KOD PESZEROWY I WIEDZA WSPÓ£CZESNA | KOD PESZEROWY | Zwoje z nad Morza Martwego (Moderator: Kiara) | LEY LINES ZIEMI.... CZYLI ?WIAT?OWODY ZIEMI...
Strony: [1]

LEY LINES ZIEMI.... CZYLI ?WIAT?OWODY ZIEMI...

  • Kiara
  • Administrator
  • Ekspert
  • *****
  • Wiadomo¶ci: 2458
  • Zobacz profil
LEY LINES ZIEMI.... CZYLI ?WIAT?OWODY ZIEMI...
« : Pa¼dziernik 22, 2018, 21:49:25 »


?wi?ta sie?

Freddy Silva jest badaczem, którego interesuj? miejsca charakteryzuj?ce si? szczególn?, naturaln? energi?. Zazwyczaj w takich miejscach budowano rozmaite miejsca kultu, doceniaj?c w ten sposób ich wa?no??.
Silva dostrzeg? tak?e zwi?zek pomi?dzy tymi ?wi?tymi miejscami a np. kr?gami zbo?owymi, które cz?sto powstaj? w ich pobli?u. Istnienia takiej energii nie trzeba przyjmowa? na wiar?. Przeprowadzono setki do?wiadcze? z rozmaitymi instrumentami naukowymi, które mierzy?y zmiany energetyczne wewn?trz miejsc uznanych za ?wi?te lub magiczne.

W Anglii np. ustawiono magnetometry wewn?trz kamiennych kr?gów, który wskazywa?y na co? w rodzaju lejka energetycznego, gdy pole magnetyczne ros?o wraz ze zbli?aniem si? do wn?trza takiego kr?gu.

Wygl?da?o to, jakby kamienny kromlech przejmowa? pole magnetyczne ze swojej okolicy i koncentrowa? je w swoim wn?trzu. To skoncentrowane pole magnetyczne nie by?o oboj?tne dla ludzi, którzy stawali w ?rodku takiego kr?gu. Niemal?e wszystkie magiczne i ?wi?te miejsca na ?wiecie s? zbudowane w punktach aktywnych energetycznie.

Takie miejsce powstaj? wówczas, gdy pole geomagnetyczne jest zachwiane przez pr?dy telluryczne, które w ró?nych punktach ziemi p?yn? blisko jej powierzchni.

Niektóre z nich uaktywniaj? si? pod wp?ywem plam s?onecznych. Towarzyszy temu specyficzne pole elektromagnetyczne, które wp?ywa na pole energetyczne cz?owieka co stymuluje jego ?wiadomo??.

Naukowcy z Princeton dokonali szeregu pomiarów w takich miejscach, zwracaj?c g?ównie uwag? na cz?stotliwo?? energii jaka przez nie przep?ywa?a. Szczególnie spektakularny wynik takich pomiarów osi?gni?to w pobli?u egipskich piramid, które magazynuj? w sobie olbrzymi? energi? i wielu ludzi odwiedza piramidy szukaj?c takiego duchowego do?wiadczenia.

To magazynowanie energii jest naturaln? funkcj? tworzywa z którego budowano struktury czy ?wi?tynie w takich miejscach. Zazwyczaj stosowano do ich budowy kamie?, który w sposób naturalny ma du?? zawarto?? kwarcu, przez co nape?nia? si? on energi? jak pami?? komputera dzi?ki male?kiemu ziarenku kryszta?u jakie znajduje si? w procesorze.

?wi?tynie budowano w ?ci?le okre?lony sposób po to, aby osi?gn?? dzi?ki nim okre?lony cel. Pomaga? w tym kszta?t budowli, który determinowa? jej przeznaczenie i sposób w jaki transportowa?a ona energi? ziemi, wp?ywaj?c na ludzkie stany ?wiadomo?ci.

T? zale?no?? odkryli Rosjanie którzy zak?adali uczestnikom eksperymentu elektroencefalografy w gotyckich katedrach Europy. Okaza?o si? wówczas, ?e cz?stotliwo?? fal mózgowych ros?a wówczas o 4000% ponad stan normalny.

W jaki sposób znacznie bardziej prymitywni od nas ludzie zdobyli tak? wiedz?? Wci?? pozostaje to dla nas zagadk?. W tekstach staroegipskich a tak?e w indyjskich Puranach mo?na znale?? wzmianki o legendarnych miastach wiedzy, które zosta?y zniszczone przez Potop. Jedno z takich miast odkry? nawet Graham Hancock u wybrze?y Indii, na g??boko?ci ponad 100 m pod wod?.

Na ?cianach indyjskich ?wi?ty? mo?na odczyta?, ?e s? to miejsca w których cz?owiek zamienia si? w boga. Oczywi?cie dotyczy to zmiany ?wiadomo?ci. I rzeczywi?cie – do dzi? ludzie prze?ywaj? w takich miejscach rodzaj szama?skiego do?wiadczenia, kiedy cz??? ich ?wiadomo?ci ulega transcendentalnej przemianie, opuszcza w?asne cia?o by do?wiadczy? istnienia cia?a astralnego.

Wiele zale?y od tego w jaki sposób przynosi si? w takie miejsce swoje w?asne pytania, przez co do?wiadczenie ka?dego z osobna b?dzie si? diametralnie ró?ni? od siebie. Generalnie chodzi o to, aby dotrze? do informacji, które pomog? ?y? pe?niej i sensowniej.

Takie do?wiadczenie pozwala mocniej schwyci? w r?ce swoje w?asne ?ycie, by przesta? w nim dryfowa? i wreszcie obra? w?a?ciwy kierunek. Jest to d??enie, które ludzie staraj? si? zrealizowa? przez tysi?ce lat. Bez tego ?ycie stacza si? w chaos.

Badaj?c rozmaite ?wi?te miejsca na ziemi Freddy Silva zauwa?y? ciekaw? zale?no??. Zazwyczaj budowano je niezwykle intensywnie tu? przed jakimi? kataklizmami, z których zbli?ania si? nawet nie zdawano sobie sprawy.

Budowa ?wi?ty? w takich miejscach by?a instynktowna, jako co? w rodzaju polisy ubezpieczeniowej na dalsze ?ycie, które wkrótce mia?o powa?nie si? zmieni?.

Wygl?da na to, ?e w dzisiejszych, chaotycznych czasach potrzebujemy wszystkich tych miejsc. Wg Silvy powstawanie kr?gów zbo?owych nie jest przypadkowe, bo ludzie przestali budowa? nowe ?wi?tynie.

Nie wszyscy maj? to samo dobroczynne do?wiadczenie metafizyczne wewn?trz takiego miejsca.

Znana jest historia Napoleona, który po zdobyciu Egiptu kaza? si? zamkn?? na noc w piramidzie. Nigdy nie wyjawi? co tam zobaczy? lub czego dozna?, ale po otwarciu drzwi piramidy wybieg? z niej w panice jak szalony.

Dlatego trzeba zwraca? uwag? na to, co dzieje si? w g?owie, kiedy przebywa si? w takich miejscach.

Nast?puje w nich bowiem magiczne po??czenie ze Wszech?wiatem mo?liwe dzi?ki imaginacji.

S?owo imaginacja wywodzi si? od magii jaka dzieje si? w momencie, gdy stanie si? w takim magiczno-energetycznym punkcie.

 Pomaga ona wyj?? z wi?zienia lewej pó?kuli i zacz?? korzysta? z prawej, która opiera si? na intuicji i uczuciach i pozwala lepiej zrozumie? ?wiat jaki mamy dooko?a siebie aby by? gotowym na to, co ma nast?pi?.

?ród?o: NowaAtlantyda.com


https://notatkiposzukiwacza.wordpress.com/category/starozytne-tajemnice/ley-lines/
« Ostatnia zmiana: Pa¼dziernik 22, 2018, 21:55:27 wys³ane przez Kiara »
Zapisane
  • Kiara
  • Administrator
  • Ekspert
  • *****
  • Wiadomo¶ci: 2458
  • Zobacz profil
Odp: LEY LINES ZIEMI.... CZYLI ?WIAT?OWODY ZIEMI...
« Odpowiedz #1 : Pa¼dziernik 22, 2018, 22:04:13 »


Mapowanie ?wiata

Jest to pierwszy rozdzia? ksi??ki „Antygravity and the World Grid” autorstwa Davida Hatchera Childressa.

T?umacz?c tekst nie robi?em tego oczywi?cie z?b w z?b, pomin??em kwestie nic nie wnosz?ce, te za? które by?y najwa?niejsze stara?em si? prze?o?y? w jak najlepiej zrozumia?y sposób.

Je?li pojawi?y si? b??dy to prosz? o zwrócenie mi uwagi.
T?umaczenie heavygunner 2010. Wszelkie prawa zastrze?one. Kopiowanie tylko za zgod? autora.

Siatka ?wiata.


Czym ona jest? Jak mog?a by? stworzona? Dlaczego powinni?my si? na niej skupi?? Co ma wspólnego z antygrawitacj??


David Hatcher Childress odbywaj?c wiele podró?y wokó? ?wiata, przeszukuj?c najstarsze, porzucone miasta oraz pojawiaj?ce si? tajemnice zastanawia? si? czy mo?e by? jakiekolwiek po??czenie, które wi?za?oby ze sob? te wszystkie megalityczne budowle.

Kilka lat wcze?niej sam wreszcie doszed? do wniosku, ?e nie istnieje co? takiego jak zbieg okoliczno?ci. Je?li zatem rozmieszczenie staro?ytnych budowli nie jest przypadkowe, to co je ??czy?

Zacz?? poszukiwa? informacji o rozmieszczeniu tworów i doszed? do wniosku, ?e chodzi o inteligentny, geometryczny wzór wed?ug, którego (teoretycznie) Ziemia oraz jej energia s? zorganizowane – i prawdopodobnie wed?ug, którego rozmieszczone s? na ?wiecie megalityczne konstrukcje.

To czym si? tutaj zajmujemy jest fundamentalnie inne od zwyk?ych lini znanych nam z map z tradycyjnej geografii. Zwolennicy teorii energetycznej siatki ?wiata sugeruj?, ?e owe linie s? aktualnie najstarszym znanym nam podzia?em ?wiata, pomijaj?c kartografi? oraz inne nauki zwi?zane z mapowaniem ?wiata.

Zwyk?e zdj?cie Ziemi, jako globu, na który rzutujemy siatk? w sposób dobrze nam znany zdecydowanie pomo?e zrozumie? jak siatka ?wiata prawdopodobnie bazuje na liniach energetycznych.

David Hatcher Childress u?ywa stwierdzenia “linie energetyczne”, poniewa? uwa?a, ?e z obserwacji czytelnika b?dzie chodzi? o energi? naturaln?, wyst?puj?c? w przyrodzie.

Owa naturalna energia Ziemi, zorganizowana, która kiedy? by?a wykorzystywana mo?e by? powtórnie niewyczerpalnym ?ród?em zasilania.
Chocia? aspekt UFO w tym temacie jest kontrowersyjny to jednak zdarzaj? si? teorie mówi?ce o relacji pomi?dzy tymi obiektami, a magnetyczno-grawitacyjnymi wirami, które s? anomaliami w siatce.
Ponadto grawitacja jest tak samo skomplikowanym tematem do wyja?nienia, jak UFO i siatka ?wiata. Zapytasz kogokolwiek na ulicy czy wie czym jest grawitacja – w wi?kszo?ci przypadków uzyskasz odpowied? „Jasne! Wszyscy wiedz? czym jest grawitacja.
To co?, co trzyma mnie nogami twardo na pod?o?u!”. Zatem grawitacja jest ca?y czas czym? niezwyk?ym, trzymaj?cym to wszystko w porz?dku.

Co jednak, je?li ta si?a jest manifestacj? energii ziemi po??czon? z siatk?? To intryguj?ce pytanie.

Pojawia si? te? wiele innych, spróbujmy na niektóre odpowied?.

Akurat siatka ?wiata implikuje grawitacj? oraz energi?. Przyjrzymy si? najciekawszym teoriom odno?nie tego zatem ju? teraz.

Teorie, które odpowiadaj? na nasze pytania obejmuj? kwestie nie tylko filozoficzne, matematyczne, ale nawet poetyckie.

 Na przyk?ad profesjonalni antropolodzy Bethe Hagens oraz William Becker omawiaj? geometryczny oraz geograficzny aspect unikalno?ci siatki ?wiata, który nazywaj? jako “EarthStar”.

Bruce Cathie, autor czterech ksi??ek odno?nie harmoniczno?ci siatki ?wiata prezentuje fascynuj?c? prób? matematycznego po??czenia siatki z teori? wzgl?dno?ci Einsteina.

Wysuwa on wiele zaskakuj?cych wniosków.
Richard LeFlors Clark, Ph.D. omawia miejsca, w których wyst?puj? grawitacyjne wiry, a s? one na ca?ej Ziemi, gdzie s? one wykorzystywane sekretnie przez rz?dy oraz naukowców-amatorów w celach badawczych lewitacji oraz antygrawitacji.

 Ostrzega te?, ?e znalezienie si? w nieodpowiednim czasie w takim miejscu mo?e naprawd? spowodowa? Twoje znikni?cie w przestrzeni (?).


Z kolei Richard Leviton prezentuje siatk?, jako interaktywne po??cznie ludzko?ci z planetarn? energi? poprzez megalityczne ?wi?tynie.

Siatka ?wiata ma odzwierciedla? holograficzn? organizacj? systemu s?onecznego, po??czenia ?ycia, przeznaczenia rodzaju ludzkiego.

(Niektóre teorie to przesada, t?umacz? je w ramach ciekawostki – przyp. t?umacz).

Harry Osoff skupia si? na kontrowersyjnym i ca?kowicie zagadkowym Eksperymencie Filadelfia US. Navy, ??czac go ze struktur? siatki i rz?dowymi badaniami nad antygrawitacj?.

Barbara Hero odno?ni si? do zrozumienia struktury Ziemi poprzez jej muzyczny przek?ad zwi?zany z harmoniczno?ci?.

Niektóre tematy w??czaj? nawet geniusza Nikol? Tesl?, plan „Star Wars”, zagadkowy wir Oregon; akustyczn? lewitacj? bloków skalnych oraz o wiele wi?cej.

Ró?ne teorie odno?nie siatki ?wiata s? przeciwko nowoczesnemu spojrzeniu na ?wiat „szkie?ka i oka” naukowców. Czasami s? bardzo kontrowersyjne, odnosz? si? przecie? do psychicznego postrzegania wizji ?wiata, w którym ?yjemy.

