KOD PESZEROWY I WIEDZA WSPÓŁCZESNA

S?o?ce. Ono zawsze by?o bardzo wa?ne dla ludzi i ziemi , wiemy o nim du?o ale czy wszystko?

S?o?ce jako gwiezdne wrota do podrĂł?y mi?dzygwiezdnych
http://innemedium.pl/wideo/slonce-jako-gwiezdne-wrota-podrozy-miedzygwiezdnych

czw., 2012-03-22 20:23
S?o?ce jako gwiezdne wrota do podrĂł?y mi?dzygwiezdnych

Nassim Haramein: "You Shouldn't Be Recording This!" - Mayan Disclosure Video
http://www.youtube.com/watch?v=LngsxULZvEM&feature=player_embedded

Ostatnio wszyscy byli zdumieni kszta?tem dziury koronalnej na S?o?cu. Przybra?a ona trĂłjk?tny kszta?t. Samozwa?czy fizyk, szwajcarskiego pochodzenia, Nassim Haramein twierdzi, ?e to by? znak potwierdzaj?cy znan? ju? dawno wiedz?, ?e S?o?ce jest portalem s?u??cym do poruszania si? po galaktyce.



Pan Haramein to bardzo tajemnicza posta?. Ostatnio nawet znikn??y z Wikipedii strony o nim. Jakie? ?lady jeszcze w sieci pozosta?y, ale wida? wyra?nie, ?e kto? stara si? je zaciera?. Na filmie, o ktĂłrym teraz mĂłwimy Haramein kilkukrotnie wzywa, aby nie nagrywa? podczas jego wyk?adu. Nie wiadomo, z jakiego powodu wiedza ta ma by? reglamentowana? Chyba powinno mu zale?e? na popularyzacji tematu.



Artefakty, ktĂłre pokazuje Nassim Haramein pochodz? podobno z Ameryki ?rodkowej i maj? zosta? wkrĂłtce upublicznione, gdy powstanie d?ugo zapowiadany film o kontaktach mieszka?cĂłw prekolumbijskiej Ameryki z kosmitami.

File 12743

Podczas wyk?adu t?umaczonego na niemiecki Haramein przedstawia artefakt przedstawiaj?cy jak sam to okre?la planet? z pow?oka, prawdopodobnie z atmosfer? i trzy statki kosmiczne na jej tle. Wida? te? komet? nadlatuj?ca na Ziemi? i to, ?e jeden ze statkĂłw odpycha j? czym?.

File 12750

Aby pozby? si? w?tpliwo?ci odno?nie tego, co to s? za statki i wyobra?enia z jednego z nich prowadzi dymek pokazuj?cy jak si? mo?na domy?li? wn?trze statku. To, co wida? jest do?? poruszaj?ce.



Oto kolejny artefakt przedstawiaj?cy statek wylatuj?cy ze S?o?ca, na ktĂłrym wida? wyrysowany taki sam trĂłjk?tny znak, jaki uczyni?a tam niedawno anomalna dziura koronalna. Gdy doda si? do tego widywane w okolicy S?o?ca obiekty lub jak woli NASA, artefakty obrazu, to zaczyna si? to uk?ada? w jak?? ca?o??.

Programowanie wszech?wiata
14 gru 2010

Philip K Dick, pisarz, ktĂłrego nowele i eseje niemal?e w ca?o?ci po?wi?cone s? tematyce sci-fi, w 1977 roku wymy?li?, ?e ?yjemy w komputerowo zaprogramowanej realno?ci. Oznacza to, ?e cokolwiek robimy w naszym ?yciu, cokolwiek widzimy, mo?e by? stworzone przez jaki? bli?ej nieokre?lony pot??ny komputer, jako wirtualna rzeczywisto??. Najlepszym przyk?adem na tak? realno?? jest s?ynny film „Matrix”. Mimo, ?e koncept jest trudno zaakceptowa?, to niektĂłrzy naukowcy widz? w takim podej?ciu do ?ycia szereg rozmaitych mo?liwo?ci. Do takich naukowcĂłw nale?y Jim Elvidge. Jest on absolwentem Cornell University. Jest in?ynierem i specjalist? w zarz?dzaniu projektami. Jest tak?e w?a?cicielem 4 patentĂłw w dziedzinie przetwarzania sygna?Ăłw cyfrowych. Pracuje na polu fizyki subatomowej, kosmologii i nanotechnologii.



Elvidge uznaje tak? wirtualn? realno?? nie tylko za mo?liw?, ale tak?e za bardzo prawdopodobn?. Wystarczy spojrze? w jaki sposĂłb rozwija si? obecna technologia cyfrowa, ktĂłra oscyluje coraz bardziej wokĂł? gier komputerowych, ktĂłre przenosz? w odr?bn?, wirtualn? rzeczywisto??. Najnowsze gry komputerowe symuluj? ?wiat w ktĂłrym ?yjemy lub tworz? now?, alternatywn? rzeczywisto?? dzia?aj?c w bezpo?redniej reakcji z mĂłzgiem. Nie trzeba konsoli by mĂłc porusza? si? w ?wiecie gry, bo to mĂłzg decyduje bezpo?rednio o tym co w tym zupe?nie nowym ?wiecie si? wydarzy. Mo?na sobie wyobrazi?, jak przy takim tempie rozwoju b?d? wygl?da?y podobne gry za 30 lat. Ju? teraz wiadomo, ?e przy u?yciu komputera mo?emy stworzy? zupe?nie now? realno??, ktĂłra b?dzie nie do odrĂł?nienia od realno?ci, w ktĂłrej ?yjemy obecnie. Tak wi?c pytanie brzmi: je?eli w ci?gu najbli?szych 30 lat stworzymy milion takich wirtualnych realno?ci, to na jakiej podstawie nawet dzi? mo?emy powiedzie?, ?e nasz real nie jest te? wirtualny?

