KOD PESZEROWY I WIEDZA WSPÓŁCZESNA

NAMASZCZANIE.....

Namaszczanie to bardzo stary i znany rytua? , warto po?wi?ci? mu chwilk? czasu i zrozumie? sens oraz pochodzenie symboliki w nim u?ywanej. Rozwin? temat w miar? czasu, na razie wstawi? dwa artyku?y , chc? zwrĂłci? szczegĂłln? uwag? na uk?ad r?k biskupĂłw namaszczaj?cych , ktĂłry jest znany i u?ywany przez ?ydĂłw od bardzo dawna.
Zachowa? si? graficzny obraz tego uk?adu na macewie ( nagrobku) w starym kirkucie ( cmentarzu) ?ydowskim, ten bardzo charakterystyczny uk?ad r?k U?ywali bardzo dawno temu kap?ani znaj?cy moc przep?ywu energii przez odpowiednie po??czenie palcĂłw r?k ( mudry) zatem nic nowego , ale wiedza ta by?a i jest ukrywana przed wyznawcami religijnymi , skazuj?cymi ich na niewiedz? oraz podporz?dkowanie tym , ktĂłrzy wynosili si? ponad nich.

Naprawd? warto uwa?nie obserwowa? i s?ucha? nawet wĂłwczas gdy nie mĂłwi si? nic , a gesty magiczne ( bo s? jak najbardziej zwi?zane z magi?) u?ywane s? jako ograniczenia w ramach religij.

Synowie Izraela w Tworogu

Macewa (nagrobek) Marcusa Ansbacha zachowa?a si? do dzisiaj i jest w nienaruszonym stanie. Poniewa? by? on cz?owiekiem zamo?nym, tote? macew? mia? wykonan? dwoma rodzajami inskrypcji. Wi?kszo?? macew na cmentarzu wykonano z piaskowca, ulegaj? one niestety powolnemu rozk?adowi. Na kilku znajduj? si? napisy; od frontu po hebrajsku, z ty?u po niemiecku. Tam mo?na w?a?nie odczyta? ?e osoba jest „aus Tworog”, czyli z Tworoga.



Na pocz?tku lat 30. XX w. zacz?to stawia? macewy z granitu i marmuru.

I w?a?nie te nagrobki szybko znikn??y, staj?c si? po wojnie parapetami, schodami, chodnikami w wielu domach. Cz?sto topiono je w zaprawie cementowej w fundamentach.






Fragment macewy z kirkutu w Wielowsi

Do dzisiaj zachowa?a si? rĂłwnie? najstarsza macewa Jonatana Blocha, pierwszego ?ydowskiego mieszka?ca w Wielowsi i fundatora synagogi, ktĂłry urodzi? si? ok. 1664r. prawdopodobnie w Krakowie. To w?a?nie Jonatan Bloch by? za?o?ycielem kirkutu, a to za przyczyn? zmar?ej w 1694 roku ?ony Berachy, ktĂłr? trzeba by?o pochowa? na mozaistycznym cmentarzu. Macewa Berachy nie zachowa?a si?.



Inskrypcja na macewie za?o?yciela kirkutu mĂłwi: „ ... i sta?o si? w ?rod? 5 ijar 5482 (tj. 22 kwietnia 1722) wed?ug ma?ego rachunku, w dzie? gdy podniesione wielkie ?wiat?a (...) biada wi?c nam bo spadla korona, jak?e usta?o wesele i rado?? w smutek si? obrĂłci?a. Oto ten pan wspania?y i s?dziwy nasz nauczyciel pan Jonatan (Bloch) odszed? do wieczno?ci w dobrej staro?ci. Stary zasiad? w Jesziwie, w ktĂłrej wy?wi?ca si? rabinĂłw; za?o?y? synagog? dla modlitwy i ufundowa? cmentarz. I w nieskazitelno?ci niech dusza jego zwi?zana b?dzie w w?ze?ku ?ycia”. (t?um. Autor)
Na kirkucie posadzono 4 d?by, ktĂłre w tej chwili s? uznane za pomniki przyrody. D?by otrzyma?y imiona: Jonatan, Beracha, KrĂłl Dawid i KrĂłl Salomon. Ca?y kirkut by? ogrodzony murem z kamienia wapiennego. Przy wej?ciu, po lewej stronie by? niedu?y dom przedpogrzebowy w ktĂłrym odprawiano mod?y zwi?zane z pochĂłwkiem. Na terenie kirkutu zachowa?o si? do dzi? ok. 250 macew.


Autor przy macewie z wydr??onym otworem
na wzĂłr ?ciany P?aczu

Jedna z ciekawszych macew posiada otwĂłr na wzĂłr ?ciany P?aczu.
?ciana P?aczu jest to zachodni, zachowany fragment z dobudowanej Drugiej ?wi?tyni w Jerozolimie przez Heroda Wielkiego, a zburzonej w 70 roku naszej ery. Pewien ?redniowieczny kabalista oznajmi?, ?e widzia? tam Szechin? (Bo?? Opatrzno??) w przebraniu ?kaj?cej kobiety. W ?ydowskim przekonaniu Szechina nigdy nie opuszcza ?ciany P?aczu, a to na podstawie wersetu z Pie?ni nad Pie?niami (2,9): „A oto stoi ju? za nasz? ?cian?”.

