RO?LINY LECZNICZE......

Kiara
Administrator
Ekspert
Wiadomości: 2458

RO?LINY LECZNICZE......
« : Lipiec 29, 2015, 15:34:30 »

Botanical.com - Nowoczesne Herbal, pani M. Grieve
Botanical.com Strona g?Ăłwna

Bryony Czarny korze? (Tamus Communis L. Extract) przeciwbĂłlowy, przeciwnowotworowe, przeciwzapalne, przeciwwirusowe, siniaki, zapalenie stawĂłw.

Bryony, Czarny
Bryony, Czarny
(Tamus communis)
Kliknij aby powi?kszy? obrazek graficzny
Bryony, Czarny

POISON!
Botaniczna: Tamus communis (LINN.
Rodzina: BRAK Pochrzynowate

Opis
Dzia?anie lecznicze i Zastosowa?
Przygotowanie

--- --- Blackeye Korze? Synonim.
U?ywane --- --- Cz??? Korze?.

Czarny Bryony nale?y do rodziny twinningowych i pn?czy, ktĂłre generalnie wiosn? z bulw du?ych, z ktĂłrych niektĂłre s? uprawiane dla ?ywno?ci, jak Yam, ktĂłry stanowi wa?ny artyku? ?ywno?ci w wielu krajach tropikalnych. Wielka Brytania dostarcza tylko jeden gatunek tego plemienia, communis Tamus, ktĂłre z jego pot??ny, gryz?cy i katharsis cech, plasuje si? w niebezpieczn? dra?ni?cego trucizny.

Jest bardzo cz?sto w lasach i ro?lin ?ywop?otĂłw, z okr?g?? s?abe p?dy owijaj?c niczego w zasi?gu r?ki, a tym samym rosn?co lub skradanie si? w?rĂłd drzew i krzewĂłw do znacznej odleg?o?ci.

--- Opis --- Li?cie s? w kszta?cie serca, spiczaste, g?adkie i l?ni?ce, jak zwykle, jakby zosta?y polakierowane. PĂł?n? jesieni? oni si? ciemny lub jasny ?Ăł?ty fioletowy, co bardzo efektowny wygl?d. W zimie, wynika ucichnie, cho? korze? jest wieczna.

Kwiaty s? ma?e, zielono-bia?y, w lu?nych gronach i dwa rodzaje, ja?owe i urodzajne w rĂł?nych zak?adach, przy czym ten ostatni zast?pi? jagody czerwonym kolorze, gdy dojrza?e.

Du?y, mi?sisty korze? jest czarny na zewn?trz i niezwykle ostry, i cho? starej medycyny katharsis, jest najbardziej niebezpieczny ?rodek, gdy stosowane wewn?trznie. Jest tak z prz?dzy o grubo?ci bulwiastych bogaty w skrobi?, ale rĂłwnie? o ostrym do stosowania jako ?ywno?? w jakikolwiek sposĂłb.

M?ode p?dy s? uwa?ane za dobre jedzenie, gdy ubrany jak Asparagus- MaurĂłw je?? je gotowane z oliw? i sol?, po ich pierwszym namoczone w gor?cej wodzie.

Gerard mĂłwi o tym zak?adzie:
"Dzikie czarne Briony resembleth bia?? Briony winoro?l, ale nie sk?adaj?c w?sĂłw i jest ?atwiejszy do losed. Korze? jest czarny bez i jasno?Ăł?tego koloru wewn?trz, jak Box. RĂł?ni si? ona od bia?ego Briony tylko tym, ?e korze? jest kolorem ?Ăł?tym polu w ?rodku, i owoce lub jagody czarne, gdy przyje?d?aj? do dojrza?o?ci.

Co do koloru jagody, Gerard ponosi winy: s? jaskrawoczerwone. Inni autorzy rĂłwnie? ten sam b??d. G?Ăłwny jest prawie cylindryczny, 1 do 1 1/2 cala ?rednicy 3 do 4 cali lub wi?cej, i czarny.

[ Top ]

--- Dzia?anie lecznicze i u?ywa --- Rubifacient, moczop?dne. Wyt?oczonego soku ?wie?ego korzenia, zmieszane z niewielk? ilo?ci? bia?ego wina, jest stosowany jako ?rodek na ?wir, jest silne dzia?anie moczop?dne, ale nie podaje si? wewn?trznie, a nie jest zawarte w Farmakopei Brytyjskiej. ?mierci w wi?kszo?ci bolesnej formy jest wynikiem nadmiernej dawki, a skutkiem niewielkiej ilo?ci, nie zmieniaj?c tylko wieku, ale wed?ug idiosynkrazji pacjenta, pozostawia niewiele miejsca na okre?leniu granic pomi?dzy bezpiecze?stwem i zniszczenia. Wyra?ona sok z korzenia, z miodem, by?a rĂłwnie? stosowana jako lekarstwo na dolegliwo?ci astmatycznych, ale inne ?rodki, ktĂłre s? bezpieczniejsze powinny by? preferowane.

Jagody dzia?a? jako ?rodek wymiotny, a dzieci powinny ostrzec przed ich zjedzeniem.

Jako zewn?trzny dra?ni?ce Black Bryony ma jednak zosta?y z powodzeniem stosowane, i to o wiele wcze?niej stosowane. Ociera Wys?odki stosowane jako gips pobudzaj?ce i dna, reumatyzm i parali? Stwierdzono u?yteczny w wielu przypadkach.

Nalewka wykonane z korzeni okazuje si? najbardziej przydatna aplikacja do nieprzerwanej odmro?enia, a tak?e owoce, przesi?kni?ta gin, s? wykorzystywane do tego samego ?rodka.

Czarny Bryony jest popularnym ?rodkiem do usuwania przebarwie? spowodowanych siniaki i czarne oczy itp ?wie?ego korzenia jest szlifowanych na miazg? i stosowane w formie ok?ad.

Na rany, stare pisarzy polecam to jest wykonane w postaci ma?ci z "smaru Hog lub woskiem, lub innym dogodnym ma?ci.

OgĂłlna nazwa Tamus podano do zak?adu z przekonaniem, ?e jest taki sam jak ten, o ktĂłrym mowa w dzie?ach Pliniusza pod nazw? Uva Taminia.

Grecy u?ywa? m?odych frajerĂłw jak szparagi, ktĂłre bardzo przypominaj?.

T. cretica jest rodem z Grecji i greckiego archipelagu.

--- Przygotowanie --- Nalewka, od 1 do 5 kropli.

[ Top ]

Nazwa zwyczajowa G?Ăłwna
Strona g?Ăłwna ZIO?OWE NOWOCZESNY

Pami?ta? "Nowoczesne Herbal" zosta? napisany z konwencjonalnym m?dro?ci pocz?tku 1900 roku. Nale?y wzi?? to pod uwag?, jak niektĂłre informacje mog? by? teraz uznane za niedok?adne lub niezgodne z nowoczesnej medycyny.