Jim Elvidge jest autorem wielu fascynuj?cych pomys?Ăłw. Jeden z nich rozwa?a mo?liwo?? zmiany tego co wydarzy?o si? w przesz?o?ci, co sprawdzono w eksperymencie nazwanym „wymazywaniem kwantowym”. Mo?liwo?? takiego wymazywania dostrze?ono dzi?ki tzw. do?wiadczeniu Younga, ktĂłre polega na tym, ?e wystrzeliwuje si? elektrony w kierunku bariery, w ktĂłrej s? dwie szczeliny. Po drugiej stronie znajduje si? ekran ktĂłry rejestruje moment przechodzenia przez nie elektronĂłw. Powstaje wĂłwczas zjawisko interferencji (na ekranie powstaj? jasne lub ciemne pr??ki w obszarach, gdzie ?wiat?o jest wygaszane lub wzmacniane). Je?li jednak sprĂłbowa? zaobserwowa? przez ktĂłr? szczelin? przedostaj? si? elektrony, wĂłwczas interferencja znika. Wystarczy wi?c wstawi? do ca?ego uk?adu urz?dzenie, ktĂłre b?dzie w stanie okre?li? przez ktĂłr? szczelin? przedostaj? si? te elektrony i natychmiast zmieni to efekt ko?cowy ca?ego eksperymentu. Efekt ten zwany jest efektem obserwatora, co w skrĂłcie oznacza, ze sam akt obserwacji wprowadza zmiany do obserwowanego zjawiska!



Na podstawie do?wiadcze? z interferencj? dokonano ostatnio eksperymentĂłw z opĂł?nianiem niektĂłrych cz?steczek, co wymazywa?o informacj? na temat tego, przez jak? szczelin? przesz?a taka cz?steczka. Zjawisko interferencji nie zachodzi?o wĂłwczas nawet wtedy, gdy elektron przeszed? ju? przez detektor, co oznacza, ?e poprzez czyn dokonany w tera?niejszo?ci dokonano zmian w przesz?o?ci. Eksperyment ten i jego efekt udowadnia, ?e teoretycznie podrĂł? w czasie jest mo?liwa. SzczegĂłlnie podrĂł? w czasie poprzez wirtualn? realno?? (podobnie jak to mia?o miejsce w przypadku Andrew Basiago). Wyobra?my sobie program na podstawie ktĂłrego dzia?a gra komputerowa. Program ten rejestruje ka?dy element jaki wydarzy? si? podczas gry. Na podobnej zasadzie dzia?a nasza realno??, z t? rĂł?nic? jednak, ?e oprĂłcz pami?ci wydarze? mamy tak?e rozmaite fizyczne przedmioty z przesz?o?ci. Jednak przedmioty maj? to do siebie, ?e mo?na je odtworzy?. Program tworz?cy wirtualn? rzeczywisto?? z ?atwo?ci? jest w stanie odtworzy? ka?dy, nawet najbardziej wyrafinowany przedmiot. Oznacza to, ?e mo?emy podrĂł?owa? sobie w czasie, w t? i z powrotem, w ogĂłle nie martwi?c si? czym? takim jak paradoks dziadka dlatego, ?e podrĂł?uje wĂłwczas sama ?wiadomo??, ktĂłra biernie obserwuje przesz?o??.

Czy w takim razie wspomnienia mog? by? wymazane? Wydaje si? ?e tak, bo obecnie z powodzeniem wymazuje si? wspomnienia do?wiadczalnych myszy. Myszy trenuje si? najpierw by wykonywa?y jak?? czynno??, zapami?ta?y pewn? rutyn?, po czym znajduje si? miejsca w mĂłzgu, gdzie ukryte s? te informacje i wymazuje si? je (poprzez przeprogramowanie neuronĂłw). Je?li istnieje mo?liwo?? wymazywania informacji z mĂłzgu to teoretycznie istnieje te? mo?liwo?? ich zapisywania, co daje nie tylko wi?cej mo?liwo?ci, ale stwarza pole do ogromnych manipulacji i nadu?y?.

http://nowaatlantyda.com/2010/12/14/programowanie-wszechswiata/

east na innym forum...


Jak do tej pory jest to -wg mnie - najbardziej spĂłjny model wi???cy zarĂłwno tzw mistycyzm , duchowo??, jak i nauk? ?cis??. Rozum i wiara w jednym modelu !
Ale w?a?nie ta zgodno?? i pi?kno tego modelu jest jej najwi?ksz? wad? w oczach zarĂłwno religijnych dogmatykĂłw jak i ortodoksyjnych naukowcĂłw. Dlatego jeszcze troch? wody up?ynie zanim ten model ludzie zaczn? na serio bra? pod uwag? .
 
Co naj?mieszniejsze, wielu ezoterykĂłw rĂłwnie? widzi w tym modelu zagro?enie dla swoich wizji rzeczywisto?ci (rozbudowane g?sto?ci i wymiary). A ilu jest takich,ktĂłrzy marz? o stworzeniu jeszcze ca?kiem innych , zwariowanych modeli ? Model holograficzny by zaprzepa?ci? te marzenia Mrugni?cie

Nie zawsze to , co najlepiej wyja?nia natur? rzeczywisto?ci jest od razu akceptowane bo na przeszkodzie staj? grupy interesĂłw ... takie ?ycie
edit :
?eby nie by?o ma?o  optymistycznie

ROZUMIE? = DOSTRZEGA? WZORCE

http://www.youtube.com/watch?v=zIs4BuoH_cU&feature=player_embedded

Taka sobie ciekawostka...