Na wzĂłr ?ciany P?aczu wydr??ono w macewie otwĂłr, szeroki na 4 palce i g??boki do drugiego zgi?cia palcĂłw. W ten sposĂłb mo?na by?o te? modli? si? na kirkucie w Wielowsi.

Historia Gminy ?ydowskiej w Wielowsi do dzisiaj nie jest wyja?niona. W XVIIw. postawiono drewniany dom modlitw. Pierwszy zapis pochodzi dopiero z 1763 roku, kiedy to Salomon Bloch z Londynu przys?a? list do Hirscha Blocha z Wielowsi. Z listu wynika, ?e budowa synagogi zostanie rozpocz?ta w 1763 r. i b?dzie sponsorowana przez ?ydĂłw, ktĂłrzy wyemigrowali za granic?. W roku 1771 synagoga zosta?a uko?czona i oddana do u?ytku. Wynika?oby z tego, ?e by?a najstarsz? w naszym regionie.
W 1929 r. Wielowie? posiada?a w?asnego kantora i 49 przedstawicieli wyznania moj?eszowego. O synagodze wielowiejskiej w latach trzydziestych mĂłwi?o si?, jako o najbardziej okaza?ej bo?nicy na wschodnich rubie?ach Ăłwczesnych Niemiec. W pami?ci najstarszych mieszka?cĂłw Tworoga zachowa?y si? informacje, i? miejscowi ?ydzi ucz?szczali na cotygodniowe nabo?e?stwo do Wielowsi. Bogatsi jechali bryczkami, biedniejsi szli pieszo. Sytuacja zmieni?a si? po doj?ciu do w?adzy w Niemczech Hitlera. W 1938 roku na terenie ca?ego kraju rozpocz??a si? podczas tzw. „Nocy Kryszta?owej” (Kristallnacht) akcja wymierzona przeciwko ?ydom. Demolowano sklepy i podpalano synagogi. ?wiadkiem tych wydarze? by? pewien starszy cz?owiek, ktĂłry owej feralnej nocy 9/10.XI.1938r. przeje?d?a? przez Wielowie?. Zatrzyma? si? w gospodzie, aby si? posili?. W pewnym momencie wpad? z hukiem do niej umundurowany mieszkaniec Wielowsi i zakomunikowa? dono?nym g?osem „Sta?o si?”. Chwil? pĂł?niej zacz??a si? pali? synagoga, ktĂłr? wcze?niej zdemolowano.


Wielowiejska synagoga

I wtedy sta?a si? rzecz nieoczekiwana. Z dokumentem w r?ku z ktĂłrego wynika?o, i? kupi? synagog? i jest to jego prywatna w?asno?? pojawi? si? przed hitlerowcami pan Bialek. Zagrozi? SS-mannom, ?e je?eli ogie? nie zostanie natychmiast ugaszony to odda spraw? do s?du. Trzeba by?o mie? nie lada odwag?, ?eby w tych czasach kupi? ?ydowski dom modlitw i jeszcze go udost?pnia? na nabo?e?stwa. Ogie? ugaszono, synagoga nie uleg?a wi?kszemu zniszczeniu, ale zosta?a zamkni?ta. Bialkowi kazano jedynie usun?? wie?? i wszelkie insygnia judaizmu. (Do Berlina wys?ano meldunek, ?e synagoga zosta?a zniszczona).
Historia ?ydĂłw z Tworoga na tym terenie sko?czy?a si? jednak wcze?niej. Na krĂłtko przed opisywanymi wydarzeniami prawie wszyscy tworogowscy ?ydzi, zdaj?c sobie spraw? z niebezpiecze?stwa - wyjechali.

Synowie Izraela upodobali sobie w Tworogu miejsce przy ko?ciele na Prinz - Hohenlohe - Platz (obecnie Plac Wolno?ci). Drugim skupiskiem by?o miejsce wokĂł? dworca kolejowego. Prawie wszyscy zajmowali si? handlem. Wyj?tek stanowi? Salo Stein, ktĂłry by? roznosicielem paczek. Przewija?y si? takie nazwiska jak: Josef Seemann, Weissfelner, Rosenstrauch, Hartmann, Unger. Najbogatszy z nich - Siegfried Heymann, posiada? dwa domy, jeden na Placu Wolno?ci, drugi wybudowa? pĂł?niej przy ul. Jankowskiego, w ktĂłrym odbywa?y si? mod?y (jedna z izb zosta?a przeznaczona na Bethaus). Jeszcze pĂł?niej wybudowa? m?yn za torami - obecnie Mieszalnia Pasz na ul. M?y?skiej.

