KOD PESZEROWY I WIEDZA WSPÓŁCZESNA

Elzbieta na innym forum.

Absalom - wielodzietny ojciec bez dzieci?
Biblia poswieca Absalomowi szesc obszernych rozdzialow.(1)  Byl on synem jednego z najbardziej znanych krolow biblijnych.Jego ojciec Dawid splodzil 17 synow, Absalom byl trzecim z kolei synem slynnego wladcy.Biorac pod uwage, iz wzrastal w typowej dla Bliskiego Wschodu wielkiej rodzinie, mozna przypuszczac, ze rowniez on sam mial wiele dzieci.Jak  wiele ich bylo? Pismo Swiete mowi, ze czworo.W innym miejscu natomiast Biblia twierdzi, ze Absalom nie posiadal zadnego potomstwa.Sprzecznosc jest oczywista.
W Drugiej Ksiedze Samuela czytamy : ,,Absalomowi urodzilo sie trzech synow i jedna corka>Nazywala sie Tamar.Byla to kobieta o pieknym wygladzie" (2).  Nieco dalej jednak pojawia sie informacja:,,Absalom jeszcze za swego zycia zbudowal sobie stele w Dolinie Krolewskiej.Tlumaczyl sobie:<<Nie mam syna, ktory by upamietnil moje imie>>.   Pomnik nazwal swoim imieniem.Jeszcze do dzis nazywa sie go <<Reka Absaloma>>.(3)
Mial wiec Absalom dzieci czy nie?  Mozliwe, ze ow drugi fragment informuje wylacznie o tym, iz Absalom nie mial synow i nie wspomina o corce, gdyz za godnych wzmianki uwazano wtedy jedynie meskich potomkow.Jednak sprzecznosc pozostaje-Biblia w jednym miejscu twierdzi, ze Absalom mial trzech synow, w innym natomiast, ze nie mial ich wcale.(4)
1. Druga Ksiega Samuela, rozdz. 13-18
2. Druga Ksiega Samuela, rozdz. 14, wers 27
3. Druga Ksiega Samuela, rozdz. 18  wers 18
4. Zobacz rowniez haslo Mikal
http://pl.wikipedia.org/wiki/Mikal
Milego dzionka -Ela


* MIKAL

http://pl.wikipedia.org/wiki/Mikal
Mikal
[edytuj]
Z Wikipedii
Skocz do: nawigacji, szukaj
Mikal pomaga Dawidowi w ucieczce, obraz Gustave Doré

Mikal (hebr. מיכל‎; skrócona forma imienia Michael - kto jest jak Bóg) - córka Saula, króla Izraela, pierwsza żona króla Dawida. Zapis historii Mikal przekazują biblijne Księgi Samuela.

Była drugą córką króla Saula. Król, zazdrosny o rosnącą popularność Dawida (który prowadził dla Saula kampanie wojenne), chciał wprowadzić Dawida do swojej rodziny, aby mieć na niego wpływ i łatwiej wydać w ręce Filistynów. Dawid odmówił początkowo wzięcia Merab, starszej córki Saula, jednak młodsza Mikal pokochała wkrótce Dawida, a król ponowił propozycję. Jako okup Dawid miał dostarczyć sto napletków zdobytych na Filistynach. Dostarczył ich dwieście i został zięciem Saula[1].

Mikal uratowała Dawida maskując jego ucieczkę, gdy Saul chciał go zabić - ostrzegła Dawida, a gdy ten uciekł przez okno, umieściła w jego łóżku figurkę bożka domowego - terafim. Przed Saulem udała, że Dawid ją zastraszył.
Abner, sługa Dawida odbiera Mikal Paltiemu

Po ucieczce Dawida, Saul dał ją ponownie za żonę Paltiemu, synowi Laisza z Gallim[2]. Dawid odzyskał ją (mimo sprzeciwu drugiego męża) po śmierci Saula, gdy negocjował z Iszbaalem, synem Saula[3].