Wszech?wiat, w ktĂłrym ?yjemy mo?e by? iluzj?
admin, sob., 2012-04-21 14:49

Breaking News

decryptedmatrix.com

Ju? kilkukrotnie poruszali?my na ?amach portalu pewn? intryguj?c? teori? zak?adaj?c?, ?e tak naprawd? ?yjemy w wirtualnym ?wiecie, hologramie. Co zrozumia?e wi?kszo?? ludzi odrzuca tak? mo?liwo??. Jednak pewne symptomy potwierdzaj?ce prawid?owo?? tej hipotezy s? znane od dawna.






Jednym z doskona?ych dowodĂłw potwierdzaj?cych t? ?mia?? teori? jest tak zwany paradoks obserwatora, czyli za?o?enie, ?e sama obserwacja eksperymentu fizycznego wp?ywa na jego przebieg. To mo?e ?wiadczy? o tym, ?e rzeczywisto?? jest iluzj?, ktĂłra jest tworzona w momencie naszej interakcji z poszczegĂłlnymi jej elementami.



Hipotez? t? mo?na powi?za? z teori? strun bozonowych. Upraszczaj?c mo?na to opisa? tak, ?e ka?dy z nas wchodz?c w interakcje ze ?wiatem wp?ywa na niego na poziomie kwantowym. Aby przybli?y? jak dzia?a ten mechanizm mo?na pos?u?y? si? s?ynnym eksperymentem my?lowym, tak zwanym kotem Schroedingera. Zwierz? to znajduje si? w zamkni?tej szczelnie i niewidocznej dla obserwatora klatce. Jest tam te? urz?dzenie z trucizn? uwalnian? zdarzeniem probabilistycznym, czyli rozpadem po?owicznym izotopu. Do momentu, gdy otworzymy to pude?ko kot b?dzie w superpozycji kwantowej, czyli b?dzie jednocze?nie ?ywy i martwy. Nasza obserwacja zdeterminuje przysz?o??.



W taki sam sposĂłb codziennie otwieramy wiele pude?ek z przys?owiowymi kotami Schroedingera. Tak tez dzia?a pozytywna werbalizacja i wizualizacja. Wiele osĂłb s?ysza?o o tak zwanym sekrecie. Sekret wp?ywu na rzeczywisto?? jest do wyja?nienia na poziomie kwantowym. Niestety nie wiele osĂłb sobie z tego zdaje spraw? i cz?sto przechodz? przez ?ycie nie?wiadomi tego, ?e sami sobie generuj? swĂłj los czy to poprzez negatywne my?li, czy brak pewno?ci siebie. NiektĂłrzy id? dalej i stwierdzaj? wr?cz, ?e jeste?my Bogami z amnezj?.



Zagadnieniem tym zajmuj? si? rĂłwnie? naukowcy. Na przyk?ad Nick Bostrom z Uniwersytetu w Oxfordzie. Wed?ug jego oblicze? jest a? 20% szans, ?e nie ?yjemy w realnym ?wiecie tylko symulowanym wszech?wiecie. Idzie on jeszcze dalej sugeruj?c, ?e poziom rozwoju technologicznego sprawi, ?e wkrĂłtce sami b?dziemy w stanie symulowa? rzeczywisto??.



Nick Bostrom uwa?a, ?e ​​po utworzeniu pierwszego wirtualnego ?wiata, ludzko?? nieuchronnie b?dzie tworzy? nowe: setki, mo?e nawet tysi?ce, a nawet setki tysi?cy. Istoty b?d?ce w symulowanych ?wiatach, mog? z czasem rĂłwnie? rozpocz?? tworzenie w?asnych wirtualnych ?wiatĂłw.



Bostrom sugeruje, ?e dopiero, gdy ludzko?? b?dzie w stanie stworzy? takie ?wiaty udowodnienie, ?e ?yjemy we wn?trzu hologramu b?dzie mo?liwe. Dochodzimy tu jednak do tematyki zbli?onej do istoty zrozumienia Boga. Nauka zaczyna opisywa? swym j?zykiem zjawiska znane od wiekĂłw a opisywane w rozmaitych religiach ?wiata.

http://innemedium.pl/wiadomosc/wszechsw ... byc-iluzja

O jejku.... to? to ju? prawie magia! Trzeba by tu jakie? specjalne ?ciany wymy?li? , szczegulnie w sypialniach.... ! 



Telefon do "patrzenia" przez ?cian?
Czwartek, 19 kwietnia (19:51)

Naukowcy z Uniwersytetu Teksasu skonstruowali uk?ad scalony, ktĂłry mo?e sprawi?, ?e nasze telefony komĂłrkowe b?d? "widzia?y" przez ?cian?. Twierdz?, ?e ich wynalazek nie b?dzie jednak s?u?y? do celĂłw szpiegowskich. Ma pomĂłc w codziennych sytuacjach, kiedy na przyk?ad chcemy w ?cianie znale?? miejsce przeprowadzenia jakich? przewodĂłw. O swoim sukcesie poinformowali podczas International Solid-State Circuits Conference.

Profesor Kenneth O (po lewej) i Dae Yeon Kim, jeden z cz?onkĂłw jego zespo?u /Fot. UT Dallas

Kluczem do sukcesu ma by? u?ycie do tej pory rzadko wykorzystywanego pasma fal elektromagnetycznych w zakresie terahercĂłw (THz), le??cego mi?dzy mikrofalami a promieniowaniem poczerwonym. Zakres ten nie by? do tej pory dost?pny w elektronice u?ytkowej ze wzgl?du na k?opoty z generowaniem i odbieraniem sygna?Ăłw tej cz?stotliwo?ci.

Naukowcy z Teksasu twierdz?, ?e to si? teraz zmieni, tym bardziej, ?e promieniowanie w tym zakresie cz?stotliwo?ci oferuje bardzo interesuj?ce mo?liwo?ci pomiarowe. Pozwala "widzie?" mi?dzy innymi przez ?ciany, drewno, plastik, papier czy cia?o cz?owieka. Mo?e te? pomĂłc wykrywa? rozmaite substancje chemiczne.

