowych jest ograniczona do wêz³ów IDES. Rozbie¿no¶æ miêdzy poszczególnymi anomaliami mo¿na wyt³umaczyæ lekcewa¿eniem cech regionalnych w obliczeniach terenowych i niewystarczaj±cych danych, szczególnie na pó³kuli po³udniowej. Dryfuj±ca czê¶æ pola z prêdko¶ci± 0,2 ° rocznie bêdzie przemieszczaæ siê z jednego trójk±ta do nastêpnego w ci±gu 360 lat i na ca³ym ¶wiecie w ci±gu 1800 lat. W takich momentach centra dryfuj±cych i nie-dryfuj±cych anomalii bêd± siê pokrywa³y, rezonuj±c aktywuj±c wêz³y (360 i 1800 lat - znane cykle aktywno¶ci geologicznej i geofizycznej). W wielu wêz³ach obserwuje siê gwa³towne zmiany w polu magnetycznym, w innych globalne ogniska burz (4, 49). Niektóre wêz³y s± aktywne, inne s± pasywne, na przemian z "w³±czeniem" nowych wêz³ów.



O¶rodki ci¶nienia atmosferycznego s± w 4, 6, 10, 12, 19, 27, 42, 44, 46, 48, 50, regionach pochodzenia huraganów w 14, 18, 27, 31, 45. Na mapach geostroficznego wiatru widoczne trójk±ty powtarzaj±ce trójk±ty IDHS. Maksymalne promieniowanie s³oneczne odnotowano na 1, 17, 18, 36, 41, 48. Prawdopodobnie termiczny "mechanizm" atmosfery jest uzupe³niony oddzia³ywaniem SIDF. Wokó³ wêz³ów dzia³a wiele okr±g³ych pr±dów oceanicznych. Na krawêdziach i wêz³ach IDSZ substancja emanuje z g³êbin i geochemicznych regionów i powstaje osad rudy (a olej gromadzi siê w pu³apkach wzd³u¿ krawêdzi i wêz³ów). Przewa¿a podnoszenie substancji wzd³u¿ krawêdzi dwunasto¶cianu, zw³aszcza w wierzcho³kach (to jest centrach trójk±tów) i ich ruchu w skorupie, w hydrosferze, atmosfera i biosfera na wierzcho³ki dwudziesto¶cianu, gdzie tonie w g³êbinach. Ponadto, wêz³y mog± byæ "elektrodami", do których elementy chemiczne spiesz± siê w skorupie ziemskiej, tak jak w k±pieli elektrolitycznej. ¦rodowisko geochemiczne silnie wp³ywa na biosferê: brak lub nadmiar pierwiastków ¶ladowych w glebie ostro wyostrza selekcjê flory i fauny, powoduje choroby endemiczne itp. W ZSRR dwa najwiêksze obszary zaostrzonej doboru naturalnego zajmuj± centraln± czê¶æ trójk±ta europejskiego i pó³nocnoazjatyckiego. Na 1. obszarze wystêpuje brak kobaltu i miedzi (niedobór witaminy B12 i awitaminozy, niedokrwisto¶æ), w drugim - jod (wole endemiczne). W ¿ebrach 2-3-4 strefa lasu i stepu rozci±ga siê, a strefa bursztynu kopalnego rozci±ga siê od 2 do 11. W Eurazji istniej± "schronienia ¿ycia" ro¶liny (gdzie s± zachowane podczas zlodowacenia) i centra rozmieszczenia flory znajduj± siê w centralnych czê¶ciach trójk±tów europejskich i pó³nocnoazjatyckich (zasiêgi wêz³ów 2 i 4) i 3. Dok³adnie w punkcie 4 znajduje siê centrum górskiego lasu-stepu, a w 2 - o¶rodki wielu ro¶lin: itp. Ponadto ro¶liny rozprzestrzeniaj± siê ze ¶rodka trójk±tów 2, 4 do wêz³ów po¶rodku ¿eber (11, 3, 5 do 5 i od wschodu). Na innych kontynentach centra ro¶lin ograniczaj± siê do 17, 36, 40, 41, aw 13, 25, 35 istniej± centra ro¶lin uprawnych (po N. I. Vavilov). W wielu wêz³ach i krawêdziach znajduj± siê relikty i endemity flory i fauny oraz anomalie biosfery: 4 - Bajka³ (75% gatunków to gatunki endemiczne; uwa¿aj±, ¿e specjacja odbywa siê teraz w jeziorze); 17 - Kalifornia, 34 - Wyspy Galapagos,