Miejscowy aptekarz Gerhard Kaintoch po owdowieniu o?eni? si? ponownie z kobiet?, ktĂłra pochodzi?a ze s?ynnej na ?l?sku ?ydowskiej rodziny Cohn. Z tego powodu mia? k?opoty. Przed aptek? sta? ci?gle jaki? SA- mann i informowa? wszystkich, ?e wchodzi si? do ?yda. Kiedy wybuch?a II wojna ?wiatowa, to nikomu nie przeszkadza?o aby wzi?? syna aptekarza do wojska, mimo i? jego macocha mia?a ?ydowskie korzenie. (Aptekarz otrzyma? z racji wykonywanego zawodu i hierarchii spo?ecznej stopie? wojskowy kapitana rezerwy. Natomiast - co ciekawe - ks. Karl Gottffried zu Hohenlohe - Ingelfingen, dziedzic Tworoga, tylko stopie? porucznika). Christian Kaintoch by? pierwszym poleg?ym z Tworoga. Zgin?? 6.IX.1939r. w rejonie Wo?nik ?l?skich.
Najbardziej jednak utkwi?o w pami?ci mieszka?cĂłw nazwisko Ferdinand Sittenfeld, ktĂłry mi?dzy innymi handlowa? benzyn? i mia? dom przy rogu ulic Zamkowa i Grunwaldzka. Ostatni przedstawiciel wyznania moj?eszowego w Tworogu zmar? 10.02.1987 r.

Fryderyk Zgodzaj

http://www.montes.pl/Montes20/montes_nr_20_14.htm

A oto dalszy ci?g zwi?zany z wiedza o symbolice u?ywanej w KRK i namaszczaniach rytualnych.


ZACHEUSZKI - znaki dedykacyjne

Mianem tym zwyk?o si? okre?la? znaki dedykacyjne, umieszczane na ?cianach ?wi?tyni w miejscu ich namaszczenia, dokonanego przez biskupa, w trakcie liturgii po?wi?cenia ko?cio?a. Ryt ten nast?puje bezpo?rednio po namaszczeniu o?tarza i jest z nim nieroz??cznie zwi?zany, tak w wymiarze symbolicznym jak i teologicznym.



W starym ordo namaszczenia ?cian i o?tarza dokonywa? wy??cznie biskup. ?wi?tym olejem kre?li? on w odpowiednich miejscach niewielkie krzy?e rĂłwnoramienne. Rozpoczynaj?c obrz?d od ?ciany pĂł?nocnej, przechodzi? na ?cian? zachodni? a nast?pnie po?udniow?. Na ko?cu namaszcza? o?tarz. Rytua? przewidywa? naznaczenie ?cian ?wi?tyni w dwunastu miejscach. Odnowione ordo, podkre?laj?c eklezjalny wymiar obrz?du podpowiada, by biskup dokonywa? namaszczenia o?tarza, za? prezbiterzy ?cian ko?cio?a. Tym samym odwrĂłcona zosta?a kolejno?? czynionych znakĂłw. Rytua? utrzyma? symboliczn? liczb? dwunastu krzy?y, jednak?e w uzasadnionych przypadkach pozwala ograniczy? liczb? namaszcze? do czterech.
Nast?pnym obrz?dem dope?niaj?cym jest ryt okadzenia o?tarza i ko?cio?a oraz roz?wietlenie ?wi?tyni. Okadza si? o?tarz i naw? ko?cio?a a nast?pnie na o?tarzu i w miejscach namaszcze? zapala si? ?wiece. W tak przygotowanej ?wi?tyni mo?na dopiero przyst?pi? do sprawowania Naj?wi?tszej Ofiary.

Czas i miejsce umieszczenia znakĂłw konsekracyjnych, jak rĂłwnie? ich forma, by?y kwesti? indywidualn?, zale?n? od stopnia zaawansowania budowy lub wyko?czenia ?wi?tyni. Ko?cio?y wiejskie, jednoprzestrzenne, po?wi?cano zazwyczaj po ich wzniesieniu i otynkowaniu. Zacheuszki by?y ju? wtedy prawdopodobnie umieszczone na tynku lub w nim wmurowane. W przypadkach kiedy nie uda?o si? ich wcze?niej wykona?, miejsca konsekracji musia?y by? tymczasowo oznaczone, na przyk?ad przez zawieszenie drewnianych krzy?ykĂłw. Przy wi?kszych za?o?eniach, w ktĂłrych prace post?powa?y etapami, najwcze?niej po?wi?cano prezbiterium wzniesione zazwyczaj jako pierwsze i udost?pniano je dla kultu. ?wi?tyni? po?wi?cano uroczy?cie po zako?czeniu ca?ej inwestycji.
Kiedy, gdzie i w jakiej liczbie umieszczano zacheuszki pozostaje kwesti? otwart?. Czy wszystkie znajdowa?y si? w prezbiterium, czy wytyczano tylko cz??? z nich, czy w ogĂłle namaszczano ?ciany budowli niedoko?czonej?
Na s?u?kach sklepiennych prezbiterium ko?cio?a ?w. Jana Ewangelisty w Szczecinie znajduje si? 12 okr?g?ych konsol (p?yt) z polichromi? o motywach heraldycznych. Mimo i? s? umieszczone na znacznej wysoko?ci, stanowi? prawdopodobnie znaki konsekracyjne umieszczone w chĂłrze zakonnym, ktĂłry wzniesiono jako pierwszy, by mĂłg? s?u?y? wspĂłlnocie zakonnej. Tym samym po zako?czeniu budowy ca?ej ?wi?tyni nie umieszczano by dodatkowych zacheuszek w nawach bocznych.