In?ynierowie z Dallas twierdz?, ?e ich wynalazek b?dzie praktyczny i nie naruszy naszej prywatno?ci. Zasi?g ich urz?dzenia mia?by si?ga? zaledwie kilkunastu centymetrĂłw. To wystarczy w tak rĂł?norodnych sytuacjach, jak lokalizowanie przewodĂłw w ?cianie, czy wykrywanie fa?szywych pieni?dzy lub dokumentĂłw. Ich zdaniem istotne mo?e by? zastosowanie ich wynalazku w medycynie. Z jego pomoc? b?dzie mo?na wykrywa? na przyk?ad p?ytko zlokalizowane guzy nowotworowe. Badania substancji chemicznych w oddechu pacjenta pomog? te? w diagnozowaniu niektĂłrych chorĂłb.

Trudno sobie jednak wyobrazi?, ?e tego typu ograniczenia rzeczywi?cie da si? wprowadzi?. Wykorzystanie promieniowania terahercowego w znacznie wi?kszym zakresie mo?na b?dzie z pewno?ci? uzasadni? wzgl?dami bezpiecze?stwa, cho?by przy sprawdzaniu pasa?erĂłw na lotniskach czy kontroli baga?u.

Grzegorz Jasi?ski
RMF FM
http://www.rmf24.pl/nauka/news-telefon- ... nId,598854

?yjemy w Matriksie
9 lis 12, 11:32 Piotr Cielebia? / Onet Onet

?yjemy w Matriksie

S? kosmolodzy, ktĂłrzy nie wierz?, ?e wszech?wiat jest tworem naturalnym. Dla nich jest to rodzaj „?ywej symulacji” wygenerowanej przez wysoko rozwini?t? cywilizacj?, o ktĂłrej zapewne nigdy niczego si? nie dowiemy. Kilka lat temu mĂłwi? o tym oksfordzki filozof Nick Bostrom. Niedawno grupa uczonych z Bonn poinformowa?a, ?e istnieje mo?liwo?? sprawdzenia czy rzeczywi?cie przebywamy wewn?trz „wirtualnej rzeczywisto?ci”.

W pa?dzierniku media poda?y, ?e fizycy z Bonn rozpocz?li poszukiwanie dowodĂłw na to, ?e wszech?wiat jest zaawansowan? komputerow? symulacj?. Tym stwierdzeniem Silas Beane i jego koledzy wywo?ali grad pyta? o to, czy rzeczywi?cie ?yjemy w „Matriksie”. Kosmolodzy od dawna ?ami? sobie g?owy nad tym problemem zastanawiaj?c si?, czy mo?emy istnie? w wirtualnej rzeczywisto?ci i w ogĂłle nie zdawa? sobie z tego sprawy.

Dziura w symulacji

Wniosek uczonych z Bonn by? prosty - je?li wspĂł?czesne komputery s? w stanie generowa? symulacje niektĂłrych zjawisk we wszech?wiecie, supercywilizacje o nieporĂłwnywalnie d?u?szej historii rozwoju technologicznego mog? tworzy? symulacje ca?ego kosmosu, ??cznie z jego mieszka?cami. Tego typu twĂłr musia?by opiera? si? na „rusztowaniu”, w ktĂłrym „kosmiczni programi?ci” zakodowaliby rz?dz?ce nim prawa.

Jak mĂłwi Beane, „stela?” symulacji wszech?wiata mĂłg?by opiera? si? o zasady chromodynamiki kwantowej. Poszukiwanie „Matriksa” to jednak sprawa wy?szej fizyki: „Istnienie numerycznej symulacji mog?oby przejawia? si? w rozk?adzie promieniowania kosmicznego o najwy?szej energii, wykazuj?cego stopie? za?amania symetrii rotacyjnej odzwierciedlaj?cy struktur? siatki buduj?cej wirtualny wszech?wiat” - pisz? uczeni z Bonn. MĂłwi?c pro?ciej, nawet gdyby kosmos by? zaawansowan? symulacj?, mia?by pewne ograniczenia. Od teorii do praktyki daleko, ale gdyby w jaki? sposĂłb uda?o si? potwierdzi? te przypuszczenia, by?oby to odkrycie nie tyle prze?omowe, co problemowe.

Brzmi to jak czyste science-fiction, jednak na polu kosmologii, futurologii i filozofii rozwa?a si? ten scenariusz od dawna. NiektĂłrzy nie wykluczaj?, ?e wizja kosmosu jako symulacji jest dobr? alternatyw? dla teorii Wielkiego Wybuchu i przy okazji w miar? jasno okre?la cel istnienia wszech?wiata. Jej filozoficzne konsekwencje s? jednak tak g??bokie, ?e australijski my?liciel David J. Chalmers stworzy? nawet „metafizyk? Matriksa”. Wszystko zacz??o si? od Hansa Moraveca - austriackiego robotyka i futurysty, ktĂłry wierzy, ?e ewoluuj?ca w niesko?czono?? technologia mo?e by? zdolna do tworzenia w?asnych kosmosĂłw i rzeczywisto?ci.

Moravec tak pisze o sytuacji ludzko?ci zamkni?tej w symulacji: „By?by to samowystarczalny uk?ad mog?cy istnie? jako program, ktĂłry cicho przetwarza dane na komputerze w jakim? ciemnym zak?tku […]. Wewn?trz symulacji rozgrywaj? si? zdarzenia zgodne ze ?cis?? logik? programu, ktĂłry okre?la tam rĂłwnie? prawa fizyki. Jej mieszkaniec mo?e - przez eksperymenty i dedukcj? - domy?le? si? dzia?ania niektĂłrych praw panuj?cych w symulacji, ale nigdy nie pozna jej prawdziwej natury, ani nie dowie si?, ?e istnieje generuj?cy j? komputer”.