Oprócz ¶cie¿ki geochemicznej wp³yw IDSZ na biosferê jest mo¿liwy dziêki polom magnetycznym, elektromagnetycznym, elektrostatycznym. Potwierdza to przyk³ad wielorybów, ryb, ptaków. Wieloryby gromadz± siê w ¿ebrach 5-6-7 i 14-15-16, zw³aszcza w wêz³ach 6, 14, 15; latem na pó³kuli po³udniowej - 59, 60, 51, 53, 54, 55, a zim± 35, 49, 41, 43, 45; Kierunki migracji na pó³kuli pó³nocnej oko³o 18, 19, 14. Wolfram migruje wzd³u¿ krawêdzi 14-15-16-17 wzd³u¿ "ósemki" ze zwojami na 14 i 15. Wêgorze migruj± do 18. Najwiêkszy po³ów ryb na obszarach 6, 35, 25 , 14, 45, 18, 41, 11, w 40, w 17, wzd³u¿ krawêdzi 5-6-7 i 41-50. Wszystko to jest prawdopodobnie wynikiem ekspozycji na pola IDSZ, chocia¿ na IDSZ ma wp³yw i po¶redniczy: chemia wody, temperatura, promieniowanie s³oneczne itp. Znaczne emisje wielorybów do wybrze¿a w pobli¿u 17, 41, 43, byæ mo¿e, s± wynikiem ostrych zak³óceñ pól w wêz³ach. Ptaki lataj±, by spêdziæ zimê w zakresach wêz³ów 20 (pó³nocno-zachodnia Afryka), 12 (Indie), 27 (¶rodkowa Australia), 41 (po³udniowa Afryka), 49 (Brazylia), 16 (Hawaje) itp. Nie wszystkie z nich anomalie magnetyczne s± wykrywane, ale ptaki lataj± tam (przez 5-12 tysiêcy km), co mo¿e wskazywaæ na obecno¶æ w IDPH niezbadanych pól o drobnej strukturze, na przyk³ad zarejestrowanych podczas ró¿d¿karstwa. Zachowanie siê owadów jest zgodne z IDPP: szarañcza rozprzestrzenia siê w Afryce i Ameryce Po³udniowej, z wyj±tkiem wêz³ów 40 i 36; natomiast, mrówka kodlingowa, przeciwnie, ¿yje w 35, 36, 41, 48. W ten sposób wykrywa siê geochemiczny i geofizyczny wp³yw EIDP na biosferê. Móg³ wp³ywaæ i napromieniowaæ z³o¿a uranu w 41 i 40, gdzie w 1972 roku znaleziono naturalny reaktor j±drowy. Wp³yw pierwiastków chemicznych, pól elektromagnetycznych i innych, promieniowania mo¿e spowodowaæ mutacje, które prawdopodobnie da³y pocz±tek o¶rodkom specjacji w wêz³ach.


cd..

http://www.lachugin.ru/science/idsz1_41.htm

 88 
 : Pa¼dziernik 23, 2018, 00:51:01 
Zaczêty przez Kiara - Nowe: wys³ane przez Kiara
Ley Lines


 Wiele ¶wiatowych miejsc kultu, miast i monumentów, zbudowanych zosta³o na wirach – niewidzialnej energii Ziemi, tzw. ley lines - liniach promieniowania geomantycznego.



 Â£Â±cz± one wiele ¶wiêtych staro¿ytnych miejsc. Przebiegaj± pod Ameryk± Po³udniow±, ¦rodkow± i Pó³nocn±, Egiptem, Malt±, Kret±, Hiszpani±, Grecj±, Wielk± Brytani±, Francj±, Mezopotami±, Libanem, Australi±, Azj± – mo¿na powiedzieæ, ¿e przecinaj± ca³± planetê.

I ciekawe jest, ¿e liczne miasta na linii na obrazku, biegn±cej przez Angliê i W³ochy, maj± w swojej nazwie gwiezdny rdzeñ  – „Star” .
  Ca³a Ziemia pokryta jest siatk± energetycznych linii. Kto¶ porówna³ ten widok do pi³ki otoczonej telepatycznym internetem.




http://astronomiafinansowa.blogspot.com/2012/12/ley-lines.html

 89 
 : Pa¼dziernik 23, 2018, 00:41:22 
Zaczêty przez Kiara - Nowe: wys³ane przez Kiara
Ley Lines - linie geomantyczne



S± miejsca na Ziemi, które promieniuj± dziwn± energi±. Tam chory organizm szybciej wraca do zdrowia, tam umys³ cz³owieka ³atwiej siê mo¿e po³±czyæ z Najwy¿szym. To znane od tysi±cleci miejsca mocy, czyli punkty energetyczne Ziemi.

 Wiadomo, ¿e owe punkty po³±czone s± ze sob± liniami geomantycznymi. Badania naukowe obalaj± pogl±d, ¿e Ziemia jest jedynie martwym kawa³kiem ska³y wiruj±cym w kosmicznej przestrzeni. Ziemia jest ¿yw± istot±......

W 1974 r. trzej rosyjscy uczeni: Gonczarow, Makarow i Morozow wysunêli hipotezê, ¿e struktura kuli ziemskiej przypomina strukturê kryszta³u, oraz ¿e, podobnie jak w krysztale, istnieje na naszej planecie rodzaj symetrycznej sieci z aktywnymi wêz³ami.

Gonczarow po³±czy³ liniami na mapie ¶wiata miejsca, gdzie zrodzi³y siê najstarsze cywilizacje. Okaza³o siê, ¿e linie utworzy³y sieæ regularnych piêciok±tów.

Tak wiêc na przyk³ad piramidy w Gizie, Mohend¿o Daro w Indiach, Wyspa Wielkanocna, centrum kultowe Inków Machu Picchu w Peru i inne ¶wiête miejsca znalaz³y siê na wierzcho³kach piêciok±tów b±d¼ w ich geometrycznym ¶rodku.

Wspomniani badacze skonstruowali model kuli ziemskiej w postaci bry³y sk³adaj±cej siê z 12 piêciobocznych p³aszczyzn (dodekaedru), a pó¼niej tak¿e wielo¶cianu zbudowanego z 20 trójk±tów (ikosaedru).

Kolejnego niezwyk³ego odkrycia dokonali po przy³o¿eniu obu modeli do mapy Ziemi. Stwierdzono bowiem, ¿e krawêdzie dodekaedru pokrywaj± siê z pasmami gór i rozpadlin oceanicznych na mapie.

Te natomiast grzbiety górskie i uskoki, które siê z krawêdziami dodekaedru nie pokrywaj±, przylegaj± do krawêdzi ikosaedru.