Gdy Dawid odzyskał Arkę Przymierza i tańczył przed nią, Mikal uznała to za niestosowne, gdyż taniec w krótkim efodzie (formie spódniczki) oznaczał obnażenie się przed poddanymi[4]. Za swoją uwagę Mikal została według relacji biblijnej ukarana niepłodnością i umarła bezdzietnie.


Dla mnie szczegolnie interesujacy jest TANIEC DAWIDA  PRZED ARKA PRZYMIERZA

Za taniec przed Arka Przymierza w Namiocie Przymierza zostala zabita strzala jedna z kaplanek  ( czy Mirjam, ktorej wczesniej odebrano range Mirjam ( z niepodporzadkowanie sie Mojzeszowi?) i zostala z innym imieniem?, gdyz uznano ten taniec  za bezbozne zachowanie.
Jednak ten obyczaj- taniec przed Arka  byl normalnoscia , tak postepowali rowniez mezczyzni.

JHWE

To bardzo ciekawy temat , bede starala sie go rozwinac ,bo naprawde nie wiemy co znaczy to slowo.
Stworzono z niego niepotrzebnie tabu chcac odsunac ludzi od wiedzy.
Maly fragmet , ktory nie w calosci jest zgodny z moja wiedza , ale moze chociaz ciuteczke rozszerzyc ja ludziom zainteresowanym poszukiwaniami.


http://www.ekumenizm.pl/content/article/20060412173841716.htm

" Dzieci Adama"

Cytat: Szmer  Listopad 07, 2010, 23:16:40

Synami bożymi są anioły... my jesteśmy dziećmi Adama... a Adam nie jest synem bożym... kłania się czytanie biblii Mrugnięcie

A to ciekawe, gdzie tak pisze w Biblii ?

Po pierwsze w Biblii są dwa opisy powstania człowieka, panie kolego. Każdy jest inny. Oczywiście kto nie chce, tego nie widzi i  naciąga sobie to co napisane do swojego światopoglądu.
Więc pytanie kto jest kto ?

Księga Gensis  1:26-27.26
 Zatem rzekł Bóg: "Uczyńmy Człowieka na podbieństwo NASZE.

Pytanie do kogo mówił Bóg, skoro jak napisano - rzekł ?
Na pewno nie -do Aniołów?
Bo... Aniołowie w/g Biblii to posłańcy Boga (Anioł = Posłaniec)..., a nie Syn Boży.

Dalej...
Czy jesteśmy dziećmi Adama. Jakiego ADAMA ?

ADAM   (HA-DAM, hebr.) - to hebrajska nazwa ludzkości, człowieczeństwa, a nie konkretnie ktoś (osoba, człowiek, byt) gdzie My mielibyśmy być Jego potomkami, tudzież dziećmi...?..!

A, więc Bóg stworzył (Ludzi -Adam, liczba mnoga) w przetlumaczeniu wprost z Hebrajskiego - Człowieczeństwo.
 Przyjmując przynajmniej teoretycznie, że Bóg to (Energia o dużej Świadomości) i stworzył (NAS)  dokładnie na podobieństwo (SWOJE) można wyciągnąć wniosek, że  mowa tu ''Boskim'' o aspekcie - męskim i żeńskim, lub rodzaju energii  (męskiej i żeńskiej)  jak i ANIOŁOWIE, o czym pisze w Genesis (2:21).

Warto zwrócić uwagę na określenie pojawiające się w ks. Genesis JACHID.
 W języku Hebrajskim jest to, wyraz określający "JEDEN" jako jedna nierozłączna całość.
 Dalej jednak w tym dziele stworzenia ''człowieka'' znajdujemy wyrażenie (ECHAD), czyli  całość (JACHID) składająca się z połączonych ze sobą części (aspektów) dzieła stworzenia (męski i żeński).

silver na innym forum.

Ksiegi Starego Testamentu.


http://pl.wikipedia.org/wiki/Stary_Testament

Warto zapoznać się z tym tekstem przed analizą i zrozumieniem historycznych zdarzeń opartych tylko na religijnym kontekście.
bardzo często religijne mity nie maja potwierdzenia w historii rzeczywistej , a pomimo to usiłują naginać ja do swoich prawd.