Czy tak wygl?da ponura prawda o losie naszego kosmosu? Nick Bostrom mĂłwi, ?e to mo?liwe.

Kosmiczna inscenizacja wed?ug Bostroma

Nick Bostrom (w?a?c. Niklas BostrĂśm) to szwedzki filozof, kierownik Instytutu Przysz?o?ci Ludzko?ci na Uniwersytecie Oksford, wed?ug ktĂłrego istniej? spore szanse na to, ?e bytujemy w rzeczywisto?ci wykreowanej przez kogo? innego - by? mo?e nawet przez Ziemian z odleg?ej przysz?o?ci, ktĂłrzy w ten sposĂłb odtwarzaj? swoj? histori?. Ale po kolei.

Bostrom uznaje, ?e istnieje du?e prawdopodobie?stwo, ?e prawa natury odkryte przez Newtona czy Darwina to w rzeczywisto?ci „ustawienia”, ktĂłre w swojej symulacji kosmosu zastosowali zaawansowani „programi?ci”. Postawi? on trzy wnioski, z ktĂłrych jeden musi by? prawdziwy. Pierwszy zak?ada, ?e ?adna cywilizacja nie przetrwa tysi?cy lat rozwoju technologicznego (nie dojdzie do punktu, ktĂłry nazywany jest „post-ludzkim”). Je?li ktĂłrej? si? to uda i osi?gnie mo?liwo?? kreowania wirtualnych kosmosĂłw, mo?e si? na to nie zdecydowa?, np. z przyczyn moralnych. Trzecia mo?liwo?? mĂłwi, ?e kto? rozwini?ty tak, ?e nie ma dla niego ?adnych ogranicze?, ju? to zrobi?, a my istniejemy w jego wytworze.

Cho? by? to raczej my?lowy eksperyment, w artykule na ?amach „New Scientist” Bostrom wyja?ni?, co mog?o by? motywacj? rozwini?tych cywilizacji: „Mog? one dysponowa? maszynami o odpowiedniej mocy obliczeniowej oraz oprogramowaniem pozwalaj?cym na stworzenie czego?, co nazwa?em symulacj? ?ycia przodkĂłw. By?oby to szczegĂł?owe zobrazowanie historii, zaawansowane na tyle, ?e istnia?yby w nim ?wiadome umys?y do?wiadczaj?ce tego, co my. Mo?na uzna? to za bardzo rozwini?t? wirtualn? rzeczywisto??, w ktĂłrej umys?y stanowi? cz??? ?wiata, gdzie bytuj?” - pisze. Czy tak samo jest z nami?
Autor: Piotr Cielebia? ?rĂłd?o: Onet

http://strefatajemnic.onet.pl/extra/zyjemy-w-matriksie,1,5300277,artykul.html

15-latek podwa?y? teorie Einsteina i Newtona

wczoraj, 20:48

Pewien 15-latek w czasie kilku pierwszych dni sta?u w Obserwatorium Astronomicznym w Strasburgu stworzy? program, za pomoc? ktĂłrego podwa?y? teorie Einsteina i Newtona - donosi rmf24.pl. Sensacyjne odkrycie zosta?o opublikowane w jednym z najbardziej renomowanych pism naukowych na ?wiecie – "Nature".
Galaktyka Andromedy, fot. AFP
Galaktyka Andromedy, fot. AFP

15-letni licealista Neil Ibata udowodni?, ?e teorie dotycz?ce kosmosu s? b??dne. Jego pomiary wykaza?y, ?e tzw. galaktyki kar?owate kr??? w sposĂłb skoordynowany wokĂł? wielkiej Galaktyki Andromedy.

Eksperci podkre?laj?, ?e obala to fundamenty astrofizyki. Dotychczas s?dzono, ?e galaktyki kar?owate mia?y przemiesza? si? w sposĂłb mniej lub bardziej chaotyczny. Nie potrafiono jednak tego udowodni?.

Licealista o?wiadczy?, ?e nie ma zamiaru dalej zajmowa? si? kosmosem. Stwierdzi?, ?e chcia? pomĂłc w pracy swojemu ojcu, ktĂłry od lat pracuje w Obserwatorium Astronomicznym w Strasburgu.

Galaktyki kar?owate to typ galaktyk o rozmiarach najmniejszych z dotychczas znanych. Wielko?ci poni?ej 2 kiloparsekĂłw i niskiej jasno?ci absolutnej. Galaktyki kar?owate obserwuje si? najcz??ciej w pobli?u jasnych galaktyk, wewn?trz gromad.

Przyk?adem takiej galaktyki s? Ob?oki Magellana, dwie kar?owate galaktyki najbli?sze naszej Galaktyce, widoczne go?ym okiem z pĂł?kuli po?udniowej: Ma?y Ob?ok Magellana (okre?lany angloj?zycznym skrĂłtem SMC) odleg?y jest o 196 tys. lat ?wietlnych, ma ?rednic? 13 000 lat ?wietlnych i mas? 1,5 mld mas S?o?ca, widoczny jest w gwiazdozbiorze Tukana.

Wielki Ob?ok Magellana (LMC) znajduje si? na pograniczu gwiazdozbiorĂłw Z?otej Ryby i GĂłry Sto?owej, oddalony jest o 163 tys. lat ?wietlnych, ma ?rednic? 40 000 lat ?wietlnych i mas? 14 mld mas S?o?ca, zawiera ok. 1,5 mld gwiazd. Oba ob?oki oddalone s? od siebie o 65 200 lat ?wietlnych, maj? wspĂłlne z Galaktyk? pochodzenie, oba zawieraj? wzgl?dnie du?o materii mi?dzygwiazdowej.