Ma³o tego, z wêz³ami obu sieci pokrywaj± siê miejsca, gdzie jest najwiêksze i najmniejsze ci¶nienie atmosferyczne na Ziemi, gdzie zrywaj± siê huragany i gdzie wystêpuj± anomalie pogodowe, pasy z³ó¿ rudono¶nych i ropono¶nych.

Okaza³o siê te¿, ¿e sta³e wiatry na Ziemi wiej± najczê¶ciej wzd³u¿ linii tych sieci. Wspó³czesne zdjêcia satelitarne zdaj± siê potwierdzaæ odwa¿n± koncepcjê Gonczarowa, Makarowa i Morozowa, dziêki której mo¿na wyt³umaczyæ równie¿ zjawisko istnienia centrów energetycznych Ziemi.

Koncepcjê tê potwierdzaj± tak¿e wyniki badañ amerykañskich geofizyków, Ronalda E. Cohena i Larsa Stixrude, ¶wiadcz±ce o tym, ¿e ¿elazne j±dro naszej planety ma strukturê kryszta³u (j±dro jest w stanie sta³ym, gdy¿ panuj±ce we wnêtrzu Ziemi potê¿ne ci¶nienie nie pozwala ¿elazu - mimo panuj±cej tam wysokiej temperatury - przej¶æ w stan p³ynny).

Czy¿by ogromny kryszta³ tworz±cy j±dro Ziemi w jaki¶ sposób wp³ywa³ na to, co siê dzieje na jej powierzchni?
To wszystko zebra³ w ca³o¶æ fizyk kwantowy Nassim Haramein

Zagubiona wiedza naszych przodków

Na podstawie hipotezy rosyjskich uczonych Amerykanin, prof. Becker-Hagens, stworzy³ koncepcjê geomantycznej sieci planetarnej. Oplataæ ma ona ca³± kulê ziemsk±, ³±cz±c jej aktywne punkty.

W oczkach sieci g³ównej istnieæ maj± mniejsze uk³ady promieniowañ liniowych.

O istnieniu wielkiej i ma³ej sieci energetycznej musieli wiedzieæ nasi przodkowie, gdy¿ w³a¶nie w punktach wêz³owych owych sieci - w tzw. miejscach mocy - wznosili ¶wi±tynie.

Zdawali sobie sprawê, ¿e pulsuj±ca w takim miejscu energia jest dla cz³owieka korzystna, pomaga mu te¿ w kontakcie z wy¿szym wymiarem naszej rzeczywisto¶ci.
Wiedzieli równie¿, ¿e miejsca mocy s± ze sob± po³±czone ci±gn±cymi siê niekiedy nawet setki kilometrów pasmami linii promieniowania geomantycznego, okre¶lanymi przez radiestetów angielskim terminem ley lines.


Ley lines oplataj± ca³± kulê ziemsk± i stanowi± rodzaj niewidzialnego systemu energetycznego naszej planety.

W latach dwudziestych naszego wieku angielski fotograf Alfred Watkins zauwa¿y³, ¿e wiele miejsc kultu w Anglii po³o¿onych jest wzd³u¿ linii prostej. Potwierdzi³y to pó¼niejsze studia geodezyjne.

Powsta³y mapy sieci tego rodzaju po³±czeñ na terenie ca³ej Wielkiej Brytanii. To w³a¶nie te linie nazwano ley lines. Termin ten przyj±³ siê pó¼niej dla oznaczenia liniowego promieniowania ³±cz±cego miejsca mocy.
 
Okaza³o siê te¿, ¿e ley lines mo¿na badaæ metodami radiestezyjnymi!


Szeroko¶æ linii geomantycznej, czyli pasma promieniowania stymuluj±cego, wynosi zazwyczaj od kilku do kilkudziesiêciu metrów.

Najpotê¿niejsze z ley lines oplataj± ca³± kulê ziemsk±. Przebiegaj± one przez tak wa¿ne miejsca mocy, jak Wielka Piramida w Gizie czy kamienny kr±g Stonehenge.

Istniej± tak¿e linie geomantyczne ³±cz±ce tylko kilka miejsc mocy na terenie jednego kraju oraz geomantyczne linie lokalne.

Wzd³u¿ linii geomantycznych obserwuje siê czêsto przeloty niezidentyfikowanych obiektów lataj±cych. Ufolodzy powiadaj±, ¿e ley lines stanowi± wa¿ny element w systemie nawigacyjnym takich obiektów, a byæ mo¿e subtelna energia linii geomantycznych wykorzystywana jest nawet do napêdzania silników UFO.
Ale to ca³kiem inna historia.

Najsilniejsze strumienie energetyczne wychodz± z wêz³a znajduj±cego siê pod Wielk± Piramid± w Gizie, która dziêki swemu kszta³towi i wymiarom dzia³a jak wielki wzmacniacz promieniowania geomantycznego.

Tak twierdzi polski radiesteta i publicysta Leszek Matela, który od 1984 r. prowadzi badania linii geomantycznych w ró¿nych czê¶ciach ¶wiata. Dokonywa³ równie¿ pomiarów w Gizie.

Okaza³o siê, ¿e z Wielkiej Piramidy wychodzi a¿ 10 ley lines.

To w³a¶nie one stanowi± osnowê systemu energetycznego naszej planety: przenosz± subtelne energie na du¿e odleg³o¶ci, ³±cz±c wa¿ne miejsca kultu na ca³ej kuli ziemskiej.

Z kolei z tych miejsc rozchodz± siê inne ley lines, które tworz± ca³y zamkniêty uk³ad linii geomantycznych.

Leszek Matela przeprowadzi³ w Gizie badania g³ównych linii krzy¿uj±cych siê w Wielkiej Piramidzie.