Kiara.


Polityka - nr 46 (2219) z dnia 1999-11-13; s. 34-35
Świat

Roman Frister
Nie ruszajcie mitu

Archeolodzy podważają same podstawy Biblii. Pan Bóg nie przekazał Mojżeszowi Dekalogu, naród Izraela nigdy nie był w egipskiej niewoli, mury Jerycha nie rozpadły się na dźwięk trąb, bo Jerycho było miastem nieobwarowanym, pierwsza monoteistyczna religia nie ma swoich korzeni na Górze Synaj, a wielkie królestwa Dawida i Salomona to legenda dostosowana do potrzeb teologii.

Telawiwski dziennik "Ha´aretz" opublikował poważny artykuł znanego archeologa, autora dzieł o historii starożytnego Bliskiego Wschodu, prof. Zeeva Herzoga, który twierdzi, że sto lat badań archeologicznych w Palestynie, Syrii, Egipcie i Mezopotamii nie potwierdza biblijnego opisu wydarzeń. Poważne autorytety z tej dziedziny, archeolodzy i historycy, powiadają niemal jednogłośnie, że w kołach naukowych od dawna dyskutowane są rozbieżności między archeologicznymi wykopaliskami a tekstem Księgi nad Księgami. - Niestety, wokół wniosków, które należałoby wysnuć, panuje ogólna zmowa milczenia - twierdzi prof. Israel Finkelstein z uniwersytetu w Tel Awiwie. - Społeczeństwu trudno jest rozstać się z mitami, które przez liczne pokolenia kształtowały jego światopogląd.

Jednym z najbardziej wiarygodnych źródeł historycznych są egipskie papirusy i inne wykopaliska znad Nilu. Żadne z nich nie wspomina ani niewolniczej pracy Żydów, ani fascynujących dziejów Mojżesza. Starożytni Egipcjanie wspominali jedynie obcych pasterzy, którzy w okresach suszy wędrowali ze swoją trzodą na pastwiska w delcie Nilu. W Księdze Wyjścia znajdujemy szczegółowe sprawozdanie zarówno z pertraktacji Mojżesza z faraonem jak i z wędrówki Izraelitów przez pustynię Synaj, w drodze do Ziemi Obiecanej. Mimo iż archeolodzy brytyjscy, amerykańscy i niemieccy usilnie szukali od połowy XIX stulecia jakichkolwiek śladów tej wędrówki, nie dokopali się niczego. Nie udało się również ustalić, gdzie znajduje się Góra Synaj, na szczycie której Jahwe przekazał Mojżeszowi kamienne tablice z dziesięcioma przykazaniami.

Kiedy więc powstała pierwsza monoteistyczna religia? Tego nikt nie wie. Prof. Zeev Herzog wspomina wykopaliska z XVIII w. przed naszą erą, gdzie odnaleziono starohebrajskie napisy "Jahwe i Oszrat" oraz : "Jahwe i jego Oszrat". Czyżby były to dwa bóstwa, czczone przez ówczesny lud? Herzog wyciąga stąd daleko idący wniosek: wszystko co napisano jest wymysłem autorów tekstu uwiecznionego setki lat później i podporządkowanego ściśle określonej ideologii.

Profesor Herzog nie ma praw wyłączności do tego stwierdzenia. Już pod koniec ubiegłego stulecia powstała w Niemczech szkoła biblijnego krytycyzmu, a jej czołowa postać, Julian Wellhausen, rzuciła wyzwanie ówczesnym archeologom, na ogół ludziom głęboko wierzącym, którzy - jego zdaniem - organizowali wyprawy archeologiczne do Ziemi Świętej głównie po to, aby znaleźć w terenie potwierdzenie prawd, na których opierała się religia chrześcijańska. Wellhausen dowodził, ze zmiennym powodzeniem, że historiografia biblijna sformułowana została dopiero podczas niewoli babilońskiej, a więc po pierwszym wygnaniu Izraelitów z Jerozolimy, za czasów Nabuchodonozora, z początkiem piątego wieku przed naszą erą. Niektórzy współcześni mu badacze dziejów posunęli się jeszcze dalej, pisząc, iż historia Izraelitów, począwszy od Abrahama, Izaaka i Jakuba, nie była niczym innym jak sztuczną rekonstrukcją wydarzeń, która służyć miała założeniom natury teologicznej.