(rfm24.pl/Onet Wiem, JS)

http://wiadomosci.onet.pl/nauka/15-latek-podwazyl-teorie-einsteina-i-newtona,1,5386215,wiadomosc.html

Tajemnicze cz?stki emitowane przez S?o?ce zmieniaj? materi? na Ziemi

admin, wt., 2013-01-08 16:19



    Przyj??o si? postrzega? pewne warto?ci fizyczne za sta?e i niezmienne. Do takiej kategorii bardzo d?ugo zaliczano tak zwane czasokres po?owicznego rozpadu izotopĂłw radioaktywnych. Z pewno?ci? jest to zdarzenie probabilistyczne, ale czy jego warto?? jest niezmienna? Okazuje si?, ?e to S?o?ce i jego aktywno?? jest jedynym gwarantem sta?o?ci tych parametrĂłw. Naukowcy ju? w 2006 roku odkryli, ?e S?o?ce zacz??o emitowa? jakie? formy cz?stek elementarnych, ktĂłre niczym neutrina przelatuj? przez ca?? materi? i to na dodatek zmieniaj?c j? w istotny sposĂłb.

    Te niezwyk?e w?a?ciwo?ci S?o?ca odkryto zupe?nie przypadkiem. Okaza?o si?, ze nasza pobliska gwiazda jest w stanie emitowa? cz?stki, ktĂłre dociera?y nawet do nieo?wietlonych ?wiat?em s?onecznym laboratoriĂłw. W efekcie czas po?owicznego rozpadu wielu izotopĂłw przechowywanych w warunkach laboratoryjnych zmieni? si? na tyle, ze nie mo?na by?o tego ignorowa?.

    Tematem zacz?li si? interesowa? najlepsi specjali?ci od tej tematyki z presti?owych uniwersytetĂłw Stanford i Purdue. Zaproponowali oni wyja?nienie powoduj?ce powstanie kolejnej tajemnicy. Wed?ug nich czasy rozpadu uwa?ane za sta?e zosta?y zmienione przez nieznan? cz?stk? elementarn?.

    Ustalono ponad wszelk? w?tpliwo??, ze to nowe neutrino jest emitowane zw?aszcza w trakcie rozb?yskĂłw s?onecznych, ale poza tym wiadomo o tym tak ma?o, ?e naukowcy wola o tym nie wspomina?. Jednak milczenie nauki nie oznacza, ?e problem nie istnieje a nasze poznanie jego istoty jest na ?enuj?co niskim a mo?e nawet zerowym poziomie.



?rĂłd?o: http://beforeitsnews.com/space/2013/01/ ... 52640.html
http://zmianynaziemi.pl/wideo/tajemnicz ... erie-ziemi

Du?o plam na S?o?cu

dzisiaj, 20:14 PAP



S?o?ce usiane jest du?? liczb? plam i obszarĂłw aktywnych. Dwa z nich mog? si? popisywa? najbardziej energetycznymi eksplozjami - informuje serwis NASA o nazwie SpaceWeather.com.
fot. AFP
fot. AFP

S?o?ce zmienia swoj? aktywno?? w cyklu 11-letnim. Najstarszym sposobem okre?lania tej aktywno?ci jest liczba plam, ktĂłra opisywana jest tzw. liczb? Wolfa. Oblicza si? j? bardzo prosto - do ca?kowitej liczby plam dodaje si? liczb? grup plam pomno?on? przez dziesi??. W maksimum aktywno?ci liczba ta potrafi si?ga? 200, a w minimum spada do zera.

Obecnie S?o?ce zbli?a si? do maksimum swojej aktywno?ci, ktĂłre ma by? jednym z ni?szych. W roku 2012 typowe liczby Wolfa si?ga?y niezbyt imponuj?cego poziomu 60. Rok 2013 zacz?? si? jednak odmiennie.

Tarcza naszej dziennej gwiazdy zosta?a usiana drobnymi grupami plam i w szczytowym momencie by?o ich nawet 14. To zaowocowa?o du?ymi dziennymi liczbami Wolfa. 4 stycznia si?gn??y one 116, dzie? pĂł?niej by?o to ju? 167, dwa dni pĂł?niej - 181, a 8 stycznia - 196.

O ile na pocz?tku by?a d to du?a liczba ma?ych grup, to teraz obszary aktywne zacz??y si? rozrasta?. Naukowcy szczegĂłln? uwag? zwracaj? na dwa z nich. Pierwszy, oznaczony numerem AR1652, ma na tyle du?o energii, ?e szanse na to, ?e popisze si? wybuchem klasy M wynosz? 35 proc., a szanse na najbardziej energetyczny wybuch klasy X si?gaj? 5 proc.

Jeszcze wi?cej energii zawiera obszar AR1654, ktĂłry w w?a?nie wy?oni? si? zza wschodniego brzegu tarczy S?o?ca. Zwi?zana jest z nim para ogromnych plam, ktĂłre da si? zobaczy? go?ym okiem (oczywi?cie tylko przy bardzo niskim po?o?eniu S?o?ca nad horyzontem, kiedy patrzenie na nasz? dzienn? gwiazd? nie grozi uszkodzeniem wzroku).

Obecnie obszar popisuje si? wybuchami klasy C, ale s? du?e szanse na to, ?e pojawi? si? mocniejsze eksplozje.

(PG)

12-01-2013, 01:16

Gigantyczna, ciemna plama na S?o?cu



kosmos , materia , plama s?oneczna , plazma , s?o?ce , wiatr s?oneczny , wybuch , zorza polarna
Obrazek
Zobacz wi?cej w kategorii: Wiadomo?ci astronomiczne

Gigantyczna plama pojawi?a si? na powierzchni S?o?ca. Jest tak du?a, ?e mog?aby pomie?ci? kilka takich planet, jak nasza. Za kilka dni znajdzie si? naprzeciw Ziemi. Czy co? nam grozi?