© Copyright Protected 1995-2014 Botanical.com

Antipiracy, Intellectual Property protection and DMCA services by Guardlex

http://translate.google.pl/translate?hl=pl&sl=en&u=http://www.botanical.com/botanical/mgmh/b/brybla75.html&prev=search

http://translate.google.pl/translate?hl=pl&sl=en&u=http://www.botanical.com/botanical/mgmh/b/brybla75.html&prev=search

http://www.botanical.com/botanical/mgmh/mgmh.html

..............

96. Tamus communis, Linn.-WspĂłlna Czarny Bryony.
Nazwa botaniczna:
Dioscorea communis

Seks. Syst. Dioecia, Hexandria.
(Radix.)

.. "Aμπελος μελαινα, Dioscor lib i przeciwko czapk? 185;..? Chironia, Gynaecanthe aut Apronia, Pliniusz, lib XXIII, 17, red cap VALP;...?. Bryonia nigra, Gerard, 871. rodzime korzenia ( radix bryoniae nigrae) jest du?a i mi?siste, czarny na zewn?trz, bia?y wewn?trz. Gdy ?wie?e, posiada pewne cierpko??. Nie analiza tego dokonano. stosowane wewn?trznie, dzia?a jako ?rodek moczop?dny i zosta? ceniona, jako lithic (patrz vol. ip 283). To jest utrzymywana w sklepach zielarskich i sprzedawane, jak piecz?? Salomona (patrz ante , str. 215), jako miejscowego stosowania do usuwania ?ladĂłw siniaka. We Francji nazywa aux herbe femmes battues, lub zio?a do posiniaczone kobiet.

http://translate.google.pl/translate?hl=pl&sl=en&u=http://www.henriettes-herb.com/eclectic/pereira/tamus.html&prev=search

http://www.henriettes-herb.com/eclectic/pereira/tamus.html

Kiara.

« Ostatnia zmiana: Lipiec 29, 2015, 22:59:32 wysłane przez Kiara »

Zapisane

Kiara
Administrator
Ekspert
Wiadomości: 2458

Odp: RO?LINY LECZNICZE......
« Odpowiedz #1 : Lipiec 29, 2015, 23:02:10 »

line_gbg68.gif (1697 bajtĂłw)

Zio?a - Roots - Warzywa
Flora
line_gbg68.gif (1697 bajtĂłw)

Czarny Bryony - Tamus communis L.

Jest to wspĂłlna europejska winoro?li Twining z bulwiastych korzeni i li?ci i sercowate czerwonych jagĂłd [syn: czarnym, czarnym powĂłj Bryony, Tamus communis]. Ca?a instalacja jest truj?cy dzi?ki zawarto?ci saponiny. Chocia? toksyczne, saponiny s? bardzo s?abo wch?aniane przez organizm i tak maj? tendencj? do przej?? bez powodowania szkĂłd. S? one rĂłwnie? w podziale na poddanie obrĂłbce termicznej. Saponiny znajduj? si? w wielu ro?linach, w tym kilka, ktĂłre s? cz?sto u?ywane do ?ywno?ci, takich jak niektĂłre fasoli. Wskazane jest, aby nie je?? du?ych ilo?ci ?ywno?ci, ktĂłre zawieraj? saponiny. Saponiny s? znacznie bardziej toksyczne dla niektĂłrych stworze? takich jak ryby i szczepy my?liwskie tradycyjnie umie?ci? du?e ilo?ci nich strumienie, jeziora, itp, w celu stupefy lub zabijania ryb. Toksyczne dzia?anie tej ro?liny nie jest spowodowane przez saponiny, ale kryszta?Ăłw szczawianu wapnia, ktĂłre znajduj? si? g?Ăłwnie w owocach.
Czerpi?c z Wilhelm Prof. dr Otto von Deutschland ThomĂŠ Flora und der Schweiz Ăsterreich. 1885, Gera, Niemcy

Nazwa botaniczna: Tamus communis (LINN.)
Rodzina: BRAK Pochrzynowate (Yam rodzina)
Synonim: Blackeye g?Ăłwnej
Cz??? U?ywane: Korze?
Opcje: Dioscorea trifida
WspĂłlne Imiona: Al Karam Al Barri [E], Czarny Bryony [E, H], Blackeye korzeniowe [H], Bryony, Czarne [E], damy Seal [E], Nueza Negra [E], Czarne Akasma [E], Herbe à La Femme battue
Inny Nazwy zwyczajowe: Yam Kusz-Kusz; Aja; Yampi; Mapuey; Kusz-Kusz; Yampee
Zakres: Wielka Brytania; Egipt; Europa; Irak; Hiszpania; Turcja
Siedlisko: zaro?la, ?ywop?oty, lasy i zagajniki kraw?dzie, unikaj?c gruntĂłw kwa?nych [1, 9]

Czarny Bryony nale?y do rodziny twinningowych i pn?czy, ktĂłre generalnie wiosn? z bulw du?ych, z ktĂłrych niektĂłre s? uprawiane dla ?ywno?ci, jak Yam, ktĂłry stanowi wa?ny artyku? ?ywno?ci w wielu krajach tropikalnych. Wielka Brytania dostarcza tylko jeden gatunek tego plemienia, communis Tamus, ktĂłre z jego pot??ny, gryz?cy i katharsis cech, plasuje si? w niebezpieczn? dra?ni?cego trucizny.

Jest bardzo cz?sto w lasach i ro?lin ?ywop?otĂłw, z okr?g?? s?abe p?dy owijaj?c niczego w zasi?gu r?ki, a tym samym rosn?co lub skradanie si? w?rĂłd drzew i krzewĂłw do znacznej odleg?o?ci. Zak?ad zosta? zmieszany z bia?ym Bryony - Bryonia cretica L.ssp dioica Tutin (syn przest?p dwupienny Jacq.). W rodziny dyniowatych, z ktĂłr? mo?e by? rozrĂł?nione ?atwo przez jego brak w?sĂłw.

Opis

Ro?liny wieloletnie Climber ro?nie do 3,5 m. przy ?redniej szybko?ci. Jest mrozoodporny do strefy 5.

Li?cie s? w kszta?cie serca, spiczaste, g?adkie i l?ni?ce, jak zwykle, jakby zosta?y polakierowane. PĂł?n? jesieni? oni si? ciemny lub jasny ?Ăł?ty fioletowy, co bardzo efektowny wygl?d. W zimie, wynika ucichnie, cho? korze? jest wieczna.

Py?ek    Owoc

Kwiaty s? ma?e, zielono-bia?y, w lu?nych gronach i dwa rodzaje, ja?owe i urodzajne w rĂł?nych zak?adach, przy czym ten ostatni zast?pi? jagody czerwonym kolorze, gdy dojrza?e. Jest w kwiat od maja do lipca, a nasiona dojrzewaj? od wrze?nia do listopada. Kwiaty s? dwupienne (pojedyncze kwiaty s? albo m??czyzna czy kobieta, ale tylko jedna p?e? mo?na znale?? na jednym zak?adzie wi?c zarĂłwno m?skie i ?e?skie ro?liny musz? by? uprawiane, je?li wymagana jest nasienie) i s? zapylane przez pszczo?y oraz muchy. Zak?ad nie jest samo-urodzajne.