Zmierzy³ k±ty, pod jakimi wychodz± one z piramidy, a nastêpnie za pomoc± teleradiestezji oraz metod geodezyjnych zaznaczy³ przebieg poszczególnych linii na mapach.

W ten sposób po raz pierwszy uda³o siê ustaliæ przebieg linii promieniowania geomantycznego wychodz±cych z Wielkiej Piramidy.

Ciekawe, ¿e wiele punktów, przez które przechodz± ley lines z Gizy, to nie tylko wa¿ne o¶rodki kultu, ale równie¿ miejsca, które odegra³y wa¿n± rolê w rozwoju ludzko¶ci.

Wed³ug Leszka Mateli to w³a¶nie za pomoc± owych linii potomkowie legendarnej cywilizacji atlantydzkiej, korzystaj±c z mocy Wielkiej Piramidy, pobudzali rozwój gatunku ludzkiego na ca³ym ¶wiecie.

Ley lines to jak gdyby sieæ Internetu powsta³a przed tysi±cami lat.

T± drog± odbywa³ siê bezpo¶redni przekaz wiedzy i inspiracji twórczej nawet do najodleglejszych rejonów kuli ziemskiej. Wystarczy³o, aby ludzie bêd±cy na odpowiednim poziomie rozwoju wewnêtrznego osiedlili siê w miejscach mocy znajduj±cych siê na liniach geomantycznych.

Przebywaj±c tam, byli niejako samoistnie inicjowani w wiedzê natury, nagle doznawali ol¶nieñ, dokonywali genialnych i wiekopomnych odkryæ s³u¿±cych dobru ludzko¶ci.



Bo jak inaczej wyja¶niæ fakt istnienia wielkich piramid czy podobnych do siebie budowli megalitycznych w ró¿nych zak±tkach naszego globu? Jak wyja¶niæ fakt, ¿e wiele religii czy kultur powsta³ych w ró¿nych miejscach na naszej planecie opartych jest na podobnych zasadach?

„Naukowcy” przecie¿ twierdz±, ¿e ludy zamieszkuj±ce przed tysi±cami lat ró¿ne kontynenty nie mog³y siê ze sob± kontaktowaæ.
Jednym z wyt³umaczeñ tego fenomenu mo¿e byæ w³a¶nie istnienie linii geomantycznych, za pomoc± których odbywa³ siê przekaz informacji.
Ludzie ró¿nych ras i kultur wpadali na podobne pomys³y.

W swoich ¶wi±tyniach odbierali medialne przekazy nap³ywaj±ce poprzez ley lines z Wielkiej Piramidy.

Aby wzmocniæ odbierane sygna³y, budowano piramidy w ró¿nych zak±tkach ¶wiata, na przyk³ad na terenie dzisiejszego Meksyku, Peru, Chin czy Sudanu.
Piramidy powstawa³y te¿ w Europie na liniach geomantycznych wychodz±cych z Gizy.


          Na jednej z takich linii wychodz±cych z piramidy w Gizie le¿y Polska.

Leszek Matela nazywa j± lini± bantu-s³owiañsk± ze wzglêdu na to, ¿e ³±czy ona narody s³owiañskie i afrykañskie z Wielk± Piramid±.

Biegn±c z Gizy w kierunku po³udniowo-wschodnim, strumieñ energii przechodzi przez monumentalny kompleks ¶wi±tynny w Karnaku w Egipcie.

Na swojej drodze napotyka te¿ m.in. Merowe w Sudanie (gdzie równie¿ budowano piramidy) oraz Kerenyagê w Kenii (¶wiêta góra plemienia Bantu) i zmierza dalej w stronê miejsc kultu na Madagaskarze.

Zd±¿aj±c w kierunku pó³nocno-zachodnim, ogarnia swoim wp³ywem staro¿ytne miasta w obecnej Turcji: Xanthos i Hierapolis, Madarê i Bu³garsk± Poljanê (zespó³ budowli neolitycznych) w Bu³garii, Monastrica Voronet i inne klasztory w rumuñskich Karpatach, Jab³eczn± nad Bugiem (najstarszy klasztor prawos³awny na ziemiach polskich) Grabarkê ko³o Siemiatycz (najwiêksze centrum pielgrzymkowe polskiego prawos³awia), Tykocin ko³o Bia³egostoku, Rapê niedaleko Go³dapi (grobowiec w kszta³cie piramidy) i Birkê w Szwecji (centrum Wikingów).


                 Inne wa¿ne miejsca na ¶wiecie po³±czone g³ównymi liniami geomantycznymi z Wielk± Piramid± to np. Eleusis (miejsce s³ynnych misteriów greckich), Kijów (£awra Kijowsko-Pieczerska), Wyspa Wielkanocna z jej s³ynnymi kamiennymi pos±gami, ¶wiête miejsca Dogonów, p³askowy¿ Nazca ze s³ynnymi gigantycznymi rysunkami, Machu Picchu, azteckie miasto bogów Teotihuacan w Meksyku (s³ynne Piramidy S³oñca i Ksiê¿yca), Jerozolima, Babilon, z³ota ¶wi±tynia w Amritsar w Indiach (centrum kultowe Sikhów), TÕai-Szan i Fuji (naj¶wiêtsze góry Chin i Japonii), Lhasa (centrum buddyzmu lamajskiego), Mohend¿o Daro (kolebka cywilizacji indyjskiej), Benares (najwa¿niejsze centrum hinduizmu), Hagar Qim na Malcie (zespó³ ¶wi±tyñ neolitycznych), góra Synaj, Carnac we Francji (s³ynne budowle megalityczne), Rzym oraz Fajstos (staro¿ytny pa³ac minojski i centrum kultowe na Krecie).