S?o?ce bez w?tpienia wkracza w?a?nie w szczyt swojej aktywno?ci, co nast?puje mniej wi?cej co 11 lat.

Aktywno?? s?oneczna okre?lana jest mi?dzy innymi wizualnie na podstawie ilo?ci i rozmiarĂłw plam na powierzchni naszej gwiazdy.

W ostatnich dniach liczba plam by?a najwi?ksz? od lat, a to ?wiadczy o tym, ?e procesy zachodz?ce na S?o?cu s? coraz bardziej niepokoj?ce.

Wzrok naukowcĂłw przykuwa kompleks plam oznaczony numerem 1654. Jest tak du?y, ?e mog?oby si? tam zmie?ci? kilka Ziemi, a to dlatego, ?e ?redniej wielko?ci plamy potrafi? mie? szeroko?? 50 tysi?cy kilometrĂłw, a te najwi?ksze rozmiary Jowisza.

Ciemne plamy wci?? si? rozrastaj? i co jaki? czas wybuchaj? uwalniaj?c olbrzymie ilo?ci na?adowanych cz?stek, ktĂłre w postaci wiatru s?onecznego gnaj? w kierunku naszej planety.

Wnikaj?c do ziemskich biegunĂłw magnetycznych wywo?uj? zak?Ăłcenia w wysokich warstwach atmosfery, na skutek czego pojawiaj? si? zorze polarne. Na razie materia dociera do Ziemi w niedu?ej skali, dlatego te? zorze nie s? widoczne w Polsce.

Jednak to si? mo?e zmieni? nawet za kilka dni, kiedy kompleks 1654 znajdzie si? naprzeciw Ziemi. Poni?ej zamieszczamy najnowsze zdj?cie omawianego kompleksu plam na S?o?cu wykonane przez sond? SDO. http://www.twojapogoda.pl

POLE MAGNETYCZNE ZIEMI.

Serce i koherencja

Opublikowano: 13.09.2011 |

Kiedy pole magnetyczne Ziemi zostaje naruszone, fakt ten wp?ywa bezpo?rednio na prac? mĂłzgu i rytm serca. NiektĂłrzy kojarz? powstawanie migren ze zmianami ziemskiego pola magnetycznego. Niew?tpliwie w jakim? stopniu taki zwi?zek istnieje, ale nie ma na to generalnej regu?y. NiektĂłrzy ludzie mocniej reaguj? na zmian? takiego pola a inni s?abiej. Znacznie lepiej odbieraj? takie zak?Ăłcenia zwierz?ta. Legendarne jest wyczuwanie przez zwierz?ta trz?sie? ziemi. Zazwyczaj opuszczaj? one takie miejsce na kilka godzin przed kataklizmem. W Chinach zorganizowano nawet specjalne s?u?by, ktĂłre na podstawie obserwacji zwierz?t informuj? o nadchodz?cym trz?sieniu ziemi. Zwierz?ta wyczuwaj? zmiany, jakie zachodz? w jonosferze i w polu magnetycznym i na tej podstawie podejmuj? decyzj?. Istniej? ju? obecnie urz?dzenia, ktĂłre s? w stanie obserwowa? i interpretowa? zak?Ăłcenia pomi?dzy jonosfer? a ziemskim polem elektromagnetycznym przewiduj?c w ten sposĂłb – podobnie jak zwierz?ta – trz?sienia ziemi czasem na kilka tygodni przed ich nadej?ciem.

Jednym z pierwszych naukowcĂłw, ktĂłry bada? wp?yw zmian, jakie zachodz? w jonosferze na ziemskie pole magnetyczne i na cz?owieka by? rosyjski badacz Aleksander Czy?ewski (urodzony w Ciechanowcu niedaleko Grodna). Czy?ewski by? synem rosyjskiego genera?a, ktĂłry stacjonowa? w tej cz??ci rosyjskiego imperium. Obserwuj?c cykliczno?? pojawiania si? plam na S?o?cu i erupcje koronalnych wyrzutĂłw masy, Czy?ewski uzna?, ?e maj? one g??boki wp?yw nie tylko na zachowanie pojedynczego cz?owieka, ale tak?e na ca?? histori? ludzko?ci przyczyniaj?c si? do wybuchĂłw rewolucji, buntĂłw spo?ecznych i wojen mi?dzynarodowych. Ci, ktĂłrzy zacz?li bada? zasadno?? teorii Czy?ewskiego zauwa?yli, ?e tak?e okresy przyspieszonego rozwoju ludzko?ci, powstawanie wynalazkĂłw, odkrycia geograficzne s? zwi?zane z dzia?alno?ci? S?o?ca stymuluj?c? ziemskie pole magnetyczne. Energia ta jest wi?c niekoniecznie negatywna i wszystko zale?y od tego, jak chcemy j? u?y?. Wg. dr McCraty’ego cz?owiek swĂłj stres mo?e u?y? do destrukcji ale tak?e w sposĂłb kreatywny z po?ytkiem dla innych.

Istnieje jednak mo?liwo?? dzia?ania odwrotnego. Si?a ludzkich uczu?, zw?aszcza po??czona w jednej idei (koherencja) jest w stanie modulowa? ziemskie pole magnetyczne. Co? takiego mia?o miejsce np. tu? po wypadkach 11 wrze?nia w Nowym Jorku, kiedy to zniszczone zosta?y wie?e WTC. Poziom ziemskiego pola magnetycznego jest nieustannie mierzony przez satelity i tu? po ataku zobaczono na wykresie pola powa?n? zmian? – jego odczyt wystrzeli? w gĂłr?. Nast?pnego dnia pole magnetyczne ziemi by?o chaotyczne, tak jak chaotyczne i cz?sto pe?ne strachu by?y ludzkie my?li. Nie jest to oczywi?cie bezpo?redni dowĂłd, ?e odwrotny wp?yw na ziemskie pole magnetyczne istnieje, ale moment w ktĂłrym na wykresie mo?na by?o zaobserwowa? te zmiany by? szczegĂłlny i trudno tu podejrzewa? tylko zbieg okoliczno?ci.