Która teoria najbardziej Wam, czytelnikom oka?e si? przyst?pna t? sobie wybierzecie. Os?d autor zostawia Wam.


https://notatkiposzukiwacza.wordpress.com/category/starozytne-tajemnice/ley-lines/
Zapisane
  • Kiara
  • Administrator
  • Ekspert
  • *****
  • Wiadomo¶ci: 2458
  • Zobacz profil
Odp: LEY LINES ZIEMI.... CZYLI ?WIAT?OWODY ZIEMI...
« Odpowiedz #2 : Pa¼dziernik 22, 2018, 22:13:37 »

Przysz?o?? i przesz?o?? w „Sieci Wilka”

Nasz? planet? przecina zagadkowa radiestezyjna paj?czyna sk?adaj?ca si? z tysi?cy poziomych i pionowych kana?ów w której zapisana jest historia naszego ?wiata.

Jest 11 listopad 2005 r. odbieram telefon. W s?uchawce s?ysz? g?os starszego m??czyzny. M. Wilk. Po chwili wiem ju?, ?e rozmawiam z Mi?os?awem Wilkiem, emerytowanym pracownika Centralnego Laboratorium Ochrony Radiologicznej kraju, odkrywc? s?ynnej sieci „Wilka”.

Proponuje mi spotkanie i prezentacj? materia?ów dotycz?cych jego bada?. Wyznaczyli?my je na 19 listopada w jego warszawskim mieszkaniu. Pojecha?em tam z przyjacielem, Jakubem Jasi?skim. Ogl?dali?my mapy, które przy u?yciu wahade?ka sporz?dza pan Mi?os?aw, przeprowadzili?my z nim krótki wywiad. Okaza?o si?, i? jego odkryciami i badaniami nikt si? w chwili obecnej nie interesuje.

Ró?owa chmurka i podwójne oczko

8 sierpnia 1982 r. w Cha?upach na Pó?wyspie Helskim, Mi?os?aw Wilk uczestniczy? w badaniach przypadku l?dowania nieznanego obiektu lataj?cego, który mia? tam miejsce rok wcze?niej.
Ustalono, i? obiekt UFO który ?wiadkowie obserwowali w postaci czego? w rodzaju „ró?owej chmurki” pojawi? si? dwukrotnie w ok. 12 minutowych odst?pach czasu, zostawiaj?c zagadkowych ?lad w posta? nieregularnego siedmiok?ta.

Zaobserwowano równie? dwie, zagadkowe humanoidalne postaci. Mi?os?aw Wilk postanowi? ustali?, jak to miejsce (w którym przyziemi? si? nieznany obiekt), ma si? do siatki geopatycznej.
Uda?o mu si? odkry? kilka zaskakuj?cych elementów. Ustali?, i? UFO pojawi?o si? dwukrotnie w tym samym miejscu, w którym powinno znajdowa? si? zwyk?e oczko siatki geopatycznej, rozmiaru 2 x 2,5 m. Tymczasem pan Mi?os?aw natrafi? na dziwne „podwójne oczko” o bokach 4 x 5 m.

Kronika przesz?o?ci i przysz?o?ci

To przypadkowe odkrycie by?o pocz?tkiem wielkiej przygody, której Pan Wilk po?wi?ci? nie tylko ca?y swój sze?ciotygodniowy urlop w Cha?upach, ale równie? du?? cz??? swego ?ycia.

Sie? „Wilka” to swego rodzaju zapis przesz?ych i przysz?ych wydarze? w przestrzeni innej ni? ta zwyk?a materialna, któr? znamy. Czas jest tutaj zupe?nie bez znaczenia. Jest to co? na kszta?t Kroniki Akaszy.

Nie?yj?cy ju? polski badacz i pisarz, Kazimierz Bzowski, autor ksi??ek „Sie? Wilka” oraz „Si?y Ziemi tu i teraz” uwa?a?, i? sie? zapisana mo?e by? w pró?ni, zwanej równie? Absolutem, lub w tzw. eterze, który wed?ug przypuszcze? wype?nia ca?y wszech?wiat.

Do bada? sieci w??czyli si? tak?e naukowcy z Niemiec G. Fosar oraz F. Bludorf. Ci mieszkaj?cy w Berlinie astrofizycy stwierdzili, ?e gdyby Mi?os?aw Wilk nie dokona? swego odkrycia w ponurych czasach PRL – u, to prawdopodobnie móg?by liczy? nawet na nagrod? Nobla.

UFO w ogrodzie Saskim?

Od czasu odkrycia w Cha?upach odby?em wiele w?drówek po ró?nych miejscach w Polsce, wyznaczaj?c bieg kana?ów i oczka sieci.

Próbowa?em ustali? sk?d biegn? kana?y sieci i czy s? w stanie przenika? przez budynki – mówi Pan Mi?os?aw.
Stwierdzi?, i? sie? nie przechodzi przez ca?y budynek.
Mo?na j? wykry? jedynie w pomieszczeniach znajduj?cych si? od zachodniej strony i na poddaszu, bo beton stanowi rodzaj izolatora.

Okaza?o si? te?, ?e promieniowanie sieci jest, jak okre?la je fizyka, promieniowaniem hiperd?wi?kowym. Czyli nie jest fal? elektromagnetyczn?, tylko akustyczn? fal? stoj?c? w zakresie nies?yszalnym dla ludzkiego ucha.

Cz?stotliwo?? akustyczna kana?ów sieci Wilka jest cz?stotliwo?ci? fal akustycznych tworz?cych je.

Kana?y sieci nie wychodz? poza Ziemi? w kosmos poniewa? promieniowanie akustyczne nie mo?e rozchodzi? si? w pró?ni.

Jak mówi Mi?os?aw Wilk, badaj?c ró?ne miejsca, jak np. Ogród Saski w Warszawie, odkrywa? dzi?ki odczytom z „Sieci”, i? w przesz?o?ci mog?o dochodzi? tam do l?dowa? obiektów UFO. Jego zdaniem mo?na w ten sposób ustala? równie? daty innych niezwyk?ych zdarze? z przesz?o?ci, jak np. uprowadze? przez obce istoty na pok?ad NOL –i itd.

Eksplozja nuklearna

Przeprowadzi?em równie? badanie teleradiestezyjne, którego celem by? ustalenie co te?, tak naprawd? by?o przyczyn? tzw. „katastrofy tunguskiej” z 30 czerwca 1908 roku” – mówi Pan Mi?os?aw.

Wówczas mia?a tam miejsce ogromna eksplozja. Wed?ug bada? Mi?os?awa Wilka, przyczyn? tej katastrofy nie by?, jak si? przypuszcza od?amek komety, czy co? w tym rodzaju, ale obiekt UFO.

Mia? by? to bezza?ogowy rakietopodobny statek, który od??czy? si? od innego wi?kszego obiektu, który znalaz? si? w tym czasie w pobli?u naszej planety. Mia? on rzekomo eksplodowa? (mia?a to by? eksplozja nuklearna) przy przechodzeniu przez atmosfer? kilka kilometrów nad Ziemi?.

O sieci Wilka mo?na pisa? wiele, musz? przyzna?, ?e w tym tek?cie ledwo dotkn??em tematu. Moim celem by?o zainteresowanie Was tymi intryguj?cymi zagadnieniami i sprowokowanie dyskusji na ten temat.

Wiem, ?e dla wielu, przedstawione twierdzenia brzmi? jak ?ywcem wyj?te z fantastycznego filmu, tym jednak, którzy zechc? pozna? wi?cej informacji na temat opisanych bada?, polecam ksi??ki „Sie? Wilka” i „Si?y Ziemi Tu i teraz” wyd. LOKA-Rybnik 1999 r. i 2001.

Za: Wiadomo?ci24.pl

https://notatkiposzukiwacza.wordpress.com/category/starozytne-tajemnice/ley-lines/
Zapisane
  • Kiara
  • Administrator
  • Ekspert
  • *****
  • Wiadomo¶ci: 2458
  • Zobacz profil
Odp: LEY LINES ZIEMI.... CZYLI ?WIAT?OWODY ZIEMI...
« Odpowiedz #3 : Pa¼dziernik 22, 2018, 23:47:12 »


Energo-si?owy szkielet Ziemi

 

Znana jest nauce hipoteza dwudziesto?ciennego i dwunasto?ciennego uk?adu budowy Ziemi wysuni?ta przez Moskwian: N. Gonczarowa, W. Makarowa i W. Morozowa. Zdaniem autorów, nasza planeta stanowi niejako gigantyczny kwazikryszta? (cia?o sta?e, w którym atomy uk?adaj? si? w pozornie regularn?, jednak niepowtarzaj?c? si? struktur?) zbudowany z wpisanych w siebie nawzajem wielo?cianów: dwudziesto?cianu i dwunasto?cianu. Taki uk?ad kraw?dzi i wierzcho?ków nazwano si?owym szkieletem Ziemi. Niewykluczone, ?e w?a?nie siatki geobiologiczne s? pochodnymi takiego szkieletu si?owego. Badacze rozwijaj?cy ten swoisty kierunek geomorfologii s?dz?, ?e Ziemia jest swego rodzaju tworem krystalicznym posiadaj?cym kraw?dzie, wierzcho?ki i ??cz?ce je linie geoenergetyczne powstaj?ce pod wp?ywem procesów kosmicznych i geofizycznych.

2012

W granicach stref geopatycznych oraz w?z?ów szczególnie odbija si? wp?yw burz magnetycznych zwi?zanych z aktywno?ci? s?oneczn?. Wp?yw ten jest chorobotwórczy dla szczególnie wra?liwych ludzi, których cechuje wra?liwo?? nawet na s?abe zmiany pola. Je?li szeroko?? linii globalnej struktury geoaktywnej odnotowuje si? w granicach 4-8m (niekiedy nawet wi?cej), to na takich obszarach mo?na zauwa?y? zwi?kszon? zachorowalno?? na schorzenia onkologiczne i uk?adowe, uszkodzenia budynków mieszkalnych, konstrukcji i komunikacji podziemnej (osiadanie budynków, deformacja konstrukcji metalowych, wysoka zachorowalno?? zwierz?t domowych i hodowlanych, rozmaite niecodzienne zjawiska, zwi?kszona wypadkowo?? na drogach).

Krystaliczna budowa Ziemi znana by?a od dawna, na co wskazuj? staro?ytne ?ród?a pisane oraz wykopaliska archeologiczne. Odnaleziono przedmioty przedstawiaj?ce strukturalno-krystaliczny model Ziemi w postaci dwudziesto?cianu – dwunasto?cianu, czyli figury z?o?onej z dwunastu pi?ciok?tów foremnych i dwudziestu trójk?tów. Badacze wykazali, ?e w wierzcho?kach tego gigantycznego szkieletu znajduj? si? centra ?wiatowej religii i kultury, miejsca o unikalnej faunie i florze oraz najwi?ksze z?o?a surowców kopalnych. Punkty przeci?cia podstawowych figur szkieletu pokrywaj? si? z grzbietami oceanicznymi, szczelinami planetarnymi, strefami aktywnych wzniesie? i zapadlin skorupy ziemskiej. O?rodki wszystkich ?wiatowych anomalii geomagnetycznych, minimalnego i maksymalnego ci?nienia atmosferycznego przypadaj? na wierzcho?ki wielo?cianów. Formy te mog? z kolei dzieli? si? tworz?c mniejsze struktury, których energosi?owe przejawy obserwuje si? w postaci siatki Hartmana, siatki Currego i innych.

 

 

Czym jest siatka geomagnetyczna? Wed?ug opinii Ernsta Hartmana, kierownika znajduj?cego si? w Niemczech szanowanego Instytutu Bada? Geobiologii, nie jest w?a?ciwie siatk? Ziemi, lecz siatk? kosmiczn? naniesion? na Ziemi?. Odciska si? ona na powierzchni kuli ziemskiej dok?adnie tak samo jak siatka do pi?ki siatkowej odciska si? na kuli ?nie?nej. Rozmiar oczek siatki Hartmana wynosi 2m x 2,5m, ukierunkowana jest ona dok?adnie zgodnie ze stronami ?wiata (z pó?nocy na po?udnie i ze wschodu na zachód). Linie siatki w zasadzie s? bezpieczne, lecz w punktach ich przeci?cia szkodliwo?? promieniowa? gwa?townie wzrasta, szczególnie je?li przeci?cie siatki Hartmana po??czone jest z innym ?ród?em szkodliwego promieniowania – przeci?ciem siatki Currego. Siatka o tej samej nazwie zorientowana jest z pó?nocnego-wschodu na po?udniowy-zachód. Poza globaln? siatk? odkryto mniejsze, z oczkami o ró?nym kszta?cie i ró?nych rozmiarach: prostok?tna siatka Hartmana (2m x 2,5m ), siatka szwajcarska (4m x 4m), siatka Wittmana (16m x 16m), uko?na siatka Currego (5m x 6m) i szereg innych. Na powierzchni naszej planety odciska si? oko?o 20 ró?nych siatek. Przeci?cia siatki Hartmana mog? dodatkowo zlewa? si? w jedn? wielk? plam? lub stref? w miejscowo?ciach z podziemnymi rzekami, wyrobiskami, p?kni?ciami skorupy ziemskiej. Oznacza to, ?e nie istnieje ani jeden centymetr kwadratowy powierzchni Ziemi, który by?by zamkni?ty na promieniowanie kosmiczne. Mo?liwe jednak, ?e nie s? to promieniowania kosmiczne tylko ziemskie, tak zwane telluryczne. Wiadomo, ?e rozprzestrzeniaj? si? one dok?adnie pionowo i nie s? przez nic poch?aniane, lecz sk?d bior? swe ?ród?o, jaka jest ich natura i po co istniej? – nie wiadomo. Zreszt? nie wiadomo tego równie? w odniesieniu do promieniowa? kosmicznych.

Powierzchnia Ziemi jest podzielona przez ró?ne siatki na komórki o ró?nych wielko?ciach, z których mo?na z?o?y? wszelkie tabele – matryce – od najmniejszej, z?o?onej z czterech komórek, do ogromnej, milion na milion, miliard na miliard komórek, i do niesko?czenie wielkich. Niesko?czenie wielka matryca zawiera niesko?czenie wielk? obj?to?? informacji, zapisana jest w niej ca?a informacja o rzeczywisto?ci. Czy oznacza to, ?e informacje o ca?ym istnieniu zawarte s? w niesko?czonej matrycy siatki geomagnetycznej Ziemi? Prawdopodobnie tak powinno by?. Poniewa? ca?a ta sie? nie jest niczym innym jak energetycznym cia?em planety – czterowymiarowym cia?em elektromagnetycznym przybieraj?cym cia?o fizyczne podobne do energetycznego cia?a cz?owieka i ka?dej innej ?ywej istoty. Ka?de cia?o fizyczne – w tym równie? Ziemi oczywi?cie pulsuje. W jakim rytmie? Autor znanego dzie?a „Czynnik Majów” i koncepcji „drogi poza-technologicznej” Jose Arguelles, dowodzi ?e w tym samym rytmie, w którym pulsuje s?o?ce lub j?dro galaktyki.