Na przestrzeni wiekĂłw miejsca namaszcze? oznaczano w rĂł?ny sposĂłb. Stosowano kamienne p?yty z rytowanym w nich znakiem krzy?a. Na pod?o?u nierĂłwnym lecz otynkowanym, zacheuszki malowano na tynku. Na ?cianach nieotynkowanych miejsca konsekracji oznaczano drewnianymi b?d? metalowymi krzy?ykami, te z kolei wykonane by?y cz?sto w formie kutych kinkietĂłw z miejscem na ?wiec?. Zacheuszki malowane na tynku do?? cz?sto przyjmowa?y identyczny motyw. By? nim zazwyczaj krzy? rĂłwnoramienny wpisany w ko?o. Niekiedy ramiona krzy?a rozszerza?y si? nieco na ko?cach. Rysunek, zazwyczaj jednokolorowy, konturowy, imitowa? ryt wykonany na kamieniu. We wspomnianym ju? wcze?niej ko?ciele pofranciszka?skim ?w. Jana Ewangelisty w Szczecinie zacheuszki wymalowane zosta?y na specjalnych konsolach. Swoj? okr?g?? form? oraz wype?niaj?cym je rytem przypominaj? piecz?? lub znak cechowy.
W przypadku pokrywania ?cian polichromi?, wykonywan? zazwyczaj w pĂł?niejszym okresie, zacheuszki wkomponowywane by?y w szerszy program ikonograficzny malowide? ?ciennych. W trakcie remontĂłw przeprowadzanych wewn?trz ko?cio?a (przemalowania, wymiana tynkĂłw lub uzupe?nianie ich ubytkĂłw) znaki konsekracyjne odnawiano, przemalowywano lub na nowo wytyczano, zachowuj?c jednak ich pierwotne usytuowanie.
Obecnie znaki te przyjmuj? form? kamiennych p?ytek z reliefem krzy?a, kinkietĂłw w formie krzy?a z miejscem na ?wiec? lub malowane s? bezpo?rednio na tynku. Przyk?adem takiego rozwi?zania s? XIX wieczne zacheuszki umieszczone na ?cianach ko?cio?a farnego w Szczecinie. Posiadaj? form? stylizowanego krzy?a z przedstawieniem baranka paschalnego po?rodku.


cd......

cd.....


Symbolika.

Dok?adne prze?ledzenie obrz?du po?wi?cenia ko?cio?a a szczegĂłlnie namaszczenia o?tarza i ?cian ?wi?tyni, ukazuje analogi? do sakramentu chrztu ?wi?tego, w ktĂłrym ryty namaszczenia krzy?mem i zanurzenia w wodzie chrzcielnej, s? istotnymi znakami sakramentalnymi.

Namaszczenie ju? w judaizmie by?o wyrazem bo?ego wybra?stwa, zewn?trznym znakiem bo?ego immunitetu udzielanego powo?anym oraz legitymizacj? sprawowanych przez nich, w imieniu Boga i dla dobra wspĂłlnoty, funkcji i urz?dĂłw. Namaszczenia krĂłlĂłw, s?dziĂłw, przywĂłdcĂłw, posiada?y zawsze aspekt religijny i z regu?y przyjmowa?y wymiar wspĂłlnotowy. Obrz?d pomazania, naznaczenia, wybrania, rozpoczyna? drog? realizacji szczegĂłlnego powo?ania, a osoba realizuj?ca je cieszy?a si? odt?d szeroko rozumian? nietykalno?ci?. Namaszczenie by?o tylko zewn?trznym znakiem ale poci?ga?o za sob? szereg konsekwencji. By?o znakiem duchowej mocy i ?aski, Bo?ej asystencji.

Najbardziej wymowny jest przyk?ad Chrystusa, ktĂłry b?d?c Synem Bo?ym rĂłwnie? zosta? namaszczony przez kobiet?, ktĂłra rozpozna?a jego godno?? i wybra?stwo. ?rĂłd?a staro?ytne wspominaj? zwyczaj namaszczania cia? zmar?ych, ktĂłrzy zgodnie z paw?ow? teologi? potykali si? w bojach i zyskali sobie wieniec zwyci?stwa. Chrze?cija?stwo przejmuj?c symbolik? starotestamentowych namaszcze?, w??czy?o j? w teologiczn? wymow? znakĂłw liturgicznych dokonywanych podczas udzielania sakramentĂłw: chrztu, bierzmowania, prezbiteratu, chorych oraz podczas dedykacji ko?cio?a.