              Jedna z linii przebiega równie¿ przez s³ynny Trójk±t Bermudzki. Linia nr 10 ogarnia swoim wp³ywem Ayers Rock i Olgas w Australii, bêd±ce g³ównymi miejscami kultowymi aborygenów.

Dla pierwotnych mieszkañców Australii linie geomantyczne odgrywa³y szczególn± rolê. Stanowi³y one bowiem podstawê systemu orientacji przestrzennej na pustyniach.

Aborygeni nazywali je liniami pie¶ni. Czuli siê cz±stk± przyrody i znakomicie wyczuwali niewidzialne strumienie energetyczne.
Podró¿uj±c, ¶piewali pie¶ni przodków, aby osi±gn±æ stan wy¿szej ¶wiadomo¶ci i dziêki temu zlokalizowaæ przebieg linii prowadz±cych do ¼róde³ i miejsc mocy rozsianych po ca³ej Australii.

Ju¿ samo roz³o¿enie linii promieniowania geomantycznego wskazuje, jak wa¿n± rolê w dziejach naszej planety ma Wielka Piramida w Gizie. Energie generowane z miejsca, w którym j± zbudowano, docieraj± do wiêkszo¶ci najwa¿niejszych dla rozwoju ludzko¶ci o¶rodków. W centrach po³o¿onych wzd³u¿ wspomnianych ley lines albo ju¿ odnaleziono, albo w przysz³o¶ci zostan± odnalezione ¶lady cywilizacji atlantydzkiej.

                  Polska w energetycznej sieci

Tak¿e Polska opleciona jest sieci± linii geomantycznych.

Siedem takich linii krzy¿uje siê na Wawelu, jednym z miejsc mocy w naszym kraju.
Jedna z tych linii, nazwana przez Leszka Matelê lini± jerozolimsk±, ma szczególnie du¿± moc.
Przebiega ona w kierunku pó³nocno-zachodnim przez Czêstochowê (Jasna Góra), Gniezno (katedra), duñsk± wyspê Bornholm (obiekty kultowe Burgundów i Normanów) i dalej przez tereny Szwecji.

Z kolei w kierunku po³udniowo-wschodnim przez Star± Zagorê w Bu³garii (dawny tracki o¶rodek kultowy) a¿ do Jerozolimy.

 Inne ley lines ³±cz± Wawel m.in. z Rzymem, Wilnem, Wadowicami, Mariazell, Lourdes czy Stonehenge. Wawel po³±czony jest równie¿ liniami promieniowania z innymi miejscami mocy na terenie Krakowa, takimi jak na przyk³ad Kopiec Krakusa czy Ko¶ció³ Mariacki.

          Wa¿ne miejsca mocy znajduj± siê zawsze na skrzy¿owaniu kilku linii geomantycznych i tak np. w Kamiennych Krêgach w Odrach ko³o Czerska krzy¿uje siê 5 takich linii, podobnie jak na górze ¦lê¿a.
 
                     Miejsca mocy o mniejszym znaczeniu le¿±, je¶li nie na skrzy¿owaniu dwóch ley lines, to przynajmniej na pojedynczej linii. Leszek Matela opisuje je szczegó³owo w swojej ksi±¿ce "Geomancja".

Z pewno¶ci± przebieg linii promieniowania geomantycznego ma znaczenie nie tylko dla badania przesz³o¶ci, ale i przysz³o¶ci.

Subtelna energia duchowa generowana wzd³u¿ ley lines powinna byæ wykorzystana dla dobra ludzko¶ci. Lokalizacja znacz±cych centrów kulturotwórczych w zasiêgu oddzia³ywania tych linii mo¿e, jak wykazuj± do¶wiadczenia, przynie¶æ nam wiele po¿ytku.


http://astronomiafinansowa.blogspot.com/2012/12/ley-lines-linie-geomantyczne.html

 90 
 : Pa¼dziernik 22, 2018, 23:47:53 
Zaczêty przez Kiara - Nowe: wys³ane przez Kiara

Energo-si³owy szkielet Ziemi

cd...



W 1950 roku doktor nauk medycznych Manfred Curry kieruj±cy wówczas Instytutem Medyczno-Biologicznym w Bawarii doszed³ do wniosku, ¿e powstawaniu chorób nowotworowych winne s± nie tylko strefy geopatyczne (jako obszary wydostawania siê „promieni ziemskich”). Czynnikiem prowokuj±cym mo¿e byæ równie¿ szczególnego rodzaju siatka energetyczna niejako na³o¿ona na powierzchniê Ziemi. Wiele lat po¶wiêci³ badaniu siatek i od tamtej pory jedna z nich nosi nazwê „uko¶nej siatki Currego” o rozmiarze komórek 3,75x3,75 (druga wersja – 7,5x7,5) m.

W Niemczech doktor Ernst Hartman, kierownik Instytutu Badañ Geobiologicznych odkry³ i opisa³ inn± siatkê - „ortogonaln± siatkê Hartmana”, o rozmiarze komórki 2,5x2,0m i z naprzemienn± polaryzacj± w jej wêz³ach. Szeroko¶æ pasów siatki Hartmana na naszej szeroko¶ci geograficznej wynosi 20-60cm.

Nastêpnie wykryto: zorientowan± wed³ug po³udnika magnetycznego rombow± siatkê Pierra Manfreda (4x4m), siatkê Wittmana Schweitzera (16x16m) – uko¶n±, sk³adaj±c± siê z niewidocznych wi±zek promieniowania geomagnetycznego, o kszta³cie rombów i zorientowan± wed³ug wielkiej osi z pó³nocy na po³udnie. Wi±zki promieniowania siatki Wittmana pokrywaj± ca³± Ziemiê wraz z wi±zkami siatki Hartmana i Currego. Odkryto równie¿ siatki Zygmunta Stalczyñskiego, litewskiego ró¿d¿karza Alberta Taliwaldisa (25x25m), zodiakaln± siatkê in¿yniera Szulgi.