Nale?y zauwa?y?, ?e geomorfolodzy, planetolodzy i geofizycy sceptycznie odnosz? si? do idei krystalicznej budowy Ziemi, globalnej siatki i szkieletu energetycznego. Rzecz w tym, ?e du?e komórki siatki okre?la si? wed?ug mapy geograficznej przy pomocy prostych po??cze? najbardziej znacz?cych miejsc na kuli ziemskiej – Rzym, Stambu?, Kijów, Jeruzalem, Mekka i inne. Drobne siatki Hartmana i Currego odnajduje si? przy pomocy metody biolokacyjnej, której uczeni nie s? sk?onni ufa?, poniewa? nie posiada ona nale?ytego uzasadnienia naukowego i jest zbyt subiektywna.

centrakultury

Jednocze?nie zwolennicy globalnej siatki uwa?aj?, ?e istnieje wystarczaj?co wiele przekonuj?cych faktów ?wiadcz?cych o tym, ?e kula ziemska jest cia?em krystalicznym mocno zdeformowanym w czasie ewolucji. Je?li na mapie geograficznej po??czy si? liniami punkty przeci?? podstawowych figur szkieletu (trójk?ty i pi?ciok?ty), to oka?e si?, ?e pokrywaj? si? one z grzbietami oceanicznymi, p?kni?ciami skorupy ziemskiej, strefami aktywnego wznoszenia i zapadania si? skorupy ziemskiej. Wykryto, ?e o?rodki wszystkich ?wiatowych anomalii geomagnetycznych, minimalnego i maksymalnego ci?nienia atmosferycznego przypadaj? na wierzcho?ki wielo?cianów. Okaza?o si? równie?, ?e staro?ytne cywilizacje powstawa?y w miejscach b?d?cych przeci?ciami globalnej sieci – Mohend?o-Daro w Indiach, stolica Inków w Peru, Kijów, Rzym, Wyspa Wielkanocna i inne. Podobne wielokrotne zbie?no?ci zmuszaj? do tego by powa?nie odnie?? si? do zagadnienia globalnej sieci.

Zdaniem ameryka?skich uczonych, nasza planeta na pocz?tku ewolucji by?a kul? energii, na któr? oddzia?ywa?y konstelacje gwiazd. Przestrze? Wszech?wiata jest strukturalna, spolaryzowana, i odbija si? to na wszystkich planetach Uk?adu S?onecznego, w tym równie? na Ziemi w postaci szkieletu energetycznego o kszta?cie dwudziesto?cianu – dwunasto?cianu. Na taki zwi?zek pomi?dzy rozmieszczeniem gwiazd na niebosk?onie i przeci?ciami sieci wskazuje zbie?no?? wielko?ci k?towych punktów oparcia na kuli ziemskiej i sferach niebieskich. Na przyk?ad ziemskie wspó?rz?dne wielkiej piramidy w Gizie wynosz? 29*58'51'' N i 31*9'0'' E. Wspó?rz?dnym tym odpowiada gwiazda o deklinacji 29*58'51''.

Nale?y podkre?li?, ?e globalna sie? ró?nych rozmiarów nie jest tworem strukturalnym, lecz posiada natur? energetyczno-polow? wyra?aj?c? si? w postaci linii si?owych p?aszczyzn i w?z?ów energetycznych, których promieniowanie jest spolaryzowane. Jest to mo?liwe, poniewa? Ziemia poddana jest dzia?aniu grawitacyjnych, magnetycznych, elektrycznych i mechanicznych si? pochodzenia kosmicznego. Wystarczy powiedzie?, ?e jonosfera zawiera silne potoki pr?du o warto?ci dziesi?tków tysi?cy amper, które dzi?ki sile Coriolisa wiruj? w postaci ogromnych wirów polaryzuj?cych przestrze? powierzchni Ziemi. Szczególny wp?yw na Ziemi? wywiera sektorowa struktura mi?dzyplanetarnego pola magnetycznego zwi?zana ze strumieniem na?adowanych cz?stek pochodz?cych od s?o?ca.

Oprócz wp?ywu si? kosmicznych, mo?liwe, ?e globalna siatka oraz siatki o mniejszym rozmiarze powstaj? dzi?ki skomplikowanemu oddzia?ywaniu wzajemnemu czynników pochodzenia ziemskiego – strumieni tellurycznych, zjawisk magnetyczno-hydrodynamicznych, procesów piezoelektrycznych, powstawaniu szczelin geologicznych itd. Ziemia jest skomplikowan? dynamiczn? struktur?, której w?a?ciwo?ci dopiero teraz zaczynaj? by? w pe?ni poznawane.

 Siatkowe struktury Ziemi

 Siatki Ziemi o ró?nym uporz?dkowaniu s? tworami polowymi o okre?lonej strukturze w postaci linii si?owych, pasów, p?aszczyzn i w?z?ów energetycznych. Pod wp?ywem obrotu Ziemi na du?ych g??boko?ciach przemieszczaj? si? bloki tektoniczne. Rozrywaj? si? przy tym wi?zania chemiczne w ska?ach zbudowanych z minera?ów. Wytwarza si? „deformacyjna” plazma o wysokim napi?ciu elektrycznym. Jej drobne cz?stki unosz? si? ku powierzchni Ziemi tworz?c stref? geoaktywn?. W procesach tych uczestniczy promieniowanie kosmiczne tworz?ce niezwykle z?o?on? dynamiczn? struktur? polow?.

Swój wk?ad w powstawanie stref geopatycznych wnosi tak zwany szkielet si?owy Ziemi – uk?ad globalnego rozmieszczenia napi?cia tektonicznego w litosferze planety. Okazuje si?, ?e na kul? ziemsk? jest niejako naniesiona subtelna sie? energetyczna. Przypomina to umowne linie po?udników i równole?ników, z t? jednak ró?nic?, ?e istnieje ona rzeczywi?cie i w ró?nej formie odczuwana jest przez wszystko, co ?yje. Fragmenty takiego uk?adu, lecz na mniejsz? skal?, mo?na odkry? w ka?dym pomieszczeniu w postaci pasów bioenergetycznych nosz?cych nazw? Hartmana, Currego i innych w zale?no?ci od ludzi, którzy je odkryli.

Pasy te ró?ni? si? pod wzgl?dem intensywno?ci, struktury, parametrów liniowych i orientacji. Rejestruje si? w nich nagromadzenie elektronów, jonów i aktywnych rodników cz?stek gazowych. Na skrzy?owaniach podobnych pasów tworz? si? miejscowe strefy w postaci plam, i wysoki poziom koncentracji promieniowania szczególnie szkodliwego dla cz?owieka. W efekcie powstaje siatka stanowi?ca ca?y szereg poszczególnych przecinaj?cych si? wzajemnie pionowych ?cian o szeroko?ci oko?o 20-60cm (w przypadku siatki Hartmana) i s?upów – w miejscach przeci?cia (na w?z?ach). Wysoko?? ich jest nieograniczona. ?ciany budynków, stropy i dachy nie stanowi? dla nich przeszkody, promieniowanie swobodnie przez nie przenika. Dla ?cis?o?ci nale?y odnotowa?, ?e podstawowy potencja? szkodliwy le?y nie tyle w miejscach przeci?cia siatek, co zwi?zany jest z wszelkimi naturalnymi przyczynami nasilonymi przez owe w?z?y.

Najlepiej zbadana jest globalna prostok?tna siatka Hartmana (siatka G) i uko?na siatka Currego (siatka D), których geopatyczne oddzia?ywanie jest naukowo dowiedzionym faktem.

cd....

http://www.igya.pl/kontakt/596-siowy-szkielet-ziemi.html
« Ostatnia zmiana: Pa¼dziernik 22, 2018, 23:50:06 wys³ane przez Kiara »
Zapisane
  • Kiara
  • Administrator
  • Ekspert
  • *****
  • Wiadomo¶ci: 2458
  • Zobacz profil
Odp: LEY LINES ZIEMI.... CZYLI ?WIAT?OWODY ZIEMI...
« Odpowiedz #4 : Pa¼dziernik 22, 2018, 23:47:53 »

Energo-si?owy szkielet Ziemi

cd...



W 1950 roku doktor nauk medycznych Manfred Curry kieruj?cy wówczas Instytutem Medyczno-Biologicznym w Bawarii doszed? do wniosku, ?e powstawaniu chorób nowotworowych winne s? nie tylko strefy geopatyczne (jako obszary wydostawania si? „promieni ziemskich”). Czynnikiem prowokuj?cym mo?e by? równie? szczególnego rodzaju siatka energetyczna niejako na?o?ona na powierzchni? Ziemi. Wiele lat po?wi?ci? badaniu siatek i od tamtej pory jedna z nich nosi nazw? „uko?nej siatki Currego” o rozmiarze komórek 3,75x3,75 (druga wersja – 7,5x7,5) m.

W Niemczech doktor Ernst Hartman, kierownik Instytutu Bada? Geobiologicznych odkry? i opisa? inn? siatk? - „ortogonaln? siatk? Hartmana”, o rozmiarze komórki 2,5x2,0m i z naprzemienn? polaryzacj? w jej w?z?ach. Szeroko?? pasów siatki Hartmana na naszej szeroko?ci geograficznej wynosi 20-60cm.

Nast?pnie wykryto: zorientowan? wed?ug po?udnika magnetycznego rombow? siatk? Pierra Manfreda (4x4m), siatk? Wittmana Schweitzera (16x16m) – uko?n?, sk?adaj?c? si? z niewidocznych wi?zek promieniowania geomagnetycznego, o kszta?cie rombów i zorientowan? wed?ug wielkiej osi z pó?nocy na po?udnie. Wi?zki promieniowania siatki Wittmana pokrywaj? ca?? Ziemi? wraz z wi?zkami siatki Hartmana i Currego. Odkryto równie? siatki Zygmunta Stalczy?skiego, litewskiego ró?d?karza Alberta Taliwaldisa (25x25m), zodiakaln? siatk? in?yniera Szulgi.

 Prostok?tna siatka Hartmana

 Prostok?tna siatka Hartmana nazywana jest ogóln?, globaln?, poniewa? obejmuje ca?? powierzchni? Ziemi i posiada regularny kszta?t oraz struktur? kratownicy. Jest to siatka geobiologiczna pierwszego rz?du. Zgodnie z hipotez? stworzon? przez niemieckiego uczonego Hartmana siatka ta oplata praktycznie ca?? powierzchni? Ziemi, rozmiar jej komórek wynosi 2,0x2,5m i zmniejsza si? w miar? oddalania od równika i przybli?ania do biegunów. Siatk? t? niektórzy nazywaj? siatk? wspó?rz?dnych w zwi?zku z jej dok?adnym zorientowaniem wed?ug po?udnika geomagnetycznego i geomagnetycznego równole?nika.

Siatka stanowi naprzemienny szereg równoleg?ych pasów (?cian), o szeroko?ci oko?o 20cm (od 19 do 27cm). Promieniowanie pasów jest niejednorodne, sk?ada si? z cz??ci pierwotnej o szeroko?ci 2-3cm o wyra?nych w?a?ciwo?ciach elektromagnetycznych, i wtórnej wytworzonej przez promieniowania ró?nych pól, aktywne rodniki cz?stek gazowych pokrywaj?cych cz??? pierwotn? w postaci swoistego „ko?ucha”. Istnieje przypuszczenie, ?e ta warstwa „ko?ucha” formuje si? dzi?ki interakcji procesów kosmicznych, atmosferycznych i geofizycznych. Siatka Hartmana zorientowana jest zgodnie ze stronami ?wiata. Ka?da jej komórka z?o?ona jest z dwóch pasów – krótszych (od 2,1 do 1,8m, ?rednio 2 m), skierowanych z pó?nocy na po?udnie i d?u?szych (od 2,25 do 2,6m, ?rednio 2,5m), skierowanych ze wschodu na zachód.

Pasy siatki Hartmana podzielone s? umownie jako „dodatnie” i „ujemne” (lub odpowiednio „magnetyczne” i „elektryczne”). Przy tym kierunek ich strumienia energetycznego mo?e by? wst?puj?cy i zst?puj?cy. W miejscach przeci?cia tworz? tak zwane w?z?y Hartmana o wielko?ci oko?o 25cm: prawo-biegunowe, lewo-biegunowe i neutralne. Co ka?de 10m w siatce znajduj? si? pasy o wielkiej intensywno?ci i szeroko?ci.

hartmana

 Uko?na siatka Currego

 Drug?, najwa?niejsz? z punktu widzenia oddzia?ywania geopatycznego struktur? siatkow? jest uko?na siatka Currego – geobiologiczna siatka drugiego rz?du sk?adaj?ca si? z niewidocznych wi?zek promieniowania geomagnetycznego. Sk?ada si? z równoleg?ych pasów (?cian), skierowanych z po?udniowego-zachodu na pó?nocny-wschód i prostopadle do tego kierunku z pó?nocnego-zachodu na po?udniowy-wschód, przecinaj?c uko?nie prostok?tna siatk? Hartmana.

Istnieje kilka szeregów pasów siatki uko?nej. Co ka?de 14 równoleg?ych cienkich pasów pierwszego rz?du o szeroko?ci kilku cm, biegnie 15. pas drugiego rz?du o szeroko?ci oko?o 30cm. Nast?pnie taka naprzemienno?? jest kontynuowana w ten sposób, ?e po 14. pasach drugiego rz?du nast?puje 15. pas trzeciego rz?du o szeroko?ci oko?o 1m, po 14. pasach trzeciego rz?du biegnie pas czwartego rz?du o szeroko?ci oko?o 3m itd. W ten sposób tworz? si? komórki pasów pierwszego rz?du o rozmiarach 4-6x4-6m, drugiego rz?du 90x90m, trzeciego – 1250x1250m, czwartego 17500x17500m itd. Na przeci?ciu pasów tworz? si? w?z?y Currego lub strefy D, dysponuj?ce wyra?nym dzia?aniem geopatycznym.

Nale?y równie? uwzgl?dni?, ?e przy ocenie efektu geopatycznego bierze si? pod uwag? tylko pasy, pocz?wszy od drugiego rz?du, czyli o szeroko?ci 30cm i wi?cej. Przy nachodzeniu na siebie w?z?ów Currego i Hartmana powstaje niebezpiecze?stwo zachorowania, poniewa? sumaryczny efekt takiego promieniowania znacznie wzrasta. Przypuszcza si?, ?e siatka Currego powstaje w efekcie z?o?onej interakcji procesów geofizycznych i kosmicznych.