Namaszcze? dokonuje si? olejem krzy?ma, b?d?cym mieszanin? naturalnej oliwy lub oleju ro?linnego z wonno?ciami (najcz??ciej z balsamem). Symbolika oleju jest niezwykle bogata, powszechna zarĂłwno w ?wiecie staro?ytnym jak i biblijnym. Wyra?a takie rzeczywisto?ci ludzkiej egzystencji jak: p?odno??, czysto??, oczyszczenie, dobrobyt, rado??, energi?, przyja??, pi?kno, powodzenie, urodzajno?? ziemi, syto??, b?ogos?awie?stwo, si?? ducha, ?wiadomo?? i prawd?. Tak szeroka symbolika oleju sprawi?a, ?e by? on nieodzowny przy sk?adaniu ofiar, u?ywano go do po?wi?ce?, namaszcze?, przy nadawaniu godno?ci i podkre?laniu autorytetĂłw. Stanowi? te? pod?o?e dla wielu specyfikĂłw leczniczych i kosmetycznych. Wykorzystywano go rĂłwnie? do walk zapa?niczych oraz, w postaci wrz?tku, jako ?rodek obronny przy obl??eniu twierdz.
Biblia potwierdza praktyczne znaczenie oliwy jako sk?adnika wielu potraw, lekarstw, a tak?e jako podstawowego ?rodka higieny i ?rĂłd?a ?wiat?a. Przede wszystkim jednak oliwa otrzyma?a wymiar sakralny. Namaszczenie oliw? rzeczy czyni?o je ?wi?tymi, po?wi?conymi Bogu, oddanymi Bogu na w?asno??.

"A gdy Jakub zbudzi? si? ze snu, pomy?la?: Prawdziwie Pan jest na tym miejscu, a ja nie wiedzia?em. I zdj?ty trwog? rzek?: O, jak?e miejsce to przejmuje groz?! Prawdziwie jest to dom Boga i brama do nieba! Wstawszy wi?c rano, wzi?? Ăłw kamie?, ktĂłry pod?o?y? sobie pod g?ow?, postawi? go jako stel? i rozla? na jego wierzchu oliw?".
(Rdz 28,16-18)

"Wtedy we?miesz olej namaszczenia i nama?cisz przybytek i wszystko, co w nim jest; po?wi?cisz go i wszystkie jego sprz?ty, i b?dzie ?wi?ty. I nama?cisz o?tarz ca?opalenia ze wszystkimi jego przyborami, i po?wi?cisz go, i b?dzie bardzo ?wi?ty. Nama?cisz rĂłwnie? kad? i podstaw? jej i po?wi?cisz j?. Wtedy przyprowadzisz Aarona i jego synĂłw przed wej?cie do Namiotu Spotkania i obmyjesz ich wod?. Nast?pnie ubierzesz Aarona w ?wi?te szaty i nama?cisz go, i po?wi?cisz go, aby Mi s?u?y? jako kap?an".
(Wj 40,9-13)

W odniesieniu do osĂłb, namaszczenie potwierdza?o Bo?y wybĂłr i mimo tego, i? czynione by?o przez cz?owieka uwa?ano je za dzie?o samego Boga.

"Samuel wzi?? wtedy naczynko z olejem i wyla? na jego g?ow?, uca?owa? go i rzek?: Czy? nie nama?ci? ci? Pan na wodza swego ludu, Izraela? Ty wi?c b?dziesz rz?dzi? ludem Pana i wybawisz go z r?ki jego wrogĂłw doko?a".
(1 Sm 10,1)

Namaszczenie oznacza?o wi?c b?ogos?awie?stwo, po?wi?cenie, wyraz uznania przez Boga i wyrĂł?nienia wobec ludzi. W pewnych sytuacjach ??czy?o si? rĂłwnie? ze sta?? asystencj? Ducha Bo?ego, i darem m?dro?ci, ktĂłrego udziela?.

"Ka?dego czasu niech szaty twe b?d? bia?e, olejku te? niechaj na g?ow? twoj? nie zabraknie!"
(Koh 9,8)

Z kolei niedobĂłr oliwy, albo jej ca?kowity brak, oznacza? nieszcz??cie, brak Bo?ego b?ogos?awie?stwa, kar? za pope?niane grzechy lub dopust Bo?y wzywaj?cy do nawrĂłcenia.

"Wyniesiesz na swoje pola wiele ziarna, a zbierzesz ma?o, gdy? je po?re szara?cza. Zasadzisz i uprawisz winnic?, a nie b?dziesz pi? wina i niczego nie zbierzesz, bo wszystko po?re robactwo. B?dziesz posiada? we wszystkich swoich granicach drzewa oliwne, a nie nama?cisz si? oliw?, gdy? oliwki opadn?. Wydasz na ?wiat synĂłw i cĂłrki, a nie zostan? u ciebie, bo pĂłjd? w niewol?".
(Pwt 28,38-42)

Tych jednak, ktĂłrzy s? mu wierni potrafi doceni?, wyrĂł?ni? i wynie?? nad innych.