 Prostok±tna siatka Hartmana

 Prostok±tna siatka Hartmana nazywana jest ogóln±, globaln±, poniewa¿ obejmuje ca³± powierzchniê Ziemi i posiada regularny kszta³t oraz strukturê kratownicy. Jest to siatka geobiologiczna pierwszego rzêdu. Zgodnie z hipotez± stworzon± przez niemieckiego uczonego Hartmana siatka ta oplata praktycznie ca³± powierzchniê Ziemi, rozmiar jej komórek wynosi 2,0x2,5m i zmniejsza siê w miarê oddalania od równika i przybli¿ania do biegunów. Siatkê tê niektórzy nazywaj± siatk± wspó³rzêdnych w zwi±zku z jej dok³adnym zorientowaniem wed³ug po³udnika geomagnetycznego i geomagnetycznego równole¿nika.

Siatka stanowi naprzemienny szereg równoleg³ych pasów (¶cian), o szeroko¶ci oko³o 20cm (od 19 do 27cm). Promieniowanie pasów jest niejednorodne, sk³ada siê z czê¶ci pierwotnej o szeroko¶ci 2-3cm o wyra¼nych w³a¶ciwo¶ciach elektromagnetycznych, i wtórnej wytworzonej przez promieniowania ró¿nych pól, aktywne rodniki cz±stek gazowych pokrywaj±cych czê¶æ pierwotn± w postaci swoistego „ko¿ucha”. Istnieje przypuszczenie, ¿e ta warstwa „ko¿ucha” formuje siê dziêki interakcji procesów kosmicznych, atmosferycznych i geofizycznych. Siatka Hartmana zorientowana jest zgodnie ze stronami ¶wiata. Ka¿da jej komórka z³o¿ona jest z dwóch pasów – krótszych (od 2,1 do 1,8m, ¶rednio 2 m), skierowanych z pó³nocy na po³udnie i d³u¿szych (od 2,25 do 2,6m, ¶rednio 2,5m), skierowanych ze wschodu na zachód.

Pasy siatki Hartmana podzielone s± umownie jako „dodatnie” i „ujemne” (lub odpowiednio „magnetyczne” i „elektryczne”). Przy tym kierunek ich strumienia energetycznego mo¿e byæ wstêpuj±cy i zstêpuj±cy. W miejscach przeciêcia tworz± tak zwane wêz³y Hartmana o wielko¶ci oko³o 25cm: prawo-biegunowe, lewo-biegunowe i neutralne. Co ka¿de 10m w siatce znajduj± siê pasy o wielkiej intensywno¶ci i szeroko¶ci.

hartmana

 Uko¶na siatka Currego

 Drug±, najwa¿niejsz± z punktu widzenia oddzia³ywania geopatycznego struktur± siatkow± jest uko¶na siatka Currego – geobiologiczna siatka drugiego rzêdu sk³adaj±ca siê z niewidocznych wi±zek promieniowania geomagnetycznego. Sk³ada siê z równoleg³ych pasów (¶cian), skierowanych z po³udniowego-zachodu na pó³nocny-wschód i prostopadle do tego kierunku z pó³nocnego-zachodu na po³udniowy-wschód, przecinaj±c uko¶nie prostok±tna siatkê Hartmana.

Istnieje kilka szeregów pasów siatki uko¶nej. Co ka¿de 14 równoleg³ych cienkich pasów pierwszego rzêdu o szeroko¶ci kilku cm, biegnie 15. pas drugiego rzêdu o szeroko¶ci oko³o 30cm. Nastêpnie taka naprzemienno¶æ jest kontynuowana w ten sposób, ¿e po 14. pasach drugiego rzêdu nastêpuje 15. pas trzeciego rzêdu o szeroko¶ci oko³o 1m, po 14. pasach trzeciego rzêdu biegnie pas czwartego rzêdu o szeroko¶ci oko³o 3m itd. W ten sposób tworz± siê komórki pasów pierwszego rzêdu o rozmiarach 4-6x4-6m, drugiego rzêdu 90x90m, trzeciego – 1250x1250m, czwartego 17500x17500m itd. Na przeciêciu pasów tworz± siê wêz³y Currego lub strefy D, dysponuj±ce wyra¼nym dzia³aniem geopatycznym.

Nale¿y równie¿ uwzglêdniæ, ¿e przy ocenie efektu geopatycznego bierze siê pod uwagê tylko pasy, pocz±wszy od drugiego rzêdu, czyli o szeroko¶ci 30cm i wiêcej. Przy nachodzeniu na siebie wêz³ów Currego i Hartmana powstaje niebezpieczeñstwo zachorowania, poniewa¿ sumaryczny efekt takiego promieniowania znacznie wzrasta. Przypuszcza siê, ¿e siatka Currego powstaje w efekcie z³o¿onej interakcji procesów geofizycznych i kosmicznych.