Siatki wspó?rz?dnych nie s? samodzielnymi tworami, lecz u swych podstaw maj? pola promieniowa? pochodz?cych z podziemnych cieków wodnych i rozpadlin geologicznych, i dlatego dzieli si? je na siatki rozpadlin i siatki cieków. W strefach reakcyjnych wszystkich siatek wspó?rz?dnych promieniowanie skierowane jest z góry w dó? pod k?tem 45'' w stosunku do pionu (P Schweitzer, 1986). Spo?ród czterech siatek utworzonych przez p?aszczyzny uskokowe, dwie pary, a konkretnie – sie? ogólna i czwarta kratka, oraz sie? uko?na i trzecia kratka – posiadaj? jednakow? struktur? i analogiczne w?a?ciwo?ci. Ró?ni? si? pomi?dzy sob? jedynie d?ugo?ci? fal. Strefy reakcyjne siatek globalnych i czwartej kratki przebiegaj? zgodnie z kierunkami stron ?wiata. Wielko?? obrysu wielkich rozpadlin geologicznych jest sta?a i wynosi przyk?adowo 2m w kierunku z pó?nocy na po?udnie na 2,5m w kierunku ze wschodu na zachód. Pole promieniowania wytwarzane przez rozpadliny o mniejszej szeroko?ci nie wi?kszej ni? 26,9cm, charakteryzuje si? obrysem kwadratowym o boku od 0,8 do 1,4m. W miar? zwi?kszania si? szeroko?ci rozpadliny stopniowo zwi?kszaj? si? rozmiary obrysu siatki dochodz?c w ko?cu do regularnego kwadratowego kszta?tu.

Efekty wielu obserwacji wykazuj?, ?e sam „szkielet si?owy” struktur siatkowych jest do?? odporny na wp?yw zewn?trznych pól energetycznych. Jednak na szkielet si?owy, jak na podstawow? konstrukcj? mog? nak?ada? si? dodatkowe energopolowe struktury stanowi?ce niejako modulatory takich pasów. Modulacja ta mo?e by? zarejestrowana przez niektórych operatorów biolokacji w postaci „oddychania Ziemi”.

 Geoaktywne struktury Ziemi

 Obecnie konieczno?? badania i rejestracji stref geoaktywnych i geopatycznych nie ulega w?tpliwo?ci. Istotn? trudno?ci?, z któr? stykaj? si? badacze podczas analizy stref geopatycznych jest problem braku dok?adnych urz?dze? i instrumentów do ich indykacji i oceny charakterystyk jako?ciowych. W ?wiatowej praktyce do tych celów wykorzystuje si? szeroko biolokacj?. Stosowanie metod in?ynieryjnej biolokacji – bioskanowanie, bionamierzanie, bioindykacja i biodiagnostyka odleg?o?ciowa – pozwalaj? wykrywa? i bada? rozmaite anomalie w ?rodowisku zewn?trznym bez wykorzystania skomplikowanych i drogich ?rodków technicznych. Sta?e (s?abo zmieniaj?ce si? w czasie) struktury geoaktywne posiadaj? ró?ne kszta?ty i wymiary. Profesor G.I. Szwebs (Ukraina) w 1998 roku wyró?ni? trzy typy struktur bioaktywnych: typ globalny, regionalny i lokalny. Globalna struktura geoaktywna stanowi uk?ad siatek ró?nych poziomów: wielkokomórkowa, ?redniokomórkowa, ma?okomórkowa.

Wielkokomórkowa globalna struktura geoaktywna utworzona jest przez globaln? siatk? szkieletowych linii si?owych Ziemi. U podstaw jej powstawania le?y hipoteza o dwudziesto?ciennej – dwunasto?ciennej strukturze pow?oki ziemskiej i krystalicznej strukturze j?dra Ziemi w kszta?cie dwunasto?cianu (dwunastu pi?ciok?tów), której projekcja na powierzchni? Ziemi tworzy globaln? struktur? geoaktywn?. W w?z?ach i kraw?dziach tej siatki cz?sto obserwuje si? ró?ne fenomeny i anomalie, a tak?e koncentracj? cennych kopalin, o?rodki aktywno?ci sejsmicznej i wulkanicznej. Model ten zosta? opracowany przez radzieckich uczonych N. Gonczarowa, W. Makarowa i W. Morozowa, i nosi nazw? „siatki rosyjskiej”.

?redniokomórkowa globalna struktura geoaktywna jest najprawdopodobniej skutkiem aktywnych rozpadlin w skorupie ziemskiej, przejawiaj?cych si? w postaci utrwalonych na powierzchni Ziemi w takich miejscach ró?nych efektów elektrycznych, na przyk?ad zwi?kszaj?cych nat??enie pola elektromagnetycznego niskiej cz?stotliwo?ci, w tym równie? w spektrum cz?stotliwo?ci bioaktywnych pokrywaj?cych si? z rytmami narz?dów cz?owieka i zwierz?t. Wystarczy wej?? w tak? stref? o wspomnianych odchyleniach t?a polowego, by u cz?owieka ca?kiem zauwa?alnie zmieni?y si? parametry fizjologiczne i biochemiczne prowadz?c niekiedy do gwa?townego pogorszenia zdrowia i rozstroju psychiki. Podobny obraz powstaje, kiedy znajdujemy si? nad korytami podziemnych cieków, ró?nych jaski? i nagromadze? z?ó? kopalnych. W?a?nie w takich miejscach, jak ustalili geofizycy, koncentruj? si? sile pola elektryczne o intensywno?ci sk?adowej sta?ej 1-2V. Sk?adowa zmienna stwarza za? anomalie o amplitudzie waha? do 0,1-0,2V. To w?a?nie jest jedna z oznak wyst?powania strefy geopatycznej.

Ma?okomórkowa globalna struktura geoaktywna powstaje z prostok?tnych, rombowych i kwadratowych siatek na?o?onych na siebie i nazwana jest od imienia odkrywców odpowiednio siatk? Hartmana, Currego i Wittmana. Ma?okomórkowa globalna struktura geoaktywna jest sieci? tak zwanych linii geoenergetycznych, która ca?kowicie pokrywa ca?? nasza planet? w postaci swego rodzaju szkieletu i dlatego niekiedy nazywana jest szkieletow? siatk? energetyczn? Ziemi.

Regionalne struktury geopatyczne, to po??czenie stref geopatycznych powsta?ych w wyniku emanacji promieniowania tellurycznego (ziemnego) i geomagnetycznych stref pochodzenia kosmicznego (promieniowanie planet, galaktyk). Struktury te s? s?abo zbadane.

Lokalne struktury geoaktywne – s? to przede wszystkim kombinacje globalnych stref geoaktywnych i regionalnych stref geoaktywnych. W?a?nie przeci?cie tych ostatnich, ich wzajemne nak?adanie si? stwarza struktury kszta?tuj?ce strefy biopatogenne szkodliwe dla zdrowia ka?dego ?ywego organizmu na Ziemi, z niewielkimi wyj?tkami. Odleg?o?? mi?dzy liniami siatek wszystkich struktur ma?okomórkowych waha si? w granicach od 0,95m do 15m, a wielkokomórkowych i ?redniokomórkowych od setek metrów do setek kilometrów i mo?e zmienia? si? w zale?no?ci od szeroko?ci geograficznej miejsca, aktywno?ci S?o?ca i innych czynników.

W miejscach przeci?cia linii tych siatek pojawiaj? si? niebezpieczne dla zdrowia ogniska patogenne o ?rednicy od 20cm do kilkuset metrów w zale?no?ci od szeroko?ci linii tworz?cych siatk?. S? to ogniska patogenne nazywane w?z?ami siatki, które umownie dzielimy na w?z?y dodatnie i ujemne w zale?no?ci od tego czy potoki energetyczne wznosz? si?, czy opadaj?. Ogniska s? ?ci?le prostopad?e do powierzchni Ziemi i ca?kowicie j? przenikaj?, nie zmieniaj?c swej intensywno?ci zale?nie od wysoko?ci. Ostateczna natura tych ognisk nie jest do dzi? poznana, jednak wiadomo, ?e ich d?ugotrwa?e oddzia?ywanie na organizm cz?owieka prowadzi do pojawienia si? nieodwracalnych procesów patologicznych ko?cz?cych si? powa?nymi schorzeniami (onkologia, choroby naczyniowe, rozstroje nerwowe i psychiczne). Intensywno?? potoku energetycznego w tych w?z?ach zmienia si? w ci?gu dnia i roku. Obserwacje tych potoków wykaza?y obecno?? cyklicznych zmian maj?cych równie? stany stacjonarne. Mo?na to zaobserwowa? 8 razy w okresie pomi?dzy wschodem i zachodem S?o?ca. D?ugo?? ka?dego stanu stacjonarnego to 1,5 godziny.

Ciekawe jest to, ?e w pewnych rejonach Indii stany te zaznaczone s? w kalendarzach na ka?dy dzie? tygodnia. Promieniowania mog? by? raz pozytywne, raz negatywne. Istota tych promieniowa? po dzi? dzie? jest niejasna i dlatego te potoki energetyczne pozostaj? obiektem bada? naukowych równie? pod wzgl?dem ich oddzia?ywania na ?ywe organizmy.

W granicach stref geopatycznych oraz w?z?ów szczególnie odbija si? wp?yw burz magnetycznych zwi?zanych z aktywno?ci? s?oneczn?. Wp?yw ten jest chorobotwórczy dla szczególnie wra?liwych ludzi, których cechuje wra?liwo?? nawet na s?abe zmiany pola. Je?li szeroko?? linii globalnej struktury geoaktywnej odnotowuje si? w granicach 4-8m (niekiedy nawet wi?cej), to na takich obszarach mo?na zauwa?y? zwi?kszon? zachorowalno?? na schorzenia onkologiczne i uk?adowe, uszkodzenia budynków mieszkalnych, konstrukcji i komunikacji podziemnej (osiadanie budynków, deformacja konstrukcji metalowych, wysoka zachorowalno?? zwierz?t domowych i hodowlanych, rozmaite niecodzienne zjawiska, zwi?kszona wypadkowo?? na drogach).

Je?li uwzgl?dni si? jedn? z hipotez, zgodnie z któr? wzd?u? linii globalnych stref geopatycznych Ziemi przekazywana jest silna energia pokonuj?ca wiele kilometrów i posiadaj?ca zako?czenia w postaci okr?gów lub kwadratów na powierzchni Ziemi - miejsca si?y, i inn? hipotez? g?osz?c?, ?e wzd?u? tych linii przekazywana jest pewna informacja ze ?wiata niewidzialnego, która przez pow?ok? biopolow? cz?owieka mo?e przenikn?? do jego mózgu i doprowadzi? do stanów halucynogennych i pojawiania si? niezrozumia?ych obrazów, które mog? nape?ni? nasz? ?wiadomo?? zgroz?, niewyja?nionym strachem, sparali?owa? mózg i doprowadzi? do samobójstwa lub innych nieodwracalnych konsekwencji, to jasna si? stanie konieczno?? zbadania tych struktur w celu zapewnienia bezpiecze?stwa ludno?ci Ziemi.


http://www.igya.pl/kontakt/596-siowy-szkielet-ziemi.html
« Ostatnia zmiana: Pa¼dziernik 22, 2018, 23:50:35 wys³ane przez Kiara »
Zapisane
  • Kiara
  • Administrator
  • Ekspert
  • *****
  • Wiadomo¶ci: 2458
  • Zobacz profil
Odp: LEY LINES ZIEMI.... CZYLI ?WIAT?OWODY ZIEMI...
« Odpowiedz #5 : Pa¼dziernik 23, 2018, 00:41:22 »
Ley Lines - linie geomantyczne



S? miejsca na Ziemi, które promieniuj? dziwn? energi?. Tam chory organizm szybciej wraca do zdrowia, tam umys? cz?owieka ?atwiej si? mo?e po??czy? z Najwy?szym. To znane od tysi?cleci miejsca mocy, czyli punkty energetyczne Ziemi.

 Wiadomo, ?e owe punkty po??czone s? ze sob? liniami geomantycznymi. Badania naukowe obalaj? pogl?d, ?e Ziemia jest jedynie martwym kawa?kiem ska?y wiruj?cym w kosmicznej przestrzeni. Ziemia jest ?yw? istot?......

W 1974 r. trzej rosyjscy uczeni: Gonczarow, Makarow i Morozow wysun?li hipotez?, ?e struktura kuli ziemskiej przypomina struktur? kryszta?u, oraz ?e, podobnie jak w krysztale, istnieje na naszej planecie rodzaj symetrycznej sieci z aktywnymi w?z?ami.

Gonczarow po??czy? liniami na mapie ?wiata miejsca, gdzie zrodzi?y si? najstarsze cywilizacje. Okaza?o si?, ?e linie utworzy?y sie? regularnych pi?ciok?tów.

Tak wi?c na przyk?ad piramidy w Gizie, Mohend?o Daro w Indiach, Wyspa Wielkanocna, centrum kultowe Inków Machu Picchu w Peru i inne ?wi?te miejsca znalaz?y si? na wierzcho?kach pi?ciok?tów b?d? w ich geometrycznym ?rodku.

Wspomniani badacze skonstruowali model kuli ziemskiej w postaci bry?y sk?adaj?cej si? z 12 pi?ciobocznych p?aszczyzn (dodekaedru), a pó?niej tak?e wielo?cianu zbudowanego z 20 trójk?tów (ikosaedru).

Kolejnego niezwyk?ego odkrycia dokonali po przy?o?eniu obu modeli do mapy Ziemi. Stwierdzono bowiem, ?e kraw?dzie dodekaedru pokrywaj? si? z pasmami gór i rozpadlin oceanicznych na mapie.

Te natomiast grzbiety górskie i uskoki, które si? z kraw?dziami dodekaedru nie pokrywaj?, przylegaj? do kraw?dzi ikosaedru.

Ma?o tego, z w?z?ami obu sieci pokrywaj? si? miejsca, gdzie jest najwi?ksze i najmniejsze ci?nienie atmosferyczne na Ziemi, gdzie zrywaj? si? huragany i gdzie wyst?puj? anomalie pogodowe, pasy z?ó? rudono?nych i ropono?nych.

Okaza?o si? te?, ?e sta?e wiatry na Ziemi wiej? najcz??ciej wzd?u? linii tych sieci. Wspó?czesne zdj?cia satelitarne zdaj? si? potwierdza? odwa?n? koncepcj? Gonczarowa, Makarowa i Morozowa, dzi?ki której mo?na wyt?umaczy? równie? zjawisko istnienia centrów energetycznych Ziemi.