Rzecz zrozumiała, że taka analiza historii musiała spotkać się z ostrym sprzeciwem społecznym. Godziła ona w samą istotę wiary. Żydzi, wciąż jeszcze zamknięci w swoich gettach duchowych, nie brali udziału w tych dysputach. Może wcale o nich nie wiedzieli. Bulwersowały one przede wszystkim fundamentalistów chrześcijańskich. W tym kontekście warto przypomnieć sprawę zwojów odkrytych w 1947 r. w jaskiniach Kumranu nad Morzem Martwym.

Dokumenty spisywane w okresie od trzeciego stulecia p.n.e aż do roku 68 n.e. znalezione zostały przez beduińskiego pasterza i sprzedane izraelskiemu archeologowi Jigalowi Jadinowi, późniejszemu szefowi ekspedycji archeologicznej na Masadę. Przez dziesiątki lat Izraelski Instytut Archeologiczny wzdragał się przed udostępnieniem znalezisk zagranicznym naukowcom. Przyczyna: zapisy dotyczyły, między innymi, życia Jezusa Chrystusa. Wynikało z nich, iż Jezus posiadał starsze rodzeństwo - fakt, który podważałby tezę o Maryi dziewicy.

Grono naukowców w Jerozolimie obawiało się, że chrześcijańska opinia publiczna oskarży Żydów o bezczeszczenie postaci Najświętszej Marii Panny. Dopiero w ostatnim dziesięcioleciu publikacje Uniwersytetu w Cincinnati przełamały zmowę milczenia. Ale, podobnie jak teorie Juliana Wellhausena w XIX w. i Zeeva Herzoga u progu trzeciego milenium, teksty te ze zrozumiałych względów nie wzbudziły powszechnego zainteresowania.

Opisy kraju podbitego w ciężkich walkach, prowadzonych z boskiego nakazu, stanowią podstawę ideologii religijno-narodowych osadników na Zachodnim Brzegu: "co nam Bóg nadał nie może być oddane Arabom". Również fundamentalizm chrześcijański podpiera się biblijnymi wersetami i stąd poparcie liderów tego ruchu, udzielane izraelskiej religijnej prawicy. Nic dziwnego, że rozprawa prof. Herzoga wywołała falę głośnych protestów nie w gronie ludzi nauki, lecz przede wszystkim wśród polityków. Bo jeśli Ziemia Obiecana nie została zdobyta w krwawej walce, to skąd się na niej wzięli wyznawcy Jahwe i jakie mają do niej prawo?

Jednym z pierwszych naukowców, którzy próbowali zmierzyć się z wersją biblijną, był niemiecki badacz starożytności Albrecht Alt. Alt opierał swoją krytykę Starego Testamentu na sprzecznościach wykrytych w samej Księdze Jozuego. Herzog twierdzi, że prowadzone przez dziesięciolecia prace wykopaliskowe nie dowiodły istnienia licznych miast warownych, rzekomo zdobytych przez Izraelitów. Jego zdaniem, wszystko co znaleziono to groby i szczątki ceramicznych naczyń, świadczące, iż na terenie dzisiejszego Zachodniego Brzegu i dzisiejszej Jordanii istniały, przypuszczalnie od wczesnej epoki żelaza, setki małych osiedli. Dwaj amerykańscy naukowcy Georg Mandenhall i Norman Gottwald, autorzy tak zwanej teorii socjologicznej, doszli do przekonania, że pierwsi osadnicy na tej ziemi to wieśniacy, potomkowie Kananejczyków, którzy szukali schronienia przed wyzyskiem i okrucieństwem ówczesnych regionalnych władców.