Siatki wspó³rzêdnych nie s± samodzielnymi tworami, lecz u swych podstaw maj± pola promieniowañ pochodz±cych z podziemnych cieków wodnych i rozpadlin geologicznych, i dlatego dzieli siê je na siatki rozpadlin i siatki cieków. W strefach reakcyjnych wszystkich siatek wspó³rzêdnych promieniowanie skierowane jest z góry w dó³ pod k±tem 45'' w stosunku do pionu (P Schweitzer, 1986). Spo¶ród czterech siatek utworzonych przez p³aszczyzny uskokowe, dwie pary, a konkretnie – sieæ ogólna i czwarta kratka, oraz sieæ uko¶na i trzecia kratka – posiadaj± jednakow± strukturê i analogiczne w³a¶ciwo¶ci. Ró¿ni± siê pomiêdzy sob± jedynie d³ugo¶ci± fal. Strefy reakcyjne siatek globalnych i czwartej kratki przebiegaj± zgodnie z kierunkami stron ¶wiata. Wielko¶æ obrysu wielkich rozpadlin geologicznych jest sta³a i wynosi przyk³adowo 2m w kierunku z pó³nocy na po³udnie na 2,5m w kierunku ze wschodu na zachód. Pole promieniowania wytwarzane przez rozpadliny o mniejszej szeroko¶ci nie wiêkszej ni¿ 26,9cm, charakteryzuje siê obrysem kwadratowym o boku od 0,8 do 1,4m. W miarê zwiêkszania siê szeroko¶ci rozpadliny stopniowo zwiêkszaj± siê rozmiary obrysu siatki dochodz±c w koñcu do regularnego kwadratowego kszta³tu.

Efekty wielu obserwacji wykazuj±, ¿e sam „szkielet si³owy” struktur siatkowych jest do¶æ odporny na wp³yw zewnêtrznych pól energetycznych. Jednak na szkielet si³owy, jak na podstawow± konstrukcjê mog± nak³adaæ siê dodatkowe energopolowe struktury stanowi±ce niejako modulatory takich pasów. Modulacja ta mo¿e byæ zarejestrowana przez niektórych operatorów biolokacji w postaci „oddychania Ziemi”.

 Geoaktywne struktury Ziemi

 Obecnie konieczno¶æ badania i rejestracji stref geoaktywnych i geopatycznych nie ulega w±tpliwo¶ci. Istotn± trudno¶ci±, z któr± stykaj± siê badacze podczas analizy stref geopatycznych jest problem braku dok³adnych urz±dzeñ i instrumentów do ich indykacji i oceny charakterystyk jako¶ciowych. W ¶wiatowej praktyce do tych celów wykorzystuje siê szeroko biolokacjê. Stosowanie metod in¿ynieryjnej biolokacji – bioskanowanie, bionamierzanie, bioindykacja i biodiagnostyka odleg³o¶ciowa – pozwalaj± wykrywaæ i badaæ rozmaite anomalie w ¶rodowisku zewnêtrznym bez wykorzystania skomplikowanych i drogich ¶rodków technicznych. Sta³e (s³abo zmieniaj±ce siê w czasie) struktury geoaktywne posiadaj± ró¿ne kszta³ty i wymiary. Profesor G.I. Szwebs (Ukraina) w 1998 roku wyró¿ni³ trzy typy struktur bioaktywnych: typ globalny, regionalny i lokalny. Globalna struktura geoaktywna stanowi uk³ad siatek ró¿nych poziomów: wielkokomórkowa, ¶redniokomórkowa, ma³okomórkowa.

Wielkokomórkowa globalna struktura geoaktywna utworzona jest przez globaln± siatkê szkieletowych linii si³owych Ziemi. U podstaw jej powstawania le¿y hipoteza o dwudziesto¶ciennej – dwunasto¶ciennej strukturze pow³oki ziemskiej i krystalicznej strukturze j±dra Ziemi w kszta³cie dwunasto¶cianu (dwunastu piêciok±tów), której projekcja na powierzchniê Ziemi tworzy globaln± strukturê geoaktywn±. W wêz³ach i krawêdziach tej siatki czêsto obserwuje siê ró¿ne fenomeny i anomalie, a tak¿e koncentracjê cennych kopalin, o¶rodki aktywno¶ci sejsmicznej i wulkanicznej. Model ten zosta³ opracowany przez radzieckich uczonych N. Gonczarowa, W. Makarowa i W. Morozowa, i nosi nazwê „siatki rosyjskiej”.

¦redniokomórkowa globalna struktura geoaktywna jest najprawdopodobniej skutkiem aktywnych rozpadlin w skorupie ziemskiej, przejawiaj±cych siê w postaci utrwalonych na powierzchni Ziemi w takich miejscach ró¿nych efektów elektrycznych, na przyk³ad zwiêkszaj±cych natê¿enie pola elektromagnetycznego niskiej czêstotliwo¶ci, w tym równie¿ w spektrum czêstotliwo¶ci bioaktywnych pokrywaj±cych siê z rytmami narz±dów cz³owieka i zwierz±t. Wystarczy wej¶æ w tak± strefê o wspomnianych odchyleniach t³a polowego, by u cz³owieka ca³kiem zauwa¿alnie zmieni³y siê parametry fizjologiczne i biochemiczne prowadz±c niekiedy do gwa³townego pogorszenia zdrowia i rozstroju psychiki. Podobny obraz powstaje, kiedy znajdujemy siê nad korytami podziemnych cieków, ró¿nych jaskiñ i nagromadzeñ z³ó¿ kopalnych. W³a¶nie w takich miejscach, jak ustalili geofizycy, koncentruj± siê sile pola elektryczne o intensywno¶ci sk³adowej sta³ej 1-2V. Sk³adowa zmienna stwarza za¶ anomalie o amplitudzie wahañ do 0,1-0,2V. To w³a¶nie jest jedna z oznak wystêpowania strefy geopatycznej.

Ma³okomórkowa globalna struktura geoaktywna powstaje z prostok±tnych, rombowych i kwadratowych siatek na³o¿onych na siebie i nazwana jest od imienia odkrywców odpowiednio siatk± Hartmana, Currego i Wittmana. Ma³okomórkowa globalna struktura geoaktywna jest sieci± tak zwanych linii geoenergetycznych, która ca³kowicie pokrywa ca³± nasza planetê w postaci swego rodzaju szkieletu i dlatego niekiedy nazywana jest szkieletow± siatk± energetyczn± Ziemi.