"Mi?ujesz sprawiedliwo??, wstr?tna ci nieprawo??, dlatego BĂłg, twĂłj BĂłg, nama?ci? ciebie olejkiem rado?ci hojniej ni? rĂłwnych ci losem; wszystkie twoje szaty pachn? mirr?, aloesem; p?yn?cy z pa?acĂłw z ko?ci s?oniowej d?wi?k lutni raduje ciebie".
(Ps 45,8-9)

W okresie niewoli Asyryjskiej, a wi?c w czasach rodz?cego si? mesjanizmu, synonim s?owa pomazaniec, maschiach (namaszczony) sta? si? atrybutem mesjasza – wybawiciela, ktĂłry obficie udziela swojego mi?osierdzia a oliw? zalewa rany grzechu.

"Pewien za? Samarytanin, b?d?c w podrĂł?y, przechodzi? rĂłwnie? obok niego. Gdy go zobaczy?, wzruszy? si? g??boko: podszed? do niego i opatrzy? mu rany, zalewaj?c je oliw? i winem; potem wsadzi? go na swoje bydl?, zawiĂłz? do gospody i piel?gnowa? go'.
(?k 10,33-34)

Sam Chrystus zosta? namaszczony przez kobiet?, jedynie dla wype?nienia prawa i dla objawienia swojej godno?ci przed ludem, jako Syn Boga nie potrzebowa? bowiem tego znaku wybra?stwa. Namaszczenie to sta?o si? jednak widzialnym znakiem Bo?ej godno?ci i ?aski. W liturgii i sakramentologii Ko?cio?a urasta do znaku sakramentalnej obecno?ci Chrystusa.

"Potem zwrĂłci? si? do kobiety i rzek? Szymonowi: Widzisz t? kobiet?? Wszed?em do twego domu, a nie poda?e? Mi wody do nĂłg; ona za? ?zami obla?a Mi stopy i swymi w?osami je otar?a. Nie da?e? Mi poca?unku; a ona, odk?d wszed?em, nie przestaje ca?owa? nĂłg moich. G?owy nie nama?ci?e? Mi oliw?; ona za? olejkiem nama?ci?a moje nogi".
(?k 7,44-46)

St?d te? liturgia dedykacji ko?cio?a, podczas ktĂłrej dokonuje si? namaszczenia ?cian ?wi?tyni, odwo?uje si? wprost do starotestamentowego wydarzenia jakim by?o po?wi?cenia Bogu namiotu spotkania oraz do sakramentu chrztu ?wi?tego. ?ciany ko?cio?a, analogicznie jak cia?o cz?owieka, zostaj? naznaczone znakiem krzy?a, niezatartym „pi?tnem chrzcielnym”, do ktĂłrego tak cz?sto odwo?ywa? si? ?w. Pawe?.

"W Nim tak?e i wy us?yszeli?cie s?owo prawdy, Dobr? Nowin? o waszym zbawieniu. W Nim rĂłwnie? uwierzyli?cie i zostali?cie opatrzeni piecz?ci? Ducha ?wi?tego, ktĂłry by? obiecany. On jest zadatkiem naszego dziedzictwa w oczekiwaniu na odkupienie, ktĂłre nas uczyni w?asno?ci? [Boga], ku chwale Jego majestatu".
(Ef 1,13-14)

W ten sposĂłb zacheuszki staj? si? widzialnym znakiem domu bo?ego, wyznacznikiem miejsca po?wi?conego Bogu, miejsca ?wi?tego. Sam ko?ciĂł? za? wy??czn? Bo?? w?asno?ci?.

"Wtedy ukaza? mu si? Anio? Pa?ski w p?omieniu ognia, ze ?rodka krzewu. Moj?esz widzia? jaka krzew p?on?? ogniem a nie sp?on?? od niego. Wtedy Moj?esz powiedzia? do siebie: PĂłjd?, ?eby si? przyjrze? temu niezwyk?emu zjawisku. Dlaczego krzew si? nie spala? Gdy za? Pan ujrza?, ?e Moj?esz podchodzi ?eby si? przejrze?, zawo?a? do niego ze ?rodka krzewu: Moj?eszu, Moj?eszu! On za? odpowiedzia?: Oto jestem. Rzek? mu BĂłg: Nie zbli?aj si? tu! Zdejm sanda?y z nĂłg, gdy? miejsce, na ktĂłrym stoisz, jest ziemi? ?wi?t?".
(Wj 3,2-5)