"Wiele lat poszukiwań w Jerychu nie wykryło istnienia murów obronnych, które ponoć rozpadły się na dźwięk trąb", pisze prof. Herzog. "Także dokładny opis zdobycia miasta Ai nie znalazł potwierdzenia w pracach archeologów".

Pierwsza Księga Królewska przedstawia zjednoczone mocarstwo Dawida i Salomona jako apogeum politycznej i militarnej mocy narodu Izraela w czasach starożytnych: "Salomon panował od Rzeki (Eufrat) do kraju Filistynów i do granicy Egiptu". Źródła egipskie natomiast wspominają Izrael tylko raz, w czasie panowania faraona Merneceptaha (1208 p.n.e.), jako małe, lenne państewko. - Co więcej - twierdzi Zeev Herzog - sto pięćdziesiąt lat wykopalisk w Jerozolimie nie przyniosło żadnych dowodów istnienia potężnej stolicy królestwa w okresie wspomnianym w Starym Testamencie. Znane nam wykopaliska potwierdzają istnienie obwarowanej, wielkiej Jerozolimy w 722 r. przed narodzeniem Chrystusa. Wydaje się, że Jerozolima uzyskała swój centralny status dopiero wówczas, po upadku jej północnego rywala Samarii. Pisarze biblijni przypisali ten fakt sytuacji znacznie dawniejszej.
Josi Sarid, izraelski minister edukacji z ramienia lewicowej partii Meretz, polecił szefom departamentu pedagogicznego zbadać treść dysertacji naukowej Zeeva Herzoga. - Jeśli okaże się, że jest to teoria oparta na rzetelnych badaniach, dobrze, aby znalazła się w podręcznikach licealnych. Młodzież winna poznawać wszystkie aspekty naszej historii - mówi minister. Jest jednak wątpliwe, czy pozostali uczestnicy nowej koalicji rządowej, wśród nich ministrowie reprezentujący partie religijne, umożliwią umieszczenie podobnych obrazoburczych teorii w programach szkolnych. W tym jednym wyjątkowym przypadku rabini znajdą chyba społeczne poparcie. Większość Izraelczyków, nawet ateistów, uważa Stary Testament za skałę i opokę swojej narodowej tożsamości. Bo przecież nowoczesne Państwo Izrael nie jest niczym innym jak odrodzoną kontynuacją Dawidowego królestwa. Najlepiej wyraziła to Naomi Szemer, popularna pieśniarka, patriotka, której pieśń o Jerozolimie stała się niemal drugim hymnem Izraela: "Mówią mi, że Biblia jest tylko mitem. Nawet jeśliby tak było, mit ten istotniejszy jest dla nas od wszystkich starych kamieni".

Tagi

archeologia, Herzog Zeev, chrześcijaństwo, religia, Biblia



http://web.archive.org/web/20100204083313/http://archiwum.polityka.pl/art/nie-ruszajcie-mitu,391933.html

Niestety , albo stety .. jest to prawda w dużej mierze, bo od bardzo dawna symboliczny zapis , czyli KOD PESZEROWY uznawany jest za dosłowność. Zatem na symbolicznych opowieściach buduje się historyczne relacja , które tak naprawdę nie miały żadnego dosłownego związku z historią.

Czy Żydzi byli w Egipcie? Tak byli , byli tam dosyć długo , ale nie jako niewolnicy w dosłownym słowa znaczeniu, żyli jak Egipcjanie na różnych poziomach życia społecznego. Trzeba pamiętać iż Egipt był miejscem wznowienia życia po potopie, zagładzie Atlantydy, zatem żyły w nim różne grupy etniczne i społeczne. Przez dzieje Egiptu odbudowywała się ludzkość, , Egipt poniekąd był w tamtych czasach kolebką wiedzy , synonimem zamożności, ale też miejscem walk konkurencyjnych dwóch opcji wiedzy. Świątynie.... najwyższe dawne szkoły ( poziom obecnych studiów), reprezentowały dwa nurty wiedzy;

1. ŚWIĄTYNIA PRAWEGO OKA HORUSA , wiedza związana z materią , ze wszystkim w przestrzeni materialnej , władza nad Duchem przez uwikłanie w materii. I TO JEST 100 % ODNOŚNIK DO NIEWOLI EGIPSKIEJ, ZNIEWOLENIA DUCHA PRZEZ MATERIĘ. DOSŁOWNIE DUCHA , A NIE CZŁOWIEKA DOSŁOWNIE, CZŁOWIEKA POŚREDNIO, BO ZAWSZE MÓGŁ KORZYSTAĆ Z PRAWA WOLNEJ WOLI.