Koncepcj? t? potwierdzaj? tak?e wyniki bada? ameryka?skich geofizyków, Ronalda E. Cohena i Larsa Stixrude, ?wiadcz?ce o tym, ?e ?elazne j?dro naszej planety ma struktur? kryszta?u (j?dro jest w stanie sta?ym, gdy? panuj?ce we wn?trzu Ziemi pot??ne ci?nienie nie pozwala ?elazu - mimo panuj?cej tam wysokiej temperatury - przej?? w stan p?ynny).

Czy?by ogromny kryszta? tworz?cy j?dro Ziemi w jaki? sposób wp?ywa? na to, co si? dzieje na jej powierzchni?
To wszystko zebra? w ca?o?? fizyk kwantowy Nassim Haramein

Zagubiona wiedza naszych przodków

Na podstawie hipotezy rosyjskich uczonych Amerykanin, prof. Becker-Hagens, stworzy? koncepcj? geomantycznej sieci planetarnej. Oplata? ma ona ca?? kul? ziemsk?, ??cz?c jej aktywne punkty.

W oczkach sieci g?ównej istnie? maj? mniejsze uk?ady promieniowa? liniowych.

O istnieniu wielkiej i ma?ej sieci energetycznej musieli wiedzie? nasi przodkowie, gdy? w?a?nie w punktach w?z?owych owych sieci - w tzw. miejscach mocy - wznosili ?wi?tynie.

Zdawali sobie spraw?, ?e pulsuj?ca w takim miejscu energia jest dla cz?owieka korzystna, pomaga mu te? w kontakcie z wy?szym wymiarem naszej rzeczywisto?ci.
Wiedzieli równie?, ?e miejsca mocy s? ze sob? po??czone ci?gn?cymi si? niekiedy nawet setki kilometrów pasmami linii promieniowania geomantycznego, okre?lanymi przez radiestetów angielskim terminem ley lines.


Ley lines oplataj? ca?? kul? ziemsk? i stanowi? rodzaj niewidzialnego systemu energetycznego naszej planety.

W latach dwudziestych naszego wieku angielski fotograf Alfred Watkins zauwa?y?, ?e wiele miejsc kultu w Anglii po?o?onych jest wzd?u? linii prostej. Potwierdzi?y to pó?niejsze studia geodezyjne.

Powsta?y mapy sieci tego rodzaju po??cze? na terenie ca?ej Wielkiej Brytanii. To w?a?nie te linie nazwano ley lines. Termin ten przyj?? si? pó?niej dla oznaczenia liniowego promieniowania ??cz?cego miejsca mocy.
 
Okaza?o si? te?, ?e ley lines mo?na bada? metodami radiestezyjnymi!


Szeroko?? linii geomantycznej, czyli pasma promieniowania stymuluj?cego, wynosi zazwyczaj od kilku do kilkudziesi?ciu metrów.

Najpot??niejsze z ley lines oplataj? ca?? kul? ziemsk?. Przebiegaj? one przez tak wa?ne miejsca mocy, jak Wielka Piramida w Gizie czy kamienny kr?g Stonehenge.

Istniej? tak?e linie geomantyczne ??cz?ce tylko kilka miejsc mocy na terenie jednego kraju oraz geomantyczne linie lokalne.

Wzd?u? linii geomantycznych obserwuje si? cz?sto przeloty niezidentyfikowanych obiektów lataj?cych. Ufolodzy powiadaj?, ?e ley lines stanowi? wa?ny element w systemie nawigacyjnym takich obiektów, a by? mo?e subtelna energia linii geomantycznych wykorzystywana jest nawet do nap?dzania silników UFO.
Ale to ca?kiem inna historia.

Najsilniejsze strumienie energetyczne wychodz? z w?z?a znajduj?cego si? pod Wielk? Piramid? w Gizie, która dzi?ki swemu kszta?towi i wymiarom dzia?a jak wielki wzmacniacz promieniowania geomantycznego.

Tak twierdzi polski radiesteta i publicysta Leszek Matela, który od 1984 r. prowadzi badania linii geomantycznych w ró?nych cz??ciach ?wiata. Dokonywa? równie? pomiarów w Gizie.

Okaza?o si?, ?e z Wielkiej Piramidy wychodzi a? 10 ley lines.

To w?a?nie one stanowi? osnow? systemu energetycznego naszej planety: przenosz? subtelne energie na du?e odleg?o?ci, ??cz?c wa?ne miejsca kultu na ca?ej kuli ziemskiej.

Z kolei z tych miejsc rozchodz? si? inne ley lines, które tworz? ca?y zamkni?ty uk?ad linii geomantycznych.

Leszek Matela przeprowadzi? w Gizie badania g?ównych linii krzy?uj?cych si? w Wielkiej Piramidzie.

Zmierzy? k?ty, pod jakimi wychodz? one z piramidy, a nast?pnie za pomoc? teleradiestezji oraz metod geodezyjnych zaznaczy? przebieg poszczególnych linii na mapach.

W ten sposób po raz pierwszy uda?o si? ustali? przebieg linii promieniowania geomantycznego wychodz?cych z Wielkiej Piramidy.

Ciekawe, ?e wiele punktów, przez które przechodz? ley lines z Gizy, to nie tylko wa?ne o?rodki kultu, ale równie? miejsca, które odegra?y wa?n? rol? w rozwoju ludzko?ci.

Wed?ug Leszka Mateli to w?a?nie za pomoc? owych linii potomkowie legendarnej cywilizacji atlantydzkiej, korzystaj?c z mocy Wielkiej Piramidy, pobudzali rozwój gatunku ludzkiego na ca?ym ?wiecie.

Ley lines to jak gdyby sie? Internetu powsta?a przed tysi?cami lat.

T? drog? odbywa? si? bezpo?redni przekaz wiedzy i inspiracji twórczej nawet do najodleglejszych rejonów kuli ziemskiej. Wystarczy?o, aby ludzie b?d?cy na odpowiednim poziomie rozwoju wewn?trznego osiedlili si? w miejscach mocy znajduj?cych si? na liniach geomantycznych.

Przebywaj?c tam, byli niejako samoistnie inicjowani w wiedz? natury, nagle doznawali ol?nie?, dokonywali genialnych i wiekopomnych odkry? s?u??cych dobru ludzko?ci.



Bo jak inaczej wyja?ni? fakt istnienia wielkich piramid czy podobnych do siebie budowli megalitycznych w ró?nych zak?tkach naszego globu? Jak wyja?ni? fakt, ?e wiele religii czy kultur powsta?ych w ró?nych miejscach na naszej planecie opartych jest na podobnych zasadach?

„Naukowcy” przecie? twierdz?, ?e ludy zamieszkuj?ce przed tysi?cami lat ró?ne kontynenty nie mog?y si? ze sob? kontaktowa?.
Jednym z wyt?umacze? tego fenomenu mo?e by? w?a?nie istnienie linii geomantycznych, za pomoc? których odbywa? si? przekaz informacji.
Ludzie ró?nych ras i kultur wpadali na podobne pomys?y.

W swoich ?wi?tyniach odbierali medialne przekazy nap?ywaj?ce poprzez ley lines z Wielkiej Piramidy.

Aby wzmocni? odbierane sygna?y, budowano piramidy w ró?nych zak?tkach ?wiata, na przyk?ad na terenie dzisiejszego Meksyku, Peru, Chin czy Sudanu.
Piramidy powstawa?y te? w Europie na liniach geomantycznych wychodz?cych z Gizy.


          Na jednej z takich linii wychodz?cych z piramidy w Gizie le?y Polska.

Leszek Matela nazywa j? lini? bantu-s?owia?sk? ze wzgl?du na to, ?e ??czy ona narody s?owia?skie i afryka?skie z Wielk? Piramid?.

Biegn?c z Gizy w kierunku po?udniowo-wschodnim, strumie? energii przechodzi przez monumentalny kompleks ?wi?tynny w Karnaku w Egipcie.

Na swojej drodze napotyka te? m.in. Merowe w Sudanie (gdzie równie? budowano piramidy) oraz Kerenyag? w Kenii (?wi?ta góra plemienia Bantu) i zmierza dalej w stron? miejsc kultu na Madagaskarze.

Zd??aj?c w kierunku pó?nocno-zachodnim, ogarnia swoim wp?ywem staro?ytne miasta w obecnej Turcji: Xanthos i Hierapolis, Madar? i Bu?garsk? Poljan? (zespó? budowli neolitycznych) w Bu?garii, Monastrica Voronet i inne klasztory w rumu?skich Karpatach, Jab?eczn? nad Bugiem (najstarszy klasztor prawos?awny na ziemiach polskich) Grabark? ko?o Siemiatycz (najwi?ksze centrum pielgrzymkowe polskiego prawos?awia), Tykocin ko?o Bia?egostoku, Rap? niedaleko Go?dapi (grobowiec w kszta?cie piramidy) i Birk? w Szwecji (centrum Wikingów).


                 Inne wa?ne miejsca na ?wiecie po??czone g?ównymi liniami geomantycznymi z Wielk? Piramid? to np. Eleusis (miejsce s?ynnych misteriów greckich), Kijów (?awra Kijowsko-Pieczerska), Wyspa Wielkanocna z jej s?ynnymi kamiennymi pos?gami, ?wi?te miejsca Dogonów, p?askowy? Nazca ze s?ynnymi gigantycznymi rysunkami, Machu Picchu, azteckie miasto bogów Teotihuacan w Meksyku (s?ynne Piramidy S?o?ca i Ksi??yca), Jerozolima, Babilon, z?ota ?wi?tynia w Amritsar w Indiach (centrum kultowe Sikhów), T?ai-Szan i Fuji (naj?wi?tsze góry Chin i Japonii), Lhasa (centrum buddyzmu lamajskiego), Mohend?o Daro (kolebka cywilizacji indyjskiej), Benares (najwa?niejsze centrum hinduizmu), Hagar Qim na Malcie (zespó? ?wi?ty? neolitycznych), góra Synaj, Carnac we Francji (s?ynne budowle megalityczne), Rzym oraz Fajstos (staro?ytny pa?ac minojski i centrum kultowe na Krecie).


              Jedna z linii przebiega równie? przez s?ynny Trójk?t Bermudzki. Linia nr 10 ogarnia swoim wp?ywem Ayers Rock i Olgas w Australii, b?d?ce g?ównymi miejscami kultowymi aborygenów.

Dla pierwotnych mieszka?ców Australii linie geomantyczne odgrywa?y szczególn? rol?. Stanowi?y one bowiem podstaw? systemu orientacji przestrzennej na pustyniach.

Aborygeni nazywali je liniami pie?ni. Czuli si? cz?stk? przyrody i znakomicie wyczuwali niewidzialne strumienie energetyczne.
Podró?uj?c, ?piewali pie?ni przodków, aby osi?gn?? stan wy?szej ?wiadomo?ci i dzi?ki temu zlokalizowa? przebieg linii prowadz?cych do ?róde? i miejsc mocy rozsianych po ca?ej Australii.

Ju? samo roz?o?enie linii promieniowania geomantycznego wskazuje, jak wa?n? rol? w dziejach naszej planety ma Wielka Piramida w Gizie. Energie generowane z miejsca, w którym j? zbudowano, docieraj? do wi?kszo?ci najwa?niejszych dla rozwoju ludzko?ci o?rodków. W centrach po?o?onych wzd?u? wspomnianych ley lines albo ju? odnaleziono, albo w przysz?o?ci zostan? odnalezione ?lady cywilizacji atlantydzkiej.

                  Polska w energetycznej sieci

Tak?e Polska opleciona jest sieci? linii geomantycznych.

Siedem takich linii krzy?uje si? na Wawelu, jednym z miejsc mocy w naszym kraju.
Jedna z tych linii, nazwana przez Leszka Matel? lini? jerozolimsk?, ma szczególnie du?? moc.
Przebiega ona w kierunku pó?nocno-zachodnim przez Cz?stochow? (Jasna Góra), Gniezno (katedra), du?sk? wysp? Bornholm (obiekty kultowe Burgundów i Normanów) i dalej przez tereny Szwecji.

Z kolei w kierunku po?udniowo-wschodnim przez Star? Zagor? w Bu?garii (dawny tracki o?rodek kultowy) a? do Jerozolimy.

 Inne ley lines ??cz? Wawel m.in. z Rzymem, Wilnem, Wadowicami, Mariazell, Lourdes czy Stonehenge. Wawel po??czony jest równie? liniami promieniowania z innymi miejscami mocy na terenie Krakowa, takimi jak na przyk?ad Kopiec Krakusa czy Ko?ció? Mariacki.

          Wa?ne miejsca mocy znajduj? si? zawsze na skrzy?owaniu kilku linii geomantycznych i tak np. w Kamiennych Kr?gach w Odrach ko?o Czerska krzy?uje si? 5 takich linii, podobnie jak na górze ?l??a.
 
                     Miejsca mocy o mniejszym znaczeniu le??, je?li nie na skrzy?owaniu dwóch ley lines, to przynajmniej na pojedynczej linii. Leszek Matela opisuje je szczegó?owo w swojej ksi??ce "Geomancja".

Z pewno?ci? przebieg linii promieniowania geomantycznego ma znaczenie nie tylko dla badania przesz?o?ci, ale i przysz?o?ci.

Subtelna energia duchowa generowana wzd?u? ley lines powinna by? wykorzystana dla dobra ludzko?ci. Lokalizacja znacz?cych centrów kulturotwórczych w zasi?gu oddzia?ywania tych linii mo?e, jak wykazuj? do?wiadczenia, przynie?? nam wiele po?ytku.


http://astronomiafinansowa.blogspot.com/2012/12/ley-lines-linie-geomantyczne.html
Zapisane
  • Kiara
  • Administrator
  • Ekspert
  • *****
  • Wiadomo¶ci: 2458
  • Zobacz profil
Odp: LEY LINES ZIEMI.... CZYLI ?WIAT?OWODY ZIEMI...
« Odpowiedz #6 : Pa¼dziernik 23, 2018, 00:51:01 »
Ley Lines


 Wiele ?wiatowych miejsc kultu, miast i monumentów, zbudowanych zosta?o na wirach – niewidzialnej energii Ziemi, tzw. ley lines - liniach promieniowania geomantycznego.



 ??cz? one wiele ?wi?tych staro?ytnych miejsc. Przebiegaj? pod Ameryk? Po?udniow?, ?rodkow? i Pó?nocn?, Egiptem, Malt?, Kret?, Hiszpani?, Grecj?, Wielk? Brytani?, Francj?, Mezopotami?, Libanem, Australi?, Azj? – mo?na powiedzie?, ?e przecinaj? ca?? planet?.