Preferuje ?wiat?o (piaszczyste), ?rednie (gliniast?) i ci??kich (gliny) gleby, wymaga dobrze przepuszczalnej gleby i mog? rosn?? w glebie ci??kiej gliny. Preferuje kwa?ne, oboj?tne i zasadowe (alkaliczne) gleby. Mo?e rosn?? w pĂł?cieniu (?wiat?o) lub le?nej bez cienia. Wymaga wilgotnej gleby. Zak?ad mo?e toleruje silne wiatry, ale nie ekspozycji morskiej.

Du?y, mi?sisty korze? jest prawie cylindryczne, od 1 do 1 1/2 cala ?rednicy, 3 do 4 cali lub wi?cej, czarna na zewn?trz i wyj?tkowo ostry. Chocia? starej medycyny katharsis, jest najbardziej niebezpieczny ?rodek, gdy stosowane wewn?trznie. Jest tak z prz?dzy o grubo?ci bulwiastych bogaty w skrobi?, ale rĂłwnie? o ostrym do stosowania jako ?ywno?? w jakikolwiek sposĂłb.

M?ode p?dy s? uwa?ane za dobre jedzenie, gdy ubrany jak Asparagus- MaurĂłw je?? je gotowane z oliw? i sol?, po ich pierwszym namoczone w gor?cej wodzie.

OgĂłlna nazwa Tamus podano do zak?adu z przekonaniem, ?e jest taki sam jak ten, o ktĂłrym mowa w dzie?ach Pliniusza pod nazw? Uva Taminia. Grecy u?ywa? m?odych frajerĂłw jak szparagi, ktĂłre bardzo przypominaj?, jak rĂłwnie? zrobi? pĂł?wyspie Istria. Zmiany, T. Cretica jest rodem z Grecji i greckiej archipelagu.
Uprawa i propogation

Wymaga wilgotnej dobrze ods?czone ?yzne gleby [17].

Pn?cze, s?abe p?dy utrzyma? siebie, owijaj?c si? wokĂł? innych ro?lin i s? zdolne do wzrostu do?? wysoko w krzewy i drzewa [4].

Dwupienne. Samce i samice musz? by? uprawiane ro?liny, je?li wymagane jest nasienie.

Seed - sia? w zimnym ramy wczesn? wiosn? lub tak szybko, jak ziarno jest dojrza?e jesieni?. K?u? si? sadzonki na poszczegĂłlne garnki, gdy s? one wystarczaj?co du?e, aby obs?u?y?, i zasadzi? si? latem lub pĂł?n? wiosn? nast?pnego roku.

Zastosowania jadalne

Li?cie.
M?ode p?dy - gotowane. Zdecydowanie gorzkiego smaku. Substytutem szparagi, to najlepiej je?li woda zmieniana jest raz podczas gotowania. Mo?liwe toksyczne.

Dzia?anie lecznicze i Zastosowa?

Antiecchymotic; Katharsis; Moczop?dne; Wymiotny; Hemolityczna; Ok?ad; Rubefacient.

Jagody dzia?a? jako ?rodek wymiotny, a dzieci powinny ostrzec przed ich zjedzeniem. Korze? fresb / k??cze jest antiecchymotic, moczop?dne, wymiotny, hemolityczna i rubefacient.

Nalewka wykonane z korzeni okazuje si? najbardziej przydatna aplikacja do nieprzerwanej odmro?enia, a tak?e owoce, przesi?kni?ta gin, s? wykorzystywane do tego samego ?rodka.

Czarny Bryony jest popularnym ?rodkiem do usuwania przebarwie? spowodowanych siniaki i czarne oczy itp ?wie?ego korzenia jest szlifowanych na miazg? i stosowane w formie ok?ad. Gdy ociera lub wyciskane, to daje bezbarwny ?luzowatej sok, ktĂłry zosta? u?yty jako rubefacient (lub stymulowanie tynk) i zastosowanie w licznik dzia?a dra?ni?co na podagr?, lumbago, reumatyzm i podobne zaburzenia (Maheu & Chartier 1927, Wren 1975, Perrot i Pary? 1971). Popularne nazwy Blackeye korzeniem i herbe à la femme battue odnosz? si? do korzystania z k??cza jako aplikacja do siniakĂłw, aby usun?? przebarwienia (Maheu & Chartier 1927, North 1967). Stare pisarzy polecam to jest wykonane w postaci ma?ci z "smaru Hog lub woskiem, lub innym dogodnym ma?ci.
Histamin

Histamin:
Summenformel: C 5 H 9 N 3
Molmasse: 111,1 g / mol
LD 50 (Maus): 2000 mg / kg (podskĂłrnie)

Ro?lin jest bogata w saponiny, tak musi by? stosowany z ostro?no?ci?. Ma bardzo silne katharsis wp?ywa i plasuje si? w niebezpieczn? dra?ni?cego trucizny. To nie jest zwykle u?ywany wewn?trznie, ale g?Ăłwnym jest maceracji stosowane zewn?trznie jako ok?ad na siniaki, stawy reumatyczne itp To nie powinny by? wykonywane bez fachowej porady, gdy? mo?e to spowodowa? bolesne p?cherze. Korze? jest u?ywany ?wie?e lub mog? by? zbierane jesieni? i suszy si? do pĂł?niejszego wykorzystania.

Wyt?oczonego soku ?wie?ego korzenia, zmieszane z niewielk? ilo?ci? bia?ego wina, jest stosowany jako ?rodek na ?wir, jest silne dzia?anie moczop?dne, ale nie podaje si? wewn?trznie, a nie jest zawarte w Farmakopei Brytyjskiej. ?mierci w wi?kszo?ci bolesnej formy jest wynikiem nadmiernej dawki, a skutkiem niewielkiej ilo?ci, nie zmieniaj?c tylko wieku, ale wed?ug idiosynkrazji pacjenta, pozostawia niewiele miejsca na okre?leniu granic pomi?dzy bezpiecze?stwem i zniszczenia. Wyra?ona sok z korzenia, z miodem, by?a rĂłwnie? stosowana jako lekarstwo na dolegliwo?ci astmatycznych, ale inne ?rodki, ktĂłre s? bezpieczniejsze powinny by? preferowane.

ZarĂłwno szlam rubefacient z k??cza i sok z jagĂłd zawieraj? raphides szczawianu wapnia - pomiar ?redniej 450 mikrometrĂłw d?ugo?ci i 11 mikrometrĂłw ?rednicy w soku z jagĂłd i ?redniej d?ugo?ci 250 um i 8 mikrometrĂłw ?rednicy w szlamie z k??cza - ktĂłre s? ostro zako?czone na obu ko?cach. S? one odpowiedzialne za podra?nienia mechanicznego, gdy wciera si? w skĂłr?. Ponadto, k??cza zawiera histaminy i saponiny, z ktĂłrych oba mog? przyczynia? si? do obserwowanej reakcji skĂłry po wstrzykni?ciu podskĂłrnym po raphides szczawianu wapnia (Schmidt i wylince 1983). Dzia?anie dra?ni?ce na skĂłr? mog? by? hamowane przez leki przeciwhistaminowe (Holzach & Fluck 1951).

WYPADEK alergicznego kontaktowego zapalenia skĂłry z czarnym Bryony zosta?y opisane przez Milyavsky (1979) i Fernandez de odpow (1983).