2. ŚWIĄTYNIA LEWEGO OKA HORUSA , wiedza związana z duchowością, mistyką z Energią/ Duchem władającym materią z możliwością uwolnienia się z "Niewoli Egipskiej" przez wyjście z uzależnień Ducha od materii. WYPROWADZENIE GOTOWEJ DUCHOWO GRUPY LUDZI ( POWIEDZMY ŻYDÓW) GOTOWYCH NA TRANSFORMACJĘ ENERGETYCZNĄ BYŁO WYPROWADZENIEM NARODU WYBRANEGO ( wyselekcjonowanego ) Z "NIEWOLI EGIPSKIEJ" .


"LUD WYBRANY".... wyprowadzali z Egiptu kapłani Świątyni LEWEGO OKA HORUSA , czyli Arcykapłanka MIRIAM ze swoimi kapłankami i kapłanami , gotowych wyselekcjonowanych w rytualnych egzaminach mistycznych , ludzi , związanych ze ŚWIĄTYNIĄ LEWEGO i PRAWEGO OKA HORUSA, czyli grupę ludzi podporządkowaną sobie i Mojżeszowi wybranemu na arcykapłana NOWEJ ŚWIĄTYNI, NOWEGO JERUZALEM.

Ludzi było 600 nie więcej , poszli na pustynię , ale nie na żadne piaski bezkresne , a do Oazy na środku pustyni ,ta Oaza była bardzo starym miejscem wyspą centralną na dawnej Atlantydzie , czyli najstarszą ze Świątyń w której byli przedstawiciele najwyżsi obydwu opcji , prawego i lewego oka Horusa.

Manna..... manna czy MANA ... ? energia życia której ilość i jakość stymulowała uruchomiona przez Miriam i Mojżesza ARKA gdy byli zespoleni miłością bezwarunkową.
Gdy Mojżesz podziałał na Miriam złymi , negatywnymi uczuciami, ARKA tworzyła bardzo niebezpieczną energię śmierci.Stawała się najgroźniejszą z broni.

http://boberov.dyndns.org/Kippin/OrgonSiecWilka/orgon1.html

Mana/ orgon , nie manna miała zastąpić tradycyjne jedzenie wyzwolić ciało materialne, Nowego Człowieka z uzależnień "Egipskiej Niewoli"...

Co się stało z powodu niedojrzałości samego Mojżesza i jego strachu przed wejściem w przymierze ze Stwórcą? to już wiemy, potłukł pierwotne tablice , napisał swoje z kodem władzy i zawarł Przymierze z Bogiem , ale to, nie to samo, co ze Stwórcą , bo BÓG , to najwyższy aspekt władczy ŚWIĄTYNI PRAWEGO OKA HORUSA, PRZEDSTAWICIEL NAJWYŻSZY WIEDZY ASPEKTU ELEKTRYCZNEGO.

Ponieważ nie zostały spełnione warunki Przymierza, Mojżesz znalazł sobie inną kobietę na miejsce Miriam , jego lud nie mógł wejść do "Ziemi Obiecanej" i nie wejdzie dopóki nie zostaną wypełnione dawne warunki umowy ze STWÓRCA WSZECHRZECZY.

Obecny czas jest momentem odkrywania wszystkich dawnych kłamstw, oszustw, nie można już na nich zbudować przyszłości, zatem i te dawne prawdy zostaną ujawnione LUDZKOŚCI.

Mądrzy ludzie , mądrzy Żydzi podejmą właściwe decyzje by "zatrzymana" w przeszłości obietnica mogła wypełnić się w naszych czasach.

Kiara.