I ciekawe jest, ?e liczne miasta na linii na obrazku, biegn?cej przez Angli? i W?ochy, maj? w swojej nazwie gwiezdny rdze?  – „Star” .
  Ca?a Ziemia pokryta jest siatk? energetycznych linii. Kto? porówna? ten widok do pi?ki otoczonej telepatycznym internetem.




http://astronomiafinansowa.blogspot.com/2012/12/ley-lines.html
« Ostatnia zmiana: Pa¼dziernik 23, 2018, 00:54:00 wys³ane przez Kiara »
Zapisane
  • Kiara
  • Administrator
  • Ekspert
  • *****
  • Wiadomo¶ci: 2458
  • Zobacz profil
Odp: LEY LINES ZIEMI.... CZYLI ?WIAT?OWODY ZIEMI...
« Odpowiedz #7 : Pa¼dziernik 23, 2018, 01:09:59 »

Rama mocy Ziemi i organizacja dzia?a? ?rodowiskowych


N.F.Goncharov, V.A.Makarov, BCMorozov.

Z ksi??ki. "Dzia?ania konserwatorskie w krajobrazach", 1982

Przez stulecia badacze dostrzegali uporz?dkowanie ziemskich struktur i porównywali je do wielo?cianów: Platona, Beaumonta - dwunasto?cianu, zieleni i innych - do czworo?cianu; B.L. Lichkov, I.I. Shafranovsky - o?mio?cian V.I. Vasilyev - do serii wielo?cianów. Fragmenty fragmentów odnotowa? V. Kabachenko, V.Neiman. Rozwa?ano jednak tylko indywidualne problemy tego problemu.

Niezale?nie od nich i nie wiedz?c o tych pracach, w 1969 roku, analizuj?c po?o?enie centrów staro?ytnych kultur i cywilizacji, zauwa?yli?my geometryczny porz?dek w ich po?o?eniu wzgl?dem siebie, bieguny i równik planety. Po??czenie ognisk i s?upów geograficznych z liniami da?o 20 regularnych trójk?tów, po??czenie ich centrów da?o 12 regularnych pi?ciok?tów. Okaza?o si?, ?e system sk?ada si? z dwóch wielo?cianów - dwudziesto?cianu (20 trójk?tów, linii ci?g?ych na ryc. 1) i dwunasto?cianu (12 pi?ciok?tów, linii przerywanych), jakby wpisanych w kul? i rzutowanych na jej powierzchni?. Punktem wyj?cia by? w?ze? 1, piramidy w Gizie (30 ° N, 31 ° 9 'E). Wierzcho?ki dwudziesto?cianu w 27 ° C i y. lat., d?ugo?? geograficzna 67 ° 9 'wschód. i tak dalej do 72 °. Wierzcho?ki dwunasto?cianu (zbie?ne ze ?rodkowymi p?aszczyznami dwudziesto?cianu) przy 11 ° i 50 ° c. i y. lat., d?ugo?? geograficzna 31 ° 9 'wschód. i tak dalej do 72 °. Punkty ?rodkowe trójk?tów wynosz? 0 °, 30 ° i 58 ° 30 's. i y. szeroko?? W w?z?ach systemu (wierzcho?ki, przeci?cia kraw?dzi) znajduje si? wiele ognisk staro?ytnych kultur i cywilizacji: Mohend?o-Daro (12 - b?dziemy oznacza? w?z?y na Rys. 1), Staro?ytny Egipt (1), kultura Trypolisu pod Kijowem (2), Wielka Ob kultura (3), Sev. Mongolia - po?udnie. Syberia (4) i inne. Mohend?o-Daro (12 - tak b?dziemy oznacza? w?z?y na ryc. 1), staro?ytnego Egiptu (1), kultur? Trypolisu pod Kijowem (2), wielk? kultur? Ob (3), pó?noc. Mongolia - po?udnie. Syberia (4) i inne. Mohend?o-Daro (12 - tak b?dziemy oznacza? w?z?y na ryc. 1), staro?ytnego Egiptu (1), kultur? Trypolisu pod Kijowem (2), wielk? kultur? Ob (3), pó?noc. Mongolia - po?udnie. Syberia (4) i inne.



Zak?adaj?c, ?e system ognisk powsta? w wyniku oddzia?ywania na biosfer? podobnej struktury fizycznej, w 1971 roku przeprowadzili?my kompleksowe porównanie systemu z danymi z nauk o Ziemi. W rezultacie zidentyfikowano dwudziesto?cienno-dwunasto?cienn? struktur? Ziemi (IDPP). Wyniki zosta?y opublikowane i przeanalizowane. Dlatego tutaj tylko krótko powtórzymy g?ówny, opracowuj?c aspekt "IDHP - czynnik ?rodowiskowy" i nowe dane.

Wiele grzbietów ?rodkowo-oceanicznych, g??bokie uskoki, geosyncliny, rudy i pasma ropy i gazu odpowiadaj? ?eberom IDSZ; fasety - stabilne obszary skorupy - platforma; w?z?y - struktury pier?cieniowe, z?o?a rudy i ropy naftowej i gazu (West Siberian itp.), anomalie magnetyczne itp. Przyjmujemy, ?e ta symetria jest generowana przez przep?ywy spowodowane wzrostem wewn?trznego rdzenia Ziemi, maj?cego kszta?t dwunasto?cianu. Przep?ywy i pola dalekiego zasi?gu z dwunasto?cianu wywo?uj? ram? mocy Edsy, która zawiera kompleks si? i pól i wp?ywa na wszystkie obwiednie planety: litosfer?, hydrosfer?, atmosfer?, biosfer? i magnetosfer?. Wyst?powanie w?z?ów IDSZ obserwuje si? w zakresie 300 km ?rednicy (dla wielu zjawisk obserwuje si? drugorz?dne s?abe obszary o wi?kszej ?rednicy) objawy ?eber - do 100 km w obu kierunkach od osi. Czasami kraw?dzie i w?z?y przesuwaj? si? o 1 ° -2,5 ° (w geologii i geofizyki zjawiska powierzchniowe s? cz?sto wypierane z ich g??bokiego ?ród?a).

Na globalnych mapach magnetycznych o ca?kowitej intensywno?ci centra wszystkich czterech anomalii ?wiata s? zbli?one do w?z?ów IDSN: trzy dodatnie - do centrów trójk?tów 4, 8, 54 (terytorium ka?dej anomalii jest w przybli?eniu równe trójk?towi) i jedno minus dok?adnie na szczycie 49. 8, 54, poziomy - blisko 25, 41, 54. Ró?ne sposoby obliczania pola uwzgl?dniaj? specyfik? regionaln? i daj? lepsze dopasowanie do HESP. Tak wi?c w centrach trójk?tów pó?nocnoazjatyckich (4) i aleuckich (6) znajduj? si? centra anomalii ?wiatowych, ich terytoria s? w przybli?eniu równe trójk?tom, a pojedyncze dinary pod??aj? za konturami trójk?tów. Centra ?wieckich zmian pola magnetycznego znajduj? si? w regionach 1, 4, 9, 11, 17. Napisano o zachodnim dryfie anomalii, ale wielu naukowców uwa?a, ?e ​​zjawisko to nie jest powszechne, a nie sta?e, odró?niaj? dryfuj?ce i nie-dryfuj?ce komponenty pola, podczas gdy anomalie nie-dryfuj?ce powstaj? w pobli?u 6, 13, 18, 40. Ogólnie, wi?kszo?? anomalii ró?nych epok i metod obliczeniowych jest ograniczona do w?z?ów IDES. Rozbie?no?? mi?dzy poszczególnymi anomaliami mo?na wyt?umaczy? lekcewa?eniem cech regionalnych w obliczeniach terenowych i niewystarczaj?cych danych, szczególnie na pó?kuli po?udniowej. Dryfuj?ca cz??? pola z pr?dko?ci? 0,2 ° rocznie b?dzie przemieszcza? si? z jednego trójk?ta do nast?pnego w ci?gu 360 lat i na ca?ym ?wiecie w ci?gu 1800 lat. W takich momentach centra dryfuj?cych i nie-dryfuj?cych anomalii b?d? si? pokrywa?y, rezonuj?c aktywuj?c w?z?y (360 i 1800 lat - znane cykle aktywno?ci geologicznej i geofizycznej). W wielu w?z?ach obserwuje si? gwa?towne zmiany w polu magnetycznym, w innych globalne ogniska burz (4, 49). Niektóre w?z?y s? aktywne, inne s? pasywne, na przemian z "w??czeniem" nowych w?z?ów.



O?rodki ci?nienia atmosferycznego s? w 4, 6, 10, 12, 19, 27, 42, 44, 46, 48, 50, regionach pochodzenia huraganów w 14, 18, 27, 31, 45. Na mapach geostroficznego wiatru widoczne trójk?ty powtarzaj?ce trójk?ty IDHS. Maksymalne promieniowanie s?oneczne odnotowano na 1, 17, 18, 36, 41, 48. Prawdopodobnie termiczny "mechanizm" atmosfery jest uzupe?niony oddzia?ywaniem SIDF. Wokó? w?z?ów dzia?a wiele okr?g?ych pr?dów oceanicznych. Na kraw?dziach i w?z?ach IDSZ substancja emanuje z g??bin i geochemicznych regionów i powstaje osad rudy (a olej gromadzi si? w pu?apkach wzd?u? kraw?dzi i w?z?ów). Przewa?a podnoszenie substancji wzd?u? kraw?dzi dwunasto?cianu, zw?aszcza w wierzcho?kach (to jest centrach trójk?tów) i ich ruchu w skorupie, w hydrosferze, atmosfera i biosfera na wierzcho?ki dwudziesto?cianu, gdzie tonie w g??binach. Ponadto, w?z?y mog? by? "elektrodami", do których elementy chemiczne spiesz? si? w skorupie ziemskiej, tak jak w k?pieli elektrolitycznej. ?rodowisko geochemiczne silnie wp?ywa na biosfer?: brak lub nadmiar pierwiastków ?ladowych w glebie ostro wyostrza selekcj? flory i fauny, powoduje choroby endemiczne itp. W ZSRR dwa najwi?ksze obszary zaostrzonej doboru naturalnego zajmuj? centraln? cz??? trójk?ta europejskiego i pó?nocnoazjatyckiego. Na 1. obszarze wyst?puje brak kobaltu i miedzi (niedobór witaminy B12 i awitaminozy, niedokrwisto??), w drugim - jod (wole endemiczne). W ?ebrach 2-3-4 strefa lasu i stepu rozci?ga si?, a strefa bursztynu kopalnego rozci?ga si? od 2 do 11. W Eurazji istniej? "schronienia ?ycia" ro?liny (gdzie s? zachowane podczas zlodowacenia) i centra rozmieszczenia flory znajduj? si? w centralnych cz??ciach trójk?tów europejskich i pó?nocnoazjatyckich (zasi?gi w?z?ów 2 i 4) i 3. Dok?adnie w punkcie 4 znajduje si? centrum górskiego lasu-stepu, a w 2 - o?rodki wielu ro?lin: itp. Ponadto ro?liny rozprzestrzeniaj? si? ze ?rodka trójk?tów 2, 4 do w?z?ów po?rodku ?eber (11, 3, 5 do 5 i od wschodu). Na innych kontynentach centra ro?lin ograniczaj? si? do 17, 36, 40, 41, aw 13, 25, 35 istniej? centra ro?lin uprawnych (po N. I. Vavilov). W wielu w?z?ach i kraw?dziach znajduj? si? relikty i endemity flory i fauny oraz anomalie biosfery: 4 - Bajka? (75% gatunków to gatunki endemiczne; uwa?aj?, ?e specjacja odbywa si? teraz w jeziorze); 17 - Kalifornia, 34 - Wyspy Galapagos,

Oprócz ?cie?ki geochemicznej wp?yw IDSZ na biosfer? jest mo?liwy dzi?ki polom magnetycznym, elektromagnetycznym, elektrostatycznym. Potwierdza to przyk?ad wielorybów, ryb, ptaków. Wieloryby gromadz? si? w ?ebrach 5-6-7 i 14-15-16, zw?aszcza w w?z?ach 6, 14, 15; latem na pó?kuli po?udniowej - 59, 60, 51, 53, 54, 55, a zim? 35, 49, 41, 43, 45; Kierunki migracji na pó?kuli pó?nocnej oko?o 18, 19, 14. Wolfram migruje wzd?u? kraw?dzi 14-15-16-17 wzd?u? "ósemki" ze zwojami na 14 i 15. W?gorze migruj? do 18. Najwi?kszy po?ów ryb na obszarach 6, 35, 25 , 14, 45, 18, 41, 11, w 40, w 17, wzd?u? kraw?dzi 5-6-7 i 41-50. Wszystko to jest prawdopodobnie wynikiem ekspozycji na pola IDSZ, chocia? na IDSZ ma wp?yw i po?redniczy: chemia wody, temperatura, promieniowanie s?oneczne itp. Znaczne emisje wielorybów do wybrze?a w pobli?u 17, 41, 43, by? mo?e, s? wynikiem ostrych zak?óce? pól w w?z?ach. Ptaki lataj?, by sp?dzi? zim? w zakresach w?z?ów 20 (pó?nocno-zachodnia Afryka), 12 (Indie), 27 (?rodkowa Australia), 41 (po?udniowa Afryka), 49 (Brazylia), 16 (Hawaje) itp. Nie wszystkie z nich anomalie magnetyczne s? wykrywane, ale ptaki lataj? tam (przez 5-12 tysi?cy km), co mo?e wskazywa? na obecno?? w IDPH niezbadanych pól o drobnej strukturze, na przyk?ad zarejestrowanych podczas ró?d?karstwa. Zachowanie si? owadów jest zgodne z IDPP: szara?cza rozprzestrzenia si? w Afryce i Ameryce Po?udniowej, z wyj?tkiem w?z?ów 40 i 36; natomiast, mrówka kodlingowa, przeciwnie, ?yje w 35, 36, 41, 48. W ten sposób wykrywa si? geochemiczny i geofizyczny wp?yw EIDP na biosfer?. Móg? wp?ywa? i napromieniowa? z?o?a uranu w 41 i 40, gdzie w 1972 roku znaleziono naturalny reaktor j?drowy. Wp?yw pierwiastków chemicznych, pól elektromagnetycznych i innych, promieniowania mo?e spowodowa? mutacje, które prawdopodobnie da?y pocz?tek o?rodkom specjacji w w?z?ach.


cd..

http://www.lachugin.ru/science/idsz1_41.htm
« Ostatnia zmiana: Pa¼dziernik 23, 2018, 01:15:09 wys³ane przez Kiara »
Zapisane
  • Kiara
  • Administrator
  • Ekspert
  • *****
  • Wiadomo¶ci: 2458
  • Zobacz profil
Odp: LEY LINES ZIEMI.... CZYLI ?WIAT?OWODY ZIEMI...
« Odpowiedz #8 : Pa¼dziernik 23, 2018, 01:10:38 »


Rama mocy Ziemi i organizacja dzia?a? ?rodowiskowych
cd...