K??cze a szczegĂłlnie atrakcyjne szkar?atne jagody mo?e spowodowa? zatrucie po spo?yciu. Objawy s? te podra?niaj?cych przeczyszczaj?cy ze spalaniem w ustach i p?cherzy skĂłry (PĂł?noc 1967, Lewis i Elvin-Lewis 1977).

?rĂłd?a:

http://www.botanical.com/botanical/mgmh/b/brybla75.html
http://www.giftpflanzen.com/tamus_communis.html (niemiecki)
http://caliban.mpiz-koeln.mpg.de/~stueber/thome/band1/tafel_135.html
http://image.fs.uidaho.edu/vide/descr792.htm
Obrazy - http://www.dipbot.unict.it/orto/0810-1.html
http://dict.die.net/tamus%20communis/
Image - http://www.floracyberia.net/spermatophyta/angiospermae/dicotyledoneae/dioscoreaceae/tamus_communis.html
http://www.ibiblio.org/pfaf/cgi-bin/arr_html?Tamus+communis&CAN=LATIND
Py?ek obrazu - http://www.kv.geo.uu.se/pollen/T/Tamus_communis.html
http://bodd.cf.ac.uk/BotDermFolder/BotDermD/DIOS.html

http://translate.google.pl/translate?hl=pl&sl=en&u=http://www.istrianet.org/istria/flora/herbs-roots-vegies/tamus-communis2-eng.htm&prev=search

http://www.istrianet.org/istria/flora/herbs-roots-vegies/tamus-communis2-eng.htm

Kiara.

« Ostatnia zmiana: Lipiec 29, 2015, 23:21:11 wysłane przez Kiara »

Zapisane

Kiara
Administrator
Ekspert
Wiadomości: 2458

Odp: RO?LINY LECZNICZE......
« Odpowiedz #2 : Lipiec 30, 2015, 10:58:57 »

Laboranci w Karkonoszach i GĂłrach Izerskich
Przemys?aw Wiater
Laboranci w Karkonoszach i GĂłrach Izerskich

1.Wst?p. Kim byli laboranci ?

Medycyna od wiekĂłw ??czy?a wiele kierunkĂłw leczniczych, nie zawsze wzajemnie powi?zanych, a czasami nawet sprzecznych. Z up?ywem czasu i post?pem wiedzy zmienia?a si? rĂłwnie? ocena sposobĂłw leczenia. Ostatnie lata pokazuj?, ?e nawet kwestionowane wcze?niej przez nauk? metody, takie jak hipnoza czy homeopatia, s? ponownie stosowane. To samo mo?na dzi? powiedzie? o zio?olecznictwie.
Leczenie zio?ami to ma?o znany fragment historii SudetĂłw Zachodnich. W dawnych czasach, obok poszukiwania minera?Ăłw i kamieni szlachetnych oraz hutnictwa szk?a, zielarstwo by?o jednym z najbardziej popularnych zaj?? karkonoskiej ludno?ci. Dzieje leczenia zio?ami w Karkonoszach i GĂłrach Izerskich to historia z pogranicza medycyny i magii, nieraz pe?na wr?cz sensacyjnych zdarze?. Na jej dok?adne wyja?nienie nie pozwala brak wi?kszej liczby wiarygodnych przekazĂłw ?rĂłd?owych oraz tajemniczy, cz?stokro? skrywany, charakter zielarskich praktyk. Rzecz ca?a dzia?a si? na kra?cach Ăłwczesnego ?wiata, w nieprzyst?pnych regionach, gdzie w?ada? gro?ny Duch GĂłr, a miejsce schronienia znajdowali ludzie cz?sto postawieni poza nawias Ăłwczesnego spo?ecze?stwa. Tutaj rozegra? si? zabĂłjczy dla laborantĂłw konflikt pomi?dzy oficjaln? medycyn? i sztuk? zielarsk?.
W Karkonoszach i GĂłrach Izerskich laborantami (od ?ac. laborare - pracowa?, przygotowywa?) zwano ludzi, ktĂłrzy ze zbieranych ro?lin, rzadziej z minera?Ăłw czy zwierz?t sporz?dzali, a tak?e sami b?d? przez po?rednikĂłw sprzedawali rĂł?nego rodzaju medykamenty. Lecznicze specyfiki by?y przygotowywane pod postaci? proszkĂłw, olejkĂłw, ma?ci, eliksirĂłw, naparĂłw czy esencji.
W ?rĂłd?ach pisanych nazywani byli jako Laboranten (laboranci), ale te? KrĂ¤utler (zielarze), Distillateurs (destylatorzy), Halbaphoteker (po?owiczni aptekarze), KrĂ¤utersucher (poszukiwacze ziĂł?), WurzelmĂ¤nner (korzennicy), WurzelgrĂ¤ber (kopacze korzeni), OeltrĂ¤ger (roznosiciele olejkĂłw), ArzneihĂ¤ndler (handlarze lekarstwami), Vagabunden mit Medicamente (w?drowcy z medykamentami), Medicine-HĂ¤ndler (handlarze medycyn?), Oleari (olejkarze), medicastri indocti (niedouczeni lekarze) czy Wunderdoktoren (uzdrawiacze).
Leczeniem karkonoskimi zio?ami zajmowali si?:
-laboranci, ktĂłrzy wytwarzali zielarskie medykamenty,
-aptekarze prowadz?cy zielarskie apteki
-w?drowni handlarze zio?ami,
-zbieracze ziĂł?,
-znachorzy - uzdrawiacze.
Niejednokrotnie podzia?y pomi?dzy poszczegĂłlnymi grupami by?y p?ynne, a wielu laborantĂłw ??czy?o rĂł?ne specjalizacje.
Chocia? zielarska profesja znana by?a od dawna, to po raz pierwszy okre?lenie "laborant" zosta?o u?yte dopiero w urz?dowym rozporz?dzeniu z dnia 21.01.1739 r., w ktĂłrym graf von Waldstein:
"[...] czyni wiadomym i zakazuje wszystkim laborantom pod gro?b? kary polowa? i strzelania w tutejszych dobrach rodziny Schaffgotsch".
Widocznie laboranci, oprĂłcz zbierania ziĂł?, k?usuj?c, szeroko czerpali i z innych darĂłw natury.

2.Dawne ro?liny lecznicze Karkonoszy i GĂłr Izerskich.