W wi?kszo?ci przypadkĂłw, sk?adowymi zacheuszek s? znaki krzy?a i ko?a. O ile krzy? mo?e wyst?powa? samodzielnie w rĂł?nej formie, to samodzielnie wyst?puj?cego ko?a si? nie spotyka. Krzy? opisany ko?em by? bardzo popularnym znakiem solarnym w symbolice wielu ludĂłw indoeuropejskich. Wydaje si?, ?e na form? pomorskich zacheuszek bezpo?redni wp?yw mog?a mie? kultura iroszkocka i skandynawska. Najwi?cej analogii odnie?? mo?na do tzw. krzy?a celtyckiego.
W pomorskich zacheuszkach ramiona krzy?a mog?y wychodzi? nieco poza ko?o lub ko?czy?y si? na jego obwodzie. Pocz?tkowo by? to prosty krzy? grecki. Z czasem przy wykre?laniu znaku zacz?to pos?ugiwa? si? prostymi zasadami geometrycznymi. Najpierw wytyczano g?Ăłwny okr?g a nast?pnie wpisywano we? centralnie krzy?. W punktach stycznych z okr?giem osadzano cyrkiel i rysowano nast?pne cztery okr?gi o nieco mniejszym promieniu . W ten sposĂłb powstawa? krzy? o rozszerzonych ramionach przyjmuj?cy form? krzy?a malta?skiego. Najcz??ciej malowano jedynie kontury, niekiedy wype?niano farb? ramiona krzy?a. W niektĂłrych rozwi?zaniach krzy? wpisywany by? w podwĂłjny okr?g.

Symbolika krzy?a i ko?a zostanie omĂłwiona obszerniej w ha?le – Typy ukszta?towania przestrzennego – plan, bry?a, uk?ad, za?o?enie ....

Sama nazwa znaku odwo?uje si? do ewangelicznej postaci Zacheusza, ktĂłry w swym domu podj?? Jezusa. Obecno?? Zbawiciela, wydawa? by si? mog?o nazbyt prozaiczna, ca?kowicie odmieni?a ?ycie celnika.

"Potem wszed? do Jerycha i przechodzi? przez miasto. A by? tam pewien cz?owiek, imieniem Zacheusz, zwierzchnik celnikĂłw i bardzo bogaty. Chcia? on koniecznie zobaczy? Jezusa, kto to jest, ale nie mĂłg? z powodu t?umu, gdy? by? niskiego wzrostu. Pobieg? wi?c naprzĂłd i wspi?? si? na sykomor?, aby mĂłc Go ujrze?, tamt?dy bowiem mia? przechodzi?. Gdy Jezus przyszed? na to miejsce, spojrza? w gĂłr? i rzek? do niego: Zacheuszu, zejd? pr?dko, albowiem dzi? musz? si? zatrzyma? w twoim domu. Zeszed? wi?c z po?piechem i przyj?? Go rozradowany. A wszyscy, widz?c to, szemrali: Do grzesznika poszed? w go?cin?. Lecz Zacheusz stan?? i rzek? do Pana: Panie, oto po?ow? mego maj?tku daj? ubogim, a je?li kogo w czym skrzywdzi?em, zwracam poczwĂłrnie. Na to Jezus rzek? do niego: Dzi? zbawienie sta?o si? udzia?em tego domu, gdy? i on jest synem Abrahama. Albowiem Syn Cz?owieczy przyszed? szuka? i zbawi? to, co zgin??o".
(?k 19,1-10)


Podziwiaj?c architektur? ?wi?ty? i pi?kno ich wyposa?enia warto zwrĂłci? uwag? na zacheuszki, jak?e wymowne znaki po?wi?cenia miejsca i przestrzeni Bogu, znaki u?wi?cenia nie tylko kamieni i cegie? ale tak?e u?wi?cania nas samych.




Koniewo.



Tropie.



Etap  tworzenia I.



Etap tworzenia II.




etap tworzenia III.



Dzie?o uko?czone.

http://www.architektura.pomorze.pl/?id=51


Jaka jest konkluzja na podstawie etapĂłw tworzenia tego szczegĂłlnego krzy?a rĂłwnoramiennego? Powsta? on z graficznego przedstawienia podzia?u wiedzy ca?kowitej ( kropka w kole) , tworz?cej ziarno ?ycia i przechodz?cej w kwiat ?ycia.

Wszystkie elementy tej wiedzy symbolicznie wskazuj? na jej pochodzenie w tzw. " kosmicznym jaju ?ycia" ( w odniesieniu materialnym , wymiaru ziemskiego) odpowiednikiem s? ?e?skie jajeczka w ktĂłrych istnieje depozyt mo?liwo?ci korzystania z wiedzy ( kod DNA) dla wcielaj?cej si? we? Energii/Duszy.
Zatem czym jest to szczegĂłlne namaszczenie z zastosowaniem w?a?ciwego oleju przez na?o?enie r?k o odpowiednim uk?adzie ( nie stosuje si? ju? namaszczania w?osami ,- jest to wy??czna domena kobiet,, wyj?tkowo silnie ??cz?cymi energi? namaszczanego z energi? namaszczaj?cego wr?cz podporz?dkowuj?c sobie namaszczanego-. Polecam uwa?ny ogl?d "Awatara" , w tym filmie przepi?knie pokazano rol? w?osĂłw jako anten energetycznych DNA), wzmacniaj?cym przep?yw energii?