Cz?owiek jest integraln? cz??ci? biosfery, gatunku biologicznego, który wyra?nie reaguje na ?rodowisko geochemiczne i elektromagnetyczne, i dlatego nie móg? unikn?? wp?ywu ramowych si? IDHS, szczególnie we wczesnych stadiach rozwoju. Tak wi?c w wielu w?z?ach istnia?y siedliska ludzkich przodków - ma?py: goryle - 40 (Gabon), paleopithek - 12 (Pakistan), gigantopithek - 13 (Chiny), parapitek i propiopitek - 1 (Egipt), australopitek - 41 (po?udnie Afryki ), Pliopithek - blisko 4 (Po?udniowa Syberia). Avinsky zauwa?y?, ?e centra formowania si? wy?cigów wed?ug VP Aleksiewa odpowiadaj? w?z?om: pierwotny wschodni w Chinach (13), trzeciorz?dowy ?rodkowoazjatycki (4), melanezyjski (26) i Priokocki (5), czwartorz?dowy Indochi?ski (25), ogie? (58), Amazo?ski (36). Oprócz w?z?ów uwa?a on, ?e centra komórek utworzone przez ?ebra (w centrach komórek konwekcyjnych musz? by? emanacjami z g??bin), odpowiadaj? pierwszemu skupisku zachodnim w Arabii i wtórnym na po?udniu. Afryka. Dodajemy, ?e pó?nocnoameryka?ska trzeciorz?dowa fokus znajduje si? na obszarze w?z?a 8, kalifornijskiego czwartorz?du i Aleuta - dok?adnie 17 i 6, oraz Indoe Auggan - w obszarze 12. W trójk?cie europejskim, rdzenni kaukascy, w Azji pó?nocnej - rdzenni Mongoloidy, Afrykanie, rdzenni Czarnoby. Jest mo?liwe, ?e IDHS, poprzez mutacje i w inny sposób przyczyni?y si? do powstania cz?owieka na planecie w ogóle, osoby racjonalnej, tworzenia ras, a nast?pnie rozwój ognisk staro?ytnych kultur i cywilizacji w w?z?ach (na tym etapie móg? wyst?pi? wp?yw IDPP - obecno?? ciep?a s?onecznego, o?rodki ro?lin i zwierz?t, minera?y itp.). Teraz geometria ognisk kulturowych jest jasna. Niedawno znaleziono ?lady staro?ytnych cywilizacji w 25 (na po?udnie od Indochiny), 35 (Peru), 18 (Bahamy). W centrach trójk?tów europejskich i pó?nocno-azjatyckich znajdowa?y si? centra formacji rodzin j?zyków indoeuropejskich (2) i tureckich (4). Na mapie przesiedle? staro?ytnej ludzko?ci wida?, ?e g?ówne "wybuchy" migracji pochodzi?y z zakresów 13 (Chiny), 4 (pó?nocna Mongolia), a tak?e z 2 (centrum Europy), 26 (Indonezja). W Azji Pó?nocnej, Europie, Trójk?ty afryka?skie migrowa?y ze swoich centrów 2, 4, 21 do ?rodkowych punktów ?eber (11, 3, 5, 40) i wierzcho?ków (20, 41), w innych obszarach cz?sto od w?z?a do w?z?a, ko?cz?c na w?z?ach pe?ni?cych rol? "centrów przyci?gania" ". Hiroa odkry?, ?e kultura polinezyjska tworzy "Wielki trójk?t polinezyjski" (termin Hiroa), który zosta? osadzony z centrum na Tahiti (31) na wy?yny Hawajów (16), Nowej Zelandii (45) i Wyspy Wielkanocnej (47) oraz ?rodek ?eber (30, 32, 46). Trójk?t Hiroa odpowiada trójk?towi IDSZ. Wed?ug Heyerdalu, wyspa Paschu by?a zamieszka?a w Peru. Ale to jest centrum (35) s?siedniego trójk?ta IDSZ, a ruchy ludzi mog? pochodzi? ze ?rodka obu trójk?tów do ich wspólnego wierzcho?ka. W trójk?cie europejskim plemiona Aryjczyków (do 12), przodkowie Tuaregów (do 20), S?owianie (do 61) przesun?li si? w kierunku swoich szczytów. Potwierdza ogólny wzór ruchu w IDSZ od ?rodka trójk?tów do wierzcho?ków i punktów ?rodkowych kraw?dzi.

W wielu w?z?ach znajduj? si? anomalie populacji ludzkich: akromechanicy u 40 (pigmeje Gabona), 25 (nisko rosn?ca populacja Indochiny) i akromegalia w 11, 21, 58 (Szkocja, Sudan, Patagonia). Na Sachalinie (?ebra 5-14) obserwuje si? akromegali? twarzy - wzrost pojedynczych cz??ci. W Gabonie (40) odnotowano najmniejsz? oczekiwan? d?ugo?? ?ycia, w innych w?z?ach - cz??ciej stymulacj? ?ycia. ?wiatowe ogniska choroby stwierdzono w niektórych w?z?ach (cholera na o.Slalavesi - 26, itp.); prawdopodobnie pola w?z?ów pobudzaj? wirusy, które, wed?ug AL Chizhevsky'ego, s? rezonatorami elektromagnetycznymi. Jest komunikat o zako?czeniu kie?kowania nasion i s?abym zdrowiu za?ogi flotylli w pobli?u 14, nasiona zacz??y kie?kowa? ponownie, gdy zbli?aj? si? do 15.

Ramka mocy ma hierarchi? podsystemów, które odpowiadaj? wszystkim mniejszym zjawiskom. W ka?dym trójk?cie IDHS3 podzia? kraw?dzi na 3 cz??ci i po??czenie tych punktów da 9 trójk?tów pierwszego podsystemu. Podzia? kraw?dzi ka?dego trójk?ta pierwszego podsystemu na 2 cz??ci i po??czenie punktów da 4 trójk?ty drugiego podsystemu. Podzia? kraw?dzi trójk?tów drugiego podsystemu na 3 cz??ci i po??czenie punktów da 9 trójk?tów trzeciego podsystemu. Dalszy podzia? ka?dego trójk?ta z kolei na 4 i 9 trójk?tów da 4, 5, 6 i mniejsze podsystemy (trójk?ty s? zawsze równoboczne). W podsystemach aktywne s? kraw?dzie, wierzcho?ki, centra i ?rodkowe kraw?dzie trójk?tów, objawiaj?ce si? reliefem, z?o?ami minera?ów, polami magnetycznymi, cechami biosfery itp. Prawdopodobna ?rednica manifestu w?z?ów pierwszego podsystemu wynosi 120 km, druga to 60 km, trzecia to 20 km, czwarta to 10 km, 5 to 3,5 km, szeroko?? kraw?dzi pierwszego podsystemu to 40 km , 2 - 20 km, 3 - 7 km, 4 - 3,5 km, 5 - 1,2 km. W w?z?ach pierwszego i drugiego podsystemu znajduj? si? na przyk?ad regiony rudne Dzhezkazgana, zast?pcy, nikiel, olej z Baszkirii, Tatarstan, Ukhta; staro?ytne centra kultur i cywilizacji: Bu?garzy Wielcy na Kama, ?rodkowa Karelia, Urgencz - stolica pa?stwa Khorezm, Dagestan - centrum kultur Pó?nocnego Kaukazu; ?wiatowe centrum cholery w Indiach, centra ro?lin, klimat, anomalie magnetyczne itp. Trzeci to 7 km, czwarty to 3,5 km, a pi?ty to 1,2 km. W w?z?ach pierwszego i drugiego podsystemu znajduj? si? na przyk?ad regiony rudne Dzhezkazgana, zast?pcy, nikiel, olej z Baszkirii, Tatarstan, Ukhta; staro?ytne centra kultur i cywilizacji: Bu?garzy Wielcy na Kama, ?rodkowa Karelia, Urgencz - stolica pa?stwa Khorezm, Dagestan - centrum kultur Pó?nocnego Kaukazu; ?wiatowe centrum cholery w Indiach, centra ro?lin, klimat, anomalie magnetyczne itp. Trzeci to 7 km, czwarty to 3,5 km, a pi?ty to 1,2 km. W w?z?ach pierwszego i drugiego podsystemu znajduj? si? na przyk?ad regiony rudne Dzhezkazgana, zast?pcy, nikiel, olej z Baszkirii, Tatarstan, Ukhta; staro?ytne centra kultur i cywilizacji: Bu?garzy Wielcy na Kama, ?rodkowa Karelia, Urgencz - stolica pa?stwa Khorezm, Dagestan - centrum kultur Pó?nocnego Kaukazu; ?wiatowe centrum cholery w Indiach, centra ro?lin, klimat, anomalie magnetyczne itp.

Ramka mocy w regionie moskiewskim jest nast?puj?ca (rys. 2): potrójna linia jest kraw?dzi? 3. podsystemów (i 2., 1.), linie ci?g?e to kraw?dzie czwartego, linia przerywana to pi?te podsystemy, a w Zagorku w?ze? 3. podsystem, bry?a pe?na - w?z?y 4, kropkowane - 5 podsystemy. Kraw?dzie pierwszego, drugiego, trzeciego podsystemu le??cego na jednej linii przechodz? z po?udniowego zachodu (na po?udnie od Woronowa) na pó?nocny wschód przez Zagorsk i dalej. W staro?ytno?ci wzd?u? tej linii le?a?a droga, na której staro?ytne miasta Moskwa, Trinity (Zagorsk), Pereslavl-Zalessky, Rostov, osada Dievo znajdowa?y si? na wschód od Jaros?awia, ka?de 60 km (65 km) od siebie, co odpowiada?o w?z?om 5. podsystemy i odleg?o?ci mi?dzy nimi. Te i inne w?z?y manifestuj? si? w reliefie, cechach geograficznych: depresje jezior Nero i Pleshcheevo z endemiczn? faun? i flor? itp. Wi?kszo?? regionu moskiewskiego zajmuje dwa trójk?ty czwartego podsystemu o bokach 195 km, ich wierzcho?ki w pobli?u miasta Zubtsov, obwód Kalinin, na po?udnie od Zagorska, w pobli?u Kondrov, region Ka?uga, na pó?noc od Riazany, ich o?rodki - 13 km na zachód od Zvenigorod i przy ul. Nikonovskoye Ramensky district. Wi?kszo?? w?z?ów i podsystemów IDSZ wydaje si? stymulowa? wzrost ro?lin, ich wydajno?? i regeneracj?, ale wiele w?z?ów mo?e powodowa? anomalie lub uciski w ?wiecie ?ywym, w tym w zdrowiu ludzi. Funkcje w?z?ów odzwierciedlone w legendach, przekonaniach, nazwach tych miejsc. Elementy podsystemów zosta?y ustalone za pomoc? metod rozkwitu, g??boko?ci z?o?enia i szeroko?ci kraw?dzi (operatorzy N.F.Goncharov i inni.

Zidentyfikowane cechy ramy energetycznej pozwalaj? g??biej i wszechstronnie zaplanowa? dzia?ania w zakresie ochrony ?rodowiska w krajobrazach i umo?liwi? pe?niejsze uwzgl?dnienie naturalnych czynników i relacji. Po pierwsze, nie powinni?my pozwoli?, by o?rodki specjacji ro?linnej i zwierz?cej znajduj?ce si? w wielu miejscach, a tak?e kompleksy archeologiczne i pozosta?o?ci antropologiczne, zosta?y utracone w wyniku ?le przemy?lanych dzia?a? antropogenicznych. Niezwykle ostro?ny powinien by? ekonomiczny wp?yw na hydrosfer? i atmosfer? w w?z?ach, aby unikn?? zak?óce? naturalnych wi?za?. Tak wi?c planowana budowa elektrowni wodnej w pobli?u Zagorska na rzece Vor wraz z utworzeniem zbiornika mo?e prowadzi? do naruszenia re?imu wód gruntowych i utraty ?róde? mineralnych.

W regionie moskiewskim (ryc. 2) musimy najpierw zwróci? uwag? na najwa?niejsze w?z?y: na po?udnie od Zagorska (trzeci podsystem) i ?rodki trójk?tów czwartego podsystemu - 13 km na zachód od Zwenigorodu, na po?udnie od. Nikonovskoye Ramensky district i 6 km na pó?nocny zachód od miasta Misheron Shatura dzielnicy. Reliktowe i endemiczne ro?liny i zwierz?ta mo?na znale?? w tych czterech w?z?ach (jak równie? we wszystkich innych mniej znacz?cych). Na obszarach tych czterech w?z?ów konieczne jest utworzenie rezerw o ?rednicy do 18 km, z uwzgl?dnieniem zasi?gu ich dystrybucji. Tutaj, podobnie jak w w?z?ach pi?tego podsystemu, niemo?liwe jest wykonywanie operacji przeci??ania (z uwagi na wydobywanie materia?ów budowlanych, rozwój torfu itp.), Tworzenie zbiorników, usuwanie zak?adów chemicznych i innych obiektów przemys?owych, zanieczyszczanie ?rodowiska, traktowanie lasów chemikaliami. Obiekty przemys?owe, in?ynieryjne i górnicze powinny znajdowa? si? poza zak?adem. W w?z?ach na obszarach przylegaj?cych do Moskwy mo?na utworzy? wiele rezerw: na pó?noc od Riazany, w pobli?u miasta Zubtsov, w pobli?u miasta Kondrow. Jeziora Nero i Pleshcheevo ze swoj? rzadk? faun? i flor? równie? potrzebuj? ochrony ?rodowiska, poniewa? znajduj? si? w w?z?ach szkieletu.





Aby zbada? naturalne wzorce w w?z?ach szkieletu, konieczne jest zorganizowanie w nich stacji obserwacyjnych i zintegrowanych szpitali geograficznych. Porównanie z ramami kie?kowania i plonowania ro?lin, przyrostem masy cia?a, plonem zwierz?t hodowlanych, produkcj? jaj, dost?pno?ci? ro?lin leczniczych i rzadkich, zachowaniem zwierz?t, wyst?powaniem i dzia?aniem szkodników, chorób ro?lin i zwierz?t, danych klimatycznych itp.