Regiony gĂłrskie zawsze obfitowa?y w skupiska ro?lin leczniczych, ktĂłre niejednokrotnie w specyficznych warunkach glebowych i klimatycznych kumulowa?y swoje uzdrowicielskie w?a?ciwo?ci. Wiedza i umiej?tno?ci zielarskie w?rĂłd ludno?ci Karkonoszy i GĂłr Izerskich przekazywane by?y z pokolenia na pokolenie. Du?a odleg?o?? od miast i medykĂłw zmusza?y wr?cz mieszka?cĂłw gĂłr do si?gni?cia po naturalne ?rodki, ktĂłrych obfito?? dostarcza?a przyroda. Skuteczne medykamenty utrwala?y si? w tradycji ludowej, natomiast gorsze ?rodki z czasem wypierane by?y przez lepsze. Wi?kszo?? z karkonoskich i izerskich ro?lin leczniczych jest obecnie obj?ta ?cis?? ochron?.
W?rĂłd szeregu ziĂł? w Karkonoszach i GĂłrach Izerskich poszukiwany by? od samych pocz?tkĂłw wiosny podbia? pospolity - zakwitaj?cy na ?Ăł?to ju? w marcu. Podbia? nosi? te? nazw? ko?skiego lub o?lego kopyta, ze wzgl?du na charakterystyczny okr?g?o-sercowaty kszta?t li?ci. Z suszonych kwiatĂłw lub m?odych li?ci uzyskiwano napar stosowany jako skuteczne lekarstwo przeciw uci??liwemu kaszlowi oraz oparzeniom, a zewn?trznie u?ywano ok?adĂłw z li?ci przy st?uczeniach i siniakach.
Drugi zwiastun wiosny - szafran czyli popularny krokus, znany by? jako cenna przyprawa oraz naturalny barwnik. W zio?olecznictwie szafran stosowany by? przy zatruciach pokarmowych i chorobach uk?adu kr??enia, a odpowiednio dawkowany stawa? si? afrodyzjakiem, a tak?e posiada? w?a?ciwo?ci halucynogenne. W Sudetach krokusy najcz??ciej zakwitaj? fioletowo, cho? zdarza si? ?Ăł?ty i bia?y kolor kwiatostanĂłw. Liczne stanowiska szafranu znajduj? si? na ??kach w okolicach Micha?owic, Szklarskiej Por?by ?redniej i Dolnej, na Hali Izerskiej, a s?ynie z nich po?o?ony opodal Piechowic rezerwat "Krokusy na GĂłrzy?cu".
Popularnym kwiatem wiosennym wykorzystywanym w Karkonoszach i GĂłrach Izerskich do celĂłw zdrowotnych by? rosn?cy na nas?onecznionych zboczach pierwiosnek lekarski, ktĂłry szczegĂłlnie ?agodzi? ataki kaszlu. W postaci leczniczej najcz??ciej za?ywany by? jego sproszkowany korze?. W medycynie ludowej zastosowanie pierwiosnka opiera?o si? na zabobonie: za?ycie jego trzech kwiatĂłw uchodzi?o za skuteczn? ochron? przed gor?czk? i z?ym urokiem. W ?redniowieczu ?wi?ta Hildegarda z Bingen nazywa?a pierwiosnek lekarski "kluczem niebios" i radzi?a:
"Ca?a moc jego ziela od s?o?ca w gĂłrze pochodzi. Albowiem jedne zio?a krzepi przede wszystkim s?o?ce, insze za? ksi??yc. [...] To ziele przedsi? od s?o?ca moce swoje czerpie, przeto melancholij? w cz?owieku gubi? zdolne. Melancholia bowiem, gdy w cz?owieku si? podniesie, sm?tnym go czyni, a zachowanie jego niespokojnym; i rzec mu ka?e s?owo Bogu przeciwne, co te? wiedz? duchy. Te bie?? do niego i cz?sto swymi podszepty do ob??du przywodz?. Niech tedy cz?owiek ten ziele owo na ciele i na swym sercu po?o?y, aby si? od niego rozgrza?y."
Jako najlepsze leki przy zaburzeniach trawienia, podawane by?y sproszkowane korzenie goryczki ?Ăł?tej, zwanej rĂłwnie? gencjan?. Suche korzenie goryczki dodawane by?y te? w celu nadania charakterystycznego, gorzkawego smaku do likierĂłw, wĂłdek i piwa. Dawniej goryczka szeroko stosowana by?a przy leczeniu zwierz?t. W pierwszych dwĂłch-trzech latach ?ycia goryczka tworzy przyziemn? rozetk? o du?ych, ciemnozielonych li?ciach, a nast?pnie wydaje jedn? lub kilka wysokich do oko?o 1 metra ?odyg o jaskrawo?Ăł?tych, zebranych w p?czki kwiatach. Najcenniejszym leczniczo jest korze?, ktĂłry nale?y stosowa? dla pobudzenia ?aknienia w postaci wysuszonej, gdy? ?wie?y mo?e powodowa? wymioty.
BĂłle g?owy koi?y za?ywane pod postaci? wysuszonej, sproszkowanej tabaki koszyczki kwiatowe arniki gĂłrskiej. Ta ?Ăł?to kwitn?ca ro?lina przyk?adana by?a rĂłwnie? w formie ok?adĂłw koj?cych bĂłle reumatyczne, choroby skĂłry i oparzenia. Jako ma?? rozgrzewaj?ca jest do dzi? popularna po czeskiej stronie gĂłr. Arnika gĂłrska jest ro?lin? truj?c?, a badania nad ustaleniem jej sk?adu chemicznego nie zosta?y dotychczas zako?czone.
Krwawnik pospolity ze wzgl?du na swoje lecznicze w?a?ciwo?ci by? nazywany "zielem ?o?nierzy". Wyrastaj?cy do oko?o 80 cm, o drobnych, bia?ych kwiatach skupionych w baldachy, ro?nie obok drĂłg mi?dzy ??kowymi kwiatami i na zboczach gĂłrskich. Krwawnik posiada? moc tamowania krwi, leczy? rany, stany zapalne i dolegliwo?ci trawienne.