MĂłwi?c o ludzkich emocjach nie sposĂłb pomin?? tych, jakimi ludzie darz? zwierz?ta. Ludzkie serce w sposĂłb niezwykle czu?y reaguje na emocje. Rytm serca zmienia si? za ka?dym uderzeniem serca i jest to naturalna praca serca, zwana przez kardiologĂłw zmienno?ci? rytmu zatokowego. Kontroluje ona zmienno?? rytmu i przez badanie EKG mo?na okre?li? stan zdrowia serca. Ujmuj?c to obrazowo serce wysy?a informacje zakodowan? w swoim biciu, pokazuj?c tak?e swoje emocje. W jednym z do?wiadcze?, dr McCrathy pod??czy? do serca tak cz?owieka, jak i zwierz?cia magnetofon, ktĂłry nagrywa? jego rytm. Do?wiadczenia to po raz pierwszy przeprowadzi? na swoim synu i jego psie. Oba serca niemal?e natychmiast zacz??y pracowa? w systemie zwanym koherentnym, co oznacza, ?e wp?ywa?y one na siebie, stymulowa?y si? nawzajem wywo?uj?c pozytywne uczucia. Pies le?a? na kolanach ch?opca sprawiaj?c mu tym przyjemno?? i jednocze?nie serce zwierz?cia rejestrowa?o stan emocjonalny ch?opca, ktĂłry wp?ywa? na zachowanie psa. W podobny sposĂłb do ludzkiego serca i emocji dostraja si? serce konia.

Do?wiadczenie to jest przyk?adem koherencji, ktĂłra jest centralnym elementem bada? dr McCraty’ego. Stan ten nie jest to?samy ze stanem zrelaksowania, cho? jest z samej swojej natury niezwykle pozytywny. Pokazuje jednak, ?e serce w takim przypadku jest przeka?nikiem informacji, ktĂłre s? niedost?pne dla mĂłzgu, bo nie potrafi ich on zracjonalizowa?. Pole elektromagnetyczne serca jest mechanizmem, ktĂłry zdaje si? by? pod??czony i czerpa? z ziemskiego a nawet kosmicznego systemu informacyjnego, tworz?c wspomnian? koherencj?. Jest ona w tym rozumieniu energetycznym po??czeniem i kooperacj? pomi?dzy sercem, umys?em, cia?em i duchem. W procesie koherencji energia nie jest marnotrawiona a wr?cz przeciwnie – akumulowana, przez co mo?emy lepiej manifestowa? nasze intencje. Ju? Edgar Cayce zauwa?y?, ?e wspĂłlna ludzka medytacja jest w stanie wp?yn?? na ziemskie pole magnetyczne, a przez to na przysz?o?? rozgrywaj?cych si? wydarze?, redukuj?c jednocze?nie indywidualny stres uczestnika takiej medytacji. To w?a?nie w tym celu dr McCraty stworzy? organizacje Global Cherence Initiative i jest to chyba jedyna organizacja globalna, ktĂłrej efekty dzia?ania s? wy??cznie pozytywne.

Autor: Chris Miekina
?rĂłd?o: Nowa Atlantyda


http://wolnemedia.net/ezoteryka/serce-i-koherencja/

    Szykuje si? megawiosna, czy to raczej kolejne nietrafione spekulacje?
    Screwdriver, pon., 2013-01-28 09:40

    Skala zjawiska: kontynetalne

    screwdriver

    Ca?kiem niedawno (nie pami?tam dok?adnie kiedy, pod koniec ubieg?ego roku albo na pocz?tku obecnego) odby?o si? co?, co mo?na nazwa? ?wiatowym kongresem klimatologĂłw i meteorologĂłw. Omawiano tam m.in. sytuacj? dotycz?c? zmian klimatu w najbli?szych miesi?cach.
   



    OtĂł? je?li wierzy? raportom, na prze?omie marca-kwietnia czekaj? nas ekstremalnie wysokie temperatury jak na t? por? roku. S?o?ce ma si? przebudzi? (co sygnalizowa?a ju? od dawna NASA), temperatury maj? osi?ga? 25 st C. Stan ju? rzekomo nie ma ulec zmianie, nast?pna zima ma by? ju? bardzo ?agodna i krĂłtka, z przewag? deszczu. Poza tym S?o?ce aktywuje si? od jeszcze jakiego? innego ?rĂłd?a promieniowania, czego ju? raczej ci??ko szuka? w mediach.

    Wiadomo jednak, ?e badania takiego promieniowania s? przeprowadzane, filmy o tym dost?pne s? na YouTube. Poza tym w przyrodzie dziej? si? dziwne rzeczy, co mo?na ju? zauwa?y? na podstawie w?asnych obserwacji. Do kraju zaczynaj? przylatywa? ju? ptaki z ciep?ych krajĂłw, niektĂłre owady by?y aktywne (w domach oczywi?cie) przez ca?? zim?, a zwierz?ta zaczynaj? gubi? zimowe futro.

    Pytanie tylko, jak prawdziwe s? te dane i czy S?o?ce faktycznie czeka przebudzenie w tak krĂłtkim czasie (a jak wielokrotnie informowano na ?amach tej strony, ?e nasza gwiazda jest nienaturalnie spokojna), faktem z drugiej strony jest jednak to, ?e przemiany zachodz?ce w przyrodzie nie mog? zosta? nie zauwa?one.

http://zmianynaziemi.pl/wiadomosc/szykuje-sie-megawiosna-czy-raczej-kolejne-nietrafione-spekulacje