Konieczne jest nie tylko ochrona przyrody w w?z?ach, ale tak?e dbanie o ochron? cz?owieka przed szkodliwym dzia?aniem pól fizycznych w nich. Dlatego warto porówna? z danymi ramowymi cz?sto?? wyst?powania i rodzaje chorób, dobre samopoczucie ludzi, urazy, wyniki w szko?ach itp. Aby zmniejszy? cz?stotliwo?? wypadków samochodowych, nale?y rozwa?y? zmniejszenie pr?dko?ci pojazdów na skrzy?owaniach autostrad z ?ebrami mocy: na przyk?ad 11 km na pó?nocny-zachód od Solnechnogorsk, w pobli?u Borodino, na autostradzie Vladimirskoye na wschód od Nogi?ska, 11 km na po?udnie od Kashira, itp.

http://www.lachugin.ru/science/idsz1_41.htm
« Ostatnia zmiana: Pa¼dziernik 23, 2018, 01:16:18 wys³ane przez Kiara »
Zapisane
  • Kiara
  • Administrator
  • Ekspert
  • *****
  • Wiadomo¶ci: 2458
  • Zobacz profil
Odp: LEY LINES ZIEMI.... CZYLI ?WIAT?OWODY ZIEMI...
« Odpowiedz #9 : Pa¼dziernik 23, 2018, 01:19:04 »
Czy ziemia jest wielkim kryszta?em?


Próby przedstawienia Ziemi w formie cia?a krystalicznego podejmowane by?y od niepami?tnych czasów, a staro?ytne cywilizacje mia?y o wiele lepszy temat ni? wspó?czesna nauka, ale nawet dzisiaj idea ta zyska?a nowy rozwój, gdy we wczesnych latach 70. troje rosyjskich naukowców podj??o temat Geokryszta?u. - N. F.Goncharov, V.A. Makarov i V.S. Morozov. Ich publikacje da?y impuls do licznych bada? na ca?ym ?wiecie.

Od lewej do prawej: Morozov-Goncharov-Makarov.  Zdj?cie 1974 Globus Goncharova-Makarova-Morozova
W skrócie, ich teoria g?osi, ?e rdzeniem Ziemi jest rosn?cy kryszta? ?elaza, który powoduje, ?e we wszystkich skorupach planety wyst?puje symetria dwóch regularnych plato?skich wielo?cianów - dwudziesto?cianu i dwunasto?cianu, a tak?e hierarchii g?ównych podsystemów - dlatego ten uk?ad nazywa si? dwudziesto?cianem - dwunasto?cienn? struktur? Ziemi, czyli IDHS. Teoria ta odpowiada na wiele pyta? geofizyki, które trudno jest wyja?ni? w pogl?dach oficjalnej nauki, pokazuje naturaln? natur? po?o?enia ró?nych anomalii na Ziemi i nieoczekiwane wzajemne powi?zania wielu procesów w przyrodzie, a to wszystko potwierdzaj? najnowsze dane eksperymentalne, obserwacje kosmiczne i ustalenia historyczne. Podobne wzory ujawniaj? si? nie tylko na Ziemi,

Valery Alekseevich MakarovBy?em wtedy bardzo zainteresowany tym tematem, ale nie mog?em sobie nawet wyobrazi?, ?e los doprowadzi mnie do jednego z autorów tej teorii, Walerego Alekseevicha Makarova! Sp?dzi? ze mn? kilka ciekawych rozmów i odpowiedzia? na wiele moich pyta?, a wszystko to by?o mo?liwe dzi?ki jego synowi Denisowi, z którym, jak si? okaza?o, byli?my w tej samej szkole (N1205), chocia? w ró?nych czasach, i który przypadkowo znalaz? mnie witryna. Od razu pomy?la?em, ?e teoria ta - teoria IDSZ - powinna by? "wyra?ona" w szerszym kr?gu ni? czysto naukowe - niew?tpliwie zainteresowa?aby wiele osób - a Walery Alekseevich popiera? pomys? zamieszczania swoich artyku?ów w Internecie. Niestety, Valery Alekseevich zmar? w maju 2003 roku,

Ok?adka ksi??kiPo pierwsze, na podstawie materia?ów z tych bada?, popularna ksi??ka naukowa "Ziemia jest du?ym kryszta?em?" Zosta?a napisana, o czym od dawna marzy? Walery Alekseevich; zebra? dla niej informacje, ale nie mia? czasu na jej skompilowanie. Uko?czy?em t? prac?, aw sierpniu 2005 roku ksi??ka trafi?a do sprzeda?y. Systematyzuje g?ówne za?o?enia teorii IDSN, przedstawia wiele ilustracji i aplikacji, a teksty ?ród?owe artyku?ów s? tutaj podane.

Pocz?tkowe dzie?a Gonczarowa-Makarowa-Morozowa

Trójk?ty ziemi ( 1973 )
Sekrety s? znane razem
Icosahedral-dodekaedryczna struktura Ziemi (IDDS)
Uzasadnienie prac nad IDPP ( 02/21/1992 )
Pozna? przyrod?
Pochodzenie Kryszta?u Ziemi
Mechanizm ruchu substancji planety wed?ug IDDS ( 05/21/1976 )
Nowoczesna struktura skorupy ziemskiej w wyniku
dzia?ania ram mocy Geocrystal ( 1995 )
Na korespondencj? znacznej cz??ci ?rodkowozudniowych grzbietów dwudziesto?cio?ciernej szkieletowej ramy si?owej Ziemi
Icosahedral-dwunasto?cianowa struktura Ziemi jako czynnik
oddzia?ywania na biosfer? w ogóle, a cz?owieka w szczególno?ci
Wyma? losowe cechy ( 11/22/1976 )
Power Frames of the Universe
Niedoszacowane odkrycie Keplera i jego faktyczna warto?? ( 1995 )
EHSI i polityka
Mapa EIDP i dok?adne wspó?rz?dne w?z?ów
Referencje
Pierwszy szkic ksi??ki Goncharov-Makarov-Morozov
Ostatnie do?ywotnie nagrania audio V.A. Makarova ( 2003 ),

po??czenie IDHP z numerologi?.
Cz?owiek i Ziemia: w budowie wspólnych liczb
Rosyjski alfabet ( 2002 )
Jak? Rosj? b?d? nasze wnuki ( 2003 )
Koniec negatywnej historii
Program do obliczania publikacji EIS

Goncharov-Makarov-Morozov
Pierwsze artyku?y ( w gazecie Mashinostroitel, 1972 )
Czy ziemia jest wielkim kryszta?em? ( "Chemistry and Life", 1974 )
Ramka mocy Ziemi ( "baner Lenina", 03/15/1981 )
?ycie na geokryszta?u ( "baner Lenina", 05.04.1981 )
Trójk?tny kod natury ( "baner Lenina", 05/10/1981 )
W promieniach kryszta?u Ziemi ( "Technology - youth", 1981 )
Geokryszta? w oczach czytelników ( "Technika - m?odzie?", 1982 )
Trójk?tna symetria Ziemi ( "Kamczacka Prawda", 02/20/1982 )
W sieci ramy mocy ( "Kamczacka Prawda", 02.27.1982 )
Gdzie szuka? skarbów ( "Kamczacka Prawda", 03/13/1982 )
Recenzje ró?nych prac Gonczarowa-Makarowa-Morozowa

Raporty Gonczarowa-Makarowa-Morozowa
Icosahedral-dodekaedryczny system skrajnych rejonów Ziemi 1 ( 1975 )
Icosahedral-dodekaedryczny system skrajnych rejonów Ziemi 2 ( 1975 )
Na icosahedral-dwunasto?cianowej strukturze Ziemi ( 1976 )
W systemach ekstremalnych regionów morfologicznych Ziemi ( 1976 )
Mo?liwe zastosowania Ebass dla Mineral Prediction ( 1976 )
Wzory struktury reliefu wed?ug IDSZ ( 1982 )
?rodki ?rodowiskowe ( 1982 )
Analiza przejawów uk?adu si? Ziemi do badania zasobów naturalnych ( 1983 )
Wykorzystanie modelu IDSZ w badaniach Ziemi z kosmosu


Prace innych autorów na temat HIDP

Czym jeste?, Ziemio? ( "Komsomolskaja Prawda", 31.12.1973 )
Interesuj?ca hipoteza ( "Dla radzieckiej nauki", 03/20/1975 )
O "wielkim krysztale" ( "Chemistry and Life", 1974 )
Znów o wielkim krysztale ( "Chemia i ?ycie", 1976 )
Otwieranie niewidzialnej komunikacji ( "Technika - m?odzie?", 1973 )
Rama wszech?wiata ( "Technika - m?odzie?", 1973 )
Regularne w nieregularnym ( "Technique - youth", 1969 )
Geometria cudów (wywiad, Moskovsky Komsomolets, 04/18/1975 )
Niech ?yje trójk?t! (wywiad, "Wo?ga Komsomol cz?onek", 10/04/1975 )
Ta wielop?aszczyznowa Ziemia ( "cz?onek Volga Komsomol", 03/20/1974 )
Czy ziemia jest kryszta?em? ( Izvestia, 03/08/1982 )
Trinity ( Russian Thought, 1993 )

Artyku?y autorstwa Elizabeth Hagens
O Elizabeth Hagens
Niebia?ski kosz (rosyjski i angielski)
Raj i precesja - Geometryczna legenda ( 1992 ) (rosyjski i angielski)


Tylko ciekawe materia?y.

Od stuleci przyszed? trójk?t ( "Rossiyskaya Gazeta", 10.24.1995 )
Park na wulkanie ( "Ameryka", 1976 )
Tajemnice jeziora Funduji i ?mierciono?nego p?ynu ( 1992 )
Próba rozwik?ania przyczyny samobójstwa wielorybów
Dziwny temat ( "Wiedza to pot?ga", 1968 )
Co kryje si? za z?ot? sekcj?? ( "Chemia i ?ycie", 1988 )
Blok atlantycki ( "Wyniki", N49, 12/03/2007 )

********



Исходные работы Гончарова-Макарова-Морозова

    Треугольники Земли (1973 г.)
    Тайны познаются сообща
    Икосаэдро-додекаэдрическая структура Земли (ИДСЗ)
    Обоснование работ по ИДСЗ (21.02.1992)
    Познать природу
    Зарождение кристалла Земли
    Механизм перемещения вещества планеты согласно ИДСЗ (21.05.1976)
    Современное строение земной коры как результат
    функционирования силовых каркасов Геокристалла (1995 г.)
    О соответствии значительной части срединно-океанических хребтов икосаэдро-додекаэдрическому силовому каркасу Земли
    Икосаэдро-додекаэдрическая структура Земли как фактор
    влияния на биосферу вообще и человека в частности
    Сотри случайные черты (22.11.1976)
    Силовые каркасы Вселенной
    Недооценённое открытие Кеплера и его фактическое значение (1995 г.)
    ИДСЗ и политика
    Карта ИДСЗ и точные координаты узлов
    Список литературы
    Первый проект книги Гончарова-Макарова-Морозова
    Последние прижизненные аудиозаписи В.А.Макарова (2003 г.)

    Связь ИДСЗ с нумерологией
    Человек и Земля: в конструкциях общие числа
    Русский алфавит (2002 г.)
    В какой России будут жить наши внуки (2003 г.)
    Конец отрицательной истории
    Программа для вычисления ЭИС

    Публикации Гончарова-Макарова-Морозова
    Самые первые статьи (в газете "Машиностроитель", 1972 г.)
    Земля - большой кристалл? ("Химия и жизнь", 1974 г.)
    Силовой каркас Земли ("Ленинское знамя", 15.03.1981)
    Жизнь на Геокристалле ("Ленинское знамя", 05.04.1981)
    Треугольный код природы ("Ленинское знамя", 10.05.1981)
    В лучах кристалла Земли ("Техника - молодёжи", 1981)
    Геокристалл глазами читателей ("Техника - молодёжи", 1982)
    Треугольная симметрия Земли ("Камчатская правда", 20.02.1982)
    В паутине силового каркаса ("Камчатская правда", 27.02.1982)
    Где искать клады ("Камчатская правда", 13.03.1982)
    Рецензии на различные работы Гончарова-Макарова-Морозова

    Доклады Гончарова-Макарова-Морозова
    Икосаэдро-додекаэдрическая система экстремальных районов Земли 1 (1975)
    Икосаэдро-додекаэдрическая система экстремальных районов Земли 2 (1975)
    Об икосаэдро-додекаэдрической структуре Земли (1976 г.)
    О системах экстремальных морфологических районов Земли (1976 г.)
    Возможные применения ИДСЗ для прогнозирования полезных ископаемых (1976 г.)
    Закономерности строения рельефа по ИДСЗ (1982 г.)
    Природоохранные мероприятия (1982 г.)
    Анализ проявлений силового каркаса Земли для изучения природных ресурсов (1983 г.)
    О применении модели ИДСЗ в исследованиях Земли из космоса



Работы других авторов на тему ИДСЗ

    Какая же ты, Земля? ("Комсомольская правда", 31.12.1973)
    Интересная гипотеза ("За советскую науку", 20.03.1975)
    По поводу “большого кристалла" ("Химия и жизнь", 1974 г.)
    Снова о большом кристалле ("Химия и жизнь", 1976 г.)
    Вскрывая невидимые связи ("Техника - молодёжи", 1973 г.)
    Каркас Вселенной ("Техника - молодёжи", 1973 г.)
    Регулярное в нерегулярном ("Техника - молодёжи", 1969 г.)
    Геометрия чудес (интервью, "Московский комсомолец", 18.04.1975)
    Да здравствует треугольник! (интервью, "Волжский комсомолец", 04.10.1975)
    Эта многогранная Земля ("Волжский комсомолец", 20.03.1974)
    Земля - кристалл? ("Известия", 08.03.1982)
    Триединство ("Русская мысль", 1993)

    Статьи Элизабет Хэгенс
    Об Элизабет Хэгенс
    Небесная корзина (рус. и англ.)
    Рай и Прецессия - геометрическая легенда (1992) (рус. и англ.)



Просто интересные материалы

    Из веков пришедший треугольник ("Российская газета", 24.10.1995)
    Парк на вулкане ("Америка", 1976 г.)
    Тайны озера Фундудзи и смертоносная жидкость (1992)
    Попытка разгадать причину самоубийства китов
    Странный предмет ("Знание - сила", 1968 г.)
    Что стоит за золотым сечением? ("Химия и жизнь", 1988 г.)
    Атлантический блок ("Итоги", N49, 03.12.2007 г.)






http://www.lachugin.ru/work1.php
« Ostatnia zmiana: Pa¼dziernik 23, 2018, 01:23:11 wys³ane przez Kiara »
Zapisane
Strony: [1]
KOD PESZEROWY I WIEDZA WSPÓ£CZESNA | KOD PESZEROWY | Zwoje z nad Morza Martwego (Moderator: Kiara) | LEY LINES ZIEMI.... CZYLI ?WIAT?OWODY ZIEMI...
Skocz do:  

Polityka cookies
Darmowe Fora | Darmowe Forum

meute-de-loups homofriends wrzeciono skyworldsv pomorska