Bardzo ceniona by?a, lecz?ca pono? wszelkie dolegliwo?ci, lilia z?otog?Ăłw. Uwag? w tej ro?linie zwracaj? zwisaj?ce, rĂł?owe lub czerwone kwiaty z charakterystycznymi ciemnymi plamami na p?atkach. Wyst?puj?ca do granicy kosĂłwki w Karkonoszach i GĂłrach Izerskich lilia z?otog?Ăłw to popularna podhala?ska "leluja".
Wysoki, pe?en drobnych, rĂł?owawych kwiatĂłw koz?ek lekarski znany jest cz?sto pod postaci? alkoholowej nalewki jako popularna waleriana. Z powodu przenikliwej woni korzeni koz?ek by? okre?lany jako "cuchn?ce ziele", cho? same kwiaty maj? s?odkawy, przyjemny zapach. W?a?nie ze wzgl?du na przenikliwy zapach koz?ek stosowany by? jako ?rodek maj?cy zapobiega? "morowemu powietrzu", czyli chorobom zaka?nym. Koz?ek poszukiwany by? ze wzgl?du na lecznicze w?a?ciwo?ci korzenia, ktĂłry stosowano jako skuteczny ?rodek uspokajaj?cy. Napar z koz?ka dodawa? si? i usuwa? zm?czenie oraz likwidowa? mia? dolegliwo?ci ?o??dkowe.
Jednym ze szczegĂłlnych ziĂł? o podwĂłjnym charakterze przyprawowym i leczniczym by? bylica pio?un. Pio?un by? popularny pod postaci? zio?owej czapki, ktĂłra zak?adana na noc pomaga?a usuwa? bezsenno??. Wieszano rĂłwnie? t? ro?lin? w szafach na mole i dodawano sok pio?unu do atramentu, aby chroni? pisane nim dokumenty przed myszami. ZabĂłjczy w wi?kszych dawkach wywar z li?ci bylicy pio?un odpowiednio stosowany oczyszcza? krew i zwalcza? mia? wszelakie trucizny. Szerok? s?aw? pio?un okry? si? w XIX w, kiedy sta? si? sk?adnikiem halucynogennego absyntu. Jest to napĂłj b?d?cy mieszanin? wyci?gĂłw alkoholowych z w?oskiego kopru, any?u, melisy i pio?unu. Dzi? jeszcze absynt jest popularny w krajach basenu Morza ?rĂłdziemnego, szczegĂłlnie we Francji, a tak?e w s?siednich Czechach. Pio?un dodawany jest tak?e do win typu wermut, nadaj?c im charakterystyczny, gorzkawy posmak. Moc lecznicz? mia?a te? bylica pospolita:
"Ziele owo przednio leczy wszelk? bia?og?Ăłw niemoc. Za?yjesz z niej wywar, a pobudzi up?yw miesi?czny. Tako? b?dzie, gdy macica z niej rozgrzewaj?cy kompres otrzyma".
Niemniej popularne by?y dzia?aj?ce koj?co na serce i niewydolno?? kr??enia napary lub wyci?gi ze sproszkowanych li?ci naparstnicy purpurowej. Jest to dwuletnia bylina, tworz?ca w pierwszym roku li?ciast? rozetk?, a w drugim - pi?kne purpurowe b?d? rĂł?owe kwiatostany, ktĂłrych okres kwitnienia przypada w gĂłrach na czerwiec i lipiec. Niew?a?ciwe stosowanie tej truj?cej ro?liny mo?e powodowa? ci??kie zatrucia, ko?cz?ce si? nieraz ?mierci?.
Karkonoscy laboranci oraz walo?scy poszukiwacze minera?Ăłw i kamieni szlachetnych ch?tnie szukali otwieraj?cej pono? drog? do ukrytych skarbĂłw konwalii zwanej od pory kwitnienia majow?. Bia?e, dzwoneczkowate kwiaty konwalii u?ywane by?y po zanurzeniu w winie jako lek przeciw atakom padaczki i chorobom serca. W karkonoskim zio?olecznictwie wykorzystywano te? korze? i wysuszone li?cie.
Jako jedyny pono? na bĂłle brzucha, przy przezi?bieniach i kaszlu, podawany by? korze? ro?liny o nazwie arcydzi?giel litwor. Ta dwuletnia, osi?gaj?ca niejednokrotnie 2-2,5 metra wysoko?ci ro?lina, kwitn?ca od maja do lipca, wyst?puje najcz??ciej nad brzegami gĂłrskich potokĂłw. W anonimowym r?kopisie klasztornym z XV w. na pierwszej stronie znajduje si? traktat o nalewce z arcydzi?gla:
"Kto rano i wieczorem pije po dwa ?uty nalewki na arcydzi?glu, tego piersi ponad wszelk? miar? ulgi zaznaj?, je?li dr?czy je ropa albo ?luz, od ktĂłrych przez napĂłj Ăłw uwolnione b?d?. Picie tej?e nalewki takim sposobem przez 12 lub 14 dni wielce pomaga na z?y, gnu?ny ?o??dek. Picie co rano na czczo dwĂłch ?utĂłw nalewki na arcydzi?glu krzepi ca?e cia?o".
Arcydzi?giel znany by? rĂłwnie? jako dzi?giel lekarski, dzi?giel wielki, ziele anielskie, korze? archangielski lub ziele d?umowe. W Europie ?rodkowej arcydzi?giel rozpowszechni? si? w trakcie wielkiej epidemii d?umy w latach 1348-1349. Legenda g?osi, ?e ukaza? si? wtedy ludziom archanio? Rafael i da? im t? ro?lin? dla ochrony przed "czarn? ?mierci?", czym t?umacz? si? niektĂłre inne nazwy arcydzi?gla. Zawarty w ro?linie olejek eteryczny sta? si? sk?adnikiem wielu zio?owych nalewek i likierĂłw, jak na przyk?ad s?awnego likieru benedykty?skiego. Dzi? w sprzeda?y jest wĂłdka - dzi?gielĂłwka. Ziele to jest wa?nym sk?adnikiem "wina walo?skiego m?skiego", ktĂłre za przyzwoleniem Wielkiego Mistrza Sudeckiego Bractwa Walo?skiego mo?na degustowa? w Szklarskiej Por?bie w Starej Chacie Walo?skiej.
Do leczenia ran, osuszania wrzodĂłw, na kaszel, gor?czk? czy biegunk? wykorzystywane by?y li?cie pospolitej babki w?sko i szerokolistnej. Li??mi babki, czasem roztartymi lub prze?utymi, ok?adano miejsca uk?sze? przez cz?ste w gĂłrach ?mije, kleszcze i owady.
Wyst?puj?cy na zboczach Karkonoszy i GĂłr Izerskich dziurawiec zwyczajny jest to niewysoka ro?lina o z?ocisto?Ăł?tych kwiatach, kwitn?ca od czerwca do sierpnia. Kwitn?cy w okresie Nocy ?w. Jana - 24. czerwca dziurawiec zwany by? zielem ?wi?toja?skim. Inn? nazw? ro?liny by?y "krew ?w. Jana Chrzciciela" lub "krew Matki Boskiej", gdy? po roztarciu kwiatu dziurawca pojawia si? na palcach czerwony sok. W ?redniowieczu i w czasach nowo?ytnych ziele dziurawca s?u?y?o do wyp?dzania diab?a lub zdejmowania z?ego uroku z duszy, dlatego zwano go fuga daemonum, czyli "ucieczk? demonĂłw". Wi?za?o si? to z tym, ?e przygn?bienie i melancholi? przypisywano dzia?aniu z?ych mocy, co w pewnym sensie odpowiada najwa?niejszemu obecnie zastosowaniu dziurawca jako leku antydepresyjnego. Dziurawiec znany by? jako lek uniwersalny. Pomaga? przy nerwicach, bezsenno?ci i stanach l?kowych oraz w zaburzeniach trawienia, chorobach w?troby, a tak?e leczeniu ran.
Z innych ziĂł? karkonoskich pilnie poszukiwany by? ze wzgl?du na leczniczy korze? dziewi??si? bezg?owy. Dziewi??si? bezg?owy najcz??ciej spotka? mo?na na nas?onecznionych gĂłrskich ??kach i trawiastych zboczach, gdzie kwitnie od sierpnia do wrze?nia. Ro?lina o postrz?pionych, ostrych li?ciach posiada pi?kny, l?ni?cobia?y, bez?odygowy kwiat, ktĂłry otwiera si? tylko w s?o?cu, natomiast w dni d?d?yste zamyka si?, co chroni kwiaty i py?ek przed zmokni?ciem. Ta rzadka, b?d?ca pod ?cis?? ochron? ro?lina, wyst?puje jako popularny motyw ornamentacyjny w sztuce ludowej Podhala. Ju? sama nazwa ro?liny mĂłwi o uzdrowicielskich w?a?ciwo?ciach, gdy? pochodzi od dziewi?ciu uzdrowicielskich si?, ktĂłre ro?lina w sobie zawiera. W dziewi??sile znajdowa? si? mia? magicznie potrojony leczniczy iloraz mocy trzech ?wiatĂłw: nieba, ziemi i piek?a. Wyci?g z korzenia leczy? mia? wszelkie choroby, lecz najbardziej skuteczny przeciw zaburzeniom trawienia, wszelkim "gor?czkom" i mia? silne dzia?anie antybakteryjne.
SzczegĂłlne znaczenie mia? czosnek pospolity, stosowany w wiedzy magicznej jako chroni?cy od z?ych duchĂłw i urokĂłw, znany przy tym jako afrodyzjak i lek na wiele dolegliwo?ci. W zielniku Simoniusa Sireniusa z 1613 r. znajduje si? ponad 100 wskaza? leczniczych tej ro?liny, z ktĂłrych wiele nie straci?o do dzi? swojego uzasadnienia:
" [...] czosnek mocz zaw?ci?gniony wywodzi y p?dzi...w?trobne ?y?y zamulone otwiera... wyciera i g?adzi piszcza?k?, przez ktĂłr? tchnienie miewamy...kaszel zastarza?y uspokaja... dychawicznym bywa ratunkiem...cia?o rumiane y twarzy rumie?cĂłw dodawa..."
Wielkim zainteresowaniem dawnych zielarzy Karkonoszy i GĂłr Izerskich cieszy?a si? rĂłwnie? kokoryczka wonna zwana te? piecz?ci? krĂłla Salomona, rdest w??ownik i legendarny korze? mandragory.
OprĂłcz chronionych dzi? w wi?kszo?ci ziĂł? zbierano mchy, halucynogenne grzyby, w tym muchomory, niektĂłre rodzaje huby, kor?, igliwie kosĂłwki czy owoce krzewĂłw. Wysoko cenione i poszukiwane jako afrodyzjak, lecz zdradliwie truj?ce w wi?kszych dawkach by?y czerwone jagody krzewu wawrzynka wilcze?yko.
Johannes M. Praetorius (1630-1680) tak opisywa? karkonoskie zio?a:
"W gĂłrach powszechnie rosn? pi?kne zio?a i korzonki. S? one tutaj dwa razy grubsze i wi?ksze jak na nizinach. SzczegĂłlnie cz?sto ro?nie w Karkonoszach truj?ce ziele tojadu mocnego i pstrego. Okaz m?ski kwitnie pi?knie na niebiesko, za? okaz ?e?ski zupe?nie bia?o-niebiesko. RĂłwnie cz?sto ro?nie tu du?o ma?ych porzeczek, jako czerwone, bia?e i czarne, s? bardzo du?e i maj? pi?kniejszy czerwony sok ni? te we wsi. S? te? porzeczki czerwone szczegĂłlnego rodzaju, pod?ugowate jak gruszka, wybornie dobrego smaku. Z rĂł? rosn? tylko dzikie, ale s? bardzo du?e, a p?atki maj? nadzwyczaj grube i t?uste, bardzo przeczyszczaj? i s? ch?tnie kupowane przez aptekarzy. Poni?ej gĂłry [?nie?ki - przyp. P.W.] , od strony Czech , jest pewna dolina, nazywana Diabelska Dolina. Tam Duch [karkonoski Duch GĂłr - przyp. P.W.] ma swĂłj ogrĂłd, a w nim mo?na znale?? wspania?e zio?a i korzenie, jak prawdziwy bia?y korze?, ziele ksi??ycowe, korze? mandragory, bia?ego stra?nika przydro?nego lub ?ani skok i wiele innych wspania?ych rzeczy. Kto jednak ma co? stamt?d otrzyma?, ten musi to otrzyma? od Ducha. Je?li jednak kto? sam si?? chce mu co? zabra? przez podst?p lub w inny sposĂłb, ten nara?a swe cia?o i ?ycie na niebezpiecze?stwo. On, Duch, czyni rĂłwnie? dobro i wielu cudownie obdarowa?."

http://www.muzykaserc.pl/?txt=35

Zapisane

Kiara
Administrator
Ekspert
Wiadomości: 2458

Odp: RO?LINY LECZNICZE......
« Odpowiedz #3 : Październik 27, 2015, 11:18:25 »

http://pytyja.blox.pl/htm...69,170.html?5,1

Dwie wypowiedzi ze strony Ewy Seydlitz, tej od t?umacze? Nostradamusa. Trafi?em przypadkiem, mo?e si? przyda:

1
Z?oto alchemikĂłw
Nieznany Informator dodaje:

"W?a?ciwo?ci monoatomowego z?ota mniej wi?cej Ci opisa?em, ale nie to jest istotne najbardziej. Podobne w?a?ciwo?ci maj? pierwiastki z grupy platynowcĂłw, do ktĂłrej nale?? platynowce lekkie: ruten Ru liczba atomowa 44 ci??ar w?. 12.29g/cm3., rod Rh l.a. 45, c.w?. 12,49g/cm3, pallad Pd l.a. 46 c.w?.12,09g/cm3 oraz platynowce ci??kie, do ktĂłrych nale??: osmos l.a 76 c.w?. 22,50g/cm3; iryd Ir l.a. 77 c.w?. 22,49 i platyna Pt l.a.78, c.w?. 21,45 g/cm3; srebro le?y obok platynowcĂłw lekkich, Ag l.a.47, c.w?. 10,5g/cm3, a z?oto jest na nast?pnym miejscu, a przed platynowcami ci??kimi Au l.a. 79 c.w?.19,3 g/cm3. Zapami?taj Ruten l.atomowa 44 oraz Iryd liczba atomowa 77. Oba te pierwiastki, jak i ca?a grupa platynowcĂłw nale?? do pierwiastkĂłw ziem rzadkich, do ktĂłrych nale?y jeszcze kilka innych pierwiastkĂłw o ciekawych w?a?ciwo?ciach, jednak te dwa pierwiastki maj? szczegĂłlne znaczenie, posiadaj? bowiem w?a?ciwo?ci podobne do monoatomowego z?ota, to znaczy, ?e podgrzane do krytycznej temperatury strac? na wadze 44%, albo stan? si? niewa?kie ca?kowicie. Potem przy kolejnej zmianie temperatury znowu wrĂłc? do normalnej wagi. W zale?no?ci od temperatury wyprawiaj? najdziwniejsze harce, wprowadzaj?c ?wiat oficjalnej nauki w niewyobra?alne k?opoty, bo niby s?, ale ich nie ma i nie mo?na ich wykry? ?adnymi metodami bezpo?rednimi, ale mo?na je zidentyfikowa? sposobem, nie metod? naukow?, a znan? ?redniowiecznym alchemikom. Przypomnij sobie traktat o przygotowaniu czerwonego proszku do transmutacji ?elaza w z?oto; brali merkurego (rt??) i gotowali go tak d?ugo, a? znikn?? z ampu?ki szczelnie zamkni?tej. A potem robili z tej niewidocznej rt?ci tlenek o kolorze czerwonym, posypywali sztuk? ?elaza, razem podgrzewali i oto pojawia?o si? najczystsze z?oto.
Troch? inn? metod?, ale te? na drodze transmutacji (chemia ?rednich energii) pewien m?ody naukowiec (jeszcze wtedy istnia?o ZSRR) otrzyma? z drutu ?elaznego z?oto, zosta?o ono bardzo starannie poddane wszystkim mo?liwym analizom w jednym z instytutĂłw akademii nauk ZSRR i analizy potwierdzi?y jego zadziwiajac? czysto??. Zach?cono tego cz?owieka do opracowania nowego dzia?u chemii, co zrobi? do?? skwapliwie, a nast?pnie cz?owiek ten trafi? do ?agru, wydanie ksi??ki zosta?o w ca?o?ci wycofane, a temat chemii ?rednich energii zosta? przez oficjaln? nauk? wy?miany, jako niedo?cignione marzenie ?redniowiecznych, nieo?wieconych szarlatanow - alchemikĂłw.
I wszystko by gra?o, gdyby nie pewien farmer z Arizony, ktĂłry chcia? si? dowiedzie?, jaki jest sk?ad chemiczny ziemi na jego polach, w celu odpowiedniego jej przygotowania tak, ?eby kamienna pustynia wydawa?a wysoki, kukurydziany plon. W trakcie wieloletnich bada?, prowadzonych pierwotnie przez instytuty naukowe, a potem ju? badania samodzielne znalaz? monoatomowe ruten i iryd w popiele mĂłzgĂłw krĂłw, bo o takie mĂłzgi by?o naj?atwiej.
Moja znajoma pracowa?a na oddziale raka mĂłzgu w szpitalu w Omsku, na Syberii, jako piel?gniarka. Wiele osĂłb tam umiera?o, a potem by?a robiona sekcja zw?ok, w tym szczegĂł?owe badania mĂłzgĂłw. M?oda w tamtym czasie dziewczyna szczegĂłlnie zainteresowa?a si? gruczo?em, ktĂłry nazywa si? szyszynka (po rosyjsku: szyszkowidnaja ?eleza), a powodem zainteresowania by?o to, ?e gruczo? ten w znacznej mierze jest wype?niony bardzo drobnym piaseczkiem, jak ona mĂłwi?a. Ale ten piaseczek to mieszanina monoatomowych irydu, rutenu i by? mo?e z?ota, a te aktywowane si?? woli cz?owieka trac? na wa?ko?ci, co wyja?nia mo?liwo?ci lewitacji i odbioru zjawisk parapsychicznych. Jakie to proste, gdy si? wie, i jak nieprawdopodobne wydaj? si? "sztuki" magĂłw, ktĂłrzy umiej? lata? bez skrzyde?, tylko si?? woli.
To z kolei kojarzy mi si? z lud?mi Boreasza, lud?mi wiatru pĂł?nocnego, ktĂłrych wizerunki w locie nad otwartym morzem s? uwiecznione na naskalnych rysunkach na pĂł?nocy Wysp Brytyjskich. By? mo?e ludzie Boreasza przylatywali z terytoriĂłw dzi? znanych jako Grenlandia, Kanada, albo mityczna Atlantyda."

2
Z?oty proch

Siostro, spĂłjrz, oto z?oty chrz?szcz siada na twojej tablicy ?ciennej, na pĂł? zakryty bia?? kartk? papieru, co ciekawe z bardzo d?ugim, prawie niewidocznym ryjkiem-ssawk?, niegro?ny pod tym wzgl?dem, ale na swĂłj sposĂłb ciekawy...
Zapowied? zi?ci?a si? listem od Nieznanego Informatora:

" Piszesz o graalu, exaliburze, mannie i innych ciekawostkach. Manna - to nazwa, ktĂłra wzi??a si? z pytania faraona: "Kiedy b?dzie (man-na?)?", A chodzi?o mu o monoatomowe z?oto, maj?ce posta? bia?ego, s?odkiego w smaku proszku. Zosta? on odkryty w ?wi?tyni Hatszepsut na PĂł?wyspie Synajskim podczas bada? archeologicznych, ktĂłre potem, jako nie pasuj?ce zosta?y prawnie utajnione. Wiem o tym z lektury opisuj?cej badania pewnego ameryka?skiego farmera z Arizony. Wyniki jego bada? s? zaskakuj?ce, a wnioski pokazuj? w pe?ni ob?ud? wspĂł?czesnego ?wiata techniki i pieniadza.
Tak, czy inaczej opisy ?redniowiecznych alchemikĂłw i maso?skich MistrzĂłw Rzemios?a s? niezwykle precyzyjne. Oni znali i stosowali chemi? ?rednich energii, wspĂł?cze?nie zakazan? na ca?ym globie, bo transmutacja metali jest bardzo prosta. W tym momencie, gdyby si? to wyda?o, z?oto i inne metale szlachetne sta?yby si? tak popularne jak ?elazo, czy alumunium. Ca?a ekonomia ?wiatowa oparta na parytecie z?ota straci?aby w tym momencie sens, st?d d??enie do globalnego pieni?dza wirtualnego. Zachwianie chwilowe, kilkudniowe, systemu bankowego w skali ?wiatowej da wiecej negatywnej energii, ni? wielkie wojny i ci??kie cierpienia. To pokazuje prawdziwych ogoniastych autorĂłw i konsekwentnych realizatorĂłw globalizacji.
A wracaj?c do manny: monoatomowe z?oto ma w?a?ciwo?? utraty masy, przej?cia jej w inny wymiar i jest to proces termicznie kontrolowany i odwracalny. Moj?esz spali? na proch z?otego cielca. Ale ze z?ota mo?na zrobi? tylko z?oto, Biblia nic nie mĂłwi o losach tego prochu, a to w?a?nie by?a manna, Jezus potomek Wielkich Rzemie?lnikĂłw, dok?adnie wiedzia? o czym mĂłwi w modlitwie pa?skiej: "chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj", ten chleb to manna ze z?ota jednoatomowego.
Blok kamienny posypany takim proszkiem traci na wadze, mo?na go przemie?ci? jednym palcem i nie trzeba by?o do budowy piramidy wielkich ramp ziemnych, ani innych poronionych pomys?Ăłw. Budowle takie wznoszono, u?ywaj?c do budowy z?ota o specjalnych w?a?ciwo?ciach. By? mo?e i dzisiaj uda?oby si? w g??bi piramid znale?? drobinki tego z?ota. Ale ma ono te? dziwne "cudowne" w?a?ciwo?ci uzdrawiaj?ce, taki proszek podawany w ilo?ci paru mg przez kilka dni usuwa najci??sze choroby, jakie dzisiaj zna ?wiat, to w strefie materialnej, a w strefie niematerialnej, duchowej, powoduje zmian? ?wiadomo?ci ludzi, leczonych tym "preparatem". Jest to wi?c lekarstwo dla cia?a i ducha, st?d pod?wiadome przywi?zanie ludzi do ozdĂłb i wyrobĂłw ze z?ota.
W swoich wizjach jeste? ca?y czas w kontakcie z rzeczywist? histori?, bo ta ktĂłra do nas oficjalnie dociera jest peanem na cze?? sprawuj?cego w?adz? satrapy...".

Zapisane

Aktualności:

KOD PESZEROWY I WIEDZA WSPÓŁCZESNA

RO?LINY LECZNICZE......