Regionalne struktury geopatyczne, to po³±czenie stref geopatycznych powsta³ych w wyniku emanacji promieniowania tellurycznego (ziemnego) i geomagnetycznych stref pochodzenia kosmicznego (promieniowanie planet, galaktyk). Struktury te s± s³abo zbadane.

Lokalne struktury geoaktywne – s± to przede wszystkim kombinacje globalnych stref geoaktywnych i regionalnych stref geoaktywnych. W³a¶nie przeciêcie tych ostatnich, ich wzajemne nak³adanie siê stwarza struktury kszta³tuj±ce strefy biopatogenne szkodliwe dla zdrowia ka¿dego ¿ywego organizmu na Ziemi, z niewielkimi wyj±tkami. Odleg³o¶æ miêdzy liniami siatek wszystkich struktur ma³okomórkowych waha siê w granicach od 0,95m do 15m, a wielkokomórkowych i ¶redniokomórkowych od setek metrów do setek kilometrów i mo¿e zmieniaæ siê w zale¿no¶ci od szeroko¶ci geograficznej miejsca, aktywno¶ci S³oñca i innych czynników.

W miejscach przeciêcia linii tych siatek pojawiaj± siê niebezpieczne dla zdrowia ogniska patogenne o ¶rednicy od 20cm do kilkuset metrów w zale¿no¶ci od szeroko¶ci linii tworz±cych siatkê. S± to ogniska patogenne nazywane wêz³ami siatki, które umownie dzielimy na wêz³y dodatnie i ujemne w zale¿no¶ci od tego czy potoki energetyczne wznosz± siê, czy opadaj±. Ogniska s± ¶ci¶le prostopad³e do powierzchni Ziemi i ca³kowicie j± przenikaj±, nie zmieniaj±c swej intensywno¶ci zale¿nie od wysoko¶ci. Ostateczna natura tych ognisk nie jest do dzi¶ poznana, jednak wiadomo, ¿e ich d³ugotrwa³e oddzia³ywanie na organizm cz³owieka prowadzi do pojawienia siê nieodwracalnych procesów patologicznych koñcz±cych siê powa¿nymi schorzeniami (onkologia, choroby naczyniowe, rozstroje nerwowe i psychiczne). Intensywno¶æ potoku energetycznego w tych wêz³ach zmienia siê w ci±gu dnia i roku. Obserwacje tych potoków wykaza³y obecno¶æ cyklicznych zmian maj±cych równie¿ stany stacjonarne. Mo¿na to zaobserwowaæ 8 razy w okresie pomiêdzy wschodem i zachodem S³oñca. D³ugo¶æ ka¿dego stanu stacjonarnego to 1,5 godziny.

Ciekawe jest to, ¿e w pewnych rejonach Indii stany te zaznaczone s± w kalendarzach na ka¿dy dzieñ tygodnia. Promieniowania mog± byæ raz pozytywne, raz negatywne. Istota tych promieniowañ po dzi¶ dzieñ jest niejasna i dlatego te potoki energetyczne pozostaj± obiektem badañ naukowych równie¿ pod wzglêdem ich oddzia³ywania na ¿ywe organizmy.

W granicach stref geopatycznych oraz wêz³ów szczególnie odbija siê wp³yw burz magnetycznych zwi±zanych z aktywno¶ci± s³oneczn±. Wp³yw ten jest chorobotwórczy dla szczególnie wra¿liwych ludzi, których cechuje wra¿liwo¶æ nawet na s³abe zmiany pola. Je¶li szeroko¶æ linii globalnej struktury geoaktywnej odnotowuje siê w granicach 4-8m (niekiedy nawet wiêcej), to na takich obszarach mo¿na zauwa¿yæ zwiêkszon± zachorowalno¶æ na schorzenia onkologiczne i uk³adowe, uszkodzenia budynków mieszkalnych, konstrukcji i komunikacji podziemnej (osiadanie budynków, deformacja konstrukcji metalowych, wysoka zachorowalno¶æ zwierz±t domowych i hodowlanych, rozmaite niecodzienne zjawiska, zwiêkszona wypadkowo¶æ na drogach).

Je¶li uwzglêdni siê jedn± z hipotez, zgodnie z któr± wzd³u¿ linii globalnych stref geopatycznych Ziemi przekazywana jest silna energia pokonuj±ca wiele kilometrów i posiadaj±ca zakoñczenia w postaci okrêgów lub kwadratów na powierzchni Ziemi - miejsca si³y, i inn± hipotezê g³osz±c±, ¿e wzd³u¿ tych linii przekazywana jest pewna informacja ze ¶wiata niewidzialnego, która przez pow³okê biopolow± cz³owieka mo¿e przenikn±æ do jego mózgu i doprowadziæ do stanów halucynogennych i pojawiania siê niezrozumia³ych obrazów, które mog± nape³niæ nasz± ¶wiadomo¶æ zgroz±, niewyja¶nionym strachem, sparali¿owaæ mózg i doprowadziæ do samobójstwa lub innych nieodwracalnych konsekwencji, to jasna siê stanie konieczno¶æ zbadania tych struktur w celu zapewnienia bezpieczeñstwa ludno¶ci Ziemi.


http://www.igya.pl/kontakt/596-siowy-szkielet-ziemi.html

Strony: 1 ... 7 8 [9] 10

Polityka cookies
Darmowe Fora | Darmowe Forum

rozmowcy skyworldsv homofriends sith pomorska