na marginesie.... czym s? w?osy kobiet? OtĂł? s? one ludzkimi antenami energetycznymi odbieraj?cymi i przekazuj?cymi po??czenia wibracyjne naszego DNA z Gwiazd? Matk?, Sercem ?ycia. Poniewa? kobieta niesie w sobie ( w jajowodzie , w jajeczkach ca?y depozyt wiedzy identyczny jak w kodzie stworzenia) , odbiĂłr energii pobudzaj?cy i wzmacniaj?cy pierwotny kod ( a nie ten zmanipulowany przez trzeciowymiarowych genetykĂłw) jest
stymulowany przez kobiety w trakcie namaszczania wybranego m??czyzn?.
Wiele kultur i religij zna?o i zna ta prawd? , chc?c dominowa? na ziemi zarĂłwno nad kobietami jak i nad nie znaj?cymi prawdy m??czyznami, doprowadzi?o wieloma dawnymi sposobami ( tradycjami) do obcinania kobietom w?osĂłw w dniu ?lubu ( Judaizm) absolutne podporz?dkowanie si? m??owi. Lub ca?kowite chowanie w?osĂłw pod rĂł?nymi chustami i turbanami ( Islam), obcinanie w?osĂłw i golenie g?Ăłw, moda na ro?ne krĂłtkie m?skie fryzury... :lol: , a chodzi tylko o zatrzymanie rozwoju , blokuj?c przekaz energii pobudzaj?cej dost?p do pe?nej wiedzy zdeponowanej w kobiecie.

Jeszcze raz Duch ?wi?ty / Szechina / Sophia / Bia?a Go??bica ( jeszcze wiele nazw) jest aspektem ?e?skim StwĂłrcy Wszechrzeczy, On przez Ni? , przez wiedz? MI?O?CI ( ale nie mi?ostek opartych na seksie) przekazuje swoj? M?DRO?? SERCA ca?emu swojemu stworzeniu w kosmosie ( w ?wiatach materialnych i nie materialnych), zawsze dzieje si? to przez ASPEKT ?E?SKI- KOBIET?. w odniesieniu do tej informacji wrĂłc? do tematu Joanici - dawni Jonowie ( nie kojarzy si? wam z Janami?) Jonowie , pochodz? z Azji Mniejszej -http://pl.wikipedia.org/wiki/Jonowie , a to dok?adnie to samo co EFEZ. http://pl.wikipedia.org/wiki/Efez.
Efez to kult Bogini Matki ( czyli przekaz wiedzy aspektu ?e?skiego kobieco?ci), zatem co si? przed nami ukrywa?

Jeszcze jedna dygresja zwi?zana z tematem, uk?ad r?k przy namaszczeniu.... i tak i nie , bo ten uk?ad r?k dotyczy "CHRZTU", ale CHRZEST , to nie zupe?nie namaszczenie, to wst?p przed nim.Jest to absolutne duchowe energetyczne i fizyczne oczyszczenie wybranka ( zrobi?a to Maria Magdalena ( JAN tamtych czasĂłw) w stosunku do swojego wybranka -ukochanego, ktĂłrym by? Jeszua - Jezus. Oczy?ci?a go rytualnie w Jordanie ( Jordan mia? wĂłwczas szczegĂłlne w?a?ciwo?ci energetyczne zwi?zane z nurtem jego wĂłd), przez na?o?enie na? swoich r?k i zanurzenie Jezusa  w wodzie.





Ten uk?ad r?k jest symbolem TrĂłjcy ( bardzo stary znak) przekazuje ca?? moc energetyczn? tworz?c? ?ycie w ?wiatach materialnych , rozpalaj?c ogie? ?ycia ( wiedz?) wy?szej wibracji w chrzczonym ogniem Cz?owieku. dopiero tym uk?adem r?k rysuje si? znak ?ycia.

Na koniec doda? wypada i? w?a?ciwe dzia?anie znaku powoduje tylko osoba , ktĂłra osi?gn??a  w?a?ciw? moc energetyczn?   i czysto?? w?asn? mo?e  pos?ugiwania si? nim.
W innym wypadku zwyczajnie nie posiada mocy twĂłrczej, nie mo?na go wykorzysta? w ?aden sposĂłb z intencj? czynienia z?a.

Ale mo?na wiele mĂłwi? tym , ktĂłrzy sprawdzi? w?a?ciwo?ci symbolu nie potrafi? , gdy? przez wiele tysi?cleci byli odcinani od wiedzy prawdziwej i karmieni pĂł?prawdami.

Kiara.

ZwrĂłci?a bym uwag? na graficzny obraz powstawania tego krzy?a rĂłwnoramiennego z architektura Wie?y Eiffla

oto wie?a Eiffel



a to nasz krzy? w kole



Mo?na zawrze? moc energetyczn? kszta?tu w ro?nych konstrukcjach , ale ta ma szczegĂłln? funkcj? poniewa? jest anten? / ??cznikiem mi?dzy ziemi? , a gwiazd? Matk? przesy?aj?c? nam pe?ne spektrum energetyczne  naszego pierwotnego kodu DNA.

